Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 31 Δεκεμβρίου 2017

ΟΙ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ ΠΙΟ ΠΙΣΤΟΙ ΣΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ''ΣΤΕΦΑΝΙΤΕΣ''


 Σίγουρα πολλοί από την παράταξη της ''Στεφανίτικης συνόδου'' θα γνωρίζουν των Νεοημερολογίτη πρώην Μητροπολίτη Πατρών κ. Νικόδημο Βαλινδρά. 


 Αυτός το 2005, αν και Νεοημερολόγιτης ( = αιρετικός ), σεβάστηκε τους Θείους και Ιερούς Κανόνες περισσότερο απ' όσο την ίδια χρονολογία δεν τους σεβάστηκαν οι τότε ''Νικολαίτες'', και αν και παραιτήθηκε από τον Επισκοπικό Θρόνο λόγο υγείας, στην συνέχεια δεν μετατέθηκε σε καμία άλλη μικρότερη Μητρόπολη, αλλά αποσύρθηκε εις την γενέτηρά του την Αθήνα και ως μοναχός πλέον προετοίμασε τον εαυτό του για την επερχόμενη εκδημία του. Κι αυτό δεν το λέμε εμείς, αλλά το είπε το 2007 στον επικήδειο λόγω του ο διάδοχος του κ. Νικοδήμου κ. Χρυσόστομος. Ιδού τα ακριβή λόγια του:

 <<... Είχεν αποσυρθεί τα τελευταία έτη εις τα ίδια, εις την πόλιν των Αθηνών όπου είχε και εγεννηθεί, ώστε εν προσευχή και περισυλογή να ετοιμάσει εαυτόν προκειμένου να παραδώσει την μακαρίαν ψυχήν του ταις χερσί του ηγαπημένου Νυμφίου...>>.

 Σαν να λέμε, αγαπητοί ΠΡΩΗΝ εν χριστώ ''αδελφοί'', αυτά <<ακριβώς>> που πράξατε εσείς στην περίπτωση του μακαριστού Αρχιεπισκόπου κ. Ανδρέου!!! 

  Θα θέλαμε να ξέραμε, δεν σας ντροπιάζει το ότι οι Νεοημερολογίτες από το 2005 και μέχρι σήμερα, πολλές φορές έχουν σεβαστεί περισσότερο από εσάς τους Ιερούς Κανόνες και έχουν υπάρξει πιο ΘΕΟΦΟΒΟΥΜΕΝΟΙ από εσάς; Και μετά θέλατε το 2005 ο Σεβ/τος Κήρυκος να παραμείνει στη ''Σύνοδο'' με τη δικαιολογία πως έπρεπε να πολεμήσει από μέσα κάτι που πλέον εν μπορούσε άλλο να πολεμηθεί, διότι και μέχρι να από εσάς και να ενωθεί περισσότερο με την Εκκλησία, έκανε αρκετή υπομονή που άλλος στη θέση του μπορεί νωρίτερα να σας είχε κάνει πέρα. Και σήμερα , σαν άλλο 2005, φέρεστε κατά του Σεβ/του Αργολίδος κ. Παχωμίου και του Σεβ/του Πατρών κ. Ευσταθίου, επειδή κι εκείνοι πλέον ζητούν την Γνησιότητα της Ορθοδοξίας εγγράφως και όχι προφορικά. Αλήθεια, το ψαλτήρι που διαβάζετε στις εκκλησίες, το διαβάζετε από συνήθεια; Αυτό που λέει ο Δαυίδ: << Ουκ εκάθισα μετά συνεδρίου ματαιότητος και μετά παρανομούντων ου μη εισέλθω>>, εσάς δεν σας αγγίζει; Που είναι η αυτοκριτική σας από το 2005 μέχρι σήμερα;   

     
  

Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου 2017

ΒΙΟΣ ΑΓΙΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ


 Γεννήθηκε στη Ρώμη κατά τον 2ο αι. από πλούσιους γονείς. Ο πατέρας του Κόμμοδος ήταν ύπατος της Ρώμης. Η μητέρα του Ανθία (της Ευανθίας γόνος, στιχηρό Εσπερινού) έγινε χριστιανή ακούοντας το κήρυγμα από μαθητές του Απ. Παύλου. Αυτή ανέλαβε και το βάρος της ανατροφής του μικρού Ελευθέριου μετά το θάνατο του πατέρα που συνέβη λίγο καιρό μετά τη γέννηση του. Η Ανθία του έδωσε χριστιανική ανατροφή και τον συνέδεσε με τον επίσκοπο της Ρώμης Ανίκητο (155-166). Ο επίσκοπος βλέποντας την θερμουργό πίστη και την ενάρετη ζωή του εφήβου Ελευθέριου τον χειροτόνησε διάκονο στα 15 του χρόνια. Στη ηλικία των 17 ετών χειροτόνησε σε πρεσβύτερο τον αφοσιωμένο στην αποστολή του Ελευθέριο και στην ηλικία των 20 ετών του ανέθεσε τον επισκοπικό θρόνο της περιοχής του Ιλλυρικού, σημερινής Αλβανίας με έδρα την Αυλώνα.
 Μα χειροτονήθηκε τόσο μικρός; Στο ερώτημα δίνει απάντηση ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, ο οποίος γράφει σε υποσημείωση του Συναξαριστού του: «
Ας μη θαυμάζει κανείς ότι αυτός ο Άγιος χειροτονήθηκε σε ηλικία αντίθετη με τους ιερούς κανόνες της 6ης Οικ. Συνόδου και της τοπικής Συνόδου της Νεοκαισαρείας, οι οποίοι ορίζουν ότι ο διάκονος χειροτονείται στη ηλικία των 25 χρόνων, ο πρεσβύτερος στα 30 και ο επίσκοπος πάνω από 30. Αυτό έγινε γιατί ο Άγιος Ελευθέριος έζησε πριν ακόμη γίνουν οι παραπάνω κανόνες, οι οποίοι έγιναν αργότερα».
   Η χειροτονία του Αγίου Ελευθερίου, όπως γράφει κάποιος βιογράφος του, έγινε « κατ’ οικονομίαν» Θεού, λόγω των μεγάλων αρετών και της σοφίας του με την οποία προσείλκυε στον Χριστό τους ειδωλολάτρες. Η γλυκύτητα του λόγου του, που επιβεβαιωνόταν με τα πολλά θαύματά του, έκανε αυτούς που βρίσκονταν στην πλάνη να ασπαστούν την χριστιανική αλήθεια.
 Ο εχθρός όμως της σωτηρίας μας διάβολος άρχισε τον πόλεμο εναντίον του. Τότε ο διώκτης αυτοκράτορας Αδριανός έμαθε τη δράση του Αγίου στην Ιλλυρία και έστειλε ένα στρατηγό του, τον Φήλικα, να τον συλλάβει. Αυτός ξεκίνησε με άγριες διαθέσεις. Έφτασε στην Αυλώνα, περικύκλωσε το ναό που βρισκόταν ο Άγιος και μπήκε με απόφαση να τον σύρει έξω με τη βία. Γοητεύτηκε όμως από τη διδασκαλία του Αγίου. Το άγριο βλέμμα του ημέρεψε. Ο λύκος έγινε πρόβατο.     Ο διώκτης έγινε μαθητής. Πίστεψε στον Χριστό και βαπτίστηκε. Ο στρατηγός Φήλικας ξεχνά την εντολή του αυτοκράτορα. Ο Άγιος όμως Ελευθέριος αφού τον προετοίμασε τον διέταξε να εκτελέσει τη διαταγή του αυτοκράτορα για να μή «ζημιωθεί του μαρτυρίου τον στέφανον»
   Η χειροτονία του Αγίου Ελευθερίου, όπως γράφει κάποιος βιογράφος του, έγινε « κατ’ οικονομίαν» Θεού, λόγω των μεγάλων αρετών και της σοφίας του με την οποία προσείλκυε στον Χριστό τους ειδωλολάτρες. Η γλυκύτητα του λόγου του, που επιβεβαιωνόταν με τα πολλά θαύματά του, έκανε αυτούς που βρίσκονταν στην πλάνη να ασπαστούν την χριστιανική αλήθεια.
   Ο εχθρός όμως της σωτηρίας μας διάβολος άρχισε τον πόλεμο εναντίον του. Τότε ο διώκτης αυτοκράτορας Αδριανός έμαθε τη δράση του Αγίου στην Ιλλυρία και έστειλε ένα στρατηγό του, τον Φήλικα, να τον συλλάβει. Αυτός ξεκίνησε με άγριες διαθέσεις. Έφτασε στην Αυλώνα, περικύκλωσε το ναό που βρισκόταν ο Άγιος και μπήκε με απόφαση να τον σύρει έξω με τη βία. Γοητεύτηκε όμως από τη διδασκαλία του Αγίου. Το άγριο βλέμμα του ημέρεψε. Ο λύκος έγινε πρόβατο.    Ο διώκτης έγινε μαθητής. Πίστεψε στον Χριστό και βαπτίστηκε. Ο στρατηγός Φήλικας ξεχνά την εντολή του αυτοκράτορα. Ο Άγιος όμως Ελευθέριος αφού τον προετοίμασε τον διέταξε να εκτελέσει τη διαταγή του αυτοκράτορα για να μή «ζημιωθεί του μαρτυρίου τον στέφανον»
  Μετά από λίγες μέρες έφτασαν στη Ρώμη και ο Άγιος παρουσιάστηκε στον αυτοκράτορα. Κατά τη συνήθειά του ο διώκτης στη αρχή κολάκευσε τον Άγιο, του υποσχέθηκε πλούτο, δόξα και τιμές και μετά τον απείλησε με τα φοβερά μαρτύρια που θα ακολουθούσαν αν δεν θυσίαζε στους θεούς. Όπως ήταν φυσικό ο Άγιος παρέμεινε ακλόνητος στην πίστη και παρουσίασε την ανοησία της ειδωλολατρικής θρησκείας.
  Ο Αδριανός τον υπέβαλε στα παρακάτω βασανιστήρια:

