Ότι οι πονηροί άγγελοι εδημιουργήθησαν υπό του Θεού καλοί. Διότι παν ό,τι ο Θεός εποίησε, καλόν τούτο εποίησεν. Αλλ' οι πονηροί άγγελοι, ως λογικοί και ελευθέραν θέλησιν έχοντες έγιναν κακοί και αχρείοι εξ' ιδίας αυτών προαιρέσεως, ως ο Κύριος μαρτυρεί περί του Εωσφόρου, λέγων. <<Εκείνος ανθρωποκτόνος ην απ' αρχής, και εν τη αληθεία ούχ έστηκεν. Ότι ούκ έστιν αληθεία εν αυτώ. Όταν λαλή το ψεύδος, εξ ιδίων λαλεί. Ότι ψεύστης εστί και ο πατήρ αυτού>> (του ψεύδους). Ούτοι οι πονηροί δαίμονες είναι αρχηγοί πάσης κακίας, βλάσφημοι προς την Θείαν Μεγαλειότητα, απατεώνες και φθορείς των ανθρωπίνων ψυχών, διδάσκαλοι των αιρετικών, και μεστοί παντός είδους ακαθαρσιών πνευματικών, ζητούντες λυσσωδώς να αποσπάσωσιν από του Θεού τους ανθρώπους, τους εις Χριστόν πιστεύοντας, δια της αμαρτίας, ως λέγει η Γραφή. <<Νήψατε, γρηγορήσατε, ότι ο αντίδικος υμών διάβολος, ως λέων ωρυόμενος, παριπατεί ζητών τίνα καταπίη>>. Πρέπει δε να γινώσκωμεν, ότι ο διάβολος δεν δύναται να αναγκάση τον άνθρωπον να αμαρτήση, χωρίς να θέλη αυτός (ο άνθρωπος). Μόνον υποβάλλει το κακόν εις την ψυχήν, μετά της οποίας ευκόλως δύναται να συγκοινωνήση, διότι και αυτή είναι πνεύμα. Εάν όμως αυτή δεν θελήση, αυτός τότε φεύγει κατησχυμμένος, και ο άνθρωπος μένει νικητής, καθώς λέγει και ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων. Και ο άγιος Αμβρόσιος Μεδιολάνων λέγει: <<Η σάρξ δελεάζει μεν ημάς δια των πειρασμών αυτής, ουδέποτε όμως αναγκάζει εις τούτους. Όθεν ημείς εις τας σαρκικάς αμαρτίας εμπεσόντες, ουδεμίαν απολογίαν ή πρόφασιν θέλομεν έχει ότι υπό της σαρκός αναγκασθέντες ενικήθημεν. Το αμαρτήσαι ή μή πάντοτε εξαρτάται εκ της ημετέρας θελήσεως>>. Ούτε ο Διάβολος, δύναται να αναγκάση του ανθρώπου το αυτεξούσιον. Ούτε ο Θεός βιάζει αυτόν. Δια τούτο ο Θεός, όστις εποίησε τον άνθρωπον, χωρίς του ανθρώπου, δεν δύναται να σώση τον άνθρωπον άνευ της θελήσεως του ανθρώπου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου