''Ο ΛΑΟΣ ΦΩΝΑΖΕΙ'' *

  Δημοσίευση Μητρ. Μεσογαίας κ. Κηρύκου

  Α ξέχασα νά σάς πώ καί γιά τά 60 περίπου εκατομύρια, πού παρέδωσε ο μακαριστός π. Θωμάς στόν Αρχιεπίσκοπο Ανδρεα, γιά νά τά δώσει στόν π. Σρττέφανο καί εκείνος νά φροντίση νά ανεγερθη Ιερός Ναός επ ονόματι τού Τιμίου Σταυρού εις Ραψάνην, εκ των οποίων5.000.000 αφησε εντολή, νά παραδοθούν εις τόν π. Ηλίαν, γιά τό Ναό στην Θεσσαλονίκη, οπως μού ειπαν από Λάρισα. ... Δέν θά τό γνωριζα καί αυτό καί οτι τά χρηματα δέν διετέθησαν διά τόν σκοπό πού εδόθησαν, αν δέν επεφτε στά χέριαμου ενα εξώδικο από τόν Δ.Σ. τού "'Φιλανθρωπικού Συλλόγου Λαρίσης πρός τόν π. Στέφανον" μέ τό οποίον τού παρεπονούντο διατί δέν παρέδωσε τά χρηματα αυτά των 60 εκατομυρίων διά νά γίνη ο Ναός στην Ραψάνη. Το ερωτημα ειναι καί παραμένει μέχρι σημερον, διατί δέν διετέθησαν τά χρηματα των 60 εκατομυρίων διά τόν σκοπό διά τόν οποίον τά εδωσε ο μακαριστός π. Θωμάς. Νομίζω ο Σύλλογος της Λαρίσης καί διά τό θέμα της Κληρονομιάς Δασκαλοπούλου καί γι αυτό τό ποσόν των 60.000.000 αν διετέθη η αν γνωρίζη κάτι καινούργιο πρέπει νά μάς ενημερωση.

  Διάβασα επίσης οτι ο φερόμενος ως Αρχιεπίσκοπος Αθηνων των Νικολαιτων επώλησε μία τεράστιαν Μοναστηριακήν περίουσίαν αντι του ποσού των 930 εκατομυρίων. Μήπως γνωρίζει κάποιος περί αυτού νά μάς πή; 

  Αφηνω κατά μέρος τήν ιεροσυλίαν πού εγινε μέ τήν πώληγσιν τού Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου, Γεψργίου καί Αικατερίνης Σαλαμίνος από τό φερόμενον πλήν παράνομον ΔΣ τού Ιερού Φιλαβνθρωπικού Συνδέσμου θέμα τό οποίον ευρίσκεται εις τό στάδιον της ανακρίσεως εις τά ΠΟινικά Δικαστηρια. 

  Καί κάτι ακόμη. Ο "Μητροπολίτης" Θηβων Χρυσόστομος από τούς διαδόχους των πέντε πρώην Μητροπολιτων διωκεται διά υπεξαίρεσιν μεγάλου χρηματικού ποσου προερχομένου από την διαθηκην Δασκαλοπούλου (νομίζω πώς ειναι αλλα αυτά τά χρηματα καί οχι εκείνα τά περίπου 75.000.000 πού επήρε ο Χρυσόστομος Μητρόπουλος από την Διαθηκην της Δασκαλοπούλου δηλαδή από τόν λογαριασμό πού ηταν στό ονομα τού Ιερομονάχου Αμφιλοχίου). Τέλος πάντων θά προσπαθησω νά θυμηθω καί αλλα γιατί ειναι αμέτρητα... Κατά τά αλλα οι αντιδρωντες εις την ενωσιν της 27 Ιανουαρίου 2019 (Συλλειτουργον) διυλίζουν τόν κωνωπα, αλλά καταπίνουν την κάμηλον. Ο Θεός νά μάς λυπηθη από τοιούτους προμάχους της Ορθοδοξίας εκ δεξιων καί αριστερων...

  Μά το κυριωτερον εκαναν αυτά πού εκαναν, εξανέμισαν τά χρηματα της Διαθηκης Δασκαλοπούλου, ενήργησαν ως ληστές αρπαγες, κλπ. καί τωρα μέ απειλουν κιόλας (βλ. εξωδικον Κοσμά Σκρέτα), καί μέ καταγγέλλουν οτι δέν εδειξα ενδιαφέρον γιά την προστασία της περιουσίας του ΟΔΑΠΙΕΓΟΧ καί μού εζήτησαν εντός εικοσι ημερων νά τούς δωσω απάντησιν διά τό τί σκέπτομαι νά κάνω διά νά την υπερασπισθω (την Κληρονομίαν Δασκαλοπούλους), την ηδη, ως φαίνεται καταφαγωθείσαν, καταληστευθείσαν καί διασκορπισθείσαν τηδε κακείσε υπό των ιδίων (των πέντε καί των διαδόχων αυτων). Νά ηρχοντο πίσω τουλάχιστον εις τήν Εκκλησίαν ως ο ασωτος υιός, ο οποίος κατεσπατάλησε την πατρικήν περιουσίανη "ζων ασωτως" .

  * Ο ΤΙΤΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ π. ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟΛΟΓΟ κ. ΧΑΡΙΛΑΟ ΣΤΟΥΡΑΪΤΗ.

Ο ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΤΑΤΟΣ κ. ΣΤΟΥΡΑΪΤΗΣ.

Ο <<δημοκρατικότατος>> κ. Στουραΐτης συνεχώς με τις πράξεις του αφήνει να εννοηθεί: πως, όποιος από την σημερινή Σύνοδο του Σεβ/του Κηρύκου δεν κάνει αυτό που του λέμε εγώ και ο κ. Καθηγητής, τότε αν ακόμη αυτός είναι και ο ίδιος ο Σεβ/τος Κήρυκος, έχει καταντήσει αιρετικός, έχει εκπέσει εκ του αξιώματός του και έχει εξέλθει εκ της Εκκλησίας.  

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ''ΚΑΛΟΥ ΠΟΙΜΕΝΟΣ'' ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΠΡΑΞΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΕΒ/ΤΟ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΥ ΑΥΛΙΚΟ ΧΩΡΟ.

Αν, όπως λέει ο κ. Στουραΐτη, ο Σεβ/τος κ.Αμφιλόχιος είναι πλέον ο μόνος εναπομείνας επί της γης Ορθόδοξος Επίσκοπος, τότε εκείνος όχι μόνο πρέπει αλλά και επιβάλλεται να έρθει σε διάλογο με τον Σεβ/το Κήρυκο και την υπόλοιπη Ιερά Σύνοδο. Υποχρεούται να <<αφήσει>> τα υπόλοιπα 99 πρόβατα που τον ακολουθούν και να σπεύσει να σώσει τα <<απολωλότα>>, τον Σεβ/το Κήρυκο και τους υπολοίπους Αρχιερείς.Κι αν αυτό αδυνατεί να το πράξει ο Σεβ/τος από μόνος του, για τον οποιονδήποτε λόγω, τότε οφείλουν όσοι βρίσκονται δίπλα του να τον βοηθήσουν προς αυτό, δείχνοντας έτσι πως συμφωνούν με την παραβολή του Καλού Ποιμένος.   

Ο ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ...

 Ο Ορθόδοξος Επίσκοπος προορίζεται για κάτι ασυγκρίτως ανώτερο. Στον επίσκοπο επιφυλάσσεται η αποστολή του ειρηνοποιού και ανακεφαλεωτικού λειτουργήματος του Ιησού Χριστού. Για τον Επίσκοπο της Εκκλησίας η ΕΝΟΤΗΤΑ λειτουργεί ως υπαρξιακή πραγματικότητα ως ο κατ' εξοχήν τρόπος με τον οποίο καλείται να αναπνέει η ύπαρξή του ΟΛΟΚΛΗΡΗ.

  Ο Ορθόδοξος Επίσκοπος καλείται να ακολουθήσει τον δρόμο της σταυρωμένης αγάπης, όπου σκύβει με σεβασμό πάνω από κάθε μέλος της Εκκλησίας και αφουγκράζεται τα παράπονα του οποιουδήποτε συνεπισκόπου του. Στέκεται δε μακριά από αντιεκκλησιαστικούς ΦΑΤΡΙΑΣΜΟΥΣ, και οδυνηρές διαιρέσεις, λειτουργεί με το παράδειγμά του την ενότητα και αγωνίζεται ώστε να γίνει ελκυστική σε όλους. Να μεταβληθεί σε μία ταπεινή μαθητεία πόρων πάνω στην καθολικότητα της αλήθειας.       

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΣΧΙΣΜΑΤΩΝ (1995, 2005 ΚΑΙ 2015)

  Δημοσίευση Μητρ. Μεσογαίας κ. Κηρύκου

  Πάντοτε, αγαπητοί αναγνωστες, τίς δύο - τρεις τελευταίες δεκαετίες ειχα μία μεγάλη απορία: Απορούσα γιά τό τί ηταν εκείνο πού εσπρωξε τούς πέντε πρωην Αρχιερείς νά εχουν οι ιδιοι καί νά μεταδίδουν καί στούς οπαδούς των εκείνο τά αδιάλλακτον μισος καί τόν αδηφάγο φανατισμό, οπως τόν εζήσαμε ολοι, 2-3 χρόνια πρίν από τό σχίσμα τού 1995 ... Η απορία εκείνη μού ελύθη εν μέρει οταν, βλέποντας σημερα τόν ισάξιο εκείνου τού 1990 - 1995 φανατισμό των εκ δεξιων πολεμίων της Εκκλησίας (των αρνητων της κατά Θεόν ενωσεως), αναγκάστηκα νά μελετησω καλύτερα τό φαινόμενο των δυο σχισμάτων 1995 καί 2005, καί προσεπάθησα νά ανακαλύψω τά βαθύτερα αιτια των δυο - τριων τελευταίων σχισμάτων (1995, 2005 καί 2005) καί διεπίστωσα οτι αλλα ειναι πού φαίνονται καί αλλα αυτά πού δέν φαίνονται. Διεπίστωσα, οτι αιτια ησαν καί η ασέβεια καί η αμάθεια αλλά καί η ημιμάθεια τινων, αλλά προπάντων τά οικονομικά σκάνδαλα, τά οποία προέκυψαν από την κακοδιαχείρισιν, της Κληρονομίας Δασκαλοπούλου ... Ενθυμούμαι καλώς, διότι εζησα, τό αβυσαλλέο μίσος δύο πρωτοκορυφαίων στελεχων τού σχίσματος τού 1995 (Ματθαίου Αττικης καί Μεγαρίδος καί Χρυσοστόμου Θεσσαλονίκης) κατά τού τότε Ιερομονάχου Αμφιλοχίου (νυν Μητροπολίτου Λαρίσης καί Τυρνάβου) καί ενθυμούμαι καλώς, διότι καί εμένα προσεπάθησαν νά μέ εντάξουν εις τό αντιεκκλησιαστικόν κινημά των. Ενεθυμήθην οτι τούς ρωτουσα: "Γιατί τέτοιο μισος εναντίον τού Ιερομονάχου" ,καί δέν μού εδιναν καμμία σημασία. Οταν, μάλιστα, κάποιες φορές αρνηθηκα νά υπογράψω κείμενα εναντίον τού Ιερομοναχου Αμφιλοχίου λόγω τού οτι δέν συμφωνουσα μέ τόν αυταρχισμόν τους κυριως, μού ελεγαν: "Εσύ εισαι Γραμματέας, δέν εχεις δικαίωμα νά διαφωνείς σέ ο,τι λέμε εμεις οι Αρχιερείς". Μάλιστα κάποια στιγμη ακουσα οτι τόν απείλησαν νά τόν καθαιρέσουν καί εγω νόμιζα οτι ηθελαν νά τόν καθαιρέσουν γιά τίς Εικόνες. Βέβαια τολμω νά πω οτι κάποια απόφασή των περί αργίας την υπέγραψα καί εγω, αλλά αργότερα την ανεκάλεσα, αλλά δέν μπορουσα ποτέ νά καταλάβω οτι πίσω καί πάνω από τό θέμα των Εικόνων υπήρχε αλλο θέμα, πολύ πιό σοβαρό, πολύ πιό οδυνηρό. Ηταν τό θέμα τού Μαμμωνα, χωρίς νά σημαίνει αυτό οτι δέν υπήρχαν καί αλλα θέματα. Ηταν τό οικονομικό σκάνδαλο τό οποίο προέκυψε από τήν Κληρονομια Δασκαλοπούλου, η διαχείρισις της οποίας ανετέθη εις τόν τότε Ιερομόναχον π. Αμφιλόχιον. Τεσσαρες τραπεζικές αναλήψεις εν ετει 1992 (μέ χρηματικά ποσά η πρωτη 55.000.000, η δευτερα 1.500.000, η τριτη 7.000.000, καί η τεταρτη 3.890.674) από τόν λογαρισμόν εις τόν οποίον ησαν συνδιαχειριστες οι εξης: 1) Ταμπουρας Απόστολος, 2) Μάγκας Αντωνιος καί 3) Μητρόπουλος Χρηστος (Μητροπολιτης Χρυσόστομος) μου ελυσαν σχετυικες απορίες. Ομως οσο τό κουβάρι ξετυλίγεται γίνεται ολο καί πιό σκοτεινη η υπόθεσις. Ετσι γενωνται πολλά ερωτηματικά καί πολλες απορίες. Αλλά περί αυτων εις επομένην ανάρτησιν.

ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΡΕΙΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέγει, ότι και τρία μόνον άτομα να κρατήσουν ακεραίαν την Ορθήν Πίστιν, αυτά μόνον αποτελούν την Εκκλησίαν του Χριστού (P.G. 55, 158 και 160, 203).Και ο άγιος Νικηφόρος ο ομολογητής προσθέτει: <<Ει δε και πάνυ ολίγοι εν τη ευσεβεία και Ορθοδοξία διαμείνωσιν, ούτοι εισίν Εκκλησία και το κύρος και η προστασία των εκκλησιαστικών θεσμών εν αυτοίς κείται καν αυτοίς υπέρ της ευσεβείας κακοπαθήσαι δεήσοι>>. 

ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΑΓΙΩΝ ΚΗΡΥΚΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΤΤΗΣ

 

 Με ιδιαίτερη λαμπρότητα τιμήθηκε την 15ην Ιουλίου ε.ε. η μνήμη των Αγίων Μαρτύρων Κηρύκου και Ιουλίττης, στο εορτάζον παρεκκλήσιον του Μοναστηριακού Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Κορωπίου Αττικής με Συνοδική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία.

  Ημέρα κατά την οποία άγει τα σεπτά του ονομαστήρια ο Σεβ/τος Μητροπολίτης Μεσογαίας Λαυρεωτικής και Αχαρνών κ. Κήρυκος, αντιπρόεδρος της Ιεράς Συνόδου της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος.

 Τω εσπέρας του Σαββάτου της 14ης, τελέστηκε Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός μετά Λιτής και Αρτοκλάσιας, προεξάρχοντος του εορτάζοντος Μητροπολίτου Σεβ/του κ. Κηρύκου, συνιερουργούντος και του Σεβ. Μητροπολίτου Κένυας και Εξάρχου πάσης Τανζανίας κ. Ματθαίου.

  Το πρωί της Κυριωνύμου ημέρας, Κυριακής 15ης Ιουλίου, εψάλει ο Αναστάσιμος   Όρθρος μετά των Αγίων Πατέρων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου και των εορταζομένων Αγίων Κηρύκου και Ιουλίττης, εις τον οποίον χοροστάτησε ο εορτάζων επίσκοπος και εν συνεχεία ετελέσθει Συνοδική πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία της οποίας προεξήρχε ο πολιός Αρχ/πος Αθηνών κ. Παχώμιος και συμμετείχαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες, Μεσογαίας κ. Κήρυκος, Κένυας και Έξαρχος πάσης Τανζανίας κ. Ματθαίος και Κιτίου και Έξαρχος πάσης Κύπρου κ. Παρθένιος, συνιερουργούντος και του Αρχ/τεως της Ιεράς Συνόδου της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος και Πρωτωσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσογαίας, Πανοσ/τάτου Αρχ/του π. Γερασίμου Κοσμά. 

 Τον θείο λόγο, αμέσως μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου, κήρυξε ο Μακ/τος Αρχ/πος Αθηνών κ. Παχώμιος, ο οποίος αναφέρθηκε εις τον βίον του Αγίου Κηρύκου και εις την επιβεβλημένη εκ των Ορθοδόξων πράξιν της εν Χριστώ αγάπης και Ενότητος.  

 Μετά το πέρας της αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας, ο εορτάζων Μητροπολίτης ομίλησε δι' ολίγα λεπτά, προσφωνήσας τον Μακ/τον και ειπών τα ακόλουθα:

ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΗΡΥΚΟΥ

  << Η θεία Ευχαριστία καί η συμμετοχή μας εις τό κοινόν Ποτήριον τού Σώματος καί τού Αίματος τού Χριστού, Μακαριώτατε Δέσποτα, Σεβασμιώτατοι Αρχιερείς, Τίμιον Πρεσβυτέριον, καί τέκνα της Μητρός ημών Εκκλησίας, είναι η έκφρασις της κοινής Ομολογίας μας, της κοινής Πίστεως μας, της κοινής πορείας μας πρός την Βασιλείαν των Ουρανών καί της εν Χριστώ εν αγάπη καί αληθεία ενότητός μας. 

  Εκκλησία ενώσεως όνομα, λέγει ο ιερός Χρυσόστομος. Είναι η κλήσις, είναι τό κάλεσμα τού Θεού πρός τόν άνθρωπον, νά ενωθή ο άνθρωπος μαζί του νά γίνη ζωντανόν μέλος του Σωματός Του. Εκκλησία είναι ο Χριστός παρατεινόμενος εις τούς αιώνας. Καί η κλήσις αυτή είναι χθές καί σήμερον η αυτή. Αφού ο Χριστός χθές καί σήμερον ο αυτός καί εις τούς αιώνας. 

  Ας ευχαριστήσουμε καί πάλιν τόν ειρηνοποιόν Χριστόν, ο οποίος ήλθε νά ενώση τά διεστώτα. Ας τόν ευχαριστήσωμεν ακόμη μίαν φοράν πού μάς εχάρισε αυτήν την ευλογημένην ενότητα, η οποία επεσφραγίσθη μέ τόν συλλείτουργον της 27 Ιανουαρίου ε.ε. εις τήν Ιεράν Μονήν της Αγίας Τριάδος Εξαμιλίων Κορινθίας. 

  Ας τόν ευχαριστήσουμε καί διά την σημερινήν θείαν Λειτουργίαν όπου εν ενί στόματι καί μιά καρδία αγαπήσαμεν αλλήλους καί εν ομονοία ωμολογήσαμεν Πατέρα, Υιόν καί Άγιον Πνεύμα, Τριάδα Ομοούσιον καί Αχώριστον. 

  Είναι η ίδια Ομολογία την οποίαν διετύπωσαν καί διεσάφισαν καί διεκήρυξαν οι Άγιοι Πατέρες όλων των Οικουμενικών Συνόδων, «ομολογήσαντες εν μέσω της Εκκλησίας μέλος εναρμόνιον θεολογίας», καί κηρύξαντες «Τριάδα μίαν απαράλλακτον ουσίαν τε καί Θεότητα». 

  Είναι η ίδια Ομολογία μέ την οποίαν οι Άγιοι Πατέρες ανεδείχθησαν κατά την εποχή τους καί εις όλους τούς αιώνας αναδεικνύονται «καθαιρέτες της πλανης καί πρόμαχοι των Ορθοδόξων» . 

 Είναι η ίδια Ομολογία την οποίαν ωμολόγησαν καί οι καλλίνικοι άγιοι μάρτυρες καί ομολογητές, ιδιαιτέρως ο σήμερον εορταζόμενος άγιος Κήρυκος, ο οποίος τριετής ων τη ηλικία τόν πολυμήχανον εχθρόν καταβέβληκεν, δηλαδή κατετρόπωσε μέ την δύναμιν της καθαρότητος της καρδίας του καί της αγάπης του πρός τόν Χριστόν. 

 Είναι η ίδια Ομολογία μέ την οποίαν καλούμεθα καί εμείς νά αντιμετωπίσωμεν τούς σημερινούς εχθρούς καί πολεμίους της Πίστεως, τούς εκ δεξιών καί εξ αριστερών, ως λύκους βαρείς επιπίπτοντας κατά της ποίμνης τού Χριστού καί λογχεύοντας τό Σώμα τού Χριστού, τό Σώμα της Εκκλησίας. 

  Οι εορταζόμενοι σήμερον Άγιοι προβάλλονται υπό της Μητρός ημών Εκκλησίας σήμερον ως ζωντανά παραδείγματα πρός μίμησιν. Ποίον τό έργον τους; Οι άγιοι Πατερες, «όλην συλλεξάμενοι ποιμαντικήν επιστήμην καί θυμόν κινήσαντες νυν τόν δικαιώτατον εκδικώτατα, τούς βαρείς ήλλασαν καί λοιμώδεις λύκους τη σφενδόνη τη τού Πνεύματος εκσφενδονήσαντες του της Εκκλησίας πληρώματος». 

  Ο δέ άγιος Κήρυκος κινούμενος εκ της αγάπης τού Χριστού καί ψελλίζων τό Ονομα Του, «εκλώτσησε» δυνατά τόν τύραννον καί μέ την δύναμιν της θείας Χάριτος τόν κατετρόπωσε. 

  Καί οι άγιοι Πατέρες καί οι άγιοι Μάρτυρες μέ αυτόν τόν τρόπον έμειναν σέ κοινωνία μετά του Σωτήρος Χριστού καί ηξιώθησαν μεγάλης Χάριτος, αλλά καί έγιναν πρότυπα πρός μίμησιν. 

 Μάς υπέδειξαν τόν δρόμο πρός την λύτρωσιν πού είναι δρόμος μαρτυρίου καί ομολογίας. Δρόμος άρσεως τού Σταυρού καί Αναστάσεως. Είναι δρόμος θυσίας αλλά καί νίκης. Καί οδηγεί στην Ανάστασι , μόνον όταν παραμένωμεν μακράν των αιρετικών καί ενωμένοι μετά τού Χριστού.

 Είναι ανάγκη νά παραδειγματισθώμεν από τους αγίους Πατέρας καί τούς αγίους μάρτυρας. Διότι πολλοί είναι καί σήμερον οι εχθροί καί πολέμιοι της Πίστεως. Καί πολλά τά αίτια της μεγάλης συγχύσεως πού επικρατεί γύρω μας. Πρώτον, αίτιοι είμαστε εμείς οι ίδιοι πού μέ τά πάθη μας, τόν εγωισμόν μας, τό οτι βγάλαμε από την ζωήν μας τό θέλημα του Χριστού καί προβάλαμε τό ίδιον θέλημα. Μέ αποτέλεσμα νά απομακρυνώμεθα όλο καί περισσότερο από τό θέλημα τού Θεού. 

  Ιδού ένα παράδειγμα. Οι άγιοι Πατέρες έλεγαν: «Έδοξε τω Αγιω Πνεύματι καί ημίν». Εμείς όμως λέμε: «Έδοξεν ημίν καί τω Αγίω Πνεύματι». Βάζουμε δηλαδή πρώτα τό θέλημα τό δικό μας καί έπειτα τό θέλημα του Θεού. Έτσι επέρχεται η σύγκρουσις πρός τόν Θεόν καί η παρατροπή εκ της αληθείας. 

 Γι αυτό συμβαίνει καί η τόση καί τηλικαύτη παραφροσύνη καί εις τά εκκλησιαστικά πράγματα καί εις την κοινωνίαν ολόκληρον. Καί έτσι κι εμείς οι ίδιοι διακρίνουμε οτι ζούμε στά έσχατα χρόνια, κατά τά οποία «κολοβωθήσονται αι ημέραι», καί «ψυγήσεται η αγάπη των πολλών». Βλέπουμε τόν κόσμο συνεχως νά αποστατή, νά απομακρύνεται από τόν Θεό, νά γίνεται εγωκεντρικός. Όχι χριστοκεντρικός, αλλά αλαζών καί υπερήφανος. Τώρα βιώνουμε εκείνο πού έλεγαν οι προορατικοί άγιοι Πατέρες , «Θά έλθη εποχή πού οι Κληρικοί θά γίνουν ωσάν τούς κοσμικούς καί οι κοσμικοί αυτόχρημα δαίμονες». 

 Μακαριώτατε ευχηθήτε. Ας ευχηθούμε όλοι, ας παρακαλέσουμε τούς σήμερον εορταζομένους αγίους νά μάς χαρίζουν πίστιν αληθινήν, αγάπην κραταιάν, νούν Χριστού, καί φωτισμόν ψυχής καί σώματος, ώστε τό ιδικόν μας φως παραμένη αναμμένο, ώστε νά μεταδίδη καί εις τούς εν τω σκότει των αιρέσεων η των πλανών πορευομένους τό φως τό αληθινόν, τό οποίον φωτίζει καί αγιάζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τόν κόσμον. ΑΜΗΝ.>>

 Των λατρευτικών Ιερών εκδηλώσεων ακολούθησε λιτή τράπεζα, η οποία δια πραγματικού μόχθου είχεν ετοιμαστεί από την προηγουμένη και προσεφέρθει εις του Αρχιερείς, τους Ιερείς και τους προσερχομένους Ορθοδόξους και μη Πιστούς, εκ της αδελφότητος της Ιεράς Μονής. 

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

ΛΙΤΗ

ΟΡΘΡΟΣ

ΘΕΙΑ 

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

ΤΟ ΠΡΟΣΦΕΡΟΜΕΝΟΝ ΔΩΡΟΝ 

ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

Η ΠΑΡΑΤΕΘΕΙΣΑ ΤΡΑΠΕΖΑ

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ <<ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ ΙΕΡΑΡΧΗ  ΜΑΤΘΑΙΟΥ>> ΕΥΧΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΕΤΗ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ.

ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΑΛΗΝΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

ΥΠ' ΟΨΙΝ ΤΟΥ κ.ΣΤΟΥΡΑΪΤΟΥ

''Ποιος καλός άνεμος σε φέρνει εδώ;'' Ρώτησε ο σοφός ερημίτης τον οδοιπόρο που ζητούσε απεγνωσμένα να τον συναντήσει.

''Εγώ θέλω γαλήνη'' απάντησε μελαγχολικά εκείνος. 

Ο Ερημίτης πήρε ένα ξύλο κι έγραψε στο χώμα: Εγώ θέλω γαλήνη...

''Κοίτα τώρα πόσο απλό είναι'',είπε στον οδοιπόρο και διέγραψε με μία κίνηση το <<εγώ>>. 

''Σβήνεις πρώτα το ''εγώ''. Είναι αδύνατον να βρει γαλήνη αυτός που έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στον εαυτό του και νομίζει πως μπορεί να την βρει μόνος του, μακριά από τον Θεό. Το εγώ πάντα θα νιώθει ότι απειλείται από όλους γύρω του κι έτσι πάντα α φοβάται. Θα μετατρέπεται σε εγωϊσμός για να επικρατεί, και θα διώχνει τον Θεό και την γαλήνη Του.''

Με μία δεύτερη κίνηση διέγραψε το''θέλω''.

''Πρέπει να σβήσεις τη λέξη ''θέλω''. Το θέλω δηλώνει Επιθυμία, ανάγκη και προσκόλληση. 

Όταν έχεις πίσω από τις μάταιες επιθυμίες σου ποτέ δεν θα βρεις χρόνο να γαληνέψεις και να γίνεις ευτυχισμένος. 

Είναι η γνωστή <<επίδραση του κουνουπιού>>.

Αν σε ένα δωμάτιο υπάρχουν δέκα κουνούπια κι εσύ σκοτώσεις τα εννιά, το δέκατο κουνούπι δεν θα σε αφήσει να κοιμηθείς.

Έτσι είναι και οι επιθυμίες. Όσες και να ικανοποιήσεις πάντα θα υπάρχει κάποια που δε θα σε αφήσει να κοιμηθείς''

Ο οδοιπόρος τότε κοίταξε τις διαγραμμένες λέξεις στο χώμα και λένε πως τότε βίωσε την πρώτη του αφύπνιση.

Είχαν σβηστεί το <<Εγώ>> και το <<θέλω>> και είχε μείνει η ...Γαλήνη...

ΕΙΘΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΕΣΑΣ

κ. ΣΤΟΥΡΑΪΤΗ!!!           

ΑΠΑΝΤΗΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ!

  

  Δημήτριος Αθ. Παπαδάτος

14.07.2019 εκ.ημ. Ακύλα αποστ. 

<<ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΜΟΥ ΤΟΥ ΕΛΑΧΙΣΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΜΟΝ. ΘΕΟΔΩΡΟΥ 

ΠΡΟΣ ΤΟ ''FACEBOOK'' ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ κ. ΧΑΡΙΛΑΟΥ ΣΤΟΥΡΑΪΤΗ>>.

  Αγαπητέ μου π. Θεόδωρε,

  Εύχομαι ο άγιος Θεός να έχει καλά τόσο εσένα όσο και την οικογένειά σου. Μου προώθησαν την επιστολή σου στο facebook του Θεολόγου κ. Χαρίλαου Στουραΐτη και με πόνο ψυχής μόνο τούτο έχω να σου πω. ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ!!! Ντροπή σου που δεν υποστηρίζεις την αλήθεια και προσωπολατρείς. Ντροπή σου που τελικά η τόσων ετών φιλία και συνεργασία με τον Σεβ/το Κήρυκο σε φέρνει σήμερα να είσαι αντιμέτωπός του. Γνώριζε όμως πως η αναλήθεια και η προπαγάνδα έχουν όρια, τα οποία εσύ και ο κ. Στουραΐτης τα έχετε ξεπεράσει. Προσέξτε όμως γιατί υπάρχει και Θεός που μακροθυμεί αλλά δεν λησμονεί!

  Ειλικρινά είναι κανείς να φρίττει με όλα αυτά που τολμάς και γράφεις στην επιστολή σου, με το πόσο εύκολα μπορείς και αλλάζεις θέσεις. Λίγο καιρό πριν, μόλις και θα έφευγες από τον γέροντά σου Σεβ/το Αμφιλόχιο προκειμένου να ακολουθήσεις την ένωση και τώρα έρχεσαι και την πολεμάς. Να είναι όμως καλά ο Σεβ/τος Κήρυκος που με νύχια και με δόντια σε έκανε να παραμείνεις στη Λάρισα, διότι ακόμη και με αυτή την κίνησή του αφήνει να εννοηθούν πολλά καλά για το πρόσωπό του . Ένα από αυτά είναι και το ότι ποτέ κανέναν δεν θέλησε να τον κρατήσει κοντά του με το ζόρι. Όλους τους ήθελε και τους θέλει δίπλα του κατ' επίγνωση, με το να γνωρίζουν δηλαδή οι ίδιοι γιατί τον ακολουθούν. Όπως όλοι γνωρίζουμε η ένωση που με το θέλημα του Θεού έγινε, ήταν αποτέλεσμα τριών ολόκληρων ετών προσπάθειας, μόχθου πνευματικού και σωματικού, αλλά και προσευχής πολλών Χριστιανών, εις εκ των οποίων είναι και η αθλιότητά μου. Γι' αυτό και  αναρωτιέμαι ειλικρινά γιατί εσύ και ο αδ. Χαρίλαος δεν αντιδράσατε τις πρώτες βδομάδες της διεξαγωγής του διαλόγου, γιατί δεν αντιδράστε τους πρώτους μήνες ή τα πρώτα δύο χρόνια, αλλά ήρθατε  Νοέμβριο λίγες μέρες πριν από την ένωση και αρχίσατε να αντιδράτε; Για τον μεν Χαρίλαο οι λόγοι είναι πολύ γνωστοί. Απλά προσωπικοί κι επειδή με δύο πλέον Θεολόγους στη Σύνοδο εκείνος δεν θα μπορούσε να παρευρίσκεται εις αυτήν ώστε να την κάνει ότι θέλει. Για σένα όμως μάλλον εις λόγος υφίσταται, και το δικαίωμα για να τον σκέφτεται κανείς τον έχεις δώσει εσύ με τη στάση σου. Μάλλον κάτισου τάξανε (;) (περί Ιερωσύνης ο λόγος).Ας είναι όμως Ευλογημένο και τρισευλογημένο το όνομα του Υψίστου διότι μέσα από αυτήν σου την διαφοροποίηση και αυτόν σου τον πόλεμο που ως προς την ένωση κάνεις, της τοποθετείς αμαράντινα στεφάνια τα οποία ακόμη κι αν εις το ελάχιστο αυτή ήταν λάθος, τα στεφάνια αυτά την καθιστούν ολόλευκη.
   Αν είναι ποτέ δυνατόν πάτερ μου εσύ ο φανατικότερος των φανατικότερων επικριτών του κ. Ελευθερίου, να έρχεσαι τώρα και να κυκλοφορείς επιστολή με την οποία τον εγκωμιάζεις. Λίγο φιλότιμο δεν υπάρχει πλέον; Επειδή όμως η προπαγάνδα αυτή που έχετε στήσει εσύ και ο αδ. Χαρίλαος ώστε να τραβήξετε τον κόσμο προς το μέρος σας πρέπει επιτέλους να λάβει ένα τέλος, αναγκάζομαι την στιγμή αυτή να προβώ σε περισσότερες αποκαλύψεις σχετικά με το τι τόσο καιρό μου έλεγες εσύ για τον ''Ομολογητή'' κ. Γκουτζίδη και τον Σεβ. Αμφιλόχιο.  

