''Ο ΠΑΝΤΕΡΠΝΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ'': ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ κ. ΠΑΧΩΜΙΟΥ

(Το παρακάτω Τεύχος Φυλλαδίου διανεμήθηκε <<χάριν ευλογίας>> από τον Μακ/τον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Παχώμιον εις τους πιστούς , κατά την ημέρα της Ονομαστικής του εορτής, αμέσως μετά το πέρας του Αρχιερατικού Συλλειτούργου εις την Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος Εξαμιλίων Κορινθίας.)

ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ κ. ΠΑΧΩΜΙΟΥ

  Εχθές εορτή τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου καί μνήμη τοῦ Ὁσίου Παχωμίου τοῦ Μεγάλου, ὁ πολιός Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κ. Παχώμιος ἑώρτασε τά σεπτά ὀνομαστήριά του εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Ἁγίας Τριάδος Ἑξαμιλίων Κορινθίας.
   Ο Μακαριώτατος προεξῆρχε σέ ὅλες τίς ἀκολουθίες καί ἰδιαίτερα στήν Θεία Λειτουργία ἡ ὁποία ἐτελέσθη εἰς τό Καθολικόν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς.
   Στό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας προσεφώνησε τόν ἑορτάζοντα Πρωθιεράρχη ἐκ μέρους τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ὁ Σεβ. Κήρυκος καί ἀπήντησε μέ πολλές εὐχαριστίες καί εὐλογίες ὁ πολιός καί σεβάσμιος αἰωνόβιος Ἱεράρχης.
  Ἀκόμη ὡς μικρή εὐλογία καί εὐχαριστία ὁ Μακαριώτατος διένειμεν σέ ὅλους ὅσους προσῆλθαν ἕνα μικρό τεῦχος φυλλαδίου μέ τίτλον «Ὁ πάντερπνος Παράδεισος».

Ο ΜΕΓΑΣ

ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ 

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Το Καθολικό της Ιεράς Μονής. Ο Ιερός Ναός Αγίας Τριάδος εις τον οποίον
έλαβαν χώραν οι Ακολουθίες δια την εορτή του Μακ/του.

 

Ο ΟΡΘΡΟΣ 

ΤΗΣ 

ΕΟΡΤΗΣ

 

''Τοιούτος ημίν έπρεπεν αρχιερεύς, όσιος, άκακος,
αμίαντος...''

ΤΟ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟ

ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟ

Και καθώς η μέρα περνάει 

και η εορτή του Μακ/του

πλησιάζει προς το τέλος της,

το ηλιοβασίλεμα από την

Ιερά Μονή πραγματικά

σε γαληνεύει!!!

ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ

ΤΩΝ ΣΕΒ/ΤΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ

ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

ΕΠΙ ΤΗ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ

 ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΜΑΚ/ΤΟΥ ΑΡΧΕΠ/ΠΟΥ

κ.κ. ΠΑΧΩΜΙΟΥ  

Μακαριώτατε, εὐλογεῖτε. 

  Χαρά Θεοῦ καί εὐλογία, ἡ σημερινή ἡμέρα, 15η Μαΐου. Ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ καί ἑορτάζει τήν μνήμη τοῦ παραδειγματικοῦ Ἀσκητοῦ, τοῦ καθηγητοῦ τῆς ἐρήμου, τοῦ διδασκάλου καί πατρός πολλῶν ψυχῶν ἀναζητούντων τήν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, τοῦ Ὁσίου Παχωμίου τοῦ Μεγάλου.
  Καί ἐμεῖς, Κληρικοί καί Λαϊκοί, Ἐπίσκοποι καί Πρεσβύτεροι, Μοναχοί καί Μοναχαί ἔχομε διπλῆ χαρά καί εὐλογία, γιατί μαζί μέ τήν μνήμη τοῦ Ἁγίου τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ Ὁσίου Παχωμίου, τιμοῦμε καί τόν συνώνυμο τοῦ Ὁσίου, τόν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Παχώμιον, τόν ἄγοντα σήμερον τά σεπτά ὀνομαστήριά του.
  Καί στό πρόσωπό σας τιμοῦμε τόν Πνευματικό Πατέρα καί χειραγωγό ψυχῶν, τόν Γέροντα προστάτη καί ὁδηγό πολλῶν ἀνθρώπων, τόν ποιμένα καί διδάσκαλον, τόν συναντιλήπτορα καί βοηθόν, τόν πονοῦντα τούς «πονεμένους» καί θεραπεύοντα τούς ἐν θλίψει καί ἀθυμίᾳ, τόν χαριτώσαντα πολλούς ἐξ ἡμῶν διά τῆς χάριτος τῶν ἐκκλησιαστικῶν Μυστηρίων, τόν ἐπίσκοπον καί ἐπισκοποῦντα πατρικῶς διά τάς ψυχάς ζώντων καί ἀπελθόντων εἰς τάς αἰωνίους μονάς, τόν ἀγωνιζόμενον καί κηδόμενον νύκτα καί ἡμέρα πιστόν Ἀρχιερέα διά τήν ὀρθόδοξον πίστιν καί τήν ἠθικήν τιμήν, τόν κεκοπιακότα λειτουργόν διά τήν πνευματικήν ἐξυπηρέτησιν καί τοῦ ἐλαχίστου ἀδελφοῦ τοῦ Κυρίου καί ἄχρι τοῦ νῦν ἐπιβλέποντα καί ἐπερωτῶντα διά τήν πνευματικήν παρηγορίαν καί ἐκκλησιαστικήν μυστηριακήν ἐξυπηρέτησιν τῶν ἐν ἀνάγκαις ἀδελφῶν, γνωστῶν καί ἀγνώστων, ἐχόντων καί πενομένων, φίλων καί ἐναντίων, παρακαλούντων καί ἀπαιτούντων, εὐεργετηθέντων καί ἀχαρίστων, τόν ἀείποτε προσευχόμενον ἐκ καρδίας ζεούσης καί νοός ζωτικοῦ καί ἀεικινήτου καί παρακινοῦντα πρός τήν προσευχήν, τήν μελέτην, τήν ἀναδίφησιν καί ἀναζωογόνησιν τῆς γνώσεως καί τῆς ἐμπειρίας, τόν γεγηρακότα κατά τό μέτρον τοῦ χρόνου καί νεάζοντα κατά τήν διάθεσιν τῆς ψυχῆς καί τήν ἱκανότητα τῆς μνήμης καί τῆς κρίσεως, τόν μή βλέποντα, ἀλλά διαβλέποντα ἐναργέστερον τῶν βλεπόντων, τόν μή ἀκούοντα διά τῆς ἀκοῆς, ἀλλά ἐπακούοντα θαλερῶς τά θελήματα τοῦ Θεοῦ καί τίς ἀνάγκες τῶν ἀνθρώπων, τόν μή δυνάμενον νά μετακινηθῆ εὐχερῶς, ἀλλά ἀεικίνητον καί εὐχερέστερον τῶν ὑγιεστέρων μετακινούμενον καί ἐπισκεπτόμενον νοερῶς ἤ τηλεακουστικῶς τούς ἐργαζομένους ἤ ἐπιθυμοῦντας νά ἐργασθοῦν τό ἔργον τοῦ Θεοῦ.