α. Τον έβαλε σε πυρακτωμένο κρεβάτι για να ψηθεί. Ο Θεός όμως έστειλε δροσιά στον γενναίο ομολογητή και ανακούφισε τους πόνους του. Όταν διέταξε ο αυτοκράτορας να πάρουν τον Άγιο από το κρεβάτι, νομίζοντας τον νεκρό, ο ίδιος σηκώθηκε και έψαλλε το «Υψώσω σε, ο Θεός μου, ο βασιλεύς μου και ευλογήσω το όνομα Σου…». Ανέφερε δε στον τύραννο ότι η σωτηρία του έγινε από τον μόνο αληθινό Θεό και όχι από τους δικούς του ψεύτικους θεούς.
β. Τον τοποθέτησε σε ειδικό μεγάλο τηγάνι που είχαν για τον βασανισμό των χριστιανών. Αφού έκαψε το λάδι έβαλαν τον Άγιο μέσα σ’ αυτό. Πάλι όμως θαυματούργησε ο Θεός. Έσβησε τη φωτιά και κρύωσε το λάδι δροσίζοντας με τη Θεία Χάρη Του τον Άγιο.
γ. Μεγάλος λέβητας (καζάνι) με λίπος, κερί και πίσσα. Αφού με δυνατή φωτιά κόχλαζαν τα υλικά έριξαν μέσα τον μάρτυρα του Χριστού, ο οποίος έμεινε εντελώς ανέπαφος ελέγχοντας τον αυτοκράτορα ότι είναι σάν τους λύκους της Αραβίας που καταδιώκουν τα ήμερα πρόβατα του Χριστού.
    Τότε πλησίασε τον αυτοκράτορα ο έπαρχος της Ρώμης Κορέμων, άνθρωπος σκληρόκαρδος, πολυμήχανος και ευφάνταστος στο να βρίσκει βασανιστήρια και του είπε ότι θα πείσει τον Ελευθέριο να αρνηθεί την πίστη του. Κατασκεύασε μια κάμινο με μυτερά σουβλιά για να ρίξει μέσα τον προσευχόμενο αθλητή του Χριστού που παρακαλούσε να αξιώσει τους διώκτες του να αφήσουν το ψέμα της ειδωλολατρίας και να γνωρίσουν την αλήθεια. Και ο Θεός άκουσε τη δέησή του. Συνέβη και πάλι το θαύμα του Χριστού όπως προηγουμένως στον Φίληκα.
Ο Κορέμων φωτίστηκε από το Άγιο Πνεύμα. Πλησίασε τον αυτοκράτορα και του είπε: Τί κακό έκανε ο Ελευθέριος και τον καταδίκασες σε τόσο σκληρό θάνατο; Ο αυτοκράτορας έμεινε έκπληκτος και οργισμένος διέταξε να βάλουν μέσα στο καμίνι με τα καρφιά τον Κορέμωνα, ο οποίος φώναξε στον Άγιο να τον βοηθήσει με την προσευχή του. Ο Κορέμων μπήκε και βγήκε μέσα στον κλίβανο χωρίς να πάθει τίποτε. Ο αυτοκράτορας βλέποντας την ήττα των θεών του διέταξε αμέσως τον αποκεφαλισμό του. Έτσι με λίγο κόπο και σε μια στιγμή ο έπαρχος της Ρώμης κέρδισε την αιώνια ζωή με το βάπτισμα του μαρτυρίου.
 Μετά μπήκε στον πυρακτωμένο κλίβανο ο ιερομάρτυρας Ελευθέριος. Πάλι η χάρη και η δύναμη του Θεού θαυματούργησε. Η φωτιά έσβησε και τα σουβλερά καρφιά λύγισαν ώστε να μη βλάψουν το σώμα του. Ο λαός που παρακολουθούσε φώναζε δυνατά: «μέγας ο Θεός των χριστιανών» ο αυτοκράτορας όμως έμεινε ψυχικά τυφλός.
δ. Ο Άγιος στη φυλακή. Ο αυτοκράτορας διέταξε να φυλακιστεί ο Άγιος στις σκοτεινές φυλακές της Ρώμης για να πεθάνει από την πείνα. Εκεί ο Θεός έστελνε τροφή στο Άγιο με ένα περιστέρι.
ε. Δεμένος σε ατίθασσα άλογα. Αφού δεν πέθανε στη φυλακή από πείνα, όπως περίμενε ο αυτοκράτορας, έδωσε εντολή να τον δέσουν σε δυό ατίθασσα άλογα και να τα κεντρίσουν να τρέχουν δυνατά ώστε να κατακοπούν οι σάρκες του Αγίου και να πεθάνει. Άγγελος Κυρίου ημέρεψε τα άλογα, έλυσε τον Άγιο από τα δεσμά και τον οδήγησε σε ένα βουνό στο οποίο έμεινε προσευχόμενος. Κάθε φορά που ο Άγιος έψαλλε δοξολογώντας και υμνώντας τον Κύριο μαζεύονταν τα αγρίμια του δάσους και έμεναν ακίνητα και σιωπηλά σκύβοντας το κεφάλι τους δείχνοντας το σεβασμό τους.
στ. Το μαρτυρικό τέλος του. Μερικοί κυνηγοί που είδαν τον Άγιο στο βουνό το ανέφεραν στον αυτοκράτορα που έστειλε ένα στρατιωτικό απόσπασμα να τον συλλάβει. Τα άγρια θηρία όρμησαν εναντίον των στρατιωτών. Ό Άγιος τα διέταξε να ηρεμήσουν και να γυρίσουν στις φωλιές τους. Ακολούθησε τους στρατιώτες διδάσκοντάς τους να αρνηθούν την πλάνη τους. Μερικοί πίστεψαν.

 Όταν έφτασαν στη Ρώμη ο αυτοκράτορας είχε αποφασίσει να δώσει τέλος στη ζωή του μάρτυρα. Ήθελε όμως να δώσει και θέαμα στους Ρωμαίους. «Άρτος και θεάματα» ήταν η προσφιλής τακτική της τότε εποχής. Το ίδιο δεν γίνεται και σήμερα; Στη αρένα της τηλεόρασης βλέπουμε να ρίχνονται στα σαρκοβόρα θηρία που βρυχόνται με μανία και διψούν για ανθρώπινο αίμα και να καταδικάζονται με κατασκευασμένα στοιχεία αθώοι άνθρωποι γιατί πρέπει να προσφερθεί «θέαμα». Τον «άρτον», τις παχυλές δηλ. αμοιβές, τις απολαμβάνει όχι ο λαός, αλλά οι διάφοροι «δαιμόνιοι» (κατάλληλη λέξη! Κατεχόμενοι απο δαιμονικό πνεύμα) δημοσιογράφοι, οι οποίοι φυσικά εκφράζουν τη φωνή και τα συμφέροντα του κυρίου τους.
   Οδήγησαν τον Άγιο Ελευθέριο μέσα στήν αρένα (στάδιο) και άφησαν στην αρχή μια πεινασμένη και άγρια λέαινα και μετά ένα λιοντάρι να τον κατασπαράξουν. Τα θηρία πλησίασαν σαν ήμερα ζώα τον Άγιο και του φιλούσαν τα πόδια δείχνοντας την αγάπη και την συμπάθειά τους (έφραξας στόματα λεόντων, εις ημερότητα αυτών μεταποιήσας την αγριότητα). Βλέποντας ο αυτοκράτορας τη συμπεριφορά των λιονταριών και ακούοντας την ιαχή του πλήθους «μέγας ο Θεός των χριστιανών» διέταξε τον αποκεφαλισμό του ομολογητή της πίστεως μέσα στην αρένα. Με την αποκοπή της κεφαλής έβαψε ο Άγιος την αρχιερατική του στολή με το αίμα του μαρτυρίου. «Της ιεραρχίας την στολήν εφοίνιξας (έκανες κόκκινη) ταις ροαίς των αιμάτων σου» όπως ψάλλουμε στο δοξαστικό του Εσπερινού. Ο σοφός Ελευθέριος κοσμημένος με το ιερατικό ένδυμα (ιερέων ποδήρει κατακοσμούμενος) που έσταζε από το ποτάμι των αιμάτων του (και αιμάτων τοις ρείθροις επισταζόμενος) έτρεξε ευτυχισμένος στον Δεσπότη Χριστό (τω Δεσπότη σου Χριστώ μάκαρ ανέδραμες). Ο Ελευθέριος ως αδούλωτος στο νου, ενώ έβλεπε τα σπαθιά δεν υποδουλωνόταν στην πλάνη (Ελευθέριος, ως αδουλόνους φύσει, σπάθας θεωρών, ουκ εδουλούτο πλάνη) όπως λέει το δίστιχο του συναξαρίου.


  Τη σκηνή του μαρτυρίου παρακολουθούσε η μητέρα του Ανθία. Έτρεξε τότε και αγκάλιασε το άψυχο σώμα του μάρτυρα και το καταφιλούσε, «ησπάζετο το γλυκύ τέκνον, η καλώς γεννησαμένη και θρεψαμένη». Εκείνη τη στιγμή οι άσπλαχνοι δήμιοι την αποκεφάλισαν και έτσι την οδήγησαν «εις ουρανίους θαλάμους» μαζί με τον υιό της.
  Στη Ελλάδα ο Άγιος Ελευθέριος θεωρείται βοηθός των εγκύων γυναικών. Τους δίνει «καλή λευτεριά». Πολλές γυναίκες επικαλούνται τη βοήθεια του και ακουμπούν το εικονισματάκι του Αγίου πάνω τους. Η αντίληψη αυτή αναφέρεται και σ’ ένα προσόμοιο στιχηρό της εορτής. «Των επιτόκων γυναίων Πάτερ κηδόμενος, ελευθερίαν δίδως, τω ναώ σου φοιτώσαις…» Δηλ. Φροντίζεις Πάτερ τις έγκυες γυναίκες που καταφεύγουν στο ναό σου δίνοντας τους ελευθερία…
Σήμερα μαζί με τον Άγιο Ελευθέριο γιορτάζουν και η μητέρα του Ανθία, ο Άγιος Κορέμων αλλά και οι δύο δήμιοι που τον αποκεφάλισαν και στη συνέχεια αποκεφαλίστηκαν και αυτοί γιατί πίστεψαν στον Χριστό.

Ταις των σων Αγίων πρεσβείαις Χριστέ ο Θεός ελέησον ημάς. Αμήν.





Θα έλθεις στη γιορτή μου;



  Όπως θα ξέρεις, φτάσαμε ξανά στην ημερομηνία των γενεθλίων μου. Κάθε χρόνο γίνεται γιορτή προς τιμήν μου, έτσι κι εφέτος.
  Αυτές τις μέρες ο κόσμος κάνει πολλά ψώνια, γίνονται διαφημίσεις στο ράδιο, την τηλεόραση, το Διαδίκτυο και παντού κανείς δεν μιλά για κάτι άλλο εκτός από το τι λείπει μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα...
Είναι ευχάριστο να ξέρω ότι τουλάχιστον μία μέρα τον χρόνο κάποιοι με σκέφτονται!
Όπως θα γνωρίζεις πριν από πολλά χρόνια ξεκίνησαν να γιορτάζουν τα γενέθλιά μου. Στην αρχή φαίνονταν να καταλαβαίνουν και με ευχαριστούσαν γι’ αυτό που έκανα για εκείνους. Όμως σήμερα κανείς δεν γνωρίζει πια τι ακριβώς γιορτάζουν.
 Οι άνθρωποι συναντώνται και περνούν πολύ καλά, όμως κανείς δεν ξέρει περί τίνος πρόκειται....
Θυμάμαι πέρυσι, την ημέρα των γενεθλίων που έκαναν μια μεγάλη γιορτή προς τιμή μου. Στο τραπέζι υπήρχαν τα πάντα, όλα ήταν διακοσμημένα όμορφα και υπήρχαν πολλά δώρα, αλλά…
Ξέρεις κάτι;... 
Ούτε που με κάλεσαν! Ενώ ήμουν ο επίτιμος καλεσμένος κανείς δεν θυμήθηκε να με καλέσει.  Και η γιορτή, τάχα, γινόταν για μένα...
 Και όταν έφτασε η μεγάλη μέρα...  με άφησαν απ’ έξω, μου έκλεισαν την πόρτα...
Παρ΄ όλο που εγώ ήθελα τόσο πολύ να βρεθώ στο τραπέζι μαζί τους...
Η αλήθεια είναι ότι δεν εξεπλάγην, γιατί τα τελευταία χρόνια όλοι μου κλείνουν την πόρτα. Μιας και δεν με κάλεσαν λοιπόν, σκέφτηκα να παραβρεθώ χωρίς να κάνω θόρυβο κι έτσι μπήκα και στάθηκα σε μια γωνίτσα. 
 Διασκέδαζαν όλοι, κάποιοι έλεγαν ιστορίες, γελούσαν, πέρναγαν πολύ καλά, μέχρι που έφτασε ένας....
 Γέρος χοντρός, ντυμένος στα κόκκινα με άσπρα γένια... Και φώναζε...  χο, χο, χο!,  λες και είχε πιει λίγο παραπάνω... κάθισε βαριά βαριά σε μια πολυθρόνα και... Όλοι έτρεξαν καταπάνω του λέγοντας... Άγιε Βασίλη! …λες και η γιορτή ήταν γι’ αυτόν... Και ούτε που ήταν ο Άγιος Βασίλειος!
 Ήρθαν τα μεσάνυχτα και όλοι άρχισαν να αγκαλιάζονται, άπλωσα κι εγώ τα χέρια μου ελπίζοντας πως κάποιος θα με αγκαλιάσει... Και ξέρεις; Κανείς δεν με αγκάλιασε!
Ξαφνικά άρχισαν όλοι να ανταλλάσσουν δώρα, ένας ένας τα άνοιγαν μέχρι που τελείωσαν όλα...                                                           
 Πλησίασα να δω μήπως παρ’ ελπίδα υπήρχε κάποιο δώρο για μένα, αλλά μάταια, δεν υπήρχε τίποτα...
 Πώς θα αισθανόσουν αν την ημέρα των γενεθλίων σου αντάλλασσαν δώρα όλοι μεταξύ τους κι εσένα δεν σου δώριζαν τίποτα;
 Τότε κατάλαβα ότι εγώ περίσσευα σ΄ εκείνη τη γιορτή, βγήκα χωρίς να κάνω θόρυβο, έκλεισα την πόρτα κι αποσύρθηκα... 
 Κάθε χρόνος που περνάει είναι χειρότερα, ο κόσμος θυμάται μόνο το δείπνο, τα δώρα και τις γιορτές. Κανείς δεν θυμάται εμένα...
  Θα ήθελα αυτά τα Χριστούγεννα να μου επιτρέψεις να έρθω στη ζωή σου, να αναγνωρίσεις ότι πριν από δύο χιλιάδες χρόνια ήρθα σε αυτόν τον κόσμο για να δώσω τη ζωή μου για σένα, για να φέρω τη σωτηρία στους ανθρώπους, για να τους φανερώσω την αλήθεια, να τους κάνω πραγματικά ευτυχισμένους.
  Το μόνο που θέλω σήμερα είναι να το πιστέψεις αυτό με όλη σου την καρδιά ...
Θα σου πω κάτι: σκέφτηκα, μιας και πολλοί δεν με προσκαλούν στη γιορτή που κάνουν, θα κάνω τη δική μου γιορτή και θα είναι σπουδαία, όπως κανένας δεν την έχει φανταστεί, μια γιορτή πολύ μεγάλη. Ακόμη κάνω τις τελευταίες προετοιμασίες, στέλνω πολλές προσκλήσεις και σήμερα υπάρχει μία ειδικά για εσένα.
  Θέλω μόνο να μου πεις αν θέλεις να βοηθήσεις, θα σου κρατήσω μια θέση και θα γράψω το όνομά σου, στη μεγάλη λίστα μου με τους καλεσμένους ... Ετοιμάσου γιατί όταν όλα θα είναι έτοιμα, μια μέρα που δεν θα το περιμένει κανείς, θα κάνω μια μεγάλη γιορτή...
Στους καιρούς της κρίσης...
ετέχθη ημιν σήμερον Σωτήρ.
Η Πίστη, η Ελπίδα κι η Αγάπη
ας φωλιάσουν στις ψυχές μας.
Ευλογημένα Χριστούγενα.


Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου 2017

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ''ΣΤΕΦΑΝΙΤΙΚΗΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟΥ''


  Τις ημέρες αυτές περιήλθε εις χείρας μας η άρτι κυκλοφορούσα ''Εγκύκλιος'' της ''Στεφανίτικης Συνόδου''. Την διαβάσαμε μετά πολύς προσοχής. Οι λογικές απορίες όμως που μας γεννήθηκαν τόσο πριν την ανάγνωση αυτής όσο και μετά ήταν οι εξής: 

α) Ποιός ο λόγος δια τον οποίον η ''σύνοδος'' αύτη κυκλοφορεί εγκυκλίους από τη στιγμή που τίποτα από όσα αναφέρει εις αυτές δεν τηρεί;

 β) Ποιός ο λόγος κυκλοφορίας αυτής της ''εγκυκλίου'' από τη στιγμή που η ''σύνοδος'' αύτη δεν επιθυμεί να κυκλοφορήσει γραπτή Ομολογία Πίστεως δια της οποίας θα αναφέρει τις Ορθόδοξες θέσεις της και με ποιούς εκείνη δύναται να έχει πνευματική και οποιουδήποτε άλλου είδους επικοινωνία; 

 γ) Ποιός ο λόγος κυκλοφορίας της ''εγκυκλίου'' από την συγκεκριμένη ''σύνοδο'' από τη στιγμή που τα φρονήματα αυτής δεν είναι καθόλου Ορθόδοξα και όλη την ώρα θέλει να εκδιώκει τους Ορθοδόξους και όσους, τέλος πάντων, επιθυμούν να τοποθετούνται Ορθόδοξα;

 δ) Ποιά η χρησιμότητα της εν λόγω ''εγκυκλίου'' από τη στιγμή που η ''σύνοδος'' αύτη δεν κωλύεται να ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΤΑΙ με αιρετικούς (π.χ. Φλωριναίους);

ΚΑΙ

 ε) Ποιός ο λόγος κυκλοφορίας αυτής της εγκυκλίου αφού μέλη της ''συνόδου'' αυτής χωρίς φόβο Θεού δίνουν το παρόν σε Νεοημερολογιτικές Τελετές και οι ''αρχιερείς'' της δεν θέτουν κανένα επιτίμιο εις τα άτομα αυτά τα οποία, όχι μία αλλά πολλές φορές, έχουν παρευρεθεί σε τελετές του Νέου Ημερολογίου;

 Είναι γνωστό τοις πάσι πως οι άγιοι Πατέρες όποτε τολμούσαν να κυκλοφορήσουν κάποια απόφαση, αυτό δεν το έκαναν για να κλείσουν τα μάτια του κόσμου, αλλά γιατί όσα ανέγραφαν εις αυτήν οι ίδιοι τα τηρούσαν, σε σημείο μάλιστα που μέχρι και την ζωή τους ήταν έτοιμοι να δώσουν για χάρη της Ορθοδοξίας. Επομένως η ''σύνοδος'' του ''αρχιεπ/που'' κ. Στεφάνου δεν δύναται να προβαίνει στην αναγραφή και την κυκλοφορία τοιούτων φυλλαδίων, καθώς αυτά τα οποία αναφέρει, η ίδια είναι πρώτη που τα αθετεί. Κι αυτό δεν το λέμε εμείς, το λένε και άνθρωποι που γνωρίζουν πάρα πολύ καλά τα άτομα που την αποτελούν και δη τον <<αρχιεπ/πο>> της. Άλλωστε η ίδια η κατά σάρκα αδερφή του κ. Στεφάνου, <<μοναχή>> Θεολογία, παραδέχτηκε εις ταπεινότητά μας πως είχε δώσει το παρόν στην Τελετή Ενθρονίσεως του Νεοημερολογίτη Μεσογαίας κ. Νικολάου Χατζηνικολάου, και μάλιστα του είχε παραδώσει και τα καταστικά της Ιεράς Μονής Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης. Και τούτο διότι οι Νεοημερολογίτες είναι ''εν Χριστώ αδελφοί μας'', σύμφωνα πάντοτε με δικά της λεγόμενα. Επομένως ποιος ο λόγος κυκλοφορίας οποιασδήποτε ''εγκυκλίου'', όταν την ίδια στιγμή υπάρχουν άτομα - προς το παρόν ακόμη μέλη αυτής της ''συνόδου'' - που αμφισβητούν την Ορθοδοξία της;

 Αγαπητοί ''στεφανίτες'' και πρώην εν Χριστώ αδελφοί, αφήστε τις μεγάλες αποφάσεις και ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΕ πρώτα εσείς οι ίδιοι να συμμορφωθείτε προς τα λεγόμενα της Εκκλησίας, προς τα λεγόμενα των αγίων πατέρων που έχυσαν το ίδιο τους το αίμα προκειμένου να διαφυλάξουν την Ορθοδοξία από ανθρώπους που οδεύουν στα δικά σας μονοπάτια. Τελευταίος που το έπραξε αυτό ήταν ο εν αγίοις Πατήρ ημών Ματθαίος, του οποίου τις εν έτει 1949 ΑΓΙΕΣ και ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΕΣ Χειροτονίες δικοί σας άνθρωποι έχουν αμφισβητήσει λέγοντας πολύ χαρακτηριστικά ''πως μπορεί και να βιάστηκε που χειροτόνησε μόνος του''. Αν είναι ποτέ δυνατόν άνθρωποι που θέλουν να έχουν το προνόμιο του Γνησίου Ορθοδόξου και να φέρουν τον Τίτλο ''Ματθαϊκοί'', να γυρνάνε οι ίδιοι και να κατηγορούν τον άνθρωπο που δεινοπάθησε χάριν του Χριστού και της Ορθοδοξίας!!!  

 Αποφασίστε, λοιπόν, να ανανήψετε και να επανέλθετε εις την σωστή οδό, η οποία δεν είναι άλλη πλην εκείνης της τήρησης των Ιερών Κανόνων, της διαφύλαξεως της Ομολογίας Πίστεως και της Αποστολικής διαδοχής, και εν ολίγοις την οδό την οποία περπάτησε ο τελευταίος στυλοβάτης της Ορθοδοξίας, Άγιος Πατήρ Ματθαίος ο Νέος Ομολογητής, και τότε θα δείτε και σεις οι ίδιοι πως τίποτα προσωπικό δεν θα μας χωρίζει, τίποτα δεν θα υπάρχει για να γράφουμε συνέχεια και να σας κατηγορούμε, αφού πολύ λογικά, λόγω της τήρησης όλων εκείνων που πρέπει να τηρήσετε, δεν θα δίνετε πλέον σε κανέναν το δικαίωμα να λέει το παραμικρό για εσάς.        

 Είθε ο Κύριος να σας φωτίσει!!!


 * ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ BLOG

Τρίτη 26 Δεκεμβρίου 2017

ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΕΑ


 Με ιδιαίτερη λαμπρότητα και δη Ορθόδοξα τελέστηκε την Κυριακή 11 Δεκεμβρίου ο Μέγας Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός του Αγίου Σπυρίδωνος του θαυματουργού στον πανηγυρίζοντα Καθεδρικό Ιερό Ναό στον Καρέα

 Τον Πανηγυρικό Εσπερινό τέλεσε ο οικείος Μητροπολίτης Σεβ. Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Κήρυκος. Η σειρά κατά την οποία πραγματοποιήθηκαν οι Εσπερινές Ιερές ακολουθίες ήταν η εξής:

6:30 μ.μ. : Ακολουθία Ενάτης Ώρας
7:00 μ.μ. : Ακολουθία μικρού Αποδείπνου μετά των Χαιρετισμών της Παναγίας
7:30 μ.μ. : Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός μετά Λιτής και Αρτοκλασίας.

 Αξίζει να σημειωθεί πως οι αρκετοί πιστοί που αψήφησαν το κρύο και προσήλθαν με ευλάβεια να αποδώσουν την δέουσα τιμή στον Θαυματουργό άγιο, να του καταθέσουν την ευγνωμοσύνη τους για όσα αγαθά απεργάζεται στη ζωή του καθενός με την ακαταίσχυντη μεσιτεία του προς τον Κύριο της δόξης, καθώς και να τον παρακαλέσουν με πίστη να συνεχίσει να επεμβαίνει στη ζωή όλων ως Προστάτης και Βοηθός τους, είχαν την ευλογία λίγα μόλις λεπτά πριν την ολοκλήρωση του Εσπερινού να χρισθούν υπό του Σεβ/του με άγιο Έλαιο από την εν τω τέμπλω Κανδήλα του Αγίου.

 Το πρωί της Δευτέρας 12ης Δεκεμβρίου 2017 (ε.η.), Κυριωνύμου ημέρας της Εορτής του Αγίου Σπυρίδωνος, τελέσθηκε η ακολουθία του Μεσονυκτικού και του Όρθρου. Την πανηγυρική θεία Λειτουργία επιτέλεσε ο Μητροπολίτης μας, Σεβ. κ. Κήρυκος. Τον πανηγυρικό θείο λόγο εκφώνησε ο Θεολόγος κ. Χαρίλαος Στουραίτης αναφερθείς μεταξύ άλλων και εις τα ως κάτωθι θέματα:

 α) Εις το ευγενές του χαρακτήρος του αγίου, καθώς εκείνος ουδέποτε θέλησε να πληγώσει τον συνάνθρωπό του, σεβόμενος μέχρι και τα ψάρια τα οποία αλίευε με κοφίνι αντί καλαμίου, το οποίο (= κοφίνι) το φορούσε και ως καλυμμαύκι.
 β) Εις την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο εις τας εργασίας της οποίας έλαβε μέρος ο Άγιος, αλλά και εις την λίαν σημαντική απόφαση αυτής περί του Πασχαλίου Κανόνος και του Εορτολογίου. Επ' αυτού υπήρξε επιβεβλημένη αλλά και πολύ ωφέλιμος η επισήμανση του αδ. Χαρίλαου πως το Πάσχα τελείται πάντοτε μετά την Ανοιξιάτικη Ισημερία και μετά την εαρινή Πανσέληνο. Κι αυτό κατ' εντολή του ίδιου του Θεού προς τους Ισραηλίτες. Εξίσου όμως σημαντική ήταν και η εταίρα αναφορά του αγωνιστού Θεολόγου εις το σοβαρό θέμα του εορτολόγιου, το οποίο καθίσταται καθαρά δογματικό, διότι με την αλλαγή αυτού προσβάλλεται το Εκκλησιολογικό Δόγμα. 
 Λίγο πριν την ολοκλήρωση της ομιλίας του, ο αδ. Χαρίλαος γνωστοποίησε εις το πολυπληθές εκκλησίασμα την επιθυμία του <<αρχιεπ/που>> κ. Στεφάνου Τσακίρογλου ώστε δια δικαστηρίων να υφαρπάξει από τους πραγματικά Ορθοδόξους τον Μικρό κατά χώρο, αλλά μεγάλο κατά Θείαν Χάριν Ιερό Ναό του Αγίου, προκειμένου και αυτόν όπως και τον Ιερό Ναό αγίου Νικολάου Σελινίων Σαλαμίνος να τον εκποιήσει προς ιδικόν του όφελος. 

 Μετά το πέρας της θείας Λειτουργίας πραγματοποιήθηκε η Λιτάνευση της Ιεράς Εικόνος έσωθεν του προαυλίου του Ναού. 

 Με την επιστροφή των πιστών εντός του ναού και λίγο πριν την διανομή του αντιδώρου, ο Σεβ/τος προκειμένου να καθησυχάσει τους ενορίτες, ανέφερε ένα από τα θαύματα του αγίου έναντι των αιρετικών, σημειώσας πως ο άγιος και πάλι θα κάνει το θαύμα του και θα προστατέψει τον Οίκο Του από τους πολεμίους της Ορθοδοξίας και πρώην εν Χριστώ αδελφούς μας.

 Η φετινή Ιερά Πανήγυρις υπήρξε ομολογουμένως πολύ ξεχωριστή από όλες τις προηγούμενες και τούτο διότι τα μηνύματα τα οποία εκπέμφθηκαν προς τους πιστούς ήταν πραγματικά μηνύματα Ορθοδοξίας, αγώνος υπέρ της Αληθείας και της Ορθοδόξου Ομολογίας Πίστεως, αλλά και παραμονής εις τα βήματα του Αγίου Πατρός Ματθαίου, και επ' ονόματι του οποίου τη 14η Μαΐου (ε.η.) τιμάται ο Ναός. 

 Εις την συνέχεια ακολουθεί πλήρες φωτογραφικό ρεπορτάζ από τα διαδραματιζόμενα κατά εις την Ιερά Πανήγυρη:

ΟΡΘΡΟΣ








          ΛΙΤΑΝΕΙΑ ΙΕΡΑΣ ΕΙΚΟΝΟΣ



''Της Συνόδου της Πρώτης ανεδείχθης υπέρμαχος , και θαυματουργός θεοφόρε, Σπυρίδων Πατήρ ημών. Διό νεκρά συ εν τάφω προσφωνείς, και όφιν εις χρυσούν μετέβαλες, και εν τω μέλπειν τας αγίας σου ευχάς, αγγέλους έσχες συλλειτουργούντας σοι Ιερώτατε. Δόξα τω σε δοξάσαντι, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα το ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.''

ΔΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΤΕΡΟΙ:
 Ο διωχθείς και εξόριστος υπό του ψευδαρχιεπισκόπου κ. Νικολάου Μεσσιακάρη τότε πρωθιερεύς π. Θωμάς Κοντογιάννης με πιστούς χριστιανούς εις τον Ναόν του Αγίου Σπυρίδωνος Καρέα. Δυστυχώς ακόμη και μετά την κοίμησή του ο π. Θωμάς (+ Ιερομ. Θεόδωρος), συνεχίζει να διώκεται με τον πιο βάναυσο τρόπο από τον διάδοχο του κ. Νικολάου, σημερινό <<αρχιεπ/πο>> κ. Στέφανο Τσακίρογλου, ο οποίος δεν αρκείται εις την υφαρπαγή του Καθεδρικού Ιερού Ναού Αγίας Τριάδος από τον προκάτοχό του, τον οποίο με αίμα και ιδρώτα είχε ανεγείρει ο π. Θωμάς,  και προσπαθεί με κάθε τρόπο να πάρει υπό την επίβλεψή του τον ως άνω ναό, ο οποίος  υπήρξε πραγματικό καταφύγιο Χριστού τον καιρό που ο κ. Νικόλαος και η περί αυτόν δήθεν <<Ιερά Σύνοδος>> εδίωκε τους πιστούς και την Ορθοδοξία. Τότε ο π. Θωμάς παρ' όλο το προχωρημένο της ηλικίας του μετέβαινε εις τον παγωμένο και χωρίς καλοριφέρ Ναό, και για ακόμη μία φορά γινόταν θυσία δια το ποίμνιό του προκειμένου Ορθόδοξα να προσφέρει εις αυτό τον Χριστό <<θυσία αληθινή>>. 
 Ευλογημένε παππούλη μας, Θ υ σ ί α είχες γίνει και για πολλούς ενορίτες της αγ. Τριάδος Κάτω Ηλιουπόλεως, και το ευχαριστώ που έλαβες από εκείνους λίγο πριν κλείσεις τα μάτια σου και μεταβείς εις το Ουράνιο Θυσιαστήριο, ώστε από εκεί να συνεχίζεις την τέλεση των καθημερινών Θείων Λειτουργιών, ήταν ο διωγμός από την ενορία που αγάπησες περισσότερο από κάθε τι στη ζωή σου. Εμείς όμως, τα πιστά πνευματικά σου τέκνα, έχουμε απέραντη πίστη προς τον Θεό και ξέρουμε πως σίγουρα εις όλους εκείνους που άδικα σε εδίωξαν και συνεχίζουν ακόμη και σήμερα να σε διώκουν, μη σεβόμενοι τον ιδρώτα που έχυσες και εις τον μικρόν αυτόν ναΐσκον, ο Κύριος θα τους ανταποδώσει τα εύσημα. Ούτοι όμως ας γνωρίζουν πως όσο περισσότερο πλουτίσουν επί της γης, τόσο φτωχότεροι θα γίνουν εις την βασιλεία των Ουρανών, την οποία δια των έργων τους κινδυνεύουν και να χάσουν!!!     


Σάββατο 23 Δεκεμβρίου 2017

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ



  Άγιος Νεκτάριος: «Ταπεινωθείτε μέχρι το χώμα και θα γίνεται τέλειοι»

Σκοπός της ζωής μας είναι να γίνουμε τέλειοι και άγιοι. Να αναδειχθούμε παιδιά του Θεού και κληρονόμοι της βασιλείας των ουρανών. Ας προσέξουμε μήπως, για χάρη της παρούσας ζωής, στερηθούμε τη μέλλουσα. Μήπως, από τις βιοτικές φροντίδες και μέριμνες, αμελήσουμε το σκοπό της ζωής μας.

Η νηστεία, η αγρυπνία και η προσευχή από μόνες τους δεν φέρνουν τους επιθυμητούς καρπούς, γιατί αυτές δεν είναι ο σκοπός της ζωής μας, αποτελούν τα μέσα για να πετύχουμε το σκοπό.

Στολίστε τις λαμπάδες σας με αρετές. Αγωνιστείτε ν' αποβάλετε τα πάθη της ψυχής. Καθαρίστε την καρδιά σας από κάθε ρύπο και διατηρήστε την αγνή, για να έρθει και να κατοικήσει μέσα σας ο Κύριος για να σας πλημμυρίσει το Άγιο Πνεύμα με τις θείες Του δωρεές.

Παιδιά μου αγαπητά, όλη σας η ασχολία και η φροντίδα σ' αυτά να είναι. Αυτά ν' αποτελούν σκοπό και πόθο ασταμάτητο. Γι' αυτά όλη σας η προσευχή προς το Θεό.

Να ζητάτε καθημερινά τον Κύριο· αλλά μέσα στην καρδιά σας και όχι έξω απ’ αυτήν. Και όταν Τον βρείτε, σταθείτε με φόβο και τρόμο όπως τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ, γιατί η καρδιά σας έγινε θρόνος του Θεού.

Αλλά για να βρείτε τον Κύριο, ταπεινωθείτε μέχρι το χώμα, γιατί ο Κύριος βδελύσσεται τους υπερήφανους, ενώ αγαπάει και επισκέπτεται τους ταπεινούς στην καρδιά. Γι’ αυτό και λέει: «και επί τίνα επιβλέψω, αλλ' η επί τον ταπεινόν και ησύχιον, και τρέμοντα τους λόγους μου;» (Ησ. 66, 2).

Άγωνίζου τον αγώνα τον καλό και ο Θεός θα σε ενισχύει. Στον αγώνα εντοπίζουμε τις αδυναμίες, τις ελλείψεις και τα ελαττώματά μας. Είναι ο καθρέφτης της πνευματικής μας καταστάσεως. Όποιος δεν αγωνίστηκε, δεν γνώρισε τον εαυτό του.

Προσέχετε και τα μικρά ακόμη παραπτώματα. Αν σας συμβεί από απροσεξία κάποια αμαρτία, μην απελπίζεστε, αλλά σηκωθείτε γρήγορα, προσπέστε στο θεό που έχει τη δύναμη να σας ανορθώσει. Η μεγάλη λύπη κρύβει μέσα της υπερηφάνεια.

Οι υπερβολικές λύπες και απελπισίες είναι βλαβερές και επικίνδυνες, και πολλές φορές παροξύνονται από το διάβολο για ν' ανακόψουν την πορεία του αγωνιστή.

Μέσα μας έχουμε αδυναμίες και πάθη και ελαττώματα βαθιά ριζωμένα: πολλά είναι και κληρονομικά. Όλα αυτά δεν κόβονται με μια σπασμωδική κίνηση ούτε με την αδημονία και τη βαρειά θλίψη, αλλά με υπομονή και επιμονή, με καρτερία, με φροντίδα και προσοχή.

Ο δρόμος που οδηγεί στην τελειότητα είναι μακρύς. Εύχεσθε στο Θεό να σας δυναμώνει. Να αντιμετωπίζετε με υπομονή τις πτώσεις σας και αφού γρήγορα σηκωθείτε, να τρέχετε και να μη στέκεστε, σαν τα παιδιά, στον τόπο που πέσατε, κλαίγοντας και θρηνώντας απαρηγόρητα.

Αγρυπνείτε και προσεύχεστε για να μην μπείτε σε πειρασμό. Μην απελπίζεστε αν πέφτετε συνέχεια σε παλιές αμαρτίες. Πολλές απ’ αυτές είναι και από τη φύση τους ισχυρές και από τη συνήθεια. Με την πάροδο του χρόνου όμως και με την επιμέλεια νικούνται. Τίποτε να μη σας απελπίζει.

_________________
Ας απομακρύνουμε από το στόμα μας κοροϊδίες και βρισιές, και αισχρολογίες και κακολογίες, καθώς και την κακή συνήθεια των όρκων. | Αγ. Ίω. Χρυσόστομος

ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΕΑ



ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ

 Φέρεται εις γνώσιν των ευσεβών Χριστιανών ότι την Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2017 (ε.η.), πανηγυρίζει ο Καθεδρικός Ιερός Ναός αγίου ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ Καρέα. 
 Αι Ιεραί Ακολουθίαι θα τελεσθούν ως εξής:

ΚΥΡΙΑΚΗ 11 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017

 6:30 μ.μ.: ΜΕΓΑΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ κ.κ. ΚΗΡΥΚΟΥ.

ΔΕΥΤΕΡΑ 12 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017

 6:30 π.μ.: ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΥ
 7:00 π.μ.: ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΟΡΘΡΟΥ - ΕΞΑΨΑΛΜΟΣ
 7:30 π.μ.: ΟΡΘΡΟΣ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ
 9:30 π.μ.: ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
 10:30 π.μ: Η ΛΙΤΑΝΕΥΣΙΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΕΙΚΟΝΟΣ

 Κατά την διάρκεια των Ιερών Ακολουθιών θα τεθούν εις προσκύνησιν Λείψανα αγίων. 

ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ

    

Πέμπτη 21 Δεκεμβρίου 2017

ΘΑ ΚΕΡΔΗΣΩΜΕΝ Ή ΘΑ ΧΑΣΩΜΕΝ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ;

<<Μέγας ζηλωτής της αγίας ημών Πίστεως, ανήλθεν εις ουρανούς, μόλις το μέσον της ηλικίας ονύων, ενθυμίζων το πατερικόν <<ον ο Θεός φιλεί, νέος θνήσκει>>, αναφέρει δια τον π. Ιγνάτιο εις επιμνημόσυνον άρθρον, ο αείμνηστος Πρωτοσυγκ.π. Ευγένιος. Και συνεχίζει: <<έπραξε το παν, ο εκδημήσας ζηλωτής Ιερομόναχος, δια να έχη την παρρησίαν της <<Καλής  Ομολογίας>> και τύχη του αμαραντίνου στεφάνου της τελικής δικαιώσεως και επιβραβεύσεως, εν εκείνη τη ημέρα. Ο βίος του υπήρξε μεστός έργων αγαθών και θεαρέστων, και ο σπόρος της διδασκαλίας του, βλαστάνει καρποφορών>>. Πράγματι, υπήρξε μέγας ασκητής και λαμπρός κήρυξ του Ευαγγελίου. Χιλιάδες χριστιανών από όλη την Ελλάδα εδέχθησαν την επομβρίαν της πνευματοφόρου και χριστοφόρου ομιλίας του και μυριάδες ψυχαί ευεργετήθησαν εκ του παραδείγματος και της μελισταγούς ομιλίας του.


Του αειμνήστου Ιερομ. π. ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΕΤΣΗ


Αγαπητοί μας Αναγνώσται,

 Το περιοδικόν τούτο ένα σκοπόν μόνον έθεσε ως αιτίαν της εκδόσεώς του: Την επαναφοράν των παραδόσεων της Ορθοδοξίας μας εις την ζωήν των χριστιανών. Διότι πιστεύομεν απόλυτα ότι έξω από την Ορθοδοξίαν δεν υπάρχει σωτηρία της ψυχής μας. Και ότι έξω από τας παραδόσεις της Ορθοδοξίας μας δεν υπάρχει αιώνιος ζωή! Και τότε; Τότε, αλλοίμονον! Εχάσαμεν το παν. Ναι χάνωμεν το παν χωρίς να το καταλάβουμε. Τι να τα κάνουμε όλα τα άλλα εάν θα χάσωμεν την ψυχήν μας; <<Τι γαρ ωφελήσει άνθρωπος εάν τον κόσμον όλον κερδίσει και ζημιωθή την εαυτού ψυχήν>>, λέγει ο Κύριος.

 Ω! αλήθεια! Εάν εκαταλαβαίναμεν τον σκοπόν της ζωής μας αυτής, που είναι να αποκτήσωμεν την αιωνιότητα πόσον θα είμεθα τότε ευτυχείς! Θα εθέταμεν τότε το παν εις την υπηρεσίαν του σκοπού αυτού. Δυστυχώς όμως! Ο άνθρωπος παρασυρόμενος από την μέριμναν και την φροντίδα της ζωής αυτής μεθυσμένος από την ύλην και την δόξαν και την ηδονή ξεχνά ότι βαδίζει ολοταχώς προς τον θάνατον, και αλλοίμονον, προς την κόλασιν! Οι δαίμονες φευ του καλλιεργούν την ψευδαίσθησιν ότι πρόκειται να ζήση αιώνια... Είναι το αιώνιο παιγνίδι των για να κερδίζουν ψυχάς!...

 Πράγματι συμβαίνει πολλές φορές να βλέπωμεν ένα περίεργον γεγονός γύρω μας και επειδή το εσυνηθίσαμε να το βλέπωμεν καθημερινώς σχεδόν δεν μας κάνει πλέον εντύπωσιν! Έτσι και εδώ! Επειδή τον θάνατον τον βλέπουμε καθημερινώς αντί να συνετισθώμεν αποθρασυνόμεθα. Λίγη συγκίνησις μόνον και ευθύς μόλις περάσει η εντύπωσις του νεκρού ξαναρχίζομεν την αμαρτωλήν ζωήν μας. Και πέφτομεν περισσότερον μέσα στην αμαρτίαν, και πέφτομεν περισσότερον μέσα στον βούρκο. Βουτιόμαστε πιο πολύ στην ασωτία. Γινόμεθα πλέον αναίσθητοι! Αυτή δυστυχώς είναι η κατάστασις της ψυχής μας. Αυτήν την αδιαφορίαν την εγκληματικήν αδιαφορίαν δεικνύουν οι περισσότεροι χριστιανοί σήμερον.

 Αλλά μη γένοιτο ευλογημένοι Χριστιανοί και δι' ημάς το ίδιο. Εμείς ας συνέλθωμεν από τον ύπνον της αμαρτίας διότι ο θάνατος είτε το θέλομεν είτε όχι είναι κοντά μας. Μην παίζωμεν με την κόλασιν. Εκεί δεν υπάρχει καμμιά ελπίς πλέον σωτηρίας. Ό, τι θέλομεν να κάνωμεν οφείλομεν να το κάνωμεν τώρα αμέσως. Τίποτ' άλλο δεν αξίζει όσον αξίζει η ψυχή μας. Τίποτ' άλλο δεν μένει για πάντα αιώνια, στους αιώνας των αιώνων όσο η βασιλεία των ουρανών και η κόλασις. Ας τρομάξωμεν λοιπόν κι εμείς ενθυμούμενοι την φοβεράν κρίσιν που μας περιμένει. Ας ετοιμασθούμε δια το μεγάλο ταξίδι της αιωνιότητας. Πως θα παρουσιασθούμε τότε στον τρομερόν Κριτήν; Πως θα απολογηθούμε ενώπιον Του; Τί λόγια θα βρούμε δια να δικαιολογηθούμε; Ας ευχηθούμε όμως να δώση ο Κύριος να μη είμεθα μεταξύ των αμαρτωλών εκείνων για τους οποίους ο Ευαγγελιστής Ιωάννης διηγείται στην αποκάλυψίν του ότι μόλις αντίκρυσαν τον φοβερόν Κριτήν κατά την τρομερήν ώραν της Κρίσεως τότε τους έπιασε όλους και πλουσίους και τους φτωχούς και τους βασιλείς και τους μεγιστάνας και τους δούλους και τους ελεύθερους φόβος και τρόμος και με φρίκη και με απόγνωση εφώναζαν δυνατά και σπαρακτικά καθώς προσπαθούσαν να κρυφτούν στα γύρω βουνά και σπήλαια και πέτρας. <<Πέσατε επάνω μας βουνά και πέτρες και σκεπάστε μας! Πέσατε επάνω μας να μην βλέπομεν την οργήν του Κριτού! Κρύφτε μας βουνά, κρύφτε μας πέτρες. Η οργή έφθασε. Οι κεραυνοί πέφτουν. Ποιός ημπορεί να σταθή εμπρός του; Σώστε μας>>! - Σώστε μας! Αυτές τις σπαρακτικές φωνές έβγαζαν. - Έτσι ακριβώς περιγράφει την κρίσιν ο Ιωάννης. Αλλά τα βουνά δεν ακούν την στιγμήν αυτήν! Οι πέτρες δεν συγκινούνται. Το παν διευθύνεται απ' τον Κύριον τον Παντοκράτορα, τον Δεσπότην του Παντός, τότε όπως και τώρα. Αλλοίμονον εάν πέσωμεν στα χέρια Του. <<Φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος>>. Ας συνέλθωμεν λοιπόν αγαπητοί μας. Ας συνέλθωμεν απ' την κραιπάλην της αμαρτίας και ας σκεφθούμε την σωτηρίαν της ψυχής μας. Από ημάς θα εξαρτηθή εάν χάσωμεν ή κερδήσωμεν την αιωνιότητα.
  

Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου 2017

Ο ΣΕΒ/ΤΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ κ. ΠΑΧΩΜΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΕΒ/ΤΟΣ ΠΑΤΡΩΝ κ. ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΜΙΤΟΜΟ ΤΗΣ ''ΣΤΕΦΑΝΙΤΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ''.


 Δυστυχώς για άλλη μία φορά η σχισματική ομάδα του ψευδαρχιεπισκόπου κ. Στεφάνου Τσακίρογλου συνεχίζει να διώκει επισκόπους που ζητούν Ορθοδοξία. Ο Μητροπολίτης Αργολίδος κ. Παχώμιος και ο Μητροπολίτης Πατρών κ. Ευστάθιος, όπως τον τελευταίο καιρό παρατηρούμε, είναι οι νέοι στόχοι. 

 Από το 2005 μέχρι και το 2015, όπως είναι σε όλους γνωστό, η παραπάνω δήθεν ''ιερά σύνοδος'' είχε εκδιώξει μετά μανίας τον Σεβ/το Κήρυκο, τον Σεβ/το Πανάρετο, τον Ιερομ/χο π. Αμφιλόχιο, τον π. Θωμά Κοντογιάννη, Ιερείς της αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Κύπρου κ.α. Γιατί; Διότι όλοι οι παραπάνω ζήτησαν Ορθοδοξία, ζήτησαν την Ορθή τήρηση των Ιερών Κανόνων και εν τέλει διαφώνησαν με όλες τις παρανομίες που από καιρό είχαν αρχίσει να γίνονται αντιληπτές. 

 Κάποιος μπορεί να πει πως ο εγωισμός, η αλαζονεία και η πλεονεξία ήταν φανερά στοιχεία του χαρακτήρος του ψευδαρχιεπισκόπου κ. Νικολάου Μεσσιακάρη, χάριν του οποίου το 2005 οι ''αρχιερείς'' που τον ακολούθησαν εξήλθαν από το Σώμα της Εκκλησίας. Όμως ο σημερινός ''αρχιεπίσκοπος'' κ. Στέφανος, ο οποίος φημίζεται για την ταπεινότητά του γιατί συμφωνεί με την εκδίωξη του Σεβ/του Παχωμίου και του Σεβ/του Ευσταθίου; Μήπως η ευλογία που παρέχει υπέρ του διωγμού συνάδουν με την προσωπικότητά του ως δήθεν ταπεινού; Άραγε τόσα χρόνια μέσα στο ράσο ο κ. Στέφανος έτσι μπόρεσε να μεταφράσει την ταπεινότητα; Ποιος ταπεινός άγιος συμφώνησε με τους διωγμούς; Αν δεν κάνουμε λάθος, η Εκκλησία υποστηρίζει τον διάλογο διότι δι' αυτού γίνεται φανερή η ενότητα και η αγάπη που υπάρχει ανάμεσα στους Αρχιερείς. Αυτή τη στιγμή λοιπόν, οι δύο προαναφερθέντες Επίσκοποι, σαφέστατα ζητούν πολύ λιγότερα απ' όσα ζητούσε το 2003 ο Σεβ/τος Κήρυκος, ζητούν εμφανή σημεία Ορθοδοξίας, κι αυτό τους έχει κάνει από την πρώτη κιόλας στιγμή του απολύτως δικαιολογημένου αιτήματός τους να γίνουν αποδέκτες ενός σκληρού διωγμού από τους ίδιους τους συνεπισκόπους και συλλειτουργούς τους.

 Όσο ο Σεβ/τος κ. Παχώμιος συμφωνούσε με τις παρανομίες που επί Νικολάου συνέβαιναν στη ''σύνοδο'' που ανήκει, ήταν καλός, ήταν σεβαστός, μπορούσε να ασκεί τα καθήκοντα του τοποτηρητού της Μητροπόλεως Κορινθίας. Τώρα όμως που υψώνει το ανάστημά του στις ολοφάνερες παρανομίες, οι οποίες έφτασαν μέχρι και την ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗ των συνεπισκόπων του με Φλωριναίο ''Επίσκοπο'', πλέον πρέπει να σβήσει ο σεβασμός προς το γηραιό πρόσωπό του, πρέπει να ξεριζωθεί από την Μητρόπολη Κορινθίας και ως επί το πλείστον να απομακρυνθεί από την Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος Εξαμιλίων Κορινθίας, της οποίας είναι κτήτορας. Πόσο όμως αυτό θυμίζει εποχές Νικολάου, τότε που για χάρην εκείνου ο π. Θωμάς είχε λάβει τηλεφώνημα από τον Αρχιεπίσκοπο, ο οποίος του έλεγε πως παυόταν από Πνευματικός σε ψυχές που έμεναν στην Πάτρα, τότε που εκδιώχθηκε, με τον χειρότερο τρόπο, από την επί τριάντα χρόνια ενορία του τον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος κάτω Ηλιουπόλεως. Αλλά και ο Σεβ/τος κ. Ευστάθιος ήταν καλός και ακουγόταν η φωνή του ως επισκόπου και ως νομικού, όσο εκείνος έλεγε τα ''ταπεινά'' ναι στις μέχρι προ δύο ετών αποφάσεις της ''συνόδου'' του. Και εδώ πλήρη ταύτιση με την μαύρη εποχή του Νικολάου. Τότε παύθηκε ο Σεβ/τος Κήρυκος από αρχιγραμματέας της Συνόδου, την θέση του οποίο παντελώς παράνομα έλαβε ο Πρωτ/τερος π. Δημήτριος Τσαρκατζόγλου, σήμερα παύεται ο Σεβ/τος κ. Ευστάθιος, την  θέση του οποίου πήρε ο κατά σάρκα αδερφός του ''Αρχιεπ/που'' κ. Στεφάνου, ο ''Ιερομ/χος Νεόφυτος Τσακίρογλου, ολοκληρώνοντας έτσι τον κύκλο του Οικογενειακού καθεστώτος εις την παράταξη αυτή. 

 Έτσι νομίζετε αγαπητέ ''αρχιεπ/πε'' και ''ηγούμενε'' κ. Στέφανε πως πράττετε ορθά εις όσους σας ζητούν Ορθότητα Πίστεως; Να κάνετε διάλογο με πρώην εν Χριστώ αδερφούς σας δεν θέλετε, το ελεύθερο όμως ξέρετε να τον δίνετε για συμπροσευχή επισκόπων σας με αιρετικό ''επίσκοπο''. Να τοποθετηθείτε ορθά ως ''αρχιεπίσκοπος'' επάνω σε σοβαρά θέματα Πίστεως ούτε που να το σκεφτείτε, είτε γιατί αυτό είναι προσωπικό θέμα του κάθε ''επισκόπου'', είτε γιατί ούτε που να το ακούουν δεν θέλουν οι Φλωριναίοι, σύμφωνα πάντοτε με λόγια δικά σας. Επομένως για ποιον λόγο βρίσκεστε στην θέση του Επισκόπου και ΔΗ του Αρχιεπισκόπου, αφού  ούτε ΕΠΙ - ΣΚΟΠΟΝ σε θέματα Ορθοδοξίας δεν βρίσκεστε και ούτε κρατάτε κλειστές τις πόρτες στους εχθρούς της Ορθοδοξίας; Άραγε ποια η διαφορά, προσωπική και της ''συνόδου'' σας, από τις υπόλοιπες παλαιοημερολογιτικές παρατάξεις; Αν και η εποχή των Ιεροεξεταστών έχει περάσει ανεπιστρεπτί,εν τούτοις όμως, εσείς και η ''σύνοδός'' σας συνεχώς βάζετε εις την λεμιτόμο τα κεφάλια όλων όσων ζητούν Καθαρό Χριστό, δηλαδή όσων ζητούν Ορθοδοξία. Ούτε για μία στιγμή εσείς και η ''σύνοδός'' σας δεν σκεφθήκατε πως η διαφωνία του Σεβ/του Πατρών κ. Ευσταθίου μπορεί να είναι επόμενη των λόγων του Απ.Παύλου: <<Αδελφοί, εάν και προληφθή άνθρωπος εν τινι παραπτώματι, υμείς οι πνευματικοί καταρτίζετε τον τοιούτον εν πνεύματι πραότητος, σκοπών σεαυτόν, μη και συ πειρασθής>>.

 Πλέον εκεί στην ''Στεφανίτικη σύνοδο'' πρέπει να καταλάβετε πως η Εκκλησία δεν διοικείται σύμφωνα με τα προσωπικά θέλω του κάθε Αρχιεπισκόπου ή Επισκόπου, η Εκκλησία έχει Κανόνες τους οποίους δια πολλών και φρικτών βασάνων άφησαν ή και ενομοθέτησαν οι Άγιοι Πατέρες. Τους Κανόνες αυτούς εκείνοι που θέλουν να λέγονται Ορθόδοξοι είναι υποχρεωμένοι να τους τηρούν, διαφορετικά δεν μπορούν να έχουν το προνόμιο των Ορθοδόξων, πόσο μάλλον και των Γνησίων. Τέτοια ανοίγματα που απροκάλυπτα έχουν αρχίσει να γίνονται στην σχισματική αυτή παράταξη, ούτε εις τους Φλωρινικούς κύκλους δεν παρατηρούνται. Και μετά οι δύστυχοι ''αρχιερείς'', ''ιερείς'' και ''διάκονοι'' της ομάδος αυτής θέλουν να λένε πως είναι επόμενοι του Αγίου Πατρός, πως ακουμπούν πάνω εις τα χνάρια εκείνου. Μόνο κατά φαντασίαν μπορεί να συμβεί αυτό. Διότι όσοι γνωρίζουν έστω και επιφανειακά τον Βίο του μεγάλου αυτού ανδρός της Ορθοδοξίας, σίγουρα ξέρουν πως εκείνος ποτέ δεν δέχθηκε να συμπορευτεί με Προδότες της Ορθοδοξίας, με κακοδόξους. Τουναντίον έναντι των τότε δύο συνεπισκόπων του υπήρξε πραγματικός καταπέλτης, όταν η δεύτερη προς αυτούς επιστολή του ήταν η αποκήρυξη αυτών, όταν τόλμησε και υπερέβη τους Θείους και Ιερούς Κανόνες και έπραξε μόνος του Χειροτονίες, προκειμένου κατ' αυτόν τον τρόπο να διασφαλίσει την Αποστολική Διαδοχή ώστε η Εκκλησία να μην μείνει χωρίς Ορθόδοξους Επισκόπους. Χάριν των οποίων (= των χειροτονιών) διώχθηκε και διώκεται με τον ποιο ύπουλο τρόπο.

 Αν ποτέ κ. Στέφανε εσείς και η ''σύνοδός'' σας τα καταλάβετε όλα αυτά, τότε ίσως να μπορέσετε να ξαναβρείτε τον δρόμο που οδηγεί εις το Αληθινό Σώμα του Χριστού. Προς το παρόν λειτουργείτε Καθαρά ως διώκτες των Χριστιανών!!! Είθε να μετανοήσετε!!!

Τρίτη 19 Δεκεμβρίου 2017

ΟΙ ΣΙΜΩΝΙΑΚΟΙ ''ΞΑΝΑΚΤΥΠΗΣΑΝ''

Του Θεολόγου κ. Χαρίλαου Στουραίτη

 Η παποκαισαρικώ τω τρόπω ενεργούσα ομάς,οι εξουσιομανείς και αλαζόνες αυτοί τύποι,αυτοί που έχουν επιβάλλει από το 2000 ένα ιδιότυπο οικογενειοκρατικό καθεστώς,αυτοί που κατέλυσαν κάθε έννοια κανονικότητος,διαφάνειας και αληθείας,αυτοί που οδήγησαν σε πλήρη εξευτελισμό και αναξιοπρέπεια τον τότε αρχιεπίσκοπον Ανδρέα μέσα από την σιμωνιακή και ιερόσυλη παραίτηση του ,την μετάθεση αυτού ως προέδρου της Μητροπόλεως Πατρών [!] και την εγκατάσταση στην αρχιεπισκοπή Αθηνών του σιμωνιακού και αιρετικού Νικολάου Μεσσιακάρη.Αυτοί που ως μέλη συγκεκριμένου οργανισμού έκαναν τους αόμματους και κωφούς σε πωλήσεις εκκλησιαστικών ιδρυμάτων,αυτοί που οι θεολογικοί τους σύμβουλοι είναι επαινέτες των ομοφυλοφίλων και συμπορευτές των νεοημερολογιτών - οικουμενιστών,αυτοί που είναι από την κορυφή έως τους όνυχες βαμμένοι από το αίμα των δύο σχισμάτων σε Ελλάδα και Κύπρον αλλά και των ψευτοκαθαιρέσεων ευσεβών και ομολογητών κληρικών, αυτοί λοιπόν,δεν λένε με τίποτα να μετανοήσουν από τα πνευματικά τους εγκλήματα και να σταματήσουν τις ειδεχθείς αυτές πράξεις ! Σειρά έχουν τώρα οι τελευταίοι με άποψη κληρικοί, αρχιερείς και ιερείς, τους οποίους ετοιμάζονται να << αποκεφαλίσουν >> και αυτούς ,όπως έκαναν με τους έλληνες και κυπρίους ορθοδόξους το 2005 και 2007. Ομως,θα πρέπη να γνωρίζουν κάτι,ότι όπως συνετρίβησαν οι αλαζόνες αυτοκράτορες και εξαφανίσθησαν οι αυτοκρατορίες τους,ετσι θα συντριβή, αργά η γρήγορα, το οικογενεικρατικό τους οικοδόμημα,σαν σκεύος κεραμέως...

Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου 2017

ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΣΙΔΩΡΟΥ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΟΥΜΕΛΑ



 Στον Ιερό Ναό Παναγίας Σουμελά - Αθηνιωτίσσης Μενιδίου Αττικής, όπου και η προσωρινή έδρα της Ιεράς Μονής Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης, λόγω της κατάληψης αυτής υπό του καθεστώτος του ''Αρχιεπισκόπου'' κ. Στεφάνου Τσακίρογλου, φυλάσσονται αυτές τις μέρες αποτμήματα εκ των Ιερών Λειψάνων αλλά και η εφέστιος Εικόνα του Αγίου Ισιδώρου του Πηλουσιώτου και των τέκνων αυτού αγ. Γεωργίου και Ειρήνης.

 Σήμερα, 5 Δεκεμβρίου 2017 (ε.η.), ημέρα μνήμης του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου, εις τον ως άνω Ιερό Ναό ψάλθηκε ο Όρθρος της εορτής και εν συνεχεία τελέσθηκε θεία Λειτουργία υπό του Σεβ/του Μητροπολίτου Κένυας και εξάρχου πάσης Αφρικής κ. Ματθαίου. Την Ορθόδοξη θεία Μυσταγωγία, αν και καθημερινή, παρακολούθησαν αρκετοί Ορθόδοξοι πιστοί.

 Κατά το κοινωνικό ο αναγνώστης και διαχειριστής του παρόντος Blog κ. Δημήτριος Παπαδάτος ανέγνωσε αποσπάσματα από τον πλούσιο Βίο του εορταζομένου Αγίου.

 Αμέσως μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας και την διανομή του αντιδώρου, οι πιστοί είχαν την δυνατότητα να απολαύσουν ένα πλούσιο πρωινό το οποίο μετά περισσής αγάπης παρέθεσαν οι ''διακόνισσες'' του Ιερού Ναού.




    

Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 2017

ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΗΛΙΟΦΩΤΩΝ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΕΑ


 Τα λείψανα των Αγίων Ηλιόφωτων υποδέχτηκε ο Καθεδρικός Ιερός Ναός Αγίου Σπυρίδωνος Καρέα, την Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2017 (π.η.).
 Τα λείψανα μετέφερε στον Ναό ο Σεβ. Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Κήρυκος. Στην συνέχεια ακολούθησε η ακολουθία του Όρθρου της Κυριακής και η Θεία Λειτουργία υπό του ιδίου του Σεβασμιωτάτου. 
 Κατά την ημέρα αυτή η αγία Ορθόδοξος Εκκλησία τιμά την μνήμη της αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας και του Οσίου Ιωάννου του Δαμασκηνού.Δια τον λόγον αυτόν ο Σεβ/τος κ. Κήρυκος αμέσως μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου, εις την Κυριακάτικη Ομιλία του προς το ευσεβές εκκλησίασμα, ομίλησε πρωτίστως υπέρ της Ευαγγελικής περικοπής ( της θεραπείας της συγκύπτουσας) και εν συνεχεία παρουσίασε αποσπάσματα από τον βίο των εορταζόμενων αγίων . 
 Η συγκεκριμένη θεία Λειτουργία δια τους πιστούς της ως άνω ενορίας λίγες μέρες πριν από την γέννηση του Θείου Βρέφους, ήταν μία πνευματική πανδαισία καθ' ότι και Ορθόδοξα λειτουργήθηκαν και είχαν την δυνατότητα να προσκυνήσουν λείψανα αγίων, να καταθέσουν εις αυτούς όποιο πρόβλημα τους απασχολεί και να λάβουν πλούσια την χάριν τους.
 Εις την συνέχεια θα παραθέσουμε μικρό φωτογραφικό ρεπορτάζ από την σημερινή Κυριακή αλλά και τον βίο των αγίων όπου τα λείψανα με την παρουσία τους ευπρέπισαν το εσωτερικό του Καθεδρικού Ιερού Ναού αγίου Σπυρίδωνος. 

Θεία Λειτουργία






Βιογραφία των Αγίων Ηλιόφωτων

 Οι Άγιοι Ηλιόφωτοι ήταν οι Επαφρόδιτος, Αμμώνιος, Χουλέλαιος, Ευσθένιος και Ηλιόφωτος ο αρχηγός τους (ενώ κάποιες άλλες πηγές αναφέρουν τους Ηλιόφωτος, Αμμώνιος, Αυξουθένιος, Ευτύχιος, Ευφημιανός και Χουλελαίος).

 Σύμφωνα με την ιστορική παράδοση και τούτοι οι άγιοι ήσαν από τους τριακόσιους Αλαμάνους, που ήρθαν όπως είδαμε στο νησί μας, μετά τη δεύτερη Σταυροφορία. Όταν το πλοίο τους τσακίστηκε στα νερά της Πάφου, εξ αιτίας μιας δυνατής τρικυμίας, οι Αλαμάνοι αυτοί άγιοι σκορπίστηκαν στην Κύπρο και συνέχισαν εδώ την ασκητική ζωή τους στα μέρη που διάλεξαν.

 Οι πέντε αυτοί μακάