ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2005
Για την
προσευχή
Ό Θεός είναι εύσπλαχνος και θα μας λυπηθεί, όταν προσευχηθούμε. Ή προσευχή συχωρά όλες τις αμαρτίες. Μόνο ή προσευχή σβήνει το λάθος. Να εξαγνίσουμε το μόλυσμα. Ήμαρτον Θεέ μου! Γονάτισε και λυώστο με την προσευχή γιατί θα το σκέφτεσαι και θα σ' αρρωστήσει. Όταν πέση στην προσευχή ό άνθρωπος αγιάζει τον τόπο, θα έχει ευλογία το μέρος εκείνο. Μόνο με προσευχή ξεκολλά το μίσος των άλλων. Ή αμαρτία είναι υγρασία, σαν ομίχλη πού φτάνει στον ουρανό. Σαν παιδί πού φωνάζει την μάνα του, έτσι πρέπει να κάνει. Όποιος ζητήσει βοήθεια, θα γλιτώσει. Πονάν τα όστια του (οστέα) όταν μιλάει στην προσευχή. Και λέει από μέσα του' τι είπα, πού δεν έπρεπε να το πω; Μας λέει στο Ευαγγέλιο:
«Δεν θέλετε εισέλθετε εκείθεν έως αποδώσετε το έσχατο λεπτό. Εάν μη περισσέψει ή δικαιοσύνη σας περισσότερο από των Φαρισαίων, δεν θα ανεβείτε επάνω».
Ό πειρασμός έχει συμμετοχή σ' όλους μας. Ό Θεός είναι δύναμη ελευθερίας και έχει δώσει το ελεύθερο και σ' αυτόν τον διάβολο, δεν τον εμποδίζει τον σατανά, δεν τον κατέστρεψε ό Θεός, κι ό σατανάς δουλεύει μέρα νύχτα, αλλά περισσότερο την νύχτα.
Όμως έστειλε τον Θεάνθρωπο να τον πολεμήσει, κι οποίος γυρεύει βοήθεια, να γλιτώνει.
Πίστεψες; σώθηκες....
Ή προσευχή έχει πολύ περισσότερη δύναμη από τα μηχανήματα. Όσοι ξέρουν την δύναμη της προσευχής έχουν πολύ περισσότερη δύναμη άπ' όσους κάνουν τα κομπιούτερ...
Ό Αναμάρτητος Χριστός μας λέει' ζητάτε πρώτα τη συχώρεση κι όλα τα άλλα θα σας προστεθούν δίχως να το καταλάβετε, και θα λές' πώς ήλθαν τόσο βολικά!
Αφού δεν μας αφήνει εδώ να χαθούμε, δεν θα μας αφήσει ούτε εκεί επάνω. Ναι, δεν σ' αφήνει ό Θεός να χαθείς. Εγώ με τόσα πού τράβηξα δεν ήξερα κατάθλιψη, δεν ήξερα αϋπνίες, όλα τα διαλύει αυτά ή προσευχή.
Μόνο ό αναμάρτητος Χριστός είναι το φως. Χριστέ μου, μην φεύγεις άπ' την καρδιά μας. Θέλει όμως καλοσύνη. Να χαίρεσαι όταν σε κατηγοράνε. Το κατηγόρια είναι καλό γιατί είναι σαν να γίνεται ένα φαγάκι και ρίχνεις μέσα και λίγο αλατάκι. Τότε καταλαβαίνεις αν συχωράς τον άλλον. Εκεί φαίνεται ή αξία του πιστεύοντα. Να σε κατηγοράνε και να κρύβεσαι σε κρυφό μέρος να παρακαλάς γι' αυτόν, να τον σώσει. Κάποτε νοίκιαζα ένα μπαξέ. Από 5 στρέμματα πού νοίκιασα, το έκανα δεκαπέντε, μέσα στα καλάμια. Δουλειά! Βουρλιές μέχρι το μπόι μου! Τρία στρέμματα είχα σέλια, πράσα, ήταν σαν ένα κύμα ό μπαξές. Μια μέρα περνά ένας γεωπόνος, με κοιλιά μεγάλη, άπ' τους αρχαίους... Στο τσαρδάκι καθόμουν Απαγορεύεται εν ονόματι του νόμου, ούτε ένα φύλλο δεν θα βάλεις από σήμερα, τίποτα... - Γιατί; ρωτάω εγώ. Ήταν κρατικό, υδραυλικό το χωράφι εκείνο, Γουέβ.... Κι όμως μου το πήραν τον μπαξέ. Φώναζε ό ένας Το θέλω το χωράφι μου τώρα. Βρε, τους έλεγα, με τα πράσα είναι, περιμένετε να τα δώσω... Αυτοί φώναζαν! Άλλος πήρε τα σέλινα, άλλος τα πράσα. Σ' αυτό το μέρος πού έπεσα, εγώ ξέρω πόσο αδικήθηκα... Έρχεται ένας άλλος με κορδέλα, μετρά, μου το παίρνουν. Το 1975 αναγκάστηκα και το χάλασα το μπαξέ....
Αυτός πού με πείραξε τότε με τα χωράφια, μια μέρα ήρθε και με φωνάζει αμάν, ή γίδα μου, βοήθεια! Πάω γρήγορα την σηκώνω τη γίδα, τη ζουπάω την κοιλιά και πετάει δυο κατσικάκια. Έγινα και μάμος! Έβλεπα ποιος κινδυνεύει και ποιος είχε ανάγκη και τον βοηθούσα. Κρυβόμουν μέσα στα θερμοκήπια και παρακαλούσα τον Θεό να του δίνη δύναμη.
Γιατί το μίσος είναι δαιμόνων πειράξει. Φωλιάζει μέσα σου, είναι σατανικό πέρα ως πέρα. Πρέπει με κάθε θυσία, με προσευχή να φυγή αυτό το μίσος. Αν κάποιος σε προκαλεί, αποστραφήτω, πού λέει, όμως να τον βάλεις στην προσευχή. Να μη φωλιάσει ό λογισμός μέσα σου. Δεν σκέφτομαι τα καλά, ούτε τα περνώ άπ' το νου όσα έκανα για αυτούς. Μόνο τα σφάλματα μου σκέφτομαι. Γιατί δεν κάνει να κλάψει άνθρωπος για σένα, ότι τον αδίκησες. Κάποτε μ' ειρωνεύτηκαν σ' ένα σπίτι. Μόλις βγήκα έξω άπ' το χωριό έλεγα γονατιστά, όπως ουρλιάζει ένα σκυλί' συχώρεσε με Θέ μου! Δεν είπα τι με έκαναν. Έβαλα τον εαυτό μου κάτω από το Φως. Μέχρι τελευταία ώρα θα πολεμηθούμε, θα αντιμετωπίσουμε πειρασμούς, μόνο με προσευχή και με έργα θα νικήσουμε. Το μεγαλύτερο όπλο να αντισταθούμε είναι το όπλο της προσευχής. Να παρακαλάς από καρδιάς. Με την υπομονή σας θα αποκτήσετε τάς ψυχάς, λέει το Ευαγγέλιο. Αυτό θα πει ότι προέβλεψε ό Χριστός, ότι θα ζείτε με ζόρι όλοι. Ή υπομονή αποκτάται από το πιστεύω και από την προσευχή.
Ή δύναμη της προσευχής είναι να ξαγρυπνήσει το μυαλό σου και να φτάσει ψηλά. Πώς φτάνει εκεί στο θρόνο του Θεού; Να λες, συχώρεσε με, συχώρεσε με, κι ό Θεός ξέρει τι ζητάς.
Αν όμως κουραζόμαστε στην προσευχή; Ε... αυτό είναι ανθρώπινο. Τους μαθητές τους είπε, σταματάτε εδώ και προσεύχεστε, μην σας πάρει ύπνος, στον κήπο της Γεσθημανή. Αυτοί όμως κοιμόταν το πνεύμα πρόθυμο, ή σαρξ ασθενής....
Όταν είσαι μόνος, τότε πιο γερή προσευχή. Τα μεσάνυχτα είναι καλά, γιατί τότε δεν σ' εμποδίζει τίποτε....
Μακάριος πού δεν θα σκανδαλισθεί εν εμοί... Να θυμόμαστε αυτό πού λέει ό αναμάρτητος Χριστός πού είναι φως εκ φωτός. Γιατί άμα ερευνάμε το γιατί; πάμε χαμένοι. Μεσάνυχτα λέω προσευχή. Άγιος ό Θεός... Πολλές φορές... Πέφτω στα παρακάλια.
Ή προσευχή είναι ένα αόρατο πράγμα. Για να προσευχηθείς πρέπει να έλθεις κοντά στον Θεό, όπως ζυγώνουν σ' ένα άνθρωπο; Πρέπει να είσαι επάνω, ίσως να πιαστεί, με δάκρυα εγκάρδια... Πολύ χαρά ό Χριστιανός.
Αν, τον αφήσεις τον λογισμό και αφουγκραστούμε και μιλά ό λογισμός θα φωλιάσει σιγά - σιγά και θα πούμε ας το κάνω... Θέλει, αμέσως μόλις έλθει ό λογισμός, τον σταυρό μας και να πούμε Χριστέ μου, σώσε με, εσύ θυσιάστηκες για μας, έρχεται σαν καϊμάκια τότε ό λογισμός, όμως θα λέμε' Κύριε Ιησού Χριστέ, δια της Θεοτόκου και πάντων των Αγίων, ελέησε με... Αυτό είναι ό αγώνας ό χριστιανικός.
Όταν προχωράς σε έργα καλοσύνης είναι μεγάλος αγώνας στον όποιον σε βοηθά το φως. Άμα γλιστράς να πέσεις, ή δύναμη του Θεού είναι μεγάλη, και δεν σ' αφήνει να χαθείς. Κάνεις αμάρτημα; είναι όπως μπαίνεις σε βάρκα και βουλιάζεις... Κάνεις καλοσύνη; γλιτώνεις. Όμως θέλει αγώνα....
Να εξετάζουμε καθημερινά πώς βαδίζουμε. τι είπα σήμερα πού δεν έπρεπε; Ήμαρτον! Θέ μου, συχωρά με. Μακάριοι οί καθαροί... Αυτό ζητά: Καθαρή καρδιά, νου καθαρό.
Αν ή προσευχή σου είναι καλλιεργήσιμη φτάνεις ψηλά, αλλιώς νευριάζεις. Να μην ξεχνάμε τον Χριστό πού είναι σταυρωμένος για μας. Γλίτωσε μας Εσύ, πού Θυσιάστηκες για μας. Ό Θεός είναι δύναμη καλοσύνης.
Εάν κάποιος μας αδικήσει να παρακαλάμε γι' αυτόν Εγώ, τότε λέω: Θέ μου, από μένα σε παρακαλώ μη δικάσεις άνθρωπο, και λέγοντας Κύριε Ιησού Χριστέ, ελεησόν με τον αμαρτωλό, τον φέρνω αυτόν πού με αδίκησε στο ύψος και είναι σαν να προσεύχεται αυτός. Εσύ τον παίρνεις εκ των προτέρων στην προσευχή σου κι αυτός από «άνωθεν» θα φωτιστή. Θα φέρεις αυτόν στο ύψος και θα προσεύχεσαι, ελέησε με τον αμαρτωλό, το πνεύμα σου θα είναι σ' αυτόν, αλλά αυτά δεν λέγονται, γιατί ή προσευχή είναι αόρατο πράγμα.
Τώρα δεν είναι εύκολο να κερδίσεις άνθρωπο, γι' αυτό άμα δεις κάποιον πού σου έκανε κακό, όχι μούτρα, αλλά όχι και συναναστροφή με τέτοιον άνθρωπο, γιατί θα σ' αδικήσει....
Προπάντων μη πιάνεις κακία. Το χαμόγελο μην το κόβεις, την αγάπη σου θα δίνεις. τι λέει; δια την υπομονή σας θα αποκτήσετε τάς ψυχάς σας, δηλαδή θα γλιτώσετε τίς ψυχές σας. Υπομονή, κι ας τον να πάει στο καλό. Ανεξικακία.... Ε πρέπει να 'χεις κι αντίπαλο για να δοκιμαστής, εκεί είναι πού θα γίνει λίγο νόστιμο το φαΐ ρίχνεις το αλατάκι - υπομονή και νοστιμεύει....
Τα μεσάνυχτα ζυγώνεις εκεί, πιο καλά να προσεύχεσαι τότε. Ό νους πρέπει να είναι καθαρός και μετά αρχίζω πολλές φορές, Άγιος ό Θεός... μετά Δόξα σοι ό Θεός... Μπροστά ή δόξα κι υστέρα τ' άλλα... αφού δοξάσεις πρώτα, μετά προχωράς... Μετά Πάτερ ημών και αρχίζω λέω άπ' το Ευαγγέλιο τους Μακαρισμούς... πέφτω στα παρακάλια Κύριε Ιησού Χριστέ, δια της Θεοτόκου και πάντων των Αγίων, ελέησαν με τον αμαρτωλό... Μετά λέω άλλο κεφάλαιο..." όταν έλθη ό Υιός του ανθρώπου εν τη δόξη αυτού, θα χωρίσει ερίφια και πρόβατα..." εδίψησα, επείνασα... γυμνός ήμουν... και μετά πάλι" Κύριε Ιησού Χριστέ. Μετά λέω από τον Ιωάννη «εν τη οικία του πατρός μου πολλά οικήματα». Μετά προχωράω σ' άλλο κεφάλαιο" άνθρωπος νέος και πλούσιος, και ρώτησε τον Ιησού τι να κάνω να σωθώ; Τον είπε τι εντολές να τήρηση..., ου ψευδομαρτυρήσεις, τίμα τον πατέρα σου, και στο τέλος" πώλησον τα υπάρχοντα σου και δός πτωχοίς" και λέει ό αναμάρτητος Χριστός" οί έχοντες θάρρος στα χρήματα δύσκολα θα σωθούν, κι αυτό θα πει' να μην κάνης άλματα να πάρεις το ψωμί άπ' τον άλλον, και μετά λέει' τα αδύνατα παρ' άνθρώποις, δυνατά στο Θεό είναι, πού πάει να πει για τους αμαρτωλούς είναι αδύνατο, όχι όμως για τον Θεό. Φωνάζεις έλεος κι έρχεται το φως και ξελεφτερώνεσαι, αρκεί μόνο να ζήτησης βοήθεια.
Γιατί ό αμαρτωλός γλιτώνει πιο γρήγορα άπ' αυτόν πού αγωνίζεται, αν κλάψει για βοήθεια. Αν πεις, συχώρεσε με Θέ μου και δακρύσεις. Πιάνει πολύ το δάκρυ εκείνο, σα να είναι μισό βάπτισμα...
Έμενα πολύ μ' αρέσει εκείνο πού λέει' «Τα πλήθη των πεπραγμένων μοι δεινών, εννόων ό τάλας, τρέμω την φοβεράν ημέραν της Κρίσεως, αλλά θαρρών εις το έλεος της ευσπλαχνίας σον, ως ό Δαβίδ βοώ σοι' ελέησαν με ό Θεός, κατά το μέγα σου έλεος».
Ό Δαβίδ μετά τον φόνο και την πορνεία ντύθηκε ταπεινά κι έπεσε σε ένα λάκκο κι έκλαιγε με το' Ελέησον με και τους ψαλμούς..., γιατί ό Θεός συχωρά... Όπως ό κεχαγιάς πού είχε 100 πρόβατα και γυρεύει το ένα το πλανεμένο και χαίρεται περισσότερο γι' αυτό πού κέρδισε παρά για τα αλλά....
Μετά στην προσευχή αρχινώ άλλο Ευαγγέλιο για τον Καλό Σαμαρείτη... Μετά, αφού πω Κύριε ελεησόν, προχωρώ σ' εκείνο πού λέει' εγώ είμαι ό Ποιμήν ό καλός, ό μισθωτός φεύγει όταν δη τον λύκο... Όμως για να ζητήσω την βοήθεια του Θεού, πρέπει να μην έχω τίποτα στο νου για να φτάσει ή προσευχή ψηλά. Έστω και μακριά, και σ' άλλον τόπο να είναι κάποιος, τότε θα τον βρει ή προσευχή.
'Ο Χριστός στάλθηκε άπ' τον Θεό για να σώσει τον άνθρωπο.
Να πιστεύουμε στο Αίμα του Σταυρού, στον Εσταυρωμένο. Το Αίμα πού στάζει άπ' τον Σταυρό να στάζει μέσα στην καρδιά σου.
Πώς λυπάσαι το παιδί σου; Να γίνεις ένα σώμα με τον Χριστό. Να θυμόμαστε τι είπε στον Φίλιππο, όταν είπε, δείξε μας τον Πατέρα, τότε ό Χριστός του είπε, τόσο καιρό μεθ' υμών ήμουνα και δεν πιστεύεις; Έτσι και με μας... Έμενα πόσες φορές με Γλίτωσε άπ' τον χάρο... Πόσες φορές γλίτωσα ήμαρτον, Θεέ μου!
Ή προσευχή είναι το μεγαλύτερο όπλο στον άνθρωπο, έχει μεγάλη δύναμη.
Ή προσευχή σου θα 'ναι οί άλλοι, και συ θα είσαι αλλού' θέλει πολύ αυτοσυγκέντρωση. Ό άνθρωπος αγιάζει τον τόπο όχι ό τόπος τον άνθρωπο. Άμα κάνεις προσευχή όλο το μέρος θα είναι στο φως. Λες ήμαρτον, πέφτεις στο ήμαρτον, αναγνωρίζεις την καλοσύνη του Θεού, κι όσο βαδίζεις στην αθωότητα και την καλοσύνη, τόσο σε τραβά ό μαγνήτης να προσεύχεσαι. Ή προσευχή είναι σύντροφος της καλοσύνης. Το καλό θέλει και συμπαράσταση. Σε τραβά κάτι και προσεύχεσαι και σε διατάζει να κάνης καλοσύνη, σε μιλά να, πάρε το ψωμί και παν το στον φτωχό. Εάν αυτοσυγκεντρωθείς, γιατί γνήσια προσευχή είναι να μην σκεφτείς τίποτα, ό νους σου να είναι αφοσιωμένος πάνω, ώσπου να δώσεις παρών στο Θεό και ό Θεός σε φωτίζει. Ή προσευχή είναι αόρατο πράγμα, δύσκολο να δώσεις να καταλάβει ό άλλος τι είναι.
Μια μέρα είδα ένα φως να πηγάζει από γης, και εγώ έκλαιγα κι έλεγα' Άγιος ό Θεός, Άγιος ό Θεός, συνέχεια... Τόσα χρόνια πού το σκέφτομαι κλαίω μ' αυτό.
Μια άλλη μέρα σα να είδα έναν νέο, σαν αξιωματικό και να βγαίνει όχλος πολύς σαν κύματα θαλάσσης, κι αυτός να τους κάνει, άπ' εδώ, άπ' εδώ και να τους βάζει σε μια μεριά!
Ή αμαρτία είναι σαν παγόβουνο. Όπως υπάρχουν πάγοι στον Βόρειο Πόλο και για να λιώσουν θέλει θερμές ακτίνες ηλίου έτσι και ή αμαρτία... Θέλει πολύ προσευχή, πού είναι σαν τίς ακτίνες του ήλιου. Ή αμαρτία δύσκολα συχωρείται, δύσκολα διαλύεται, θέλει πολύ προσευχή.
Όταν προσεύχεσαι για κάποιον, να τον πιάνεις σαν καθρέφτη, σαν να προσεύχεται. Να τον φέρνεις επάνω και να τον βλέπεις να προσεύχεται ό ίδιος επάνω. Εάν τότε βλέπεις, ότι αυτός ό άνθρωπος προσεύχεται, θα πει ότι έχει πίστη.
Ή προσευχή είναι απαραίτητη γιατί καλλιεργείται ή ψυχή.
Ή λατρεία του Θεού είναι λαχτάρα.
Μεγάλη αξία έχουν οί Άγιοι.
Ή φοβία είναι ολιγοπιστία.
Ένας κυνηγός σκότωνε πουλιά και του λέω, βρε! αυτήν την ώρα μπορεί να δοξολογεί τον Θεό κι εσύ το σκοτώνεις!
Ή βαθιά προσευχή είναι σαν επιστήμη, δεν μπορώ να στο εξηγήσω... Να παρακαλέσουμε τον Θεό να νεκρωθεί ό εαυτός μας και να βρεθεί εκεί πού είναι ό πόνος. Τον εαυτό μας θα τον συγκεντρώνουμε να φτάσει στο φως κοντά και να ζητά βοήθεια. Θέλει μεγάλο αγώνα. Έχει χρόνια πού παρακαλώ να με φώτιση όπως το θέλει Αυτός... Με την προσευχή μου και την βοήθεια του Θεού θα βρω ακόμη κι ένα ξένον άνθρωπο... Όταν ήμουν στην Σ (στο νοσοκομείο για το πόδι, με την γάγγραινα) είδα την κόρη μου να κλαίει φαρμακερά. Πέφτω στην προσευχή να μας φωτίση. Μετά 3 μέρες μαθαίνουμε ότι ό εγγονός μου θα σκοτωνόταν με την μοτοσικλέτα στη γέφυρα πάνω. Χτύπησε κι έκανε πέρα. Ένα άλλο παιδί τον είδε, σαν να τον έπιασε ένας, ένα χέρι, με τέτοια φόρα πού είχε, και να τον άφησε κάτω.
Ή Εκκλησία είναι κιβωτός τον Νώε. Εγώ για τους καλόγερους και το ράσο κάνω ιδιαίτερη προσευχή. Χωρίς Ευαγγέλιο, δεν καταλαβαίνεις τι λέει ή Εκκλησία. Θέλω να ζω για να προσφέρω λατρεία με το ήμαρτον στον Θεό, φέρνω στο νου μου και όλους τους πεθαμένους.
Την Μεγάλη Σαρακοστή είναι επικηρυγμένος ό Χριστός και με τους Χαιρετισμούς παρηγοράμε την Μάνα Του. Χαίρε Μήτηρ Θεού και πάντων των Αγίων, χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε... Των Αγίων ή καλοσύνη δεν πεθαίνει. Όταν πέφτω στην προσευχή όλα τα ξεχνώ και είναι σαν θεραπεία. Άγιοι, Άγιοι, πιστεύω, Πάτερ ημών, και βλέπω τον Χριστό στον Σταυρό και την Μητέρα Του.
Ή προσευχή είναι αόρατο πράγμα πού δεν μπορεί να συλλαβή ό νους μας, εκ βάθους καρδίας πάντως και με αυτοσυγκέντρωση. Άμα κάνης σαρκικά είναι δύσκολο να 'σαι με δάκρυα κάτω από τον αναμάρτητο Θεό.
Ν' αφήσω την φωνή μου πριν να φύγω από αυτόν τον κόσμο.
Παρακαλάω και βλέπω τον Χριστό σταυρωμένο μπροστά μου και λέω:
Βοήθησε μου να σ' ευχαριστήσω...
Εγώ από τότε πού γνώρισα το Ευαγγέλιο, είδα τον εαυτό μου σαν αποκηρυγμένο.
Κάποτε είδα κάτι φοβερό. Ήρθε ένας από ψηλά, σαν να με πίεζε, άρχισα να λέω' Άγιος ό Θεός, Άγιος ό Θεός πολλές φορές, μα και εκείνος το έλεγε πιο δυνατά, όταν, όμως είπα' Κύριε Ιησού Χριστέ, άκουσα μπάμ! κι εξαφανίστηκε.
Αυτός πού προσεύχεται, Χριστέ μου, μην φεύγεις μέσα άπ' την καρδιά του. Δεν κουράζεται ή καρδιά του να λέει συνέχεια... Άγιοι Πάντες, συχωρέστε με, μη φεύγετε άπ' την καρδιά μου κι έτσι αρχινάνε αυτοί να λένε, βοηθάνε αυτοί, βοήθεια από Αγίους, γιατί μόνος δεν μπορώ.
Στην προσευχή θέλει να σταματάς δυο λεπτά κάθε τόσο, να είσαι ήρεμος και να μην σκέφτεσαι τίποτα, και ξανά να ανεβαίνεις σαν σκαλοπάτι πάνω, σταματάς - προχωράς, σιγά - σιγά ώσπου να φτάσεις επάνω, βγαίνεις στο φως, φτάνεις στη λάμψη' άμα φτάσεις επάνω, μαγνήτης, δεν σ' αφήνει να πάς κάτω, χαρά, μόνο άμα ανταμώνω τη λάμψη φωνάζω' ήμαρτον, ήμαρτον, συγκινείσαι. Όμως χρειάζεται να είσαι επιφυλακτικός, σα στρατιώτης με κράνος, και τότε αισθάνεσαι ότι είσαι αμαρτωλός... Άμα το αισθανθείς, έχει στήριγμα ή προσευχή.
Σιγά - σιγά φτάνεις στον καιρό των πρωτοπλάστων και διπλασιάζεις τίς προσευχούλες. Γερό φρένο στην προσευχή είναι όταν τα οστέα σου να μην ξεσηκώνονται, να αποφύγουμε νευριασμό, να ζητάμε Χριστό
Θωρακισμένος τότε είσαι.
Όταν βλέπω κάποιον, πού υπάρχει έστω και ίχνος, ότι τον αδίκησα εγώ ή κάποιος δικός μου λέω, εγώ θα σε συλλάβω στην προσευχή μου, και θα βρεις καλύτερη κατάσταση...
Οι Χάρες, οι Άγιοι πάνε σε απλούς ανθρώπους (ανέφερε την κ. Ελένη πού ξεψυχώντας έλεγε συνέχεια από το Ψαλτήρι, το όποιο και συνέχεια διάβαζε, το «Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι»}. Οί Χάρες φεύγουν από κει πού πάνε τα λεφτά. Ό Χριστός όμως δεν ξεχωρίζει κανέναν, όλους τους έχει το ίσο, αν γυρέψουν την βοήθεια του. Ένας αντάρτης, καλή καρδιά, τον είχαν ξεγελάσει κι ανέβηκε στα βουνά, από τίς αδικίες πού είχε δει; από μόνος του; πάντως και μια βούκα ψωμί να 'χε την μοίραζε σε ψίχουλα σε όλους, κι όταν βρέθηκαν μ' άλλους αντάρτες σε ανάγκη, θα πεθάνουμε είπαν άπ' την πείνα, κι Άγιο καπετάνιος πρόσταξε ρίξτε κάτω τα όπλα και κάντε το σταυρό σας. Και πράγματι, σε λίγο βρήκαν τρόφιμα και προμήθειες. Και εγώ ως άτομο, τι έκανα στην ζωή μου; Ήμαρτον με πόνο και δάκρυ. Μόνο μ' αυτήν την ελπίδα νικάμε ότι μας έρχεται. Τίποτ' άλλο, μόνο με προσευχή, όταν θα παρακαλάμε με πόνο, με πάθος, λέγοντας' βοήθησε με, Κύριε, μόνο Εσύ είσαι ή σωτηρία, μην φεύγεις άπ' την καρδιά μου....
Στην προσευχή λέω, καθάρισε με από τα άθελα και τα κρύφια.... Γιατί Θέ μου, να σε πικραίνω;
Να προσέχουμε, να 'χουμε σεβασμό σ' όλους τους Αγίους αλλά και στον κάθε άνθρωπο, ας είναι και κακός. Παρακαλάτε να τον συχώρεση... Ό αμαρτωλός για να σωθεί πρέπει να αγωνιστή πολύ, όπως αγωνίζεται ένας για να κάνη περιουσία καινούργια. Χαρά στον άνθρωπο πού θυσιάζεται γι' αυτό και κλαίει γι' αυτά πού πιστεύει.
