ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΑΡΧΙΕΡΕΩΣ!!!

Σήμερα 7 Φεβρουαρίου κατά το Ορθόδοξο Παλαιό Ημερολόγιο, μνήμη του αγίου Παρθενίου Επισκόπου Λαμψάκου, άγει τα σεπτά αυτού ονομαστήρια ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κιτίου και Έξαρχος Πάσης Κύπρου κ.κ. Παρθένιος. Η Διεύθυνση του ''Blogg'' <<ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ>>, εύχεται εις τον Νέον κατά την ηλικίαν Μητροπολίτην της Μαρτυρικής Νήσου Κύπρου, τα έτη του πολλά προπαντός Ορθόδοξα, Ομολογιακά  και καρποφόρα εις το Ποιμαντορικόν αυτού έργον.   

Εις την συνέχειαν παρατίθεται φωτογραφικό ρεπορτάζ εκ της Χειροτονίας του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου κ. Παρθενίου.

ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΠΑΝΙΕΡΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΙΤΙΟΥ ΚΑΙ ΕΞΑΡΧΟΥ ΠΑΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ κ.κ. ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ!!!

Οι Άγιοι Αρχιερείς, Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Κήρυκος, Βράντσεα κ. Γερόντιος και Κένυας κ. Ματθαίος λαμβάνουν καιρόν. Εκατέρωθεν των Επισκόπων διακρίνονται ο Ιεροδιάκονος π. Ιερεμίας και ο μοναχός π. Βαρνάβας. 

 Οι Άγιοι Αρχιερείς μετά το πέρας της ενδυμασίας των συμμετέχουν , καθήμενοι εις το Κέντρον του Ιερού Ναού Οσίας Ξένης, εις την Θείαν Λειτουργίαν.

Ο Εψηφισμένος δια την εις Επίσκοπον χειροτονίαν, Αρχιμ. π. Παρθένιος, αναγιγνώσκει ενώπιον όλων των παρευρισκομένων εν τω Ναώ, την Ιεράν Ομολογίαν Πίστεως.

Ο Σεβ/τος Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Κήρυκος μετά των υπολοίπων Αρχιερέων, αναγιγνώσκουν επί της κεφαλής του εψηφισμένου Επισκόπου, τις ευχές της χειροτονίας. 

Ο Νεοχειροτονηθείς πλέον Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κιτίου και Έξαρχος Πάσης Κύπρου κ.κ. Παρθένιος, ολίγα μόλις λεπτά μετά της τελέσεως του Μυστηρίου της Εις Επίσκοπον Χειροτονίας του.

Μοναχαί εκ της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρουμανίας, συμμετέχουν εις την Θείαν Λειτουργίαν, αποδίδοντας μερικούς από τους ύμνους αυτής εις την Ρουμανικήν γλώσσαν.

   Τα τεκταινόμενα εις την Θείαν Λειτουργίαν παρηκολούθησαν και αι πολιτικαί αρχαί της Νήσου Κύπρου.

 Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κιτίου και Έξαρχος Πάσης Κύπρου κ. Παρθένιος αναγιγνώσκει εκ του Θρόνου του τον χειροτονητήριον  αυτού λόγον.

Αναμνηστική φωτογραφία των Αγιωτάτων Αρχιερέων, μετά των Ιερέων και του πιστού λαού της Νήσου Κύπρου,  αμέσως μετά το πέρας της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας κατά την οποίαν έλαβεν χώραν και η χειροτονίαν του Μητροπολίτου Κιτίου κ. Παρθενίου.

Η, χάριτι Θεού, τετραμελής (τότε) Πανορθόδοξος Ιερά Σύνοδος, εις αναμνηστικήν φωτογραφίαν έξωθι του Ιερού Ναού Οσίας Ξένης εις Λεμεσόν Κύπρου.  

ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΠΡΟΒΛΗΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΙΤΙΕΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΑΜΑΘΟΥΝΤΟΣ, ΝΕΑΣ ΠΟΛΕΩΣ ΛΕΜΕΣΟΥ ΚΑΙ ΚΟΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΕΞΑΡΧΟΥ ΠΑΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΗΜΩΝ ΔΕ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΡΧΟΥ ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΕΤΗ  

Ο ΜΕΤΑΣΤΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΛΑΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΥΡΝΑΒΟΥ ΚΥΡΟΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ!!!

Ο Σεβ. Μητροπολίτης κυρός ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ, κατά κόσμον Παναγιώτης ΒΑΓΙΑΝΑΣ, εγεννήθη το 1919 εις την Αγιάσο Λέσβου, από γονείς ευσεβείς, τον Αλέξανδρον και την Ελένην. Μετά τας εγκυκλίους και γυμνασιακάς σπουδάς του εις το τότε Σχολαρχείον, διωρίσθη Γραμματεύς εις τον Δήμον της ιδιαιτέρας του πατρίδος, ενυμφεύθη δε την ευλαβεστάτην Ρωσίτσαν, με την οποίαν απέκτησεν τέσσερα τέκνα. Φλεγόμενος από τον πόθον της Ιερωσύνης, καίτοι έγγαμος με παιδιά και υποχρεώσεις, ήλθεν εις Αθήνας και εφοίτησεν εις την Ριζάρειον Εκκλησιαστικήν Σχολήν.

Την Γνησίαν Ορθόδοξον Εκκλησίαν εγνώρισεν το 1957, όταν συνάδελφος εις την υπηρεσίαν του του έδωσε τον <<Κήρυκα Εκκλησίας Ορθοδόξων>>, το τότε επίσημον δημοσιογραφικόν όργανον της Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ελλάδος. Ο 38χρονος τότε Παναγιώτης, εμελέτησε με πολλήν προσοχήν τον <<Κήρυκα>> και εντυπωσιασθείς εκ της καθαρότητος της Πίστεως, την οποίαν εκήρυττεν, είπεν: <<Αν πιστεύουν αυτά που γράφουν, τότε είναι αυτό που ψάχνω>>! Αμέσως ήλθεν εις την Αθήνα και επεσκέφθη τα Γραφεία της Ιεράς Συνόδου, όπου πέραν του τότε Πρωτοσυγκέλλου π. Ευγενίου Τόμπρου(+1982), συνήντησε και δύο άλλους Κληρικούς. Τον τότε Μητροπολίτην Πειραιώς Άνθιμον Χαρίσην, (καθηρέθη το 1958) και τον μακαριστόν Ιερομόναχον Ιγνάτιον Μπέτσην (+1971). Ο Επίσκοπος Άνθιμος προεκάλεσεν αλγεινήν εντύπωσιν εις τον προσερχόμενον, διότι όταν ήκουσεν ότι ο Παναγιώτης ήτο Ριζαρίτης, και διεφλέγετο υπό θείου ζήλου να ιερωθή ήρχισε να <<κλαίγεται>>, διότι οι Ιερείς των Γ.Ο.Χ. <<δεν είχαν μισθούς και πολλές φορές ούτε το εισιτήριο του τράμ...>>. Αντιθέτως δε ο μακαριστός π. Ιγνάτιος τον ενεθάρρυνεν εις την απόφασίν του να εισέλθη εις την Γνησίαν Ορθόδοξον Εκκλησίαν και να δεχθή το της Ιερωσύνης διακόνημα. Αμέσως εις την συνέχειαν εγνώρισεν τον τότε Μητροπολίτην Πατρών και έπειτα Αρχιεπίσκοπον Αθηνών κ. ΑΝΔΡΕΑΝ, υπό του οποίου εχειροτονήθη Διάκονος και Πρεσβύτερος το 1958 εις την Ιεράν Μονήν Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης Κερατέας Αττικής. Τότε μετωνομάσθη εις Πανάρετον προς τιμήν του Αγίου Παναρέτου Αρχιεπισκόπου Πάφου.

Ως Ιερεύς ο π. Πανάρετος αρχικά διωρίσθη Εφημέριος εις την ακριτικήν ενορίαν αγίου Χαραλάμπους Κοζάνης, όπου υπηρέτησεν επί μίαν εικοσαετίαν. Κατά την πρώτην περίοδον της εκεί διακονίας του, αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα και διώξεις υπό του Νεοημ. Μητροπολίτου Κοζάνης Διονυσίου Ψαριανού, με την χάριν όμως του Θεού, εις τας διαφόρους δίκας εια τας οποίας εσύρθη επέδειξεν πίστιν, υπομονήν και σταθερότητα, και, τελικώς αθωωθείς, εσυνέχισεν απροσκόπτως την διακονίαν εις το γεώργιον του Κυρίου. Ίδρυσεν τας ενορίας της Αγίας Αικατερίνης εις την Άνω Κώμην Κοζάνης και της αγίας Παρασκευής εις την Πτολεμαΐδα, τη δε ενορίαν του Αγίου Χαραλάμπους της Κοζάνης ανέδειξεν εις πρότυπον Ενορίαν.

Μετά την κατά το 1973, εκλογήν και χειροτονίαν του Ιερομ. Τίτου Βλάχου εις Μητροπολίτην Κοζάνης, ο π. Πανάρετος ανέλαβεν Ιεραποστολικόν έργον εις την μακρινήν Αυστραλίαν με κέντρον την ενορίαν της Κοιμήσεως της Θεοτόκου εις το Σίδνεϋ. Μετά τρία περίπου έτη μετεκλήθη εις την Ελλάδα και διωρίσθη εις την ενορίαν της αγίας Σοφίας Τρικάλων ανήγειρεν τον Ιερόν Ναόν αγίου Παναρέτου και ευπροσ'ωπους εγκαταστάσεις ευαγούς ιδρύματος εις την Κοινότητα Πηγής.

Το έτος 1990 εκοιμήθη η σύζυγός του πρεσβυτέρα Ρωσίτσα και το 1995, μετά το σχίσμα των πέντε πρώην Μητροπολιτών, Κανονικώς εξελέγη Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου. Εχειροτονήθηυ υπό του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου κ. Ανδρέου, παρόντων και των Σεβ/των Μητροπολιτών Πειραιώς και Νήσων κ. Νικολάου, Αργολίδος κ. Παχωμίου, Περιστερίου κ. Γαλακτίωνος, Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Κηρύκου, και Βερροίας και Ναούσης κ. Ταρασίου, εις τον Καθεδρικόν Ναόν Αγίας Τριάδος κάτω Ηλιουπόλεως, αφού προηγουμένως έλαβεν το Μέγα και Αγγελικόν σχήμα.