  Πρώτ' απ' όλα όσον αφορά τον κ. Ελευθέριο Γκουτζίδη και την υπόλοιπη υπ' αυτού Οικογένεια. Εσύ δεν ήσουν που συνέχεια μου έλεγες ότι ο Σεβ/τος Αμφιλόχιος έχει πέσει θύμα του ''Λευτέρη'' και της ''Οικογένειάς'' του; Μήπως θυμάσαι τι μου είχες πει κάποτε στο Κορωπί, μετά από την Συνεδρίαση της Συνόδου, όταν ο Σεβ/τος έφτασε να βάλει τις φωνές μιας και δεν άντεχε πλέον στην συνεργασία του με τον  Ελευθέριο να γίνεται πάντα αυτό που ήθελε ο κ. Γκουτζίδης; Ιδού τα λόγια σου: <<Καλά έκανε σήμερα, Δημήτρη, ο Σεβ/τος Κήρυκος κι έβαλε τις φωνές. Αυτό το πρόβλημα με το περιοδικό (την ''Ο.Π.'') πρέπει πλέον να τελειώσει και ο Σεβ/τος Αμφιλόχιος πρέπει να πάψει να υπερασπίζεται τον Γκουτζίδη. Ο κόσμος έχει απηυδήσει με τις αναρτήσεις του Ελευθερίου που συνέχεια κατηγορεί και βρίζει τους πάντες και τα πάντα. Ο Σεβ/τος Κήρυκος δεν είναι όπως ο Λευτέρης. Έχω συνεργαστεί μαζί του και ξέρω πως μπορεί να γράψει και άλλα πράγματα στο περιοδικό πέραν των κατηγοριών προς τους ''Νικαλαιτες'' και να το κάνει ακόμα καλύτερο. Πνευματικά, ψυχωφελή και εποικοδομητικά>>. Άλλη πάλι φορά και συγκεκριμένα πριν δύο χρόνια, στην εορτή του Σεβ/του Αμφιλοχίου, σε είχα πάρει τηλέφωνο και σε  είχα ρωτήσει αν μπορείς κάπου να φιλοξενήσεις εμένα και τον Σεβ/το Ματθαίο διότι η αδ. ''Ε'' Γκουτζίδη εξ αρχής αρνήθηκε να μας δεχθεί στην Οικία της που είναι πλησίον της Εκκλησίας. Τότε θυμάσαι τι μου είχες πει; <<Είναι σωστό άνθρωπος της Εκκλησίας και να μην θέλει για μία βραδιά να σας φιλοξενήσει, όταν μάλιστα για δύο άτομα έχει άπλετο χώρο;Εγώ κάπου θα έβρισκα να σας στείλω, αλλά αν το μάθει η ''Ε'' ενήργησα χωρίς να την ειδοποιήσω, τότε  πρέπει να φύγω από τη Λάρισα >> Το θυμάσαι πάτερ μου αυτό, ναι ή όχι; Ανήμερα της εορτής μετά την Θεία Λειτουργία και τον καβγά που ακολούθησε, όταν ήρθαμε στην οικία σου, θυμάσαι τι μας έλεγες για την εν λόγω οικογένεια; <<Οι Γκουτζιδαίοι είναι η αιτία που εδώ στην Λάρισα το ποίμνιο θα χωριστεί. Είμαι πάρα πολύ απογοητευμένος που ο Σεβ/τος Αμφιλόχιος δεν έχει το θάρρος να τους κάνει όλους εκείνους στην άκρη και να ακούσει μόνο τους συνεπισκόπους του και δη τον Σεβ/το Κήρυκο. Εγώ συνέχεια του τα λέω γι' αυτό τόσο εκείνος όσο και οι Γκουτζίδηδες με έχουν κάνει στην άκρη>>. Μου τα είχες πει αυτά πάτερ μου, ναι ή όχι; Μία άλλη πάλι φορά που μιλούσαμε στο τηλέφωνο, τι μου είχες πει, θυμάσαι; <<Δημήτρη μου ας τα να πάνε. Τα πράγματα εδώ στη Λάρισα με τους Γκουτζιδαίους πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Εσύ κοίταξε να παραμείνεις δίπλα στον Σεβ/το Κήρυκο και να τον βοηθάς όσο μπορείς. Σήμερα με αυτό που έκανε η αδ. ''Ε'' Γκουτζίδη έχει βουίξει ο  κόσμος. Αμέσως μετά την Θεία Λειτουργία εδώ στο Μοναστήρι, στο Εκκλησάκι του αγ. Αθανασίου του Αθωνίτου, πήρε τον Σεβ/το Αμφιλόχιο και τον πήγε στον ''Νικολαΐτη επίσκοπο'' Ιγνάτιο προκειμένου να τον καλοπιάσουν για ένωση. Συνέχεια έλεγε στον Ιγνάτιο: Θυμάσαι πόσο καλά ήμασταν τότε και πόσο ωραία περνούσαμε ενωμένοι; Η αδ. ''Ε'' , Δημήτρη,  βλέπει πως η ένωση θα γίνει κι επειδή εκείνη δεν θα ακολουθήσει κάνει τα πάντα ώστε η Εκκλησία της μετά την κοίμηση του Σεβ/του υα μην μείνει χωρίς ιερέα. Μάλιστα νόμιζε πως η επίσκεψη αυτή  μπορούσε να μείνει κρυφή γι' αυτό παρακάλεσε τον Ιγνάτιο να μην πει τίποτα. Εκείνος όμως με το που έστριψαν τη γωνία αμέσως πήρε τηλέφωνο και το διέδωσε στην μισή Ελλάδα>>. Μου τα είχες πει αυτά πάτερ μου, ναι ή όχι; Σε άλλο πάλι τηλεφώνημα σε ρώτησα πως και δεν σε έχει χειροτονήσει ακόμη ο Σεβ/τος Αμφιλόχιος, κι εσύ για να τον απαλλάξεις από την ευθύνη (μπράβο σου γι' αυτό!) τα έριξες όλα στην ως άνω εν Χριστώ αδελφή λέγοντάς μου: <<Δεν φταίει Δημήτρη μου ο Σεβ/τος Αμφιλόχιος που μέχρι σήμερα δεν έχω χειροτονηθεί. Για να γίνει κάποιος Ιερέας στην Εκκλησία εδώ στη Λάρισα πρέπει πρώτα να μάθει να κάνει περισσότερο υπακοή στην αδ. ''Ε'' και λιγότερο στον Σεβ/το. Και αυτός είναι ένας από τους λόγους που ο Ιγνάτιος έπαψε όταν ήμασταν ενωμένοι να έρχεται στην Εκκλησία μας. Διότι σε μία βάφτιση η ''Ε'' δεν τον είχε αφήσει σε χλωρό κλαρί και όλο του υποδείκνυε τι να κάνει.Γι' αυτό και εγώ αποφεύγω να χειροτονηθώ. Διότι εδώ θα έχω να περάσω τα πάνδεινα>>. Μου τα είχες πει αυτά πάτερ μου, ναι ή όχι; Ή μήπως να σου θυμίσω και το άλλο; <<Δυστυχώς Δημήτρη μου απ' ότι διαπιστώνω ''Πατριάρχης'' εδώ στη Λάρισα είναι η αδ. ''Ε'' και όχι ο Σεβ/τος Αμφιλόχιος>>. Λόγια δικά σου, κατά δικά σου!!! Πως λοιπόν μετά από τα παραπάνω μπορείς και υπερασπίζεσαι εκείνους που κατηγορούσες;
   Κατά δεύτερον όσα μου έλεγες για τον Σεβ/το Αμφιλόχιο. Για έλα να θυμηθούμε μαζί μερικά από τα λόγια σου. Ανά τακτά διάστημα μου έλεγες: <<Δημήτρη είμαι να σκάσω. Από εκεί που ο Σεβ/τος με είχε για πολύ δικό του άνθρωπο και συνέχεια μου μιλούσε, τώρα που κατάλαβε πως δεν τον υποστηρίζω και συμφωνώ με την ένωση με έχει κάνει στην άκρη και δεν μου λέει τίποτα>>. Κάποια άλλη φορά θέλοντας να μου δείξεις πως η ένωση με κάποιους από τους ''Νικολαΐτες'' μπορεί να γίνει διότι σε κάποιους από αυτούς σφάλαμε κι εμείς, μου είχες πει: <<Άκουσε να δεις Δημήτρη. Δεν πρέπει να τα ρίχνουμε όλα στους ''Νικολαΐτες''. Προσωπικά ξέρω πως ο Ιγνάτιος και ο Βαρθολομαίος είχαν επισκεφθεί τον Σεβ/το Αμφλόχιο και του είχαν πει πως αν εκείνος έλεγε ότι έφταιξε έστω και λίγο τότε εκείνοι δεν θα έφευγαν από κοντά του. Ποτέ όμως ο Σεβ/τος δεν θέλησε να το κάνει αυτό. Μάλιστα θα μπορούσε δείχνοντας Πατρική αγάπη, να θυσιαστεί για τα δύο αυτά πνευματικοπαίδια του και να πει έστω και φαινομενικά πως ''έφταιξε'', έστω και αν αυτό δεν είχε συμβεί, μόνο και μόνο για να τα βοηθήσει έτσι να παραμείνουν κοντά του και να μην πάνε με τον Νικόλαο. Δυστυχώς όμως δεν το έκανε.Για τον λόγο  αυτό εγώ θεωρώ  πως το λάθος στην υπόθεση αυτή το έκανε ο Σεβ/τος>>. Είναι δικά σου λόγια πάτερ μου αυτά,ναι ή όχι; Τον περασμένο Νοέμβριο στο Κορωπί, πριν αρχίσει η Σύνοδος, σχετικά με την στάση του Σεβ/του Αμφιλοχίου για το '71, επί λέξη μου είχες πει: <<Ούτε κι εγώ συμφωνώ Δημήτρη με την θέση του Σεβ/του Αμφιλοχίου για το '71. Μάλιστα του είχα πει πως κάνει λάθος που στο θέμα της <<συγχωρητικής ευχής>> υποστηρίζει τον Γκουτζίδη και όχι τον Σεβ/το Κήρυκο που έχει πιο ξεκάθαρες θέσεις>>. Και περίπου δέκα λεπτά πριν ξεκινήσει η Σύνοδος μου είπες: <<Άντε να γίνει και η σημερινή συνεδρίαση Δημήτρη,  να μιλήσουμε στον Σεβ/το Κήρυκο να δεχθεί την ένωση ώστε να τελειώνει πλέον και αυτό>>. 
   Αυτά είναι ορισμένα μόνο απ' όσα εσύ μου έλεγες πάτερ μου τόσο κατά του κ. Ελευθερίου και της Οικογένειάς του, όσο και κατά του Σεβ/του Αμφιλοχίου. Μέχρι σήμερα δεν τα είχα πει σε κανέναν όλα αυτά, ούτε ακόμη - ακόμη και στον ''Δημήτρη''. Τώρα όμως που βλέπω πως όλα τα διαστρεβλώνεις, όλα τα παραποιείς και τα μεταφράζεις κατά το δοκούν, η χριστιανική μου αγωγή δεν μου επιτρέπει να μένω σιωπηλός απέναντι στην στάση σου αυτή. Όπως μέχρι πριν λίγο καιρό αντιστεκόμουν στις άθλιες ενέργειες του κ. Κάτσουρα, έτσι και τώρα αντιστέκομαι στις δικές σου αξιολύπητες ενέργειες. Και όσα φανέρωσα, δεν τα είπα για να σε φέρω σε οξεία αντιπαράθεση με όσους κατηγορούσες, αλλά για να γνωρίσω στον κόσμο το πριν και το τώρα σου και έτσι να μπορέσει να βγάλει ακόμη καλύτερα συμπεράσματα περί των λεγομένων σου. Άλλωστε η Εκκλησία δια της προς Κορινθίους Α΄ Επιστολής του Απ. Παύλου μας διδάσκει: <<Λοιδορούμενοι ευλογούμεν, διωκόμενοι ανεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλούμεν. Ως περικαθάρματα του κόσμου εγενήθημε, πάντων περίψημα έως άρτι>>. Αυτήν την στάση και αυτό το ταπεινό φρόνημα θα συνεχίσει η ταπεινότητά μου να έχει απέναντί σου έως την ημέρα εκείνη που θα αποφασίσεις να επανέλθεις εις την προτεραία σου θέση, ομολογώντας έτσι την αλήθεια και αντικρούοντας το ψεύδος και την προσωπολατρία.
  Και προπαντώς εσύ και ο αδ. Χαρίλαος μην ξεχνάτε πως <<Ενός ανθρώπου η αχαριστία βλάπτει όλους τους δυστυχείς>>!!!  Είθε να μη χρειαστεί να ξαναγράψω γα εσάς.            

Η ΤΡΑΝΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΣ ΕΙΣ ΕΜΕ ΤΟΝ ΑΝΑΞΙΟ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ''ΤΟΜΟΥ ΕΝΩΣΕΩΣ''.

Όταν την Κυριακή το πρωί έμαθα πως την Τρίτη το βράδυ στο Κορωπί θα γίνει αγρυπνία λόγω της εορτής της αγίας Ευθυμίας, τότε αμέσως άρχισα να παρακαλάω την αγία να μου φανερώσει κάτι απτό, δυνατό που να έβγαινε από τα <<σπλάγχνα>> της και να δικαιολογούσε την ένωση. Την Τρίτη λοιπόν το βράδυ εκτός από την ακολουθία της αγίας Ευθυμίας διαβάστηκε και η ακολουθία της Αγίας Όλγας. Την στιγμή των Κανόνων, χωρίς να το έχω προγραμματίσει, η ταπεινότης μου έτυχε να διαβάσω τους Κανόνες της Αγίας Ευθυμίας και κάποιος άλλος τον Κανόνα της Αγίας Όλγας. Καθώς λοιπόν διάβαζα τον Κανόνα, ξαφνικά στο δεύτερο τροπάριο της τετάρτης ωδής βλέπω να γράφει τα εξής:

'' Θάμβους εκπληρώθησαν και χαρμονής, όντως των Πατέρων ο σύλλογος, εν ταις χερσί σου, καθορώντες ω Σεμνή, ΤΟΝ ΤΟΜΟΝ ΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ, δε τοις ποσί τον αλλότριον''.

Δεν θα πω τίποτα άλλο παρά μόνο ΔΟΞΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΤΡΙΣΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ!!! 

Η ''ΚΛΙΜΑΞ'' ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ. ΚΑΙ ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗ.

  Αξίζει να σημειώσωμε και να μελετήσωμε τον επίλογο του τριακοστού (τελευταίου) λόγου της Κλίμακος, που αναφέρεται στην αγάπη, το υψηλότερο σημείο της πνευματικής αναβάσεως, κατά μετάφρασιν από την έκδοσι της Ιεράς Μονής Παρακλήτου:

  ''Η αγάπη χορηγεί την χάρι της προφητείας, παρέχει την δύναμι της θαυματουργίας, η αγάπη είναι η άβυσσος της θείας ελλάμψεως, η αγάπη είναι η πηγή του θεϊκού πυρός - όσο περισσότερο πυρ αναβλύζει, τόσο περισσότερο καταφλέγει εκείνον που διψά. Η αγάπη είναι η στάσις και η εδραίωσις των Αγγέλων, η πρόοδος εις τους αιώνας όλων ων εκλεκτών του Θεού.    

  ''Ανάγγειλέ μας, ω συ η ωραία ανάμεσα στις αρετές, πού βόσκεις τα πρόβατά σου; Που κατασκηνώνεις το μεμέρι; (Άσμα α,7). ''Φώτισον ημάς, πότισον ημάς, οδήγησον μάς, χειραγώγησον ημάς''. Επιθυμούμε πια να ανέβουμε κοντά σου. Διότι εσύ κυριαρχείς σ όλα. Τώρα μου επλήγωσες την καρδιά και δεν μπορώ να ανθέξω την φλόγα σου. Γι αυτό θα σε υμνήσω και θα προχωρήσω. Εσύ κυριαρχείς πάνω στη δύναμη της θαλάσσης, εσύ καταπραΰνεις και νεκρώνεις την ταραχή των κυμάτων της. Εσύ ταπεινώνεις και καταρρίπτεις ως τραυματία τον υπερήφανο λογισμό. Με τον ισχυρό σου βραχίονα διασκορπίζεις τους εχθρούς σου.  (Ψαλμ. πη 10-11) και αναδεικνύεις ανικήτους τους ιδικούς σου εραστάς''.

  ''Και βιάζομαι να μάθω πως σε είδε ο Ιακώβ επάνω στην κορυφή της κλίμακος. Ερωτώ να μάθω γι αυτήν την ανάβασι. Πες μου πως ήταν ο τρόπος και η διάταξι στην σύνθεσι των βαθμίδων; Των βαθμίδων της αναβάσεως εκείνης, την οποία έβαλε στο νου και στην καρδιά του να επιχειρήση ο εραστής σου; (Ψαλμ. πγ,6). Διψώ ακόμη α μάθω, ποιός ήταν ο αριθμός των βαθμίδων, και πόσος χρόνος εχρειαζόταν για την ανάβασι. Διότι, τους μεν χειραγωγούς της αναβάσεως (τους Αγγέλους δηλαδή), τους ανήγγειλε αυτός που σε είδε και επάλαιψε μαζί σου, αλλά για τίποτε άλλο δεν θέλησε ή μάλλον δεν κατώρθωσε να μας διαφωτίση''. 

  Εκείνη δε - αν και θεωρώ καλύτερο να ειπώ Εκείνος - η βασίλισσα σα να έσκυψεαπό τον ουρανό, έλεγε στα αυτιά της ψυχής μου:

  ''Εάν ω εραστά δεν λυθής από την παχύτητα του σώματος, δεν θα μπορέσης να γνωρίσης το κάλλος ου προσώπου μου. Η κλίμαξ ας σε διδάσκη την πνευματική σύνθεσι των επί μέρους αρετών. Στην κορυφή δε αυτής της κλίμακος είμαι εγώ, καθώς το είπε ο μεγάλος μύστης μου (ο Απόστολος Παύλος): ''Νυνί δε μένει τα τρία ταύτα πίστις, ελπίς αγάπη. Μείζων ε πάντων η αγάπη'' (Α΄ Κορ. ιγ, 13)...

  Αγαπητέ αναγνώστα

  Το βιβλίο της ''Κλίμακος'' τελειώνει με μία σύντομο προτροπή: ''Αναβαίνετε, αναβαίνετε, αδελφοί... ακούοντας αυτόν που λέγει: ''Δεύτε αναβώμεν εις το όρος του Κυρίου και εις τον οίκον του Θεού ημών΄΄(Ησ. β,3)... Να τρέξετε, παρακαλώ...μέχρι την τελευταία βαθμίδα της αγάπης, για να συναντήσωμε τον Θεόν), εφ' όσον βέβαια η αγάπη είναι ο Θες...''.

              

  Σχόλιο διαχειριστού: Διαβάζοντας όλα τα παραπάνω ωραία λόγια περί αγάπης από την Κλίμακα, μου ήρθε στο μυαλό ένα γεγονός που συνέβει 2,3 χρόνια πρίν. Τότε εγώ, η γιαγιά μου και άλλες δύο γυναίκες μετά την Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία στο Κορωπί, αποφασίσαμε να πάμε στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος στα Εξαμίλια Κορινθίας προκειμένου να συναντήσουμε και να μιλήσουμε με τον Σεβ/το Παχώμιο και τον Σεβ/το Ευστάθιο. Όταν φτάσαμε στη Μονή, μπήκαμε στη Τραπεζαρία και μετά από λίγο ήρθε  Σεβ/τος Ευστάθιος. Αμέσως μόλις ο Σεβ/τος φάνηκε στην πόρτα της Τραπεζαρίας, μία από τις γυναίκες με πολύ μεγάλο χαμόγελο και με δάκρυα στα μάτια έτρεξε και τον χαιρέτησε. Μετά από λίγο ο Σεβ/τος Ευστάθιος με την γυναίκα αυτή πέρασαν στην μικρή τραπεζαρία προκειμένου να μιλήσουν σε προσωπικό επίπεδο. Όταν πλέον τελείωσε η συνάντηση και αναχωρήσαμε από το μοναστήρι, τότε η συγκεκριμένη γυναίκα μας είπε πως μίλησε με τον Σεβ/το Ευστάθιο και τον παρακάλεσε να ακούσει όλα όσα του πει ο Σεβ/τος κ. Κήρυκος προκειμένου να επέλθει η ενότητα. Την στιγμή όμως αυτή η εν λόγω κυρία βρίσκεται ανάμεσα εις την μικρή αυτή μερίδα που δεν ακολούθησε την Ένωση και γι' αυτό ένας λογισμός τριγυρνάει στο μυαλό μου. Αν τώρα ο Σεβ/τος κ. Ευστάθιος έβγαινε τυχόν και έλεγε πως τα  τότε δάκρυα της γυναίκας αυτής και οι παρακλήσεις της ήταν όλα ψεύτικα ή προσωρινά, θα είχε άδικο; Πως γίνεται την μία να παρακαλάμε κάποιον να μας ακολουθήσει και μετά από λίγο, όταν αυτό γίνει, εξαιτίας του να μην βρισκόμαστε κάτω από την ίδια πνευματική στέγη, δηλαδή την Εκκλησία; Δεν είναι εξωφρενικό και παράλογο όλο αυτό; Γι' αυτό ας δώσουμε μεγάλη προσοχή σε όλα τα παραπάνω που περί αγάπης μας διδάσκει η Κλίμακα και ας προσέξουμε στις πράξεις μας να είμαστε σταθεροί και όχι ασταθής! Γι' αυτό και ταπεινά νομίζω πως το παραπάνω γεγονός είναι ένα καθαρό παράδειγμα προς αποφυγή.

ΥΠ ΟΨΙΝ ΟΣΩΝ ΕΝΑΝΤΙΩΝΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝΩΣΙΝ. "ἉΓΑΠΗΣ ΟΥΔΕΝ, ΟΥΤΕ ΜΕΙΖΟΝ, ΟΥΤΕ ΙΣΟΝ ΕΣΤΙ, ΟΥΔΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟΝ" (ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ)

   "᾿Αδελφοί καί Πατέρες, ἐάν δέν ἐκριζώσετε τό μῖσος ἀπό τήν καρδίαν σας,καί δέν ἐμφυτεύσετε τήν ἀγάπην, καί ἐάν δέν παύσετε ἀπό τάς κατά τῶν ἀδελφῶν σας δυσφημίας, νά ἠξεύρετε (καί σύγγνωτε ἡμῖν διά τήν τόλμην) ὅτι ματαίως κατοικεῖτε εἰς τά ὄρη καί τά βουνά· μάταιοι εἶναι ὅλοι οἱ ἀσκητικοί σας ἀγῶνες καί κόποι καί ἱδρῶτες· νά εἰποῦμεν καί καλύτερον;μαρτύριον αἰσθητόν ἐάν ὑπομείνητε διά τόν Χριστόν, ἔχετε δέ μῖσος, καί δέν ἀγαπᾶτε τούς ἀδελφούς σας, μάταιον εἶναι τό τοιοῦτον μαρτύριόν σας·καί τοῦτο δέν εἶναι λόγος ἐδικός μας, ἀλλά τοῦ χρυσοῦ τόν νοῦν καί τήν γλῶτταν ᾿Ιωάννου· οὕτω γάς ἐκεῖνός φησιν· "᾿Αγάπης οὐδέν, οὔτε μεῖζον οὔτε ἴσόν ἐστιν, οὐδέ αὐτό τό Μαρτύριον, ὅ πάντων ἐστί κεφάλαιον τῶν ἀγαθῶν· καί πῶς; ἄκουσον. ᾿Αγάπη μέν, καί χωρίς μαρτυρίου, ποεῖ μαθητάς τοῦ Χριστοῦ· Μαρτύριον δέ, χωρίς ἀγάπης, οὐκ ἄν ἰσχύσειε τοῦτο ἐργάσασθαι". (Λογ. εἰς τόν Μεγαλομάρτυρα Ρωμανόν).᾿Αφίνοντες λοιπόν, ᾿Αδελφοί καί Πατέρες, εἰς ἕνα μέρος τό μῖσος καί τόν φθόνον, καί τάς κατά τῶν ἀδελφῶν δυσφημίας, ἄς ἀναλάβωμεν τό σημεῖον καί γνώρισμα τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ, τήν ᾿Αγάπην, καί τήν πρός ἀλλήλους εἰρήνην καί ὁμόνοιαν καί συμψυχίαν ἐναγκαλισώμεθα, καί οὕτως ἄς προσφέρωμεν ἐν εἰρήνῃ τάς εὐχάς μας τῷ εἰρηνάρχι Θεῷ, τῷ εἰρηνοποιήσαντι ἡμᾶς διά τοῦ Αἵματος τοῦ Σταυροῦ αὐτοῦ, καί εἰρήνην δόντι τοῖς μακράν καί τοῖς ἐγγύς, κατά τόν ᾿Απόστολον· δοξάζοντες ἐν ἑνί στόματι,καί μιᾷ καρδίᾳ, τό Πανάγιον ῎Ονομα τοῦ Πατρός, καί τοῦ Υἱοῦ,καί τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος, τῆς μιᾶς ἐν Τριάδι Θεότητος· ᾗ πρέπει πᾶσα δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ᾿Αμήν".

(Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΙΝΟΜΟΥΝ ΙΕΡΟΣΥΛΟΣ ΔΙΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΟ ΧΑΤΗΡΙ ΤΩΝ ΘΕΟΛΟΓΩΝ.

«Διά τουτο λέγω και διαμαρτυρομαι, ότι του εις αίρεσιν εμπεσείν, το την Εκκλησίαν σχίσαι ουκ έλαττον είναι κακόν» (Ιωάννης ο Χρυσόστομος PG 62,85)

  Έγραψα ήδη κάπου εδώ στό διαδίκτυο, ότι οι θεολόγοι μου "βάλανε τό μαχαίρι στόν λαιμό", κατά τό δη λεγόμενον, γιά νά μη δεχθώ την ένωσι μέ τούς Αρχιερείς Παχώμιο καί Ευστάθιο. Δηλαδή, απήτησαν νά τούς υποβιβάσουμε (άλλοι ελεγαν μόνο τόν Ευστάθιον, άλλοι ελεγαν καί τούς δύο) εις την τάξι τού πρεσβυτέρου καί εις τήν συνέχειαν νά τούς ξαναχειροτονήσωμεν. Ω της ανοησίας καί της ασεβείας. Καί όπως έλεγε ο Μέγας Βασίλειος "την ασέβειαν αυτών στενάξω ή την αμάθειαν βδελύξομαι"..

  Δυστυχώς διαπιστώνω, ότι δέν ήταν μόνο η αμάθεια η η ασέβεια, αλλά καί ότι εδώ υπολανθάνει η βούλησις τινών, όχι όλων, διά νά καλυφθούν οικονομικά σκάνδαλα κυρίως από τήν πλευρά των πέντε (διαθήκη Δασκαλοπούλου) καί από τήν πλευρά των Νικολαϊτών (κατά τό μέτρον της ιδικής των ευθύνης). 

    Εγώ βέβαια δέν αρνήθηκα τόν υποβιβασμό των Αρχιερέων, γι αυτό τόν λόγο, (διότι ούτε εγνώριζα, ούτε γνωρίζω ακόμη εις βάθος κάποια πράγματα), αλλά καί διότι προϋπήρχε απόφασις της Πανορθοδόξου εις Ουκρανίαν ληφθείσα, κατόπιν επερωτήσεως του Σεβ. Κιέβου Σεραφείμ, ότι τά μυστηρια των Νικολαϊτών δέν δυνάμεθα νά τά επαναλάβωμεν. 

  Καί επί πλέον αρνήθηκα νά δεχθώ τόν υποβιβασμόν καί την αναχειροτονίαν των Επισκόπων Παχωμίου και Ευσταθίου, καί επιμένω εις αυτό, διότι ο ΚΘ Κανών τῆς Δ' Οἱκουμενικῆς Συνόδου ρητῶς ὁρίζει ὅτι "᾿Επίσκοπον εἰς βαθμόν Πρεσβυτέρου φέρειν (=υποβιβάζειν), ἱεροσυλία ἐστίν". Καί δέν θα ήθελα νά γίνω ιερόσυλος. 

  Όπως δέν εδέχθην ποτέ εις την συνείδησίν μου αυτό πού έγινε τό 1971 (μέ τήν ψευδοαπόφασι των Ρώσων καί την επί σχισματικών χειροθεσίαν, πάντα κατά τήν απόφασιν), η αυτό πού έγινε μέ τήν δήθεν Ομολογίαν της Ιεράς Συνόδου του 1981, η οποία απεδείχθη ότι δέν ήταν απόφασις της Ιεράς Συνόδου, αλλά του κ. Καθηγητού, ο οποίος εισήγαγεν επισήμως την άποψιν του ότι "υπό τήν προϋπόθεσιν ότι ωρθοδόξησαν οι Ρώσοι της Διασποράς, εδέχθημεν την συγχωρητικήν ευχήν πρός χάριν των Φλωρινικών". Εις μάτην επέμεινα τότε ότι ως Εκκλησία (Κλήρος καί λαός) τίποτα δέν εδέχθημεν ούτε χειροθεσίαν ούτε συγχωρητικήν ευχήν, καί εις μάτην ανετέθη η εξέτασις τού θέματος εις Συνοδικήν Επιτροπήν, η οποία ποτέ δέν ελειτούργησε διά νά μή αποκαλυφθούν τά λάθη τινών . 

  Ούτε την γνώμην του κ. Καθηγητού απεδέχθην ποτέ, , η οποία ήρξατο εκδηλουμένη "γυμνή τη κεφαλή" από τό 2015, η οποία γνώμη ήτο και είναι ότι θά τούς δεχθούμε ως Μοναχούς. 

  Γι' αυτό καί προχώρησα μετά των Αρχιερέων της Πανορθόδοξου εις τήν ένωσιν, την οποίαν όμως αρνήθηκε ο Σεβ/τος Λαρίσης γιά τούς δικούς του γνωστούς λόγους, τόν οποίον όμως έχομεν όλοι χρέος νά τὀν βοηθήσωμεν ώστε νά ελευθερωθή από τήν βαβυλώνειον αιχμαλωσίαν τού περιβάλλοντός του καί "νά πράξη τά δέοντα". .....

ΜΙΑ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΙΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΔΕΟΝ ΝΑ ΛΑΒΟΥΝ ΣΟΒΑΡΩΣ ΥΠ ΟΨΙΝ ΟΙ ΕΜΦΑΝΙΖΟΜΕΝΟΙ ΣΗΜΕΡΟΝ ΩΣ «ΣΩΤΗΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ» ΚΑΙ «ΝΕΟΙ ΜΑΡΚΟΙ ΕΥΓΕΝΙΚΟΙ»

 Η Απόφανσις Απόφασις της Ιεράς Συνόδου τού 1983 "Περί καταδίκης τού Παλαιοημερολογιτικού Οικουμενισμού" (υπ αριθ, 6/13.7.1983) εξεδόθη υπό της Ιεράς Συνόδου, ως αναγκαία συμπλήρωσις -διόρθωσις των Πρακτικών της Ι.Σ. του 1981, διότι εις αυτά (τά πρακτικά τού 1981) δεν απεδόθησαν ορθώς τα περί "χειροθεσίας - συγχωρητικης ευχης" τού 1971, καί ούτω αφήνεται νά εννοηθή ότι η Εκκλησία καί ουχί άτομα τινά (ως κατεθέσαμεν ημείς) εδέχθη την συγχωρητικήν ευχήν καί δι αυτής την δήθεν αναγνώρισιν των χειροτονιών μας παρά των Ρώσων της Διασποράς, θέσις η οποία εις την συνέχειαν ωδήγησεν άλλους (τούς πέντε πρώην Μητροπολίτας) νά υιοθετήησουν την βλάσφημον διατύπωσιν (τού Ιερομονάχου Ευθυμίου Επιφανίου) ότι "μάς περιρρέει η ανομία της χειροθεσίας, επταίσαμεν ως Εκκλησία καί ουχί ως άτομα καί εξεφύγομεν της γραμμής πλεύσεως τού αγίου Πατρός Ματθαίου". Αυτός είναι ο λόγος, διά τόν οποίον, εις τό διατακτικόν της Αποφάσεως αυτής (τού 1983) «Περί Καταδίκης τού Παλαιοημερολογιτικού Οικουμενισμού», αναγράφεται καί η εξής απόφανσις - απόφασις: "Ομοφώνως ἀποδοκιμάζομεν καί αἵρομεν ἐκφράσεις ἤ διατυπώσεις, αἱ ὁποῖαι ἀσχέτως ὑπό ποίας συνθήκας, ἤ ὑπό ποίων ἐγράφησαν, εἶναι ἀπαράδεκτοι ἐξ ὀρθοδόξου ἀπόψεως καί ξέναι πρός τήν ᾿Ορθόδοξον ῾Ομολογίαν καί ᾿Εκκλησιολογίαν, καί ὁρίζομεν, ὅπως τοῦ λοιποῦ, ἅτε παρεισφρύσασαι, εἴτε ἐξ ἀπροσεξίας, εἴτε διά τήν ἀνθρωπίνην ἀδυναμίαν, θωροῦνται μή γεγραμμέναι". Διευκρινίζομεν ενταύθα, ότι προυπόθεισις διά τήν έναρξιν τού διαλόγου "εν αγάπη καί αληθεία" μετά των Σεβασμιωτάτων Παχωμίου καί Ευσταθίου ετέθη καί η αποδοχή καί υπογραφή υφ απάντων των διαλεγομένων της ανωτέρω Καταδικαστικής κατά τού Παλαιοημερολογιτικού Οικουμενισμού Αποφάσεως - Αποφάνσεως, όπερ καί εγένετο. Ας παύσουν λοιπόν νά κατηγορούν τινές την ένωσίν μας οικουμενιστικήν καί τόν "Τόμον της Ενώσεως" αιρετικὀν καί ας ψάξουν νά εύρουν πού πράγματι ευρίσκονται τά αίτια τού νέου σχίσματος, το οποίον ήρξατο, ως μη ώφειλεν, κυοφορούμενον από το έτος 2015. Ευχόμεθα νά μή χρειασθεί νά δωσωμεν δημοσίως περισσοτέρας διευκρινίσεις.

Διά την διαδικτυακήν Εφημερίδα «Ο ΚΗΡΥΞ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ» 

Ὁ ἐλάχιστος ἐν Ἐπισκόποις 

+ ‘Επίσκοπος Κήρυκος Κοντογιάννης 

Μητροπολίτης ΓΟΧ Μεσογαίας, Λαυρεωτικῆς και Αχαρνών

''ΕΣΤΩ ΔΕ ΥΜΩΝ ΤΟ ΝΑΙ, ΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΥ, ΟΥ'' (ΜΑΤΘ. 5:37 - 39).

 Και ενώ αυτά αναφέρει, αγαπητοί αναγνώστες, ο Ευαγγελιστής Ματθαίος στο Θείον και Ιερόν αυτού Ευαγγέλιον, ένας νέος Θεολόγος, πολύ φωτισμένος και με μυστική συμπάθεια προς τον ''κ. Καθηγητή'', ο κ. Χαρίλαος Στουραΐτης, έρχεται τώρα και με τις πράξεις του και με τα λόγια του, και πηγαίνει κόντρα στην Ευαγγελική αυτή προτροπή. Ιδού το γιατί:

 Πριν δύο χρόνια ο κ. Στουραΐτης εν Συνόδω έλεγε στον Σεβ. Αμφιλόχιο: <<Σεβ/τε Αμφιλόχιε σας παρακαλώ πάρα πολύ για το καλό της Εκκλησίας δεχθείτε την ένωση και μην αντιδράτε. Απ' ότι βλέπετε όλη η Σύνοδος θέλει την ένωση και τυχόν δική σας άρνηση, δυστυχώς θα σας θέσει έναντι των υπολοίπων συνεπισκόπων σας αλλά και εμού του ελαχίστου ως Θεολόγου>>.

 Σήμερα ο αγαπητός εν Χριστώ αδελφός και Θεολόγος κ. Στουραΐτης μετά από μία Επισκοπική - Πατρική παρατήρηση που του έγινε έρχεται και λέει τα ακριβώς αντίθετα: <<Ο άγιος Λαρίσης. Ο μόνος πλέον επί της γης Ορθόδοξος Αρχιερέας>>.

Και παρά ταύτα: <<Έστω δε υμών το ναι, ναι και το ου, ου>>. 

  Τελικά πότε κ. Στουραΐτη τηρήσατε την παραπάνω Ευαγγελική προτροπή; Πριν την ένωση, όταν ζητωκραυγάζατε γι' αυτήν ή τώρα που την πολεμάτε; 

  Πρίν δύο χρόνια ο κ. Στουραΐτης σχεδόν δεν ήθελε να ακούει το όνομα του κ. Γκουτζίδη και τώρα: ''Ο κ. Καθηγητής...'' 

Και παρά ταύτα: <<Έστω δε υμών το ναι, ναι και το ου, ου>>. 

   Και μετά από τα παραπάνω, μετά την απολύτως ανειλικρινή και ασταθή στάση του, ο κ. Στουραΐτης, τολμάει και λέει πως ο Ορθόδοξος και Ευλογημένος <<Τόμος Ενώσεως>> είναι δήθεν η ''επιτομή'' του οικουμενισμού. Μήπως όμως εσείς είστε κ. Στουραΐτη η ''επιτομή'' και η έννοια της κωλοτούμπας παρά ο <<Τόμος>> η <<επιτομή του οικουμενισμού>>; Διότι και η ταπεινότης μου αν αυτή τη στιγμή αφήσω ανοικτή την πόρτα της ψυχής μου στον πονηρό, τότε το Ευαγγέλιο θα το δω  ως ''επιτομή'' του Οικουμενισμού.

   Δυστυχώς όμως δεν είστε μόνο εσείς, κ. Στουραΐτη,  που δεν τηρείτε την Ευαγγελική προτροπή, αλλά και ο μον. Θεόδωρος εκ Λαρίσης, ο υποτακτικός του Σεβ/του Αμφιλοχίου, ο οποίος το ίδιο με εσάς πράττει. Σε συζητήσεις που η ταπεινότητά μου είχε με τον συμπαθέστατο κατά τα άλλα π. Θεόδωρο, εκείνος συνέχεια μου έλεγε με λύπη: <<Δυστυχώς Δημήτρη μου αυτό που βλέπω εγώ είναι πως μόνο μετά τον θάνατο του Σεβ/του Αμφιλοχίου και του Λευτέρη θα σταματήσει να μας ταλαιπωρεί το θέμα του '71>>. Και έχουμε και συνέχεια. Σε ερώτηση που εντός του Ιερού του είχα κάνει λίγες ημέρες πριν από την Ένωση, όντας τότε ακόμη προβληματισμένος, αν η Σύνοδος είναι σωστό που θα δεχθεί τον Σεβ/το Παχώμιο και τον Σεβ/το Ευστάθιο με ένα απλό συλλείτουργο, εκείνος μου είχε απαντήσει: <<Δημήτρη μου γνώριζε πως μία Σύνοδος μπορεί να λύσει και να δέσει. Επομένως φυσικά και είναι σωστή η απόφαση της Συνόδου>>.  Σε μία άλλη πάλι συζήτηση που είχα με τον μον. Θεόδωρο, όταν μαζί γυρνούσαμε από την Λάρισσα στην Αθήνα, μέσα στο αυτοκίνητο μου είχε πει: Άκουσε να δεις Δημήτρη πόσο πολύ οι Γκουτζιδαίοι έχουν αιχμαλωτίσει τον Σεβ/το. Μία μέρα που ήμουν μαζί του στο σπίτι της ''Ε'' και κάναμε Εσπερινό, ξαφνικά χτύπησε το τηλέφωνο. Το σήκωσε η κα ''Ε'' και στην άλλη γραμμή ήταν ο Ελευθέριος. Της είπε να του δώσει τον Σεβ/το. Ο δεσπότης μέχρι εκείνη την στιγμή ήταν πολύ ήρεμος. Κατόπιν όμως αφού μίλησε με τον Λευτέρη άρχισε και έτρεμε και σχεδόν δεν ήξερε που βρισκόταν. Και γιατί αυτό; Διότι ο Ελευθέριος τον πίεσε μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα να ξαναγράψει επιστολή στον Σεβ/το Κήρυκο. Εγώ ήμουν πολύ κοντά στο ακουστικό και άκουσα την συνομιλία. Ιδού πως είχε αυτή: <<Σεβ/τε πρέπει να γράψετε στον Κήρυκο αυτά>> ο Σεβ/τος του απάντησε: << Μα ευλογημένε ήδη του έχω γράψει πριν λίγες μέρες, πάλι θα του ξαναγράψω;>> Τότε ο Λευτέρης του είπε: <<Είστε επίσκοπος και είστε υποχρεωμένος να του ξαναγράψετε. Αν δεν το κάνετε τότε θα είστε ίδιος με εκείνους>>. Και όλα αυτά ο π. Θεόδωρος μου τα έλεγε προσθέτοντας πάντοτε στο τέλος πως είναι λάθος αυτό που είχαν αρχίσει και έκαναν στον Σεβ/ Κήρυκο.      

Και παρά ταύτα: <<Έστω δε υμών το ναι, ναι και το ου, ου>>. 

   Τι να πει κανείς; Έτσι είναι οι ομολογητές; Για κάτι τέτοιους ανθρώπους είναι μοναχά να λυπάσαι αλλά και να προσεύχεσαι ώστε να ξυπνήσουν από τον λήθαργο ή καλύτερα από την μέθη στην οποία έχουνε πέσει!!!

  ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Όλα τα παραπάνω δεν τα γράφω με πνεύμα εκδικητικότητας ή εχθρότητας προς τους εν Χριστώ αδελφούς μου, εκείνους που πριν έλεγαν άλλα και τώρα λένε πάλι άλλα. Άλλωστε εκείνοι είναι που διάλεξαν την στιγμή αυτή να υπάρχει η τρόπον τινά αυτή ''αντιπαλότητα''. Κι αφού τα πράγματα έχουν έτσι τότε κι εγώ είμαι υποχρεωμένος απέναντι στον Θεό και απέναντι στους ανθρώπους να πω όλα όσα γνωρίζω και ο καθείς ας διαλέξει ποιούς θα ακούσει.