''ΤΙΣ ΗΜΑΣ ΧΩΡΙΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ'';

ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ 
ΚΑΙ ΣΩΣΤΟΙ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ
ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΜΑΣ!!!

«Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ»; Ποιος μπορεί να μας χωρίσει από αυτή, την μεγάλη αγάπη, που έδειξε σ' εμάς ο Χριστός; «Θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγμὸς ἢ λιμὸς ἢ γυμνότης ἢ κίνδυνος ἢ μάχαιρα;».

Το βροντοφωνάζει ο Απόστολος Παύλος για να ακουστεί στα πέρατα της οικουμένης. Ήρθε η αγάπη του Χριστού σαν πελώριο κύμα και κάλυψε τα πάντα, αλλάζοντας την ζωή των Αποστόλων. Αυτό το μεγαλείο της αγάπης ξεχειλίζει πλέον από μέσα τους και θέλουν να το μεταδώσουν σε όλους. Δεν μπορούν να το συγκρατήσουν μέσα τους.

Όλα στην ζωή φαντάζουν μικρά, τιποτένια, αδύναμα εμπρός στην αγάπη του Χριστού.
Αυτή η αγάπη είναι πνοή ζωής, κινητήριος δύναμη για τον άνθρωπο.
Αυτή η αγάπη δυναμώνει την πίστη, οπλίζει με υπομονή και καρτερία σε ΚΑΘΕ δυσκολία.

Αυτή η αγάπη μας δόθηκε ως δωρεά για να μας απαλλάξει από την αμαρτία.
Αυτή η αγάπη είναι το κλειδί για να ανοίξουμε τον παράδεισο.
Αυτή η αγάπη χαρίζει τον παράδεισο!

Ο μόνος που μπορεί να μας χωρίσει από αυτήν την αγάπη του Χριστού είναι ο κακός εαυτός μας, οι κακές επιλογές μας, δηλαδή, που μας δεσμεύουν σε μια κατάσταση, η οποία μόνο νεκρώνει.

Ας αφήσουμε την αγάπη του Χριστού να σκεπάσει και να αλλάξει την ζωή μας, όπως των Αποστόλων, εμπνεόμενοι από την χαρά και την δύναμη που οι ίδιοι γεύθηκαν.

Τότε κι εμείς θα βροντοφωνάζουμε να ακουστεί παντού: «Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ»; 

Τότε θα έχει πλημμυρίσει όλο μας το είναι από αυτήν την αγάπη, θα έχουμε γεμίσει Χριστό!

Σχόλιο:

Και πόσο μάλλον ''τις ημάς χωρίσει από της αγάπης του Χριστού'' όταν πάνω απ' όλα είμεθα όχι μόνο σωστοί, αλλά και επακριβής στην Ομολογία Πίστεώς μας και βαδίζουμε κατά απόλυτον τρόπον στα χνάρια των Αγίων Πατέρων. 

Αυτό το ''τις ημάς χωρίσει...'' ας το προσέξουν πάρα πολύ εκείνοι που βάλλονται κατά ορθοδόξων ενώσεων και θέλουν την εκκλησία και την ορθοδοξία προσωπικά τους ''κτήματα''. Διότι η Εκκλησία είναι του Χριστού και δεν είναι δική μας, και όπως είναι ευρέως γνωστόν  << ο Θεός θέλει πάντας σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν>> . Κι αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει πως όταν κάποιος μετανοήσει ειλικρινά, τότε ακόμη κι αν εμείς οι χοϊκοί άνθρωποι δεν τον δεχτούμε και δεν τον συγχωρήσουμε, θα τον δεχθεί και θα τον συγχωρήσει ο Χριστός, ο οποίος μάλιστα εμάς για την πράξη μας αυτή θα μας κρίνει με μεγάλη α υ σ τ η ρ ό τ η τ α!   

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ''ΕΦΕΥΡΑΜΕΝ ΤΗΝ ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΗΝ ΕΥΧΗΝ..''

Του Μητροπολίτου Γ.Ο.Χ. Μεσογαίας κ. ΚΗΡΥΚΟΥ

''ΕΦΕΥΡΑΜΕΝ ΤΗΝ ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΗΝ ΕΥΧΗΝ ΔΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΕΙ ΣΧΙΣΜΑ" (ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΓΚΟΥΤΖΙΔΗΣ, ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΤΟΥ 2018)

Ευτυχώς πού υπάρχει ακόμη ολίγη μνήμη.: Ο θεολόγος κ. Ελευθέριος Γκουτζίδης, εις μίαν τελευταίαν συνεδριασιν της Ιεράς Συνόδου (νομίζω τόν Αυγουστο τού 2018), οπου εκλήθη νά συζητησουμε τό θέμα του "Διαλόγου εν αγάπη καί αληθεία" ειπεν εις επήκοον πάντων, καί φανερά εκνευρισμένος, οτι " ναί τό 1971 εφεύραμε την συγχωρητικήν ευχήν καί αποφυγαμε τό σχίσμα, καί οποιος λέγει οτι δέν εγινε συγχωρητική ευχή αλλά χειροθεσία χάνει την Αρχιερωσύνη του" καί τότε ω τότε, φανερά εκνευρισμένος καί εγω επεστράτευσα την ολίγην μνημην πού μού απέμεινε καί ενεθυμήθην οτι εν ετει 1971, ολίγον πρό τού Πανηγυρικού συλλειτούργου της ενώσεως μετά των Ρωσων της Διασπορας, Οκτ. 1971), ο κ. Ελευθέριος Γκουτζίδης, ο οποίος εκαλείτο εις την Σύνοδο καί "ελυνε καί εδενε", ως "επαίων" επί τού θέματος "θεολόγος γάρ" , καί θέλοντας νά μου "απαμβλύνη" καί "διασκεδάση" τρόπον τινά, τήν αντιδρασίν μου, γιά την ενωσιν μετά των Ρωσων της Διασπορας καί διά την χειροθεσίαν επί σχισματικών εις την Αμερικήν, μού "ενεπιστεύθη" τήν απόφασιν της Συνόδου, καί μέ καθησυχασε λέγοντάς μου, οτι απεφάσισαν την χειροθεσίαν νά την ονομάσουν "απλήν συγχωρητικήν ευχήν" , διά νά μήν υπάρξουν αντιδράσεις. Εις τό περιοδικόν ομως τόν "Κηρυκα Εκκλησίας Ορθοδόξων" τόν οποίον τότε επεμελείτο ο ιδιος κάτω από την εποπτείαν τού Πρωτοσυγκέλλου π. Ευγενίου Τόμπρου, εγράφη οτι οι ευχές πού διαβάστηκαν στην Αμερική, οι ιδιες εδιαβάστηκαν καί στην Ελλάδα, στούς υπολοίπους Αρχιερείς, (δέν ενθυμούμεια καλώς την διατυπωσι, αλλά αυτό ειναι τό νοημα),... Κατά τά αλλα, ο κ. Ελευθέριος λέγει καί επιμένει καί θέλοντας καί μή τόν υποστηρίζει προφορικως καί εγγράφως καί ο Σεβ/τος Αμφιλόχιος, λέγοντας πώς "οποιος δέν δέχεται πώς εγινε συγχωρητικη ευχή, καί λέγει πώς εγινε χειροθεσία, ειναι πεπτωκός" καί εάν ειναι Αρχιερεύς ηδη εχασε την Αρχιερωσύνη του" !!! Καί οταν πρό δύο η τριων ετων, τού ειπα (τού κ. Καθηγητού) οτι θά συναντησω τόν Σεβ/το Παχωμιον, ο οποιος μέ εκάλεσε νά μιλήσουμε γιά τό θέμα τού ΟΔΑΠΙΕΓΟΧ μού ειπε: " Δέν θά πάς πουθενα χωρίς εμένα" καί οταν πάλιν τού ειπα, δέν ειναι θέμα δικό σου τό θέμα τού ΟΔΑΠΙΕΓΟΧ, μούς ειπες, εάν συναντησης τόν Παχωμιο καί τόν αναγνωρ΄σιης ως Κανονικόν Αρχιερέα "ηδη εχασες την Ομολογία σου καί εφτυσες στην Αρχιερωσύνη σου" καί αλλα της ανοίας ρητά .... Κατά τά αλλα κ. Στουραίτη ο Σεβ/ τος Αμφιλόχιος απέμεινε ο μόνος Ορθόδοξος επί της γης. Καί μακάρι νά ηταν μόνο αυτό τό θέμα πού τόν επιβαρυνει... Σημείωσις: Ενθυμείσαι κ. Στουραίτη πόσες φορές σε΄εστειλα νά ομιλήσης επ αυτού τού θέματος, (διότι καί εσύ τά καταλάβαινες πολύ καλά) μετά τού κ. Καθηγητού; Καί ποτέ δέν μού απάντησες τί εκανες επ αυτού τού θέματος. Μήπως καί εσύ ενετάχθης μετ εκείνων των οποίων εστηλίτευες περισσότερον από εμέ τάς παρανομίας των; Διερωτωμαι.

 ΣΧΟΛΙΑ:

(Επίσκοπος Κήρυκος): Πού νά αποκαλύψουμε καί τί συνέβη καί κατά την συνεδρίασιν της Ιεράς Συνόδου τού 1981, η οποία ησχολήθη μέ τήν υπόθεσιν του 1971, καί πού νά ειπωμεν οτι Ομολογία τού 1981, την οποίαν επικαλείται εσχάτως (μετά τό 2015) ο Σεβ/τος Αμφιλόχιος, ηταν η Ομολογία τού κ. Γκουτζίδη καί οχι της Ιεράς Συνόδου... Πρόκειται γιά μιά συνεδρίασιν της Συνόδου, της οποίας τά Πρακτικά διεμόρφωσεν οπως ηθελε ο κ Καθηγητης, καί αφού αφηρεσε ολες τίς γνωμες των Αρχιερέων πού δέν τόν βόλευαν, αφησε νά φαντάζει ως η μόνη αλήθεια περί τού 1971 ως η μόνη ορθη γνωμη η δική του, οτι δηλαδή η Εκκλησία δέν εδέχθη καμμίαν χειροθεσίαν τό 71, αλλά απλήν συγχωρητικήν ευχήν καί τούτο υπό τήν προυπόθεσιν οτι οι Ρωσοι ωρθοδόξησαν καί διά νά ενωθούμε μέ τούς Φλωρινικούς κλπ.... Καί ευτυχως πού παρενέβην καί υστερα από μεγάλον "καυγά", (διότι ηρνειτο ο κ. Καθηγητης) προσέθεσα εις τά Πρακτικά, οτι "τίποτα απολύτως δέν εδέχθη η Εκκλησία (Κληρος καί Λαός), ουτε χειροθεσίαν, ουτε συγχωρητικήν ευχήν, ατομα τινά μόνον εδέχθησαν την ενωσιν μετά των Ρωσων, οχι η Εκκλησία, διότι οι Ρωσοι ουδέποτε απεδέχθησαν την Ομολογίαν της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος κλπ.. [Ειναι αυτό πού ανάγκασε κατόπιν τούς 5 Αρχιερείς πού από αντίδρασιν εφθασαν εις τό αλλο ακρον καί διεκηρυξαν οτι:"μάς περιρρέει η ανομία της χειροθεσίας, επταίσαμεν ουχί ως ατομα, αλλά ως Εκκλησία καί διά τούτο παιδευόμεθα" καί οτι "εξεφυγομεν της γραμμής πλεύσεως τού αγίου Πατρός Ματθαίου"]...Αλλωστε ουτό που προέτεινα καί διευκρίνισα εξέφραζε καί την γνωμη ολων των Αρχιερέων, οι οποίοι ενέκριναν τήν προτασίν μου περί αναθέσεως εις Επιτροπήν νά μελετηση περαιτέρω τό θέμα, διά νά εξευρεθούν καί προσδιορισθουν οι ενοχοι αυτης της μεγάλης προδοσίας καί νά αποδοθούν ευθυνες. Η Επιτροπή ομως αυτη ουδέποτε ελειτούργσεν, αλλά καί οταν προέτεινα νά ξαναπροσδιορισθη, ο. υιός τού κ. Καθηγητού ειπε: "Θέλεις νά ρίξης ολες τἰς ευθυνες στόν πατέρα μου;"...

(Δημήτριος Παπαδάτος): Μιλώντας για το σοβαρό αυτό θέμα (του 1971) θα πρέπει να αναφέρω κάτι που λίγους μήνες πριν μου είχε πει ο μον. Θεόδωρος σε συνάντηση που είχαμε στην Αγ. Αικατερίνη στο Κορωπί. Συγκεκριμένα μου είχε πει πως το '71 θα σταματήσει να συζητιέται μόνο όταν πεθάνουν ο Σεβ. Αμφιλόχιος και ο κ. Ελευθέριος Γκουτζίδης. Αυτά λοιπόν έλεγε σε εμένα τον αμαρτωλό ο π. Θεόδωρος και μετά από λίγο καιρό κατ' έναν παράδοξο τρόπο άλλαξε ''στρατόπεδο''.

ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΟΥ ΛΟΥΚΑ

Τη ΙΗ΄ του αυτού μηνός, Μνήμη

του Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Λουκά

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΛΟΥΚΑΣ, Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ

Ο Άγιος Λουκάς ο Ευαγγελιστής καταγόταν από την Αντιόχεια της Συρίας και η εθνικότητα του ήταν Ελληνική. Είναι ο συγγραφέας του ομώνυμου Ευαγγελίου και των Πράξεων των Αποστόλων, βιβλία τα οποία περιλαμβάνονται στην Αγία Γραφή.

Ήταν γιατρός στο επάγγελμα (Κολ. 4,14), όμως γνώριζε πολύ καλά τη ζωγραφική τέχνη. Μάλιστα σε αυτόν αποδίδονται οι πρώτες εικόνες της Θεοτόκου με τον Ιησού Χριστό βρέφος στην αγκαλιά της (μία υπάρχει μέχρι σήμερα στη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου), καθώς και αυτές των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.

Ο Λουκάς είναι ο μοναδικός ευαγγελιστής ο οποίος υπήρξε εθνικός, και αυτό συνάγεται από το γεγονός ότι μνημονεύεται στο Κολ. 4,10-11 ξεχωριστά από τους άνδρες της περιτομής, δηλαδή τους Ιουδαίους.

ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΛΟΥΚΑ

Ο Λουκάς αναφέρεται ονομαστικά τρεις φορές στη Καινή Διαθήκη και είναι λίγα τα στοιχεία που υπάρχουν για το πρόσωπό του.

Ο Λουκάς δεν ήταν αυτόπτης μάρτυρας των όσων είπε και έκανε ο Ιησούς (Λουκ. 1,1-4), αν και αυτό δεν αποκλείει την πιθανότητα να ήταν ένας από τους ακολούθους του Ιησού. Μερικοί υποστηρίζουν ότι ήταν ένας από τους εβδομήντα μαθητές που ο Κύριος απέστειλε (Λουκ. 10,1). Κάποιοι άλλοι, πως ήταν από τους Έλληνες που ζήτησαν να δουν τον Κύριο (Ιω. 12,20-21).

Ο Λουκάς υπήρξε στενός συνεργάτης του Παύλου και τον συνόδεψε σε πολλές από τις περιοδείες του. Στη χριστιανική πίστη κατηχήθηκε από τον ίδιο τον Παύλο και έκτοτε αφοσιώθηκε στο κήρυγμα του Ευαγγελίου.

Από το πρώτο πληθυντικό που χρησιμοποιεί στο βιβλίο των Πράξεων, συμπεραίνεται ότι συνόδευσε τον Παύλο στη Τρωάδα, πήγε μαζί του στη Μακεδονία και έπειτα μέχρι τους Φιλίππους (Πράξ. 16,10-12). Δεν έμεινε όμως μαζί του αλλά εγκατέλειψε την πόλη, γιατί χρησιμοποιεί τρίτο πληθυντικό πρόσωπο (Πράξ. 16,25-17,1).

Επτά περίπου χρόνια αργότερα, όταν ο Παύλος πήγε από τους Φιλίππους στην Ιερουσαλήμ, ο Λουκάς τον ακολούθησε και πάλι (Πράξ. 20,6-21,18), καθώς επίσης και στη Ρώμη (Πράξ. 27,1). Ήταν συνεπιβάτης με τον Παύλο στο πλοίο που ναυάγησε (Πράξ. 28,2) και έφτασε μαζί του στις Συρακούσες και τους Ποτιόλους (Πράξ. 28,12-26).

Σύμφωνα με τις επιστολές του Παύλου ήταν συνοδός του μέχρι το τέλος της πρώτης φυλακίσεώς του (Κολ. 4,14. Φιλήμ. εδ. 24), καθώς και κατά τη δεύτερη λίγο πριν το τέλος του Παύλου (Β' Τιμ. 4,11).

Ο Παύλος τον χαρακτηρίζει "αγαπητό" (Κολ. 4,14) και ως το "μόνο πιστό συνεργάτη του" (Β' Τιμ. 4,11). Ο Λουκάς παρέμεινε πιστός και αφοσιωμένος στον Παύλο, μέχρι το τέλος της ζωής του Αποστόλου. Το όνομα του Λουκά μνημονεύει ο Παύλος στις επιστολές της αιχμαλωσίας Προς Κολοσσαείς (4,14) και Προς Φιλήμονα (24). Στην Β΄ επιστολή προς Τιμόθεον, ο Λουκάς αναφέρεται ως ο μόνος εναπομείνας κοντά στον υπερεξηκονταετή Απόστολο, γεγονός που φανερώνει και τον μεταξύ τους δεσμό. Ο Λουκάς ως ιατρός θα ήταν αναμφίβολα χρησιμότατος συνοδός για τον Παύλο στις περιοδείες του.

Μια περιεκτική μαρτυρία για τον Λουκά, μας παραδίδει ο λεγόμενος αντιμαρκιωνιτικός πρόλογος στο Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον (160-180 μ.Χ), "Εστιν ο Λουκάς Αντιοχεύς Σύρος, ιατρός τη τέχνη, μαθητής αποστολών γενόμενος καί ύστερον Παυλω παρακολουθησας μέχρις του μαρτυρίου αυτού, δουλεύσας τω κυριω άπερισπαστως. Αγύναιος, άτεκνος, ετών ογδοήκοντα τεσσάρων εκοιμήθη εν τη Βοιωτία, πλήρης πνεύματος αγίου".

ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΛΟΥΚΑ

Ο Λουκάς είναι ο συγγραφέας του τρίτου Ευαγγελίου και των Πράξεων Αποστόλων. Η μαρτυρία αυτή ανάγεται στον Ειρηναίο, κατά την ιστορική πληροφορία του Ευσεβίου, "Ο Λουκάς δε, ο ακόλουθος του Παύλου, κατέγραψεν εις βιβλίον το υπ' εκείνου κηρυσσόμενον ευαγγέλιον".

Σε άλλο σημείο, ο Ευσέβιος αναφέρει σχετικά,

"Ο δε Λουκάς, καταγόμενος μεν από την Αντιόχειαν, ιατρός δε το επάγγελμα, συνεργασθείς επί μακρόν με τον Παύλον και συναναστραφείς τους άλλους Αποστόλους όχι παρέργως, μας άφησεν υποδείγματα της θεραραπευτικής των ψυχών, την οποίαν απέκτησεν από τούτους, εις δύο Θεόπνευστα βιβλία, ήτοι το Ευαγγέλιον το οποίον βεβαιώνει ότι συνέταξε συμφώνως προς όσα παρέδωσαν εις αυτόν οι εξ αρχής γενόμενοι αυτόπται και υπηρέται του λόγου, τους οποίους, όπως λέγει, παρηκολούθησεν όλους από την αρχήν, και τας Πράξεις των Αποστόλων, τας οποίας συνέταξε παραλαβών όχι δι' ακοής αλλά δι' αυτοψίας".

Το Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο είναι το τρίτο στην κατάταξη του Κανόνα της Καινής Διαθήκης. Το Ευαγγέλιό του παρίσταται συμβολικά με τον μόσχο "προς έκφρασιν της θυσίας του Ιησού Χριστού".

Διακρίνεται από τα άλλα Ευαγγέλια για την ακριβέστατη ιστορική τοποθέτηση των γεγονότων, αλλά και το γλωσσικό του χαρακτήρα. Ο Λουκάς ήταν φίλος με τον Θεόφιλο, στον οποίο εξιστορεί τα γεγονότα της επίγειας ζωής του Ιησού (Λουκ. 1,3).

Ο Λουκάς είναι ο συγγραφέας και των Πράξεων. Ισχυρές ενδείξεις που επιβεβαιώνουν την παράδοση αυτή, θεωρούνται, α) η μνημόνευση του ονόματος του Λουκά στις παύλειες επιστολές με τρόπο που δείχνει να είναι "χρησιμότατος συνοδός" του Παύλου (Κολ. 4,14. Β΄ Τιμ. 4,11. Φιλημ. 24), β) η ομοιότητα γλώσσας και ύφους στα δύο έργα (στο Ευαγγέλιο και στις Πράξεις), γ) το σύνολο των λεγομένων "ημείς" εδαφίων (Πραξ. 16,10-17. 20,5-16. 21,1-17. 27,1-28) τα οποία, κατά γενική εκτίμηση, αποτελούν ένα είδος οδοιπορικού ημερολογίου σε α΄ πληθυντικό πρόσωπο, το οποίο διατηρούσε ο Λουκάς ως συνοδός του Παύλου, και άρα ως αυτόπτης μάρτυρας, στη δεύτερη και τρίτη περιοδεία του.

Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΛΟΥΚΑΣ ΩΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ

Ο Λουκάς γνώριζε πολύ καλά και τη ζωγραφική τέχνη. Μάλιστα σε αυτόν αποδίδονται οι πρώτες εικόνες της Θεοτόκου με τον Ιησού Χριστό βρέφος στην αγκαλιά της (μία υπάρχει μέχρι σήμερα στη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου), καθώς και αυτές των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.

Παλαιά παράδοση, παρουσιάζει το Λουκά ως ζωγράφο αρκετών εικόνων της Θεοτόκου Μαρίας. Την παράδοση αυτή προϋποθέτει η ορθόδοξη υμνολογία κατά τον Μικρό Παρακλητικό Κανόνα προς τη Θεοτόκο, "Άλαλα τα χείλη των ασεβών, των μη προσκυνούντων την εικόνα σου την σεπτήν, την ιστορηθείσα υπό του Αποστόλου Λουκά ιερωτάτου, την οδηγήτριαν".

ΤΟ ΚΥΡΗΓΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΟΥ 

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΟΥ ΛΟΥΚΑ

Ο Λουκάς γνώριζε πολύ καλά και τη ζωγραφική τέχνη. Μάλιστα σε αυτόν αποδίδονται οι πρώτες εικόνες της Θεοτόκου με τον Ιησού Χριστό βρέφος στην αγκαλιά της (μία υπάρχει μέχρι σήμερα στη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου), καθώς και αυτές των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.

Παλαιά παράδοση, παρουσιάζει το Λουκά ως ζωγράφο αρκετών εικόνων της Θεοτόκου Μαρίας. Την παράδοση αυτή προϋποθέτει η ορθόδοξη υμνολογία κατά τον Μικρό Παρακλητικό Κανόνα προς τη Θεοτόκο, "Άλαλα τα χείλη των ασεβών, των μη προσκυνούντων την εικόνα σου την σεπτήν, την ιστορηθείσα υπό του Αποστόλου Λουκά ιερωτάτου, την οδηγήτριαν".

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΤΟΥ ΕΝ ΚΕΦΑΛΗΝΙΑ

 Το Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2019 εκ.ημ., η Γνήσια Ορθόδοξος Εκκλησία του Χριστού επιτελεί την μνήμη του Αγίου Γερασίμου του εν Κεφαληνία. Επειδή η ακολουθία του αγίου δεν συμπεριλαμβάνεται στο Μηναίο και για όσους θα θελήσουν τυχόν να την ψάλουν, εμείς την παραθέτουμε εις το Blog μας.   

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ by DHMHTRHS PAPADATOS on Scribd

ΚΟΥΡΑ ΜΕΓΑΛΟΣΧΗΜΗΣ ΜΟΝΑΧΗΣ

ΚΟΥΡΑ ΜΕΓΑΛΟΣΧΗΜΗΣ ΜΟΝΑΧΗΣ

ΑΠΟ ΣΤΟΝ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ Γ.Ο.Χ. ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ,

ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΧΑΡΝΩΝ κ. ΚΗΡΥΚΟ

ΕΙΣ ΤΗΝ Ι.Μ. ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ

ΚΟΡΩΠΙΟΥ.

 Την Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2019 εκ.ημ., ο Σεβασμιώτατος Μητρπολίτης Μεσογαίας, Λαυρεωτικής και Αχαρνών κ. Κήρυκος, κατά την διάρκεια του Εσπερινού έκειρε μεγαλόσχημη την μοναχή Θεοδότη στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Αγίας Αικατερίνης Κορωπίου Αττικής.

 Το παρόν εις την κουρά έδωσε και ο Σεβ/τος Μητροπολίτης Πατρών και τοποτηρητής της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας κ. Ευστάθιος.

 Στο πλευρό του Σεβ/του κ. Κηρύκου κατά την διαδικασία της κουράς παρέστει ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσογαίας, Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Γεράσιμος Κοσμάς. 

 Ο διαχειριστής του <<ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ ΙΕΡΑΡΧΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ>> εύχεται εις την νεοκαρείσα μεγαλόσχημη μοναχή Θεοδότη να έχει πλούσια την επισκίαση του Θεού στη ζωή της. 

ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΔΙΑΚΟΝΟΥ ΕΙΣ ΜΠΕΡΜΙΓΧΑΜ ΗΝΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

<<Ός τις θέλει εν υμίν είναι πρώτος,

έστω υμών διάκονος>>

 (Η ανάρτηση αυτή αποτελεί συνέχεια της χθεσινής αναρτήσεως με τίτλο: <<ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑ ΥΠΟΔΙΑΚΟΝΟΥ ΕΙΣ ΜΠΕΡΜΙΓΧΑΜ ΗΝΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ>>). 

 Όπως αναφέραμε και εχθές, την Κυριακή του Σπορέως ημέρα κατά την οποία η Γνήσια Ορθόδοξος Εκκλησία εόρτασε την μνήμη των αγίων Πατέρων της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου, ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κιτίου και Έξαρχος πάσης Κύπρου κ. Παρθένιος λειτούργησε εις τον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης εις Μπέρμιγχαμ Αγγλίας και λίγο πριν την έναρξη της Θείας Λειτουργίας τέλεσε την εις Υποδιάκονον Χειροθεσία του εν Χριστώ αδελφού Ματθαίου Homes από την Αριζόνα της Αμερικής. 

 Την ίδια ημέρα και αμέσως μετά την Μ. Είσοδο και πιο συγκεκριμένα, μετά την υπό του Αρχιερέως εκφώνηση: <<Και εσται τα ελέη του μεγάλου Θεού, και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού μετά πάντων υμών>>, ο Σεβ/τος κ. Παρθένιος πραγματοποίησε την εις Διάκονον χειροτονία του Υποδιακόνου Ματθαίου. 

 Κύριε ο Θεός ημών, ο τη προγνώσει τη ση  την του Αγίου σου Πνεύματος χορηγίαν καταπέμπων επί τους ωρισμένους υπό της σης ανεξιχνιάστου δυνάμεως, λειτουργούς γενέσθαι, και εξυπηρετείσθαι τοις αχράντοις σου Μυστηρίοις. Αυτός, Δέσποτα, και τούτον, ον ευδόκησας προχειρισθήναι παρ' εμού εις την της Διακονίας λειτουργίαν, εν πάση σεμνότητι διατήρησον, έχοντα το μυστήριον της πίστεως εν καθαρά συνειδησει. Δώρησαι δε αυτώ την χάριν , ην εδωρήσω Στεφάνω τω Πρωτομάρτυρί σου, ον και κάλεσας πρώτον εις το έργον της διακονίας σου. Και καταξίωσον αυτόν, κατά το σοι ευάρεστον, οικονομήσαι τον παρά της σης αγαθότητος δεδωρημένον αυτώ βαθμόν. Οι γαρ καλώς διακονήσαντες, βαθμόν εαυτοίς καλόν περιποιούνται. Και τέλειον ανάδειξον δούλον σου. Ότι σου εστίν η Βασιλεία, και η δύναμις, και η δόξα, του Πατρός , και του Υιού, και του Αγίου Πνεύματος, νυν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

 Ο Θεός ο Σωτήρ ημών, ο τη αφθάρτω σου φωνή τοις Αποστόλοις σου θεσπίσας τον της Διακονίας νόμον και τον Πρωτομάρτυρα Στέφανον τοιούτον αναδείξας, και πρώτον αυτόν κηρύξας το του Διακόνου πληρούντα έργον, καθώς γέγραπται εν τω αγίω Ευαγγελίω σου. Ος τις θέλει εν υμίν είναι πρώτος, έστω υμών διάκονος. Συ Δέσποτα των απάντων, και τον δούλον σου τούτον, ον κατηξίωσας την του Διακόνου υπεισελθείν λειτουργίαν, πλήρωσον πάσης πίστεως, και αγάπης, και δυνάμεως και αγιασμού, τη επιφοιτήσει του αγίου και ζωοποιού σου Πνεύματος. Ου γαρ εν τη επιθέσει των εμών χειρών, αλλ εν τη επισκοπή των πλουσίων σου οικτιρμών δίδοται χάρις τοις αξίοις σου. Ίνα και ούτος, πάσης αμαρτίας εκτός γενόμενος, εν τη φοβερά ημέρα της κρίσεώς σου αμέμπτως σοι παραστή, και τον μισθόν τον αδιάψευστον της σης επαγγελίας κομίσηται. Συ γαρ ει ο Θεός ηων, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, συν τω Πατρί, και τω Αγίω Πνεύματι, νυν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.   

 ΑΞΙΟΣ

 ΑΞΙΟΣ

 ΑΞΙΟΣ

 <<Πάντων των Αγίων μνημονεύσαντες, έτι, και έτι, εν ειρήνη

του Κυρίου δεηθώμεν>>.

 Ο διαχειριστής του <<ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ ΙΕΡΑΡΧΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ>> εύχεται εις τον νεοχειροτονηθέντα Διάκονον π. Ματθαίο έτη πολλά και καλή καρποφορία εις τον αμπελώνα του Κυρίου>>>

ΥΠ ΟΨΙΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ (5)

Του Μητροπολίτου Γ.Ο.Χ. Μεσογαίας κ. ΚΗΡΥΚΟΥ

ΠΡΟΤΑΣΙΣ:

ΝΑ ΓΙΝΗ ΝΕΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΕΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΕ ΠΡΩΤΟΝ ΘΕΜΑ ΤΗΝ ΛΕΓΟΜΕΝ ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΝ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΤΙΝΕΣ ΜΕΤΩΝΟΜΑΣΑΝ ΑΥΘΑΙΡΕΤΩΣ ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΗΝ ΕΥΧΗΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΚΛΥΔΩΝΙΖΕΤΑΙ ΕΠΙ ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑ ΕΤΗ ΤΟ ΣΚΑΦΟΣ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ...

Απανταχου Εκκλησία Κατακομβων: Ηταν το 1971, οταν 21 ετους, δευτεροετης φοιτητης της θεολογιας, καί ολίγον πρό του πανηγυρικου συλλειτουργου, ηρωτησα τόν θεολόγο κ. Ελευθεριο Γκουτζίδη, (διότι τόν θεωρουσα αυθεντια), νά μου εξηγηση τί ειναι η χειροθεσία, που οπως ειπε εις τό αεροδρόμιο ο Κων/νος Σαραντοπουλος (σημερινός Αρχιεπίσκοπος των Φλωρινικων) εκαναν εις τούς Αρχιερείς μας στην Αμερικη οι Ρωσοι της Διασπορας;. Καί αλλα τινά τόν ηρωτησα, οπως καί τό εξης: "Η χειροθεσία κ. Γκουτζίδη, δέν γίνεται μόνον στους σχισματικους; Μηπως εθεωρησαν τους Αρχιερεις μας σχισματικους"; Καί μου ειπε τότε εμπιστευτικά, οτι υπάρχει οντως κάποιο πρόβλημα εδω, αλλά οι Αρχιερεις απεφάσισαν εδω στην Ελλάδα νά μη δεχθουν καμμία χειροθεσια, που διαβάζεται μονον στους σχισματικους, αλλά νά δεχθουν μόνον μία απλή συγχωρητικη ευχή"... Πέρασαν από τότε πενηντα ολόκληρα χρονια καί τόν Αυγουστο του 2018, ηκουσα πάλιν τόν θεολόγο κ. Ελευθεριο Γκουτζίδη, νά λέγη ενωπιον της Συνόδου, τα εξης: "Ναί εφευραμε την συγχωρητικην ευχήν, διοτι υπήρχαν αντιδράσεις καί διά νά μη γίνη τὀ σχίσμα καί αυτη η ευχη ηταν σωτηριος διά την Εκκλησίαν, αφου απεφεύχθη τό σχίσμα", ενω από τό 2015 επέμενε νά επαναλαμβάνει, οτι "οποιος δέν δεχεται πως εγινε συγχωρητικη ευχή, ειναι πεπτωκός καί εάν ειναι Αρχιερευς χάνει την Αρχιερωσύνην του γι αυτό καί δέν μπορει νά γίνη δεκτος εις τήν Εκκλησίαν παρά μόνον ως Μοναχός". Τά ιδια περίπου γραφει εις τάς επιστολάς του προς εμε καί ο Σεβασμιωτατος Αμφιλόχιος από τό 2015 μέχρι καί πρό ολίγων ημερων.... Καί αυτη ειναι, καθ ημας, καί η αιτία του κυοφορουμενου από τό 2015 σχίσματος.... Καί γενναται αυθορμητως η απορία: Καλά τότε απεφεύχθη τό σχισμα μεταξυ των Αρχιερέων, διότι "εφευρέθη η συγχωρητικη ευχή"... Διατί δέν απεφευχθησαν καί τά από τοτε αλεπάλληλα σχίσματα; εν ονόματι μάλιστα καί της εφευρεθείσης "συγχωρητικης ευχης"; Μηπως Σεβασμιωτατε Αμφιλόχιε, μήπως ελλογιμωτατε κ. Ελευθεριε Γκουτζίδη, πρέπει νά κάνουμε κάτι καί εσεις καί εγω καί οσοι ειμαστε συνένοχοι διά τά τοτε λάθη, καί εν μετανοία να ομολογησωμεν την αλήθεια καί επ αυτου του θέματος, μηπως καί ευρομεν ελεος ενωπιον του Θεου;, οπως επράξαμεν καί μέ τήν κοινην Ομολογιαν καί τόν Τόμον της ενωσεως της 27ης Ιανουαριου 2019; Μία πρότασις μου: Νά σταματηση πλέον αυτός ο αδιέξοδος πόλεμος κατα του Τόμου της Ενωσεως καί της κοινης Ομολογιας καί νά ξεκινηση ενας νέος διάλογος εν αγάπη καί αληθεία, δεδομένου οτι καί ο Τόμος ειναι ανοικτός διά ενστάσεις προσθηκες η αφαιρέσεις... Οι καιροι ου μενετοι ...

ΥΠ ΟΨΙΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ (4)

Του Μητροπολίτου Γ.Ο.Χ. Μεσογαίας κ. ΚΗΡΥΚΟΥ

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΓΙΑ ΥΠΑΓΩΓΗ ΤΩΝ Γ.Ο.Χ. ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.

ΠΡΟΛΟΓΙΚΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ:

Ενα πράγμα δεν μπὀρεσε νά καταλάβη ο Σεβασμιωτατος Αμφιλόχιος απ ο,τι φαίνεται. Οτι ενω διεξηγετο από κοινου ενας τιτανιος αγωνας εναντιον του παλαιου οικουμενιστικου κινηματος της τυπω Ουνίας υπαγωγης των ΓΟΧ υπό τόν Νεοημερολογιτισμόν ... οτι, ενω ο αγων αυτός εφθασε εις τό αποκορυφωμα του το 1998 με τήν επιδιωχθεισαν παρωδίαν του διαλόγου μετα των Φλωρινικων ... οτι ενω εφθασε εις οριακόν σημειον με την διακοπην κοινωνιας μετα των Νικολαιτων (τό 2005) ... οτι ενω απ αρχης εις τό κινημα της προδοσίας (υπαγωγης υπό τόν νεοημερολογιτισμόν) πρωτοστατουσε, αλλοτε εμφανως καί αλλοτε αφανως, το παρασυνοδικόν κατεστημενον υπό τον φερόμενον σημερον ως Αρχιεπίσκοπον Στεφανον τόν Τσακίρογλου .... οτι τόσον ημείς από τό 2005 οσον καί οι Σεβασμιωτατοι Παχωμιος καί Ευσταθιος από τό 2015, διεχωρισαμεν τας ευθυνας μας απ αυτων (Νικολαιτων κατ αρχήν Στεφανιτων κατόπιν), ... οτι καί ενω εφθασαμε από κοινου εις τήν ευλογημενην, κατα Θεόν ενωσιν της 27 Ιανουαρίου 2019 ... ο Σεβασμιωτατος Αμφιλόχιος, αντι νά συνεχίση τόν Αγωνα (τόν οποίον ειχε πρωτοστατησει καί αυτός) αντι νά βοηθηση να μήν περάση τό κινημα της προδοσίας σέ μιά συγκεριμενη στιγμη, καί ετσι νά μη γινη τό θελημα του Νεοημερολογιτισμου ... ηρξατο από τό 2015 (καί οχι από μόνος του) να χρησιμοποιει τά ιδια τα "σκουριασμενα", από την πολλήν χρησιν, οπλα των παλαιοημερολογιτων καί νεοημερολογιτων οικουμενιστων, περί του 1971, εναντιον του διαλόγου εν αγαπη καί αληθεια. Ποια τα οπλα αυτά: Οτι "οι Ρωσοι ωρθοδόξησαν τό 1971", οτι "υπό την προυποθεσιν αυτην μάς ανεγνωρισαν τις χειροτονιες", οτι "η απόφασις των Ρωσων με την οποίαν μάς ανεγνωρισαν ειναι Ορθοδοξος", καί οτι "εδω στην Ελλαδα, δεν εγνε χειροθεσια ως επί σχισματικων, αλλα μας φωτισε ο Θεός καί εφευραμε την συγχωρητικη ευχη καί ετσι σωσαμε την Εκκλησία από τίς αντιδρασεις Κληρου καί Λαου" καί αλλα πολλά ... Αυτα δέν μπόρεσε να καταλάβη ο Σεβασμιωτατος Αμφιλόχιος καί εστραφη εναντιον των συναγωνιστων του. Ειθε νά κατανοηση τό λάθος του εις τό οποίον τόν παρεσυραν.

ΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΓΩΓΗΝ ΤΩΝ ΓΟΧ ΕΙΣ ΤΟΝ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΣΜΟΝ Προκειμένου νά ὑπαγάγη τούς Γ.Ο.Χ. ὑπό τόν Νεοημερολογιτισμόν, ὁ πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος συνέλαβεν καί διετύπωσεν σειράν προτάσεων.

Παραθέτομεν κατωτέρω τό κείμενον τῶν προτάσεών του, οπως εδημοσιευθη εις τό τευχίδιον του Ιερομονάχου (νυν Μητροπολίτου Λαρίσης) Αμφιλοχίου υπό τόν τιτλον: "ΓΝΩΣΕΣΘΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ"

"ΜΙΑ ΓΝΩΜΗ

ΠΩΣ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΘΕΙ

ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ.

1) Οἱ Ἀρχιερεῖς οἱ Παλαιοημερολογῖται νά μνημονεύουν τήν Ἱεράν Σύνοδον, οἱ δέ Ἱερεῖς των νά μνημονεύουν αὐτούς, ὡς καί μέχρι σήμερον.

2) Οἱ Ἱεροί Ναοί τῶν Παλαιοημερολογιτῶν νά λογοδοτοῦν εἰς ἕναν Ἔξαρχον τῶν Παλαιοημερολογιτῶν, αὐτός δέ εἰς ἕνα κρατικόν πρόσωπον τῆς ἐμπιστοσύνης τῆς Ἐκκλησίας καί τό κρατικόν πρόσωπον εἰς τήν Ἐκκλησίαν, διά νά φαίνεται ἀρχικῶς, ὅτι ὁ Παλαιοημερολογιτισμός ἔχει νά κάμη μόνον μέ τό κράτος καί οὐχί μέ τήν Ἐκκλησίαν. Αἱ δέ εἰσπράξεις νά συγκεντρώνωνται εἰς τήν Ἀρχιεπισκοπήν Ἀθηνῶν, ὅλης τῆς Ἑλλάδος.

3) Οἱ Ἱερεῖς τῶν Παλαιοημερολογιτῶν ν' ἀναγνωρισθοῦν μόνον οἱ κανονικοί (ὅσοι δηλ. ἐχειροτονήθησαν μέ τό νέον ἡμερολόγιον καί ὑπό κανονικοῦ Ἀρχιερέως).

4) Οἱ χειροτονηθέντες παρά τῶν τριῶν Ἀρχιερέων, ὅσοι εἶναι ἔγγαμοι, νά τούς ἀνεχθῶμεν ὑπό τύπον προσωρινότητος, διότι αὐτοί, ὡς μή ἀντιδραστικοί τακτοποιοῦνται εὐκόλως.

5) Ἅπαντες οἱ Ἱερομόναχοι, μοναχοί καί μοναχαί νά περιορισθοῦν ἀμέσως εἰς τάς Μονάς των ὑπό τήν ἐπιτήρησιν τῆς ἀστυνομίας. Οἱ δέ Ἁγιορεῖται νά περιορισθοῦν ἀμέσως εἰς Ἅγιον Ὄρος, διότι ἅπαντες οἱ ἀνωτέρω ἐμφυτεύουν τόν φανατισμόν εἰς τούς παλαιοημερολογίτας. Θά ἐξέρχωνται δέ τῶν Μονῶν μόνον μοναχοί ἤ μοναχαί (οὐδέποτε δέ Ἱερομόναχοι) διά ὑλικάς ὑπηρεσίας τῶν Μονῶν, τῆ ἐγγράφω πάντοτε ἀδεία τοῦ Ἐξάρχου τῶν Παλαιοημερολογιτῶν.

6) Αἱ μικραί μοναί νά διαλυθοῦν ἤ νά περιορισθοῦν οἱ μοναχοί ἤ αἱ μοναχαί των εἰς δύο τρεῖς μεγάλας τοιαύτας, αἴτινες νά τελοῦν ὑπό τόν ἔλεγχον τοῦ Ἐξάρχου τῶν Παλαιοημερολογιτῶν.

7) Νά ἐπιδιωχθῆ καί πάλιν συνεννόησις μετά τῶν Φλωρίνης, Λιώση καί Χατζῆ μέ τήν ὑπόσχεσιν, ὅτι θά ἀποκατασταθοῦν ὡς βοηθοί Ἐπίσκοποι κάπου ἄν βεβαίως τοῦτο τό ἐγκρίνη ἡ Ἐκκλησία.

8) Ἅπαντα τά ἀνωτέρω νά διατυπωθοῦν καί κοινοποιηθοῦν εἰς ὅλας τάς Ἀστυνομικάς Ἀρχάς τοῦ Κράτους καί τούς Ἀρχιερεῖς δι' Ἐγκυκλίων τοῦ Ὑπουργείου Θρησκευμάτων.

9) Εἰς τόν Ἔξαρχον τῶν Παλαιοημερολογιτῶν νά δοθῆ ἔγγραφον ἀπόρρητον καί ἐκ μέρους τοῦ Μητροπολίτου Ἀθηνῶν πρός τούς Ἱεράρχας τῆς Ἑλλάδος καί ἐκ μέρους τοῦ Ἀρχηγείου τῆς Χωροφυλακῆς καί Ἀστυνομίας Πόλεων πρός ἁπάσας τάς Ἀστυνομικάς Ἀρχάς τοῦ Κράτους, ἴνα τόν βοηθήσουν οἱ ἀνωτέρω εἰς τό ἔργον του.

10) Ὅσοι ἐκ τῶν ἰδιοκτητῶν τῶν παλαιοημερολογιτικῶν Ναῶν δυστροποῦν οἱ Ναοί των νά κλείωνται ἀμέσως.

11) Ἐκ μέρους τοῦ Ἐξάρχου νά γίνεται συγκέντρωσις τοῦ Κλήρου τῶν Παλαιοημερολογιτῶν καί Κατήχησις, ὅτι τό ζήτημα τό παλαιοημερολογιτικόν δέν εἶναι δογματικόν καί δυνάμεθα νά δεχθῶμεν τό μνημόσυνον τοῦ Κανονικοῦ Ἀρχιερέως.

12) Ὅταν θά χειροτονῶνται Κληρικοί νά ἔχουν τά προσόντα, ὅπως καί οἱ Νεοημερολογῖται Κληρικοί.

13) Νά γραφοῦν βιβλία κατάλληλα πρός διαφωτισμόν τοῦ πληρώματος, ὅτι τό ζήτημα δέν εἶναι δογματικόν καί δέν βλάπτει νά δεχθῶμεν τό μνημόσυνον τοῦ Κανονικοῦ Μητροπολίτου.

14) Νά γίνη ἡ ἐκκαθάρισις τοῦ Κλήρου τῶν Παλαιοημερολογιτῶν διά τῶν ἰδίων τῶν Παλαιοημερολογιτῶν καί νά ἐφαρμοσθοῦν αἱ ἀποφάσεις των ἐκ μέρους τῆς Πολιτείας.

15) Νά ὑφίσταται ὁ διωγμός, ἴνα δυνηθῶμεν οἱ δεχόμενοι τήν λύσιν ταύτην νά πείσωμεν τούς ἰδιοκτήτας τῶν Ναῶν Ἱερεῖς καί Λαϊκούς νά δεχθοῦν τήν λύσιν ταύτην.

Μέ τά μέτρα ταῦτα ἔχω τήν πεποίθησιν, ὅτι ἐντός 6 μηνῶν ἤ τό πολύ πολύ ἑνός ἔτους θά εἰσέλθη καί τό παλαιοημερολογιτικόν ζήτημα εἰς τήν κανονικήν του τροχιάν, διότι καί Ἀρχιερεῖς θά ὑποκύψουν καί Ἱερεῖς καί Λαός, ὁπότε ἀρχικῶς θά ὑπάρχη ὁ παλαιοημερολογιτισμός ὑπό τήν διοίκησιν πάντοτε τῆς Ἐπισήμου Ἐκκλησίας, ἔστω καί καμουφλαρισμένα, ἀργότερα δέ θά ἐκλείψη τελείως, διότι οἱ ἔγγαμοι Ἱερεῖς, δέν ἔχουν ποτέ τόν φανατισμόν τῶν Μοναχῶν.

Ἐκτός ὅμως τούτου, ὅταν ὑπάρχη ἡ μυστική αὐτή συμφωνία ἀρχικῶς μεταξύ Ἐκκλησίας καί Παλαιοημερολογιτισμοῦ, δέν θά δυνηθῆ οὐδεμία ἀπολύτως Κυβέρνησις νά ἐπέμβη ὑπέρ τῶν Παλαιοημερολογιτῶν μονομερῶς καί νά τούς δώση ἐλευθερίαν, διότι θά ἐπέμβη ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία καί θά εἴπη εἰς τόν Πρωθυπουργόν καί ἁρμόδιον Ὑπουργόν, αὐτή ἡ συμφωνία ὑπάρχει καί πρέπει νά τηρηθῆ ἴνα προϊόντος τοῦ χρόνου τακτοποιηθῆ ὁριστικῶς τό ζήτημα. Καί τότε, ὅταν οἱ Παλαιοημερολογῖται αἱ ἀρνούμενοι νά συμμορφωθοῦν ἴδουν, ὅτι καμμία Κυβέρνησις δέν τούς ὑποστηρίζει ἀσφαλῶς θά ὑποκύψουν.

Τελικῶς ἔχω τήν πεποίθησιν, ὅτι ἴνα ἐπιτύχουν πάντα τ' ἀνωτέρω, θά ἐπιτύχουν μόνον διά προσώπων προερχομένων ἐκ τοῦ Παλαιοημερολογιτισμοῦ καί μέ τήν δέουσαν ἐξουσίαν.

Διά τήν ἐφαρμογήν τῶν ἀνωτέρω δέον νά γίνη μεγίστη προσπάθεια, ἥτις εἶμαι βέβαιος, ὅτι θ' ἀποφέρη ἀγλαούς καρπούς".

Ενω τα επ αυτης της προτασεως σχόλια εγραφησαν εις τήν σειράν των Εκκλησιολογικων θεμάτων:

Πῶς νά χαρακτηρίση κανείς τάς ἀνωτέρω σκέψεις — προτάσεις τοῦ πρώην Φλωρίνης; Ποῖος ἠδύνατο νά ἀρχιτεκτονήση τέτοια προδοσία; Ἐπειδή, λέγει, οἱ παλαιοημερολογῖται βλέπουν τούς νεοημερολογίτας Δεσποτάδες, ὡς διώκτας, καί εἶναι δύσκολο νά τούς πείσουμε νά μνημονεύουν τό ὄνομά τους, δι' αὐτό προτείνει ὁ ἴδιος νά μνημονεύουν αὐτόν (δηλ. τόν πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομον) καί αὐτός νά μνημονεύη τήν Νεοημερολογιτικήν Σύνοδον.

Ἔτσι ἡ καινούργια λύσις τήν ὁποίαν προσφέρει ὁ πρ. Φλωρίνης, τό 1951 εἶναι νά μνημονεύουν οἱ παλαιοημερολογῖται ἱερεῖς τόν πρώην Φλωρίνης καί αὐτός νά μνημονεύη τήν νεοημερολογιτική Σύνοδο, ὥστε νά μή γίνεται πολύ αἰσθητή ἡ ὑπαγωγή καί ἀντιδροῦν οἱ παλαιοημερολογῖται. Ποῖον τό συμπέρασμα καί ἀπό τά ἀνωτέρω; Ὅτι ὁ πρώην Φλωρίνης διά μίαν ἀκόμη φοράν ἀποδεικνύει τήν ἱκανότητά του εἰς τό ὑποκρίνεσθαι.

Ὅμως καί αἱ ἀνωτέρω προτάσεις του δέν ἐγένοντο δεκταί, διότι ὁ Σπυρίδων Βλάχος, ἐν τῆ ἀφροσύνη του ἴσως, δέν ἐδέχθη τήν λύσιν αὐτήν διά τούς ἱερεῖς οἱ ὁποῖοι ἀνῆκον εἰς τήν ἐπαρχίαν του, διότι εἶχε τήν ἀπαίτησιν νά μνημονεύουν ἀπ' εὐθείας αὐτόν.

Ἰδού τί ἀκριβῶς ἔγραφεν μετά τήν ἀποτυχίαν τῶν διαπραγματεύσεων ἡ Π.Θ.Ε.Ο.Κ.:

"Ἡ δευτέρα αἰτία τῆς ἀποτυχίας εἶναι ἡ περίεργος καί ἀψυχολόγητος σπουδή τῶν ἁρμοδίων νά ἐκβιάσουν μίαν οἱανδήποτε λύσιν. Οὕτω ἐπρότειναν, ὅπως ἐντός τριῶν ἤ ἕξ ἡμερῶν οἱ Παλαιοημερολογῖται ἀποδεχθῶσιν τήν μνημόνευσιν ἐπ' Ἐκκλησίαις τοῦ Νεοημερολογίτου Μητροπολίτου. Ἀφήνομεν ὅλους τούς ἄλλους λόγους πού κατέστησαν προβληματικήν τήν ἀποδοχήν τῆς προτάσεως αὐτῆς καί ἐρωτῶμεν τόν Ἑλληνικόν λαόν. Πῶς ἦτο δυνατόν νά μεταβληθοῦν αἱ ψυχολογικαί προϋποθέσεις τόσον συντόμως, ὥστε ὁ παλαιοημερολογίτης, ὁ ὁποῖος μέχρι τῆς ἡμέρας ἐκείνης ἐθεώρει ἐκ τῶν πραγμάτων ἐχθρόν του καί διώκτην του τόν Μητροπολίτην, ἀπό τόν ὁποῖον πολλά ὑπέφερε, νά δεχθῆ νά τόν θεωρῆ προϊστάμενόν του καί φίλον του; Ἡμεῖς τοὐλάχιστον δέν ἀνεκαλύψαμεν μίαν τοιαύτην μαγικήν ράβδον. Ματαίως ἐζητήσαμεν πίστωσιν χρόνου". (Ἀνακοινωθέν τῆς Π.Θ.Ε.Ο.Κ., Ἐθνικός Κῆρυξ, 9.3.1951).

Διά τον «Αντιαιρετικόν Αγωνα Γνησιων Ορθοδόξων» και την Διαδικτυακήν Εφημερίδα «Ο Κηρυξ των Ορθοδόξων» της Ιεράς Μητροπόλεως ΓΟΧ Μεσογαίας και Λαυρεωτικής. Ελάχιστος προς Κύριον ευχέτης. + Ο Μητροπολίτης ΓΟΧ Μεσογαίας και Λαυρεωτικῆς Κήρυκος

ΣΧΟΛΙΑ:

 Απανταχου Εκκλησία Κατακομβων: Μου εστειλαν το εξης σχόλιο: "Μόλις τώρα το διάβασα... Παντως σοκαρίστηκα με αυτά που αποκάλυψε η ανάρτησή σας!!! Ευτυχώς που ο Θεός είχε άλλα σχέδια, αλλιώς...".

ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΛΑΜΒΑΝΟΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ (4)

 Λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος:

<<Η αγάπη είναι σύζυγος των

αγγέλων,

σύντροφος των πατέρων

ομοτράπεζη των προφητών,

συναθλήτρια των μαρτήρων>>.

 Τ' ακούτε αγαπητέ εν Χριστώ αδελφέ κ. Στουραΐτη; Βλέπετε πόσο μεγάλη αξία έχει η ''αγάπη'' κατά τους Αγίους; Άλλωστε εσείς ως Θεολόγος αυτό το γνωρίζετε πολύ καλύτερα από εμένα. Η δική σας όμως αγάπη που είναι αγαπητέ μου; Ο τρόπος με τον οποίον γράφετε συνεχώς έχει καμία σχέση με αυτήν; Ή μήπως με ''αγάπη'' προσπαθείσατε  για ορισμένο χρονικό διάστημα, έστω και μικρό, να δείξετε σε όσους δέχθηκαν την ένωση πως δεν έπρεπε να την δεχθούν; Για δώστε μου το χεράκι σας και ελάτε να θυμηθούμε μαζί την με Α.Π.:331/31.5.2003 Εγκύκλιο Επιστολή του Σεβ/του Κηρύκου και πείτε μου αν αυτή έχει καμία σχέση με τα δικά σας γραπτά που είναι γεμάτα μίσος. Ιδού αυτή:

<<...Αγαπώμεν και ευλαβούμεθα όλους τους εν Χριστώ Πατέρας και Αδελφούς, από τον Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπον και Πατέρα μας, μέχρι και τον τελευταίον πιστόν, αλλά ΖΗΤΟΥΜΕΝ, εν ονόματι της Εκκλησίας του Χριστού, καθαράν ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ και συνέπειαν προς Αυτήν. Ζητούμεν επιμόνως και δεν υποχωρούμεν από την θέσιν αυτήν, να εξετασθούν τα θέματα τα οποία αμέσως η εμμέσως προσβάλλουν την Εκκλησιολογίαν και την Αποστολικήν Διαδοχήν...>> (Ολόκληρη η Επιστολή δημοσιεύτηκε στο παρόν Blog στις 26 Δεκεμβρίου 2016). 

 Και σας ρωτάω τώρα κ. Στουραΐτη. Αυτό το κόσμημα που συνάδει απόλυτα με τα λόγια του αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου, έχει καμία σχέση με τις δικές σας τοποθετήσεις; Και τότε αγωνιζόταν ο Σεβ/τος Κήρυκος αλλά τα βασικά δεν τα είχε ξεχάσει όπως τα έχετε ξεχάσει εσείς.

  Προσέξτε όμως και αυτό αγαπητέ κ. Στουραΐτη. Ο Σεβ/τος και για εμένα Αγιώτατος και Παναγιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ. Ευστάθιος, τη 7η Απριλίου 2016 εκ.ημ., είχε στείλει προς την ακόμη τότε σύνοδό του την με α.π.: 082 Αρχιερατική του απάντηση η οποία μοιάζει πάρα πολύ με την παραπάνω Επιστολή του Σεβ/του Κηρύκου. Μεταξύ όλων όσων έγραφε σημείωνε και τα εξής:

<< Ζητούμε την ορθόδοξον πίστιν να ομολογούμε και να τηρούμε με συνέπεια και ακρίβεια, όπως την παραλάβαμε από τους Αγίους πατέρες... Και αυτό είναι πρώτιστη ευθύνη και καθήκον ημών των Αρχιερέων>>.

 Πως λοιπόν μετά και από αυτά τα λόγια του ο Σεβ/τος Ευστάθιος  θα μπορούσε να μην γίνει δεκτός προς ένωση από τον Σεβ/το Κήρυκο;Ένας επίσκοπος που γράφει στη σύνοδό του και της ζητάει Ομολογία Ορθοδόξου πίστεως με συνέπεια και ακρίβεια γίνεται ποτέ να μην θεωρηθεί σωστός και Ορθόδοξος όταν μάλιστα χάρη της μη αποδοχής της προτάσεώς του αυτής αποχώρησε από την τότε σύνοδό του;   

ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ (3)

 ΙΔΟΥ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΔΕΛΦΕ ΜΟΥ κ. ΧΑΡΙΛΑΕ ΣΤΟΥΡΑΪΤΗ ΤΙ ΛΕΓΕΙ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΣΙΝΑΪΤΗΣ:

''Είδα άνθρωπο που φανερά αμάρτησε, 

αλλά μυστικά μετανόησε.

Και αυτόν που εγώ τον κατέκρινα ως ανήθικο,

ο Θεός τον εθεωρούσε αγνό, διότι με την

μετάνοιά του Τον είχε πλήρως εξευμενίσει...'' 

 Και σας ρωτάω εγώ ο αμαρτωλός κ. Στουραϊτη. Εσείς που συνεχώς γράφετε και κατακρίνετε ανθρώπους που κάποτε αμάρτησαν φανερά, είστε σε θέση να γνωρίζετε αν αυτοί μετανόησαν μυστικά; Μπορείτε να γνωρίζετε τι είπαν μυστικά οι άνθρωποι εκείνοι στον Σεβ/το Κήρυκο κι εκείνος δέχθηκε να ενωθεί μαζί τους; Διότι με τα παραπάνω λόγια του ο άγιος Ιωάννης θέλει να μας τονίσει την μεγίστη σημασία της μυστικής μετάνοιας. Γι' αυτό προσέξτε σας παρακαλώ πολύ μήπως αυτούς που εσείς με τόση μεγάλη σιγουριά και ευκολία κατακρίνητε ως λάθος, ο Θεός τους θεωρεί σωστούς, διότι με την μυστική μετάνοιά τους τους έχει πλήρως εξευμενίσει. Πόσο μάλλον όταν οι άνθρωποι αυτοί είναι τόσο καθαροί με τη μετάνοια που έπραξαν, που φτάνουν μέχρι στο σημείο εκείνο να σας προσκαλέσουν ενώπιόν τους (δια του Τόμου) για να σας κάνουν φανερή τη μετάνοιά τους κι εσείς πεισματικά αρνείστε να τους ακούσετε.Επομένως ποιος φταίει, φταίτε μόνο εσείς; Και να φανταστείτε πως οι άνθρωποι αυτοί θέλουν να ακούσουν ή μάλλον να δουν και τη δική σας έγγραφη πρόταση για το πως εσείς θεωρείτε ότι η ένωση θα μπορούσε να ήταν ακόμη ποιο σωστή. Εκεί είναι πλέον κανείς να τραβάει τα μαλλιά του μαζί σας, με το πείσμα σας.    

ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ (2)

ΚΑΙ ΛΕΕΙ ΤΩΡΑ Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΑΓΑΠΗΤΕ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΔΕΛΦΕ κ. ΧΑΡΙΛΑΕ ΣΤΟΥΡΑΪΤΗ:

<<Μη θέλεις να με πείσεις με τα λόγια, αλλά με τα έργα. Μισώ τη διδασκαλία που είναι αντίθετη με τον τρόπο ζωής.>>

 Τ' ακούτε εν Χριστώ αδελφέ μου; Μιας όμως και είστε Θεολόγος αυτό εσείς θα πρέπει να το γνωρίζετε πολύ καλύτερα από εμένα, διότι ως Θεολόγος μάλλον θα έχετε εντρυφήσει επάνω στους Αγίους και στις διδασκαλίες τους. Εσάς παρακαλώ πολύ ποιά είναι τα έργα σας; 

- Η ΜΝΗΣΙΚΑΚΙΑ;

- Ο ΘΥΜΟΣ;

- ΟΙ ΕΡΙΔΕΣ;

- Η ΚΑΤΑΛΑΛΙΑ;

- Η ΠΡΟΣΩΠΟΛΑΤΡΕΙΑ;

 Μέσω αυτών προσπαθείτε να μας διδάξετε πως είστε ο Θεολόγος εκείνος που ομολογεί την ορθή ομολογία πίστεως; Ευχαριστούμε αλλά επειδή μας αρέσει να συμφωνούμε με τους Αγίους και όχι με τους ανθρώπους, δεν θα πάρουμε ούτε λίγη από την διδαχή σας και την ''ομολογία'' σας. Όταν επανέλθετε πλέον στο δρόμο των αγίων (από τον οποίο έχετε ξεφύγει από τον Ιανουάριο) και αρχίσετε να μιλάτε πάλι όπως πριν, δηλαδή με :

- ΗΡΕΜΙΑ

- ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΓΑΠΗ

- ΥΠΟΜΟΝΗ

- ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ

- ΔΙΑΚΡΙΣΗ

 τότε να μας υπολογίζετε πως θα ακούσουμε και πάλι τα λόγια σας. Προς το παρόν κρατήστε τα για τον εαυτό σας και για όσους δέχονται τον τρόπο με τον οποίο <<αγωνίζεστε>>.      

ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ (1)

ΤΟ ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ!!!

(Έκδοση Ι. Ησυχαστηρίου
<<Το Γενέσιον της Θεοτόκου>>)

Συμφιλίωση:

1.Ἔστειλε κάποτε ὁ Ἐπιφάνιος, ὁ ἐπίσκοπος Κύπρου, μήνυμα στόν ἀββᾶ Ἱλαρίωνα, καί τόν παρακαλοῦσε: «Ἔλα νά δοῦμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον, πρίν ἀποχωρήσουμε ἀπό τό σῶμα». Πράγματι πῆγε ὁ ἀββᾶς καί χάρηκαν πού βρέθηκαν. Τήν ὥρα πού ἔτρωγαν, ἔφεραν στό τραπέζι πτηνό. Τό πῆρε ὁ Ἐπίσκοπος καί τό πρόσφερε στόν ἀββᾶ Ἱλαρίωνα. Τοῦ λέει τότε ὁ Γέροντας: «Συγχώρεσέ με, ἀπό τότε πού πῆρα τό σχῆμα δέν ἔφαγα σφαχτό». Ὁ Ἐπίσκοπος ἀποκρίνεται: «Ἐγώ ἀπό τότε πού πῆρα τό σχῆμα, δέν ἄφησα κανέναν νά κοιμηθεῖ ἔχοντας κάτι ἐναντίον μου, οὔτε ἐγώ κοιμήθηκα ἔχοντας κάτι ἐναντίον κάποιου ἄλλου». Τοῦ λέει τότε ὁ Γέροντας: «Συγχώρα με, ὁ δικός σου τρόπος ζωῆς εἶναι ἀνώτερος ἀπ’ τό δικό μου

2. Εἶπε ὁ ἀββᾶς Τιθόης: «Προτιμότερο εἶναι νά τρώει κανείς κρέας καί νά πίνει κρασί, παρά νά τρώει τίς σάρκες τῶν ἀδελφῶν του μέ τήν καταλαλιά»

Οργή:

 Εἶπε ὁ ἀββᾶς Τιθόης: «Ἐκεῖνος πού δέν κυριαρχεῖ στή γλῶσσα του σέ ὥρα ὀργῆς, αὐτός οὔτε στά πάθη του θά κυριαρχήσει ποτέ» 

  ''Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω...'' αγαπητέ εν Χριστώ αδελφέ μου κ. Χαρίλαε Στουραΐτη. Τα παραπάνω πρέπει να τα προσέξετε πάρα πολύ, διότι ή που τα έχετε μάθει και σήμερα τα έχετε ξεχάσει ή που ποτέ δεν τα μάθατε. 

ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑ ΥΠΟΔΙΑΚΟΝΟΥ ΕΙΣ ΜΠΕΡΜΙΓΧΑΜ ΗΝΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

  Την Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2019 εκ.ημ., Δ΄ Κυριακή του Λουκά (του Σπορέως) και μνήμη των Αγίων Πατέρων της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου, ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Γ.Ο.Χ. Κιτίου και Έξαρχος πάσης Κύπρου κ. Παρθένιος τέλεσε την Θεία Λειτουργία εις τον Ιερόν Ναόν Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Μπέρμιγχαμ Αγγλίας. 

 Λίγο πριν από την έναρξη της Θείας Λειτουργίας ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης κ. Παρθένιος τέλεσε την εις υποδιάκονον χειροθεσία του εν Χριστώ αδελφού Ματθαίου Homes από την Αριζόνα της Αμερικής. 

 Συλλειτουργός στο πλευρό του Μητροπολίτου κ. Παρθενίου παρέστει ο Πανοσολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Γεράσιμος Κοσμάς, Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος και Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Γ.Ο.Χ. Μεσογαίας, Λαυρεωτικής και Αχαρνών.
 Εις την συνέχεια παρατίθεται πλούσιο φωτογραφικό υλικό από την χειροθεσία του υποδιακόνου.

     

 Ο διαχειριστής του <<ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ ΙΕΡΑΡΧΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ>> εύχεται εκ βάθους καρδίας ο νέος Υποδιάκονος να είναι πάντοτε Άξιος και ο Πανάγαθος Θεός να του χαρίζει υγεία και μακροημέρευση.