ΔΥΟ ΣΑΦΗ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΤΟ κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΚΑΤΣΟΥΡΑ

Ο διευθυντής του blog [ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ - ΣΩΤΗΡΙΑ] αγαπητός κ. Δημήτριος Κάτσουρας, σε ανακοίνωσή του εις αυτό σχετικά με την ''ΣΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΝΗ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ'', καταλήγει με τα ακόλουθα λόγια:

 <<Διότι οι διωγμοί (όπως και οι ξυλοδαρμοί και εν γένει η βία) δεν αποτελούν μέθοδο των Ορθοδόξων, αλλά των αιρετικών.>>.

 Καίτοι συμφωνούντες απόλυτα με αυτό, θα θέλαμε να ρωτήσουμε τον αγαπητό διαχειριστή:

 1. Η ως άνω άποψη πότε τηρήθηκε όταν ο π. Παντελεήμων Ντέσκας τόλμησε να αλλάξει τις κλειδαριές του Ι. Ναού Αγίας Τριάδος Κάτω Ηλιουπόλεως, χειροδικόντας εις βάρος ηλικιωμένης γυναικός; Τότε ο διωγμός αυτός (δια βίας και ξυλοδαρμού) αποτελούσε μέθοδο Ορθοδόξου Χριστιανού και δη Κληρικού; Ή μήπως επιτρεπόταν ο εν λόγω Κληρικός δι' αυτήν του την ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ πράξη, μετά από λίγο καιρό να ''χειροτονηθεί επίσκοπος'', ώστε δια του τρόπου αυτού η τότε Νικολαίτικη <<σύνοδος>> να επαινέσει το εν λόγω άτομο;   

και 

 2. Την ημέρα της ΑΙΜΑΤΗΡΗΣ εις <<επίσκοπον>> χειροτονίας του κ. Σεβαστιανού Σταύρου, εις τον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Κάτω Ηλιουπόλεως, ο διωγμός δια βίας και ξυλοδαρμού που υπέστησαν οι εκ Κύπρου διαμαρτυρόμενοι δια την ''χειροτονίαν'' αυτή, αποτελούσε μέθοδο Ορθοδόξων Χριστιανών; Ή μήπως κάτω από αυτό το κλήμα επιτρεπόταν να συνεχιστεί η ''τέλεση'' της ''χειροτονίας'';