Κατά την βραχείαν Αρχιερατείαν του εγκαινίασεν τους Ι.Ναούς αγ. Αποστόλων της ομωνύμου Ιεράς Μονής εν Ραψάνη Λαρίσης, Αγίων Κων/νου και Ελένης εις Φάρσαλα και της Μεγαλομάρτυρος Ευφημίας εις Κόκκινον Νερόν Λαρίσης. Επίσης εχειροτόνησε δύο Κληρικούς, τον Ιεροδ. Ιγνάτιον Δάσσιον εις πρεσβύτερον και τον δόκιμον μοναχόν Βασίλειον Σεληστανιώτην εις Ιεροδιάκονον, εις τον οποίον έδωσεν το όνομα του Αποστόλου Βαρθολομαίου.

Η ΕΞΟΔΙΟΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΚΑΙ Ο ΕΝΤΑΦΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΑΡΧΙΕΡΕΩΣ1!!

Η εξόδιος ακολουθία του μεταστάντος εψάλη εν μέσω ζωηράς χαρμολύπης εις τον Ιερόν Ναόν Γεννήσεως του Τιμίου Προδρόμου Λαρίσης, όπου αμέωσς μετά την κοίμησίν του, μετεφέρθη η σορός του, ηυπρεπίσθη καταλλήλως και εκαθέσθη επί θρόνου. Την πρωΐαν της Δευτέρας 23.11.2004, ετελέσθη Θεία Λειτουργία υπό του Παν/του Ιερομονάχου π. Αμφιλοχίου (νυν Μητροπολίτου Λαρίσης), χοροστατήσαντος του Σεβ/του Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Κηρύκου, ο οποίος δι' ολίγων υπεγράμμισεν το αίσθημα της χαρμολύπης εκείνων των στιγμών. Εις την εξόδιον Ακολουθίαν, η οποία ήρχισεν την 1ην μ.μ. εχοροστάτησαν οι Σεβ. Μητροπολίται Μεσογαίας κ. Κήρυκος και Βεροίας κ. Ταράσιος, συμπαραστατούμενοι υπό του Προϊσταμένου της Ιεράς Μονής Αγίων Αποστόλων Ραψάνης Παν/του Ιερομονάχου π. Αμφιλοχίου Ταμπουρά, του πολιού Πρωθιερέως π. Χρυσάνθου Τσιανάκα, του Ιερέως π. Ιωαννικίου Ιωάννου, του Ιερομονάχου π. Ιγνατίου Δάσσιου και του Ιεροδιακόνου π. Βαρθολομαίου Σελητσανιώτη, συμπροσευχουμένων δεκάδων ευσεβών πιστών. Επικήδειοι εξεφωνήθησαν υπό των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Κηρύκου και Βεροίας και Ναούσης κ. Ταρασίου, και του Θεολόγου κ. Ελευθερίου Γκουτζίδη.

Ο ΕΝΤΑΦΙΑΣΜΟΣ!!!

Μετά το πέρας της εξοδίου Ακολουθίας το σεπτόν σκήνος του εκλιπόντος μετεφέρθη προς ενταφιασμόν εις το κοιμητήριον της Ιεράς Μονής αγίων Αποστόλων Ραψάνης. Πριν όμως η πομπή φθάση εις την Ιεράν Μονήν, είχον ήδη προφθάσει εκεί ο παραιτηθείς Αρχιεπίσκοπος κ. Ανδρέας (+2005) και ο ψευδοαρχιεπίσκοπος ο <<Πειραιώς>> κ. Νικόλαος(+2014), οι οποίοι είχον λάβει γνώσιν, ότι υπ' αυτάς τας ιδιότητας δεν θα εγίνοντο δεκτοί υπό της Μητροπόλεως και προηγουμένως υπό των Σεβ/των Ιεραρχών Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Κηρύκου και Βερροίας και Ναούσης Ταρασίου, καθώς και υπό του Προίσταμένου της Ιεράς Μονής και πρώτου τη τάξει της Μητροπόλεως Ιερομ. Αμφιλοχίου. Ιδιαιτέρως όμως δεν τους εδέχθη ποτέ ο μεταστάς. Το ιδιαιτέρως κακότροπον των δύο <<Αρχιεπισκόπων>> είναι ότι, ο μεν Μακαριώτατος κ. Ανδρέας, προσκαλούμενως συνεχώς υπό του μακαριστού Μητροπολίτου Λαρίσης από το 2001 να τον επισκεφθή και να ομιλήσουν εις επίπεδον Αρχιερέων, (Αρχιεπισκόπου και Μητροπολίτου), η Μακαριότης του πισμόνως το ηρνήθη μέχρι της κοιμήσεως , και μόνον ολίγον προ της ταφής του προσήλθεν κακοτρόπως. Ο δεύτερος μόλις (τότε) προ μηνός διελθών λάθρα του πνευματικού Προϊσταμένου της Μονής, και αυτοσυστηθείς ως Αρχιεπίσκοπος, ήκουσεν παρά του Μακαριστού Μητροπολίτου Παναρέτου: <<Δεν σας αναγνωρίζω ως Αρχιεπίσκοπον, έναν Αρχιεπίσκοπον ξέρω τον Ανδρέα>>. Αυτοί, λοιπόν, οι <<Ιεράρχαι>> δεν προσήλθον απλώς αντιδεοντολογικώς, αλλά και ενήργησαν κακότροπον σχέδιον διχασμού και παρεμβάσεως εις την Ιεράν Μονήν, ενώ ιεροσύλως ετόλμησαν να επαναλάβουν και την νεκρώσιμον Ακολουθίαν, την οποίαν όμως μόλις περί το τέλος αυτής την διέκοψαν, διότι ήδη έδυεν ο ήλιος και το σεπτόν σκήνωμα του μεταστάντος έδει να ενταφιασθή!

 + Του μακαριστού Μητροπολίτου Λαρίσης και Τυρνάβου

κυρού ΠΑΝΑΡΕΤΟΥ είη

ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ!!!

ΣΑΦΕΙΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΜΗ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΑΤΡΟΣ!!!

Πολύς λόγος γίνεται από διαφόρους δια το αν επιτρέπεται ο Θεός Πατέρας να απεικονίζεται και αν γι' αυτό η γνωστή εις όλους μας εικόνα της ''Αγίας Τριάδος'' είναι σωστή. Όπως όμως, πολύ καλά, γνωρίζουμε, εις την Εκκλησία γίνονται δεκτά προς απεικόνιση όλα εκείνα τα οποία μπόρεσαν να δουν τα ανθρώπινα μάτια. Τα δε υπόλοιπα απλά μπορούν να αναφερθούν, μόνο να αναφερθούν και όχι να γίνουν δεκτά, οπότε και να απεικονισθούν.

Κατωτέρω θα παραθέσουμε προς ανάγνωση διάφορα σημεία από τα οποία αποδεικνύεται του λόγου το αληθές, πως δηλαδή, δεν πρέπει να χωρίζεται ο Θεός από τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, διότι οι τρεις αυτές υποστάσεις είναι Ομοούσιες και αχώριστες. Οπότε αν κανείς μέσω της αγιογραφίας ή οποιουδήποτε άλλου τυχόν τρόπου, προβαίνει εις τον διαχωρισμό, τότε ούτως πράττει μέγα και ολισθηρό σφάλμα, το οποίον πρέπει ταχύτατα να σπεύσει και να διορθώσει. Διότι εις αυτό το θέμα, σημασία δεν έχει το πως το αντιλαμβάνεται ο καθείς, αλλά το τι λέει η Εκκλησία δια των Πατέρων και άλλων κειμένων δι' αυτού.

Ας διαβάσουμε λοιπόν με πολύ ΠΡΟΣΟΧΗ αλλά και ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ τα παρακάτω κείμενα και ας αφήσουμε αυτά να μας υποδείξουν την αλήθεια.

1. ''Ενθέοις πράξεσι, το σώμα συν τη ψυχή, νομίμως προκαθηράμενος, τω της θεολογίας όρει προσέβης, τα θεία μυσταγωγούμενος, θεοφάντορ Γρηγόριε. Και τον άδυτον υπελθών γνόφον, την θεοτύπωτον εδέξω νομοθεσίαν, ομοούσιον, εγγεγραμμένην Τριάδα. ην προσκυνούντες δια σου, ανυμνούντες λέγομεν. Η εν Τριάδι γινωσκομένη Μονάς ελέησον ημάς.'' ( Στιχηρό Ιδιόμελο εκ της Λιτής της εορτής του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου).
2. ''Λόγω Θεού ανοίξας το στόμα σου, το της σοφίας είλκυσας Πνεύμα. Και πλήρης χάριτος γενόμενος, τα θεία εβρόντησας δόγματα, τρισμάκαρ Γρηγόριε. Και ταις Αγγελικαίς συμμυηθείς δυνάμεσι, το τρισσόν εκήρυξας φάος και αμέριστον. Διο ταις σαις ελλαμφθέντες θεηγορίαις, Τριάδα προσκυνούμεν, εν μιά Θεότητι γνωριζομένην, εις σωτηρίαν των ψυχών ημών.''   ( Στιχηρό Ιδιόμελο εκ της Λιτής της εορτής του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου).
3. ''Τη πυρίνη γλώσση σου θεορρήμον Γρηγόριε, τας θεομάχους ενέπρησας, των αιρετιζόντων γλωσσαλγίας. Θείον ως αληθώς ανεδείχθης στόμα, εν Πνεύματι λαλήσαν, τα μεγαλεία του Θεού, και γράμμασι διατυπώσαν, την της κρυφιομύστου Τριάδος, ομοδύναμον ουίαν. Και το τρισήλιον φως, κατέλαμψας τον περίγειον κόσμον, και πρεσβεύεις απαύστως, υπέρ των ψυχών ημών.'' ( Στιχηρό Ιδιόμελο εκ της Λιτής της εορτής του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου). 
4. ''Στηλιτεύων την πλάνην των δυσσεβών, τας Γραφάς διανοίγων θεοπρεπώς, εξέπεμψας δόγματα, υπέρ μέλι ηδύνοντα, των πιστών τας καρδίας, σαφώς αξιάγαστε, τη Τριάδι λατρεύειν, εν Μονάδι Θεότητος. Όθεν του Σωτήρος, την μορφήν εν εικόνι προέστησας ασπάζεσθαι, σχετικώς το ανθρώπινον. Θεολόγε Γρηγόριε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, των πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοις εορτάζουσι πόθω, την αγίαν μνήμην σου.'' ( Κάθισμα εκ του Όρθρου της εορτής του Αγίου).
5. ''Ρημάτων ο φθόγγος, ο θείος των σων, και δογμάτων, η χάρις η ένθεος, ως τάχος αστραπής, πάσαν επέδραμε την γην, Τριάδα εν Μονάδι, Μονάδα εν Τριάδι, προσκυνείν Θεολόγε, θεολογών και εκδιδάσκων ημάς.'' (Εκ του Κανώνος της Εορτής του Αγίου).
6. '' Ίσον τω Πατρί τον Λόγον και το Πνεύμα, αγαθότητι και βασιλεία, ευσεβώς εδίδαξας, ουσιώδη και φυσικήν, την ταυτότητα γινώσκων και την ένωσιν. διο ανεβόας αγαλλόμενος. Ευλογείτω η κτίσις πάσα τον Κύριον, και υπερυψούτω, εις πάντας τους αιώνας.''  (Εκ του Κανώνος της Εορτής του Αγίου).
7. ''Μονάδα τρισυπόστατον, και Τριάδα τελείαν, εν μιά τη Θεότητι, πάνσοφε Θεολόγε, εδίαξας προσκυνείσθαι, φως ειπών τον Πατέρα, και τον Υιόν φως αύθις τε, φως το Άγιον Πνεύμα. Αλλά εν φως, αμερές ασύγχυτον. Εις Θεός γαρ. Τρανών το ομοούσιον, ω Γρηγόριε μάκαρ.'' (Εξαποστειλάριον της εορτής του Αγίου).
8. ''Τω της σοφίας κρατήρι προσπελάσας, το τίμιον στόμα σου, Πάτερ Γρηγόριε, θεολογίας εξήντλησας, το θείον νάμα, και τοις πιστοίς αφθόνως μετέδωκας. αιρέσεων έφραξας, ρουν τον ψυχόλεθρον, τον βλασφημίας ανάμεστον. Ως κυβερνήτην, εύρε και γαρ σε Πνεύμα το Άγιον, αποσοβούντα και ελαύνοντα, ως ανέμων πνοάς, δυσσεβών τας ορμάς, εν Μονάδι ουσίας, την Τριάδα καταγγέλλοντα.'' (Στιχηρό της εορτής του Αγίου).
9. '' Η ενιαία Θεότης, Πατήρ Υιός και το Πνεύμα, ταις Βασιλείου πρεσβείαις, Γρηγορίου και Ιωάννου, και της αγνήςΘεοτόκου, μη χωρισθείην σης δόξης.'' (Εξαποστειλάριο εκ του Όρθρου της εορτής των Τριών Ιεραρχών). 

ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ ΚΑΙ ΠΡΟΕΟΡΤΙΑ ΤΗΣ ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΕΤ. ΙΕΡ. ΝΑΟΝ. ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΕΑ!!!

Το Σάββατο 1-02 κατά το Ορθόδοξο Παλαιό Ημερολόγιο, ήτοι Ψυχοσάββατο και προεόρτια της Υπαπαντής, εις τον Μετοχιακόν Ιερόν Ναόν Αγίου Σπυρίδωνος Καρέα/ Σταυροπηγιακή Ιερά Μονή Παντοκράτορος, τελέσθηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία υπό του Οικείου Μητροπολίτου Σεβ. Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, τοποτηρητού της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και Προέδρου της Πανορθοδόξου Ιεράς Συνόδου κ. Κηρύκου. Ο Σεβ/τος αμέσως μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας τέλεσε την ακολουθία του Ιερού Μνημοσύνου, εκ του ποίου προέρχονται και τα δύο παρακάτω φωτογραφικά στιγμιότυπα. 

Ο Σεβ/τος Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ.Κήρυκος

 τελών την ακολουθία του Ιερού Μνημοσύνου. 

2 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!!!

Μία των Δεσποτικών Εορτών κατά την οποία η Εκκλησία τιμά την υποδοχή - υπάντηση του νηπίου Ιησού από τον Δίκαιο Συμεών.

Κατά τον Μωσαϊκό Νόμο την 40ή ημέρα από την γέννηση, οι γονείς παρουσίαζαν τα πρωτότοκα αγόρια στον Ναό (κατά το ''παν άρσεν διανοίγον μήτραν, άγιον τω Κυρίω κληθήσεται'') και πρόσφεραν θυσία ένα ζευγάρι τρυγόνια ή περιστέρια. Συνεπείς προς την νομική αυτή διάταξη η Θεοτόκος Μαρία και ο Μνήστων Ιωσήφ, παρουσίασαν τον 40ήμερο Ιησού στον Ναό, όπου τον ''υπήντησε'' ο ''υπέργηρος Συμεών, ο οποίος αφού Τον δέχθηκε στην αγκαλιά του, ωμολόγησε, ότι με χαρά κλείνει τα μάτια του, αφού είδε ο προφητευμένο φως των εθνών και την δόξα του Ισραήλ (Λουκ. 2,25-32).

Απολυτίκιον Ήχος α΄

''Χαίρε κεχαριτωμένη Θεοτόκε Παρθένε. Εκ σου γαρ ανέτειλεν ο Ήλιος της δικαιοσύνης, Χριστός ο Θεός ημών, φωτίζων τους εν σκότει. Ευφραίνου και συ, Πρεσβύτα δίκαιε, δεξάμενος εν αγκάλαις, τον ελευθερωτήν των ψυχών ημών, χαριζόμενος ημίν και την Ανάστασιν.''

Κοντάκιον Ήχος α΄

''Ο μήτραν παρθενικήν αγιάσας τω τόκω σου, και χείρας του Συμεών ευλογήσας, ως έπρεπε, προφθάσας και νυν, έσωσας ημάς, Χριστέ ο Θεός. Αλλ' ειρήνευσον εν πολέμοις το πολίτευμα, και κραταίωσον βασιλείς, ους ηγάπησας, ο μόνος φιλάνθρωπος.''

ΣΑΒΒΑΤΟΝ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ - ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟΝ!!!

 Ο ΑΓΙΟΣ ΣΙΣΩΗΣ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ!!!

''Ωρών σε τάφε δειλιώ σου την θέαν και καρδιοστάλακτον δάκρυον χέω χρέος το κοινόφλητον εις νουν λαμβάνων. Πως ουν μέλλω διελεθείν πέρας τοιούτον; Αι αι θάνατε τις δύνατε φυγείν σε;'' 

Κατά το παρόν Σάββατο θεσπίσθηκε από την Εκκλησία το κοινό μνημόσυνο όλων των κεκοιμημένων Χριστιανών. Στο μνημόσυνο αυτό μνημονεύονται όλοι οι κεκοιμημένοι πιστοί, διότι υπήρξαν πολλοί οι οποίοι - για πολλούς και διαφόρους λόγους - δεν αξιώθηκαν των μνημοσύνων τους. Η επιλογή της ημέρας δεν είναι τυχαία. Την επομένη, Κυριακή της Απόκρεω, αναγινώσκεται στους ναούς η Ευαγγελική περικοπή της Δευτέρας Παρουσίας. Οι κεκοιμημένοι δεν έχουν ακόμη κριθεί. Οι δίκαιοι δεν έχουν λάβει την αμοιβή των κόπων τους, ούτε όμως και οι αμαρτωλοί την τιμωρία της αμαρτίας τους. Έτσι η Εκκλησία δέεται στον Ελεήμονα Θεό για την ανάπαυση των ψυχών των κεκοιμημένων και την συγχώρηση των αμαρτιών των τεθνεώτων.

Ο άγ. Κύριλλος αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων στις Κατηχήσεις του ομιλεί για την ''μεγίστην 'ονησιν'', την μεγάλη ανακούφιση, την οποία δέχονται οι ψυχές ''υπέρ ων η δέησις αναφέρεται, της αγίας και φρικωδεστάτης προκειμένης θυσίας'' (ΒΕΠΕΣ 39,259). Δηλαδή, πολύ μεγάλη ωφέλεια δέχονται οι κεκοιμημένοι, για τους οποίους γίνεται δέηση την ώρα που επιτελείται το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Στο ίδιο θέμα αναφέρεται και ο Ιερός Χρυσόστομος, ο οποίος λέγει ότι είναι μεγάλη τιμή να μνημονευθεί το όνομα του κεκοιμημένου πιστού, την ώρα που είναι παρών ο Δεσπότης Χριστός, την ώρα που επιτελείται μυστικά ο θάνατός Του, η φρικτή θυσία του Γολγοθά. (Ε.Π.60,70).

Οι προηγούμενες θέσεις των Αγίων Πατέρων τονίζουν την διδασκαλία της Εκκλλησίας, ότι το μόνο και μέγιστο μνημόσυνο είναι η Θεία Λειτουργία. Η προσφορά (εξ' ου και πρόσφορο) άρτου και οίνου για την τέλεση του Μυστηρίου και η μνημόνευση ονομάτων σ' αυτό, αποτελούν το Μνημόσυνο. όταν ο Λειτουργός κατά την Προσκομιδή και μετά την εκφώνηση ''της Παναγίας Αχράντου, Υπερευλογημένης, Ενδόξου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας'', μνημονεύει τα ονόματα των πιστών, τότε τελείται το Μνημόσυνο. Κάθε Θεία Λειτουργία είναι ένα Μνημόσυνο, διότι όταν ο άρτος και ο οίνος μετουσιώνονται σε Σώμα και Αίμα Χριστού, πάνω στο φρικτό Θυσιαστήριο, ο ουρανός αγγίζει την γη και ζώντες πιστοί ενώνονται με τους κεκοιμημένους, γύρω από το ένα και μοναδικό επουράνιο Θυσιαστήριο. Η προσφορά και η ευλογία των Κολλύβων, έχει χαρακτήρα συμβολικό και είναι κατάλοιπο της συνηθείας των αρχαίων Χριστιανών, να προσφέρουν τρόφιμα στους πτωχούς, σε μνημόσυνο των κεκοιμημένων.

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΣΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΤΗΣ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ!!!

Επειδή ωρισμένοι από τους γονείς που εβάπτισαν τα παιδιά τους με το όνομα Χρυσοβαλάντης και Χρυσοβαλάντου το μετατρέπουν και χάριν δήθεν συντομίας φωνάζουν τα παιδιά τους με το χαϊδευτικό Βαλεντίνος ή Βαλεντίνη, σας γνωρίζουμε ότι:

Το Βαλεντίνος είναι ιταλικό όνομα, είναι όνομα ενός Ιταλού ηθοποιού του κινηματογράφου και εκ τούτου πιθανόν να σοφίσθηκαν οι Ιταλοί την εορτήν των ερωτευμένων που εορτάζουν στις 14 Φεβρουαρίου.

Δυστυχώς όμως τους μιμήθηκαν και οι Έλληνες που κάθε ξενόφερτο τους εντυπωσιάζει και εορτάζουν και εδώ στην Ορθόδοξη Ελλάδα, ακούσατε και εκπλαγήτε! την εορτή αυτή των ερωτευμένων, δι' αυτό και τους συγκινεί το όνομα Βαλεντίνος, αφού ό,τι τ ξενικό γίνεται ίνδαλμά μας πλέον. Και ωρισμένοι φαίνεται για να φανούν προοδευτικοί θέλουν να μετατρέπουν το χριστιανικό όνομα Χρυσοβαλάντης με το ιταλικό Βαλεντίνος.

Ιδού οποίον χάσμα!

Δι' αυτό και οι γονείς όσοι θέλουν να βαδίσουν πιστοί στο τάμα τους προς την Αγία μας θα πρέπει να προσέξουν να αποφύγουν την αλλοίωση αυτή του χριστιανικού ονόματος του παιδιού τους Χρυσοβαλάντης - Χρυσοβαλάντου με το ιταλικό Βαλεντίνος Βαλεντίνα.

Σημαντική για όσα γράφουμε παραπάνω είναι και η ομολογία της κ. Ανθούλας Ξέστερνου από την Κέα των Κυκλάδων, η οποία είχε βαπτίσει την κορούλα της με το όνομα Χρυσοβαλάντου, αλλά ο πατέρας της την αποκαλούσε Βαλεντίνα και έτσι πλέον είχαν συνηθίσει να καλούν το παιδί. Όταν όμως σε ηλικία τριών ετών το έφερε στη χάρη της της την ημέρα της εορτής της Αγίας, η μικρή καθ' όλην την νύκτα ενώ κοιμόταν έβλεπε στον ύπνο της την Αγία να προσπαθεί να δώσει σε αυτήν να καταλάβει πως να μην την φωνάζουν οι γονείς της Βαλεντίνα. <<Θα πεις στους γονείς σου να βάζουν μπροστά  το Χρυ... - έλεγε στη μικρή, όπως εκείνημετά είπε στη μητέρα της - σε λένε Χρυ-σο-βα-λάντου (της το έλεγε συλλαβιστά, προφανώς η Αγία για να το εντυπωθεί η μικρή Χρυσοβαλάντου, που είπαμε ότι ήταν τριών ετών) και όχι Βαλεντίνα>>.

Και έτσι η μικρή ξυπνούσε κατά διαστήματα όλη τη νύχτα και ρωτούσε τη μητέρα της ποιός την φωνάζει. Αλλά η μητέρα μη ξέροντας τι βλέπει η μικρή, την καθησύχαζε για να την πάρει πάλι ο ύπνος. Όταν όμως ξημέρωσε και τελείωσε η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία και άρχιζε η περιφορά της Αγίας Εικόνος, ήταν συνταρακτικό να ακούς ένα κοριτσάκι τριών ετών που έβλεπε ολοφάνερα τώρα τη χάρη της Αγίας να φωνάζει και να δείχνει προς την Εικόνα της λέγοντας: <<Να μαμά, αυτή η καλόγρια με το χρυσό στεφάνι στο κεφάλι, αυτή μου έλεγε, μαμά, όλη τη νύχτα ότι με λένε Χρυσοβαλάντου, δεν με λένε Βαλεντίνα. Πολλές φορές ήλθε κοντά μου το βράδυ αυτή η καλόγρια μαμά>> και έδωσε έτσι να καταλάβει η μητέρα της γιατί ξυπνούσε κάθε τόσο την νύκτα το παιδί της και της έλεγε <<Μαμά ποιός με φωνάζει;>>.   

31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ ΚΥΡΟΥ ΚΑΙ ΙΩΑΝΝΟΥ!!!

Ο άγ. Κύρος ήταν γιατρός, καταγόμενος από την Αλεξάνδρεια. Κατά τον διωγμό του Διοκλητιανού. διέφυγε στην Αραβία και εκεί έγινε μοναχός. Έλαβε από τον Θεό το χάρισμα των ιαμάτων και θεράπευε μόνο με το σημείο του Σταυρού. Ο άγ. Ιωάννης ήταν στρατιώτης στον Ρωμαϊκό Στρατό και η φήμη του αγ. Κύρου τον οδήγησε στην απόφαση να μονάσει κοντά του και να γίνει συνεργός στο ιεραποστολικό και ιατρικό του έργο. Εργαζόμενοι οι Άγιοι στην Αίγυπτο πληροφορήθηκαν για την σύλληψη από τον Ηγεμόνα της Συρίας των κορασίδων Θεοδότης, Θεοκτίστης και Ευδοξίας και της μητέρας τους Αθανασίας και έσπευσαν να τις ενισχύσουν. Τελειώθηκαν όλοι με αποκεφαλισμό, μετά από φοβερά βασανιστήρια.

Οι Μάρτυρες Κλαύδιος και Διόδωρος!!!

Δεν διασώθηκε Υπόμνημα των Αγίων αυτών Μαρτύρων. Από τους στίχους μόνον πληροφορούμεθα, ότι ο μ. Κλαύδιος ''δίδωσι τω Κυρίω χείρας και πόδας'', ο δε μ. Διόδωρος έλαβε ''καμίνου και πόνου στέφος''.

30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ, ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ, ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ!!!

Η κοινή μνήμη των Αγίων Τριών Ιεραρχών θεσπίσθηκε από τον Επίσκοπο Ευχαΐτων της Αμάσειας Ιωάννη τον Μαυρόποδα.

Κατά τον 11ο αι., όταν βασίλευε ο Αλέξιος Γ΄ ο Κομνηνός, είχε προκληθεί μεταξύ των λογίων της εποχής εκείνης διένεξη, σχετικά με την αξία κάθε ενός από τους Ιερούς Πατέρες. Τότε οι Άγιοι εμφανίσθηκαν ''οφθαλμοφανώς'' στον επ. Ιωάννη και του δήλωσαν την θέλησή τους για κοινό εορτασμό της μνήμης τους, διότι ήσαν ενωμένοι ενώπιον του Θεού. Η κοινή τους μνήμη τελείται κατά την 30η Ιανουαρίου, διότι και οι τρεις εορτάζουν μέσα στον μήνα Ιανουάριο.

Για τους Έλληνες Ορθοδόξους είναι προστάτες των Γραμμάτων και της Παιδείας, διότι και οι τρεις κατείχαν τόσο την κοσμική (θύραθεν), όσο και την Ευαγγελική σοφία και τα συγγραφικά τους έργα είναι από τα σπουδαιότερα της Εκκλησιαστικής Γραμματείας.

28 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ ( + 379 )

Ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος καταγόταν από την Νίσιβι της Συρίας και ήταν γόνος Χριστιανών Μαρτύρων που τελειώθηκαν κατά τον διωγμό του Διοκλητιανού. Ανατράφηκε από τον Επίσκοπο της πόλεως αγ. Ιάκωβο, από τον οποίο διδάχθηκε ''πάσαν σοφίαν τε και αρετήν''. Μετά την άλωση της πόλης από τους Πέρσες, πήγε στην Έδεσσα, όπου συνέχισε τον ασκητικό του βίο και αργότερα στην Καισάρεια, από πόθο να γνωρίσει τον Μέγα Βασίλειο, από τον οποίο και χειροτονήθηκε Διάκονος.

Ο Ιερός Εφραίμ κατέλειπε μεγάλης πνευματικής αξίας συγγράμματα. Ο θείος Ιερώνυμος στον Κατάλογο των Εκκλησιαστικών Συγγραφέων αναφέρει, ότι οι λόγοι του έφθασαν σε τόση δόξα και προτίμηση, ώστε σε πολλούς ναούς να διαβάζονται μετά την Αγία Γραφή. Ο Μέγας Βασίλειος τον ονομάζει ''ελλογιμώτερο πάντων των κατά τους χρόνους εκείνους ζώντων''. Και ο Ιερός Χρυσόστομος τον αποκαλεί ''παραμυθία των αθυμούντων'', ''παιδαγωγία των νέων'', ''χειραγωγία των μετανοούντων'', ''κατά των αιρετικών ρομφαία'' και ''δοχείον του Πνεύματος''. Απότμημα των Λειψάνων του σώζεται στην Μονή Μεγίστης Λαύρας Αγίου Όρους.

 Η ΙΕΡΑ ΛΕΙΨΑΝΟΘΗΚΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΦΥΛΑΣΣΕΤΑΙ Η ΔΕΞΙΑ ΧΕΙΡΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ.

ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΝΩΣΤΩΤΕΡΕΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΠΟΥ Ο ΟΣΙΟΣ  ΣΥΝΕΘΕΣΕ.

ΘΥΡΑΝΟΙΞΙΑ ΚΑΙ ΕΟΡΤΗ ΟΣΙΑΣ ΞΕΝΗΣ ΕΙΣ ΛΕΜΕΣΟΝ ΚΥΠΡΟΥ!!!

ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 23 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΛΑΙΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ, Ο ΣΕΒ/ΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ κ. ΚΗΡΥΚΟΣ, ΚΑΤΟΠΙΝ ΣΧΕΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΕΒ/ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΙΤΙΟΥ ΚΑΙ ΕΞΑΡΧΟΥ ΠΑΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ κ. ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ, ΜΕΤΕΒΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΑΡΤΥΡΙΚΗ ΝΗΣΟΝ ΚΥΠΡΟΝ ΟΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕ ΕΙΣ ΤΑΣ ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΑΣ ΙΕΡΑΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΝΗΓΥΡΕΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΥΡΑΝΟΙΞΙΩΝ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΟΣΙΑΣ ΞΕΝΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ. ΤΩ ΕΣΠΕΡΑΣ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ΕΤΕΛΕΣΘΕΙ Η ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΥ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ, ΕΝΩ ΤΗΝ ΠΡΩΙΑΝ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΕΛΑΒΕΝ ΧΩΡΑΝ ΤΟ ΔΙΣΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΝ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟΝ. ΕΙΣ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΠΑΡΑΤΙΘΟΝΤΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΕΚ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ!!!

Η ΙΕΡΑ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ ΞΕΝΗΣ ΕΞΩΘΙ ΤΟΥ ΝΕΟΔΜΗΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ!!!

Ο ΕΚ ΒΑΘΡΩΝ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΘΗΣ ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΟΣΙΑΣ ΞΕΝΗΣ ΕΙΣ ΜΕΣΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑΝ ΛΕΜΕΣΟΥ ΚΥΠΡΟΥ!!!

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ!!!

ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΟΝ ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ ΤΟΥ Μ. ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ  ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΥΡΑΝΟΙΞΙΩΝ ΤΟΥ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΟΣ ΝΕΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ. ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ π. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ, ΙΕΡΟΜ/ΧΟΣ π. ΙΕΡΕΜΙΑΣ, ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ π. ΑΓΑΘΟΚΛΗΣ, ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ π. ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΙ ΟΙ ΣΕΒ/ΤΑΤΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ κ. ΚΗΡΥΚΟΣ ΚΑΙ ΚΙΤΙΟΥ ΚΑΙ ΕΞΑΡΧΟΣ ΠΑΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ κ.ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ !!!  

" ΦΩΣ ΙΛΑΡΟΝ ΑΓΙΑΣ ΔΟΞΗΣ...!!! "

Η ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ!!!

ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

&

ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟ!!!

ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΑΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟΥ 

" ΔΙ' ΕΥΧΩΝ... "