  Τούτων οὕτως ἐχόντων καί ἐξ ἑτέρων τά ὁποῖα ἐμεῖς ἀγνοοῦμεν, ἀλλά εἶναι γνωστά καί ὁρατά εἰς τόν Παντεπόπτην Κύριον καί Θεόν ἡμῶν, διαπιστώνομεν καί βεβαιωνόμεθα διατί ὁ Πανοικτίρμων Κύριος χαρίζει ἔτη ζωῆς ὡς ἐπί μήκιστον, εἰς τόν Πατέρα καί Ἀρχιερέα ἡμῶν, τόν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον κύριον Παχώμιον καί διά τοῦτο τήν σημερινήν ἡμέραν τῶν ὀνομαστηρίων τοῦ Μακαριωτάτου Παχωμίου δοξάζομεν καί δοξολογοῦμεν μέ ὕμνους καί δεήσεις τόν Πανάγαθον Θεόν καί καθηκόντως τιμοῦμε καί εὐχαριστοῦμε τόν πολιόν καί γεραρόν Ἀρχιερέα ἡμῶν, εὐχόμενοι καί προσευχόμενοι νά τοῦ χαρίζῃ ὁ Κύριος καί Θεός ἡμῶν ΕΤΗ ΠΟΛΛΑ, μέ ὑγεία καί εὐρωστίαν πνεύματος καί ψυχῆς κατά τό δυνατόν καί ἀναγκαῖον μέτρον, πρός δόξαν Θεοῦ καί εἰρήνην, ἐλπίδα καί ἑνότητα ἐν Κυρίῳ εἰς τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ.
  Μακαριώτατε, δοξάζοντες τόν Κύριον καί Θεόν ἡμῶν διά τήν μακροβιότητα τήν ὁποίαν σᾶς ἐχάρισε πλουσίως, ἐκφράζομεν ἐκ μέρους ὅλων τῶν Ἀρχιερέων, Ἱερέων, Μοναχῶν καί πιστῶν τέκνων τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας τάς θερμοτέρας εὐχάς καί προσευχάς μέ σεβασμόν, ἐκτίμησιν καί εὐχαριστίαν, νά σᾶς χαρίζη ὁ Θεός, ὅπως σᾶς ἐχάρισε μέχρι σήμερον, ὑγείαν, πνευματικήν, ψυχικήν καί σωματικήν, διά νά πηδαλιουχῆτε τό σκάφος τῆς Ἐκκλησίας μέ σύνεσιν, σοβαρότητα καί σταθερότητα καί νά διατηροῦμε ἅπαντες, Κληρικοί καί Λαϊκοί, τούς δύο πόλους τῆς πνευματικῆς ζωῆς, τήν ὀρθόδοξον πίστιν καί τήν ἠθικήν, ὅπως καί Σεῖς τονίζετε πλειστάκις καί ἐπανειλημμένως εἰς τά κείμενά σας, πρός δόξαν Θεοῦ καί σωτηρίαν ψυχῶν. Νά συνεχίσετε νά στέλνετε πρεσβευτάς εἰς τόν θρόνον τοῦ Θεοῦ, ψυχές εἰς τόν παράδεισον, ἀλλά καί νά κάνωμε καί μέ τήν ἰδική σας προτροπή καί συμμετοχή καί ἄλλες χειροτονίες Κληρικῶν, ὅλων τῶν βαθμῶν καί ἀποστολῶν διά νά διακονῆται τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί νά παρηγοροῦνται, ὁδηγοῦνται καί ἐνισχύωνται πνευματικά οἱ ψυχές τῶν ἀνθρώπων.

ΕΤΗ ΠΟΛΛΑ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΕ ΠΑΧΩΜΙΕ.

Τήν εὐχήν σας.

 

  Ο διαχειριστής του <<ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ ΙΕΡΑΡΧΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ>> εύχεται εις τον πολιόν και σεπτόν Προκαθήμενον της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος, Μακ/τον Αρχιεπίσκοπον κ.κ. Παχώμιον, υγείαν, δύναμιν και μακροημέρευσιν επ' αγαθώ της Ορθοδοξίας.  

ΠΕΡΙ ΤΟΝ ΕΦΕΤΕΙΝΟΝ (ΑΠΟΨΙΝΟΝ) ΕΟΡΤΑΣΜΟΝ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΥΠΟ ΤΩΝ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ.

Του Μητροπολίτου Γ.Ο.Χ. Μεσογαίας, Λαυερωτικής και Αχαρνών κ. ΚΗΡΥΚΟΥ

  Εν ετει 1996 εις μιαν Ιερατικην Συναξιν της Γνησιας Ορθοδοξου Εκκλησιας που εγινε στην Ιερα Μονη Μεταμορφωσεως του Σωτηρος Κουβαρα Αττικης, ειχα αναφερει μιαν ειδησιν οτι ο φερόμενος ως Ορθοδοξος Πατριαρχης Βαρθολομαίος, εζήτησε κατ εκεινας τας ημερας, απο την Εκκλησια της Ελλάδος να ενημερωθεί περι των τυχον αντιδρασεων του Ελληνικού λαού σε ενδεχόμενο εορτασμο του Πασχα εις ετεραν ημερομηνιαν απο αυτήν που εορτάζεται μέχρι σημερον... Δεν ενθυμουμαι αν και τι απηντησεν η Εκκλησια της Ελλάδος (δηλαδή του Κρατους), αλλα το μονο που δυναμαι να ειπω τώρα, είναι οτι όλη αυτη η απάτη σχετικά με τον κορονοιο, εν ημεραις Μεγαλης Εβδομαδος και Πάσχα, και η μεταθεσις της εορτης της Αναστασεως για την 26ην Μαιου, δηλαδη αποψε, ητο μια σφυγμομέτρησις (προβα τζενεραλε), οπως εγραψα μολις ακουσα την ειδησιν, για να διαπιστωσουν τις αντιδράσεις του λαου δια τον επιδιωκόμενο απο το 1920 - 1924, συνεορτασμον του Πάσχα μετα των Παπικων και λοιπών αιρετικών, η και μετα Ιουδαίων, πραγμα το οποίον μετα επιτιμιου και αναθεματος απηγορευσεν η Α Οικουμενικη Συνοδος. Βλέπετε Ιερους Κανονας Ζ Αποστολικον και Α εν Αντιόχεια) και προς καλύτεραν ενημερωσιν βλεπετε εις ρα σχολια μερος της εισηγησεως μου, με τον τιτλον "Ο ΕΠΙΔΙΩΚΟΜΕΝΟΣ ΣΥΝΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ", εκδοθείσαν το 1999, οπου προσετεθη εν φωτοτυπια και η ιστορικη επιστολή του Πατριαρχου Αλεξανδρειας αγιου Μελετίου του Πηγα περι Πασχαλιου Κανονος. Η εισηγησις αυτη κατα την γνωμην μου εταραξε τα λιμνάζοντα υδατα του οικουμενισμου , γι Αυτου και απο τοτε εκορυφωθη ο εναντίον των ακραιφνώς Γνησιων Ορθοδοξων Χριστιανων αδυσώπητος διωγμος, ο οποίος συνεχίζεται μέχρι και σημερον...

Ο Α' ΚΑΝΩΝ ΤΗΣ ΕΝ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑ ΣΥΝΟΔΟΥ

  ᾿Εκτός ἀπό τόν Ζ' Κανόνα τῶν ῾Αγίων ᾿Αποστόλων πού ἀναφέραμε προηγουμένως καί ὁ ὁποῖος ἀπαγορεύει νά ἑορτάζεται τό Πάσχα πρό τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας μαζί μέ τούς ᾿Ιουδαίους εἶναι καί ῾Α'Κανών τῆς ἐν ᾿Αντιοχείᾶ Συνόδου (341 μ.Χ.), ὁ ὁποῖος ἀπαιτεῖ τήν ἀκριβῆ τήρησιν τῶν θεσπισθέντων ἀπό τήν Α' Οἰκουμενικήν Σύνοδον.
  "Πάντας τούς τολμῶντας παραλύειν τόν ὅρον τῆς ῾Αγίας καί Μεγάλης Συνόδου, τῆς ἐν Νικαίᾳ συγκροτηθείσης, ἐπί παρουσίᾳ τῆς εὐσεβείας τοῦ Θεοφιλεστάτου Βασιλέως Κωνσταντίνου περί τῆς ἁγίας ἑορτῆς τοῦ σωτηριώδους Πάσχα, ἀκοινωνήτους καί ἀποβλήτους εἶναι τῆς ᾿Εκκλησίας, εἰ ἐπιμένοιεν φιλονεικότερον ἐνιστάμενοι πρός τά καλῶς δεδογμένα, καί ταῦτα εἰρήσθω περί τῶν λαϊκῶν. Εἰ δέ τις τῶν προεστώτων τῆς ᾿Εκκλησίας, ᾿Επίσκοπος ἤ Πρεσβύτερος ἤ Διάκονος, μετά τόν ὅρον τοῦτον τολμήσειεν ἐπί διαστροφῇ τῶν λαῶν καί ταραχῇ τῶν ᾿Εκκλησιῶν, ἰδιάζειν, καί μετά τῶν ᾿Ιουδαίων ἐπιτελεῖν τό Πάσχα, τοῦτον ἡ ῾Αγία Σύνοδος ἐντεῦθεν ἤδη ἀλλότριον ἔκρινε τῆς ᾿Εκκλησίας ὡς οὐ μόνῳ ἑαυτῷ ἁμαρτίας, ἀλλά καί τοῖς πολλοῖς διαφθορᾶς καί διαστροφῆς γενόμενον αἴτιον. Καί οὐ μόνον τούς τοιούτους καθαιρεῖ τῆς λειτουργίας, ἀλλά καί τούς τολμῶντας τούτοις κοινωνεῖν μετά τήν καθαίρεσιν. Τούς δέ καθαιρεθέντας ἀποστερεῖσθαι καί τῆς ἔξωθεν τιμῆς, ἧς ὁ ῞Αγιος Κανών καί τό τοῦ Θεοῦ ἱερατεῖον μετείληφεν".
᾿Εξήγησι διά τό πνεῦμα τοῦ Συνοδικοῦ ῞Ορου εἰς τήν ἀντιμετώπισιν τοῦ συγκεκριμένου αὐτοῦ θέματος μᾶς δίδουν αἱ διαταγαί τῶν ᾿Αποστόλων:
   "Δεῖ ὑμᾶς, άδελφοί, τούς τῷ τοῦ Χριστοῦ ἐξηγορασμένους τιμίῳ αἵματι , τάς ἡμέρας τοῦ Πάσχα ἀκριβῶς ποιεῖσθαι μετά πάσης ἐπιμελείας μετά τροπήν ἰσημερινήν, ὅπως μή δίς τοῦ ἐνιαυτοῦ ἑνός παθήματος μνείαν ποιῆσθε, ἀλλά ἅπαξ τοῦ ἔτους ἅπαξ ἀποθανόντος, μηκέτι παρατηρούμενοι μετά ᾿Ιουδαίων ἑορτάζειν. Οὐδεμία γάρ κοινωνία ἡμῖν νῦν πρός αὐτούς..." ( Διατ. ᾿Αποστ. Ε,17, ΒΕΠΕΣ 2,89).
  ῾Ο ῞Αγιος ᾿Επιφάνιος ᾿Επίσκοπος Κύπρου μνημονεύει τήν ἀσυμφωνία πού ὑπῆρχε πρό τῆς Α' Οἰκουμενικῆς γράφων:
  "῎Εκπαλαι καί ἀπό τῶν πρώην χρόνων διέστη ἐν τῇ ᾿Εκκλησίᾳ διαφόρως ἀγόμενον (τό Πάσχα) , χλεύην ἐμποιοῦν καθ ἕκαστον ἔτος, τῶν μέν πρό ἑβδομάδος ποιούντων, καί φιλονικούντων πρός ἀλλήλους, τῶν δέ μετά ἑβδομάδα· καί τῶν μέν προλαμβανόντων, τῶν δέν μεσαζόντων, ἄλλων δέ μηδέποτε ἐπιτελούντων... Διό καί συνελθόντες οἱ πανταχόθεν τότε , καί ἀκριβώσαντες, ὥρισαν μεθ᾿ ὁμονοίας μεθ᾿ ὁμονοίας γἰνεσθαι κατά τό πρέπον τῆς ψήφου καί τῆς ἀκολουθίας" (᾿Επιφ. κατά αἱρέσεων Πατρολ. Γκρέκα 42, 356ΑΒ).
   ῞Ο ἴδιος ἅγιος γράφει, ὅτι διά τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα ἡ ᾿Εκκλησία:
  "Κέχρηται οὐ μόνον τῇ τεσσαρασκαιδεκάτῃ τῆς σελήνης, ἀλλά καί τῷ δρόμῳ τοῦ ἡλίου· ἵνα μή, ἑνί ἑνιαυτῷ δύο Πάσχα ποιοῦντες, ἐν τῷ ἑτέρῳ μηδέ ἕν Πάσχα τελέσωμεν. Διό παρατηρούμεθα μέν τήν τεσσαρεσκαιδεκάτην, ὑπερβαίνομεν δέ τήν ἰσημερίαν, φέρομεν δέ ἐπί τήν ἁγίαν Κυριακήν τό τέλος τῆς συμπληρώσεως" (᾿Επιφ. Κατά αἱρέσεων ΙΙ, Πατρολ. Γκρέκα 888Β ).

(Από το βιβλιαρακι: "Ο ΕΠΙΔΙΩΚΟΜΕΝΟΣ ΣΥΝΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ")

  Να ληφθη υπ οψιν, οτι απο τοτε που συνεζητειτο το θεμα της μεταθεσεως του Πάσχα λόγω κορωνοιου, ο Παπας εδηλωσε οτι θα γιορταση το Πάσχα τον Σεπτέμβριο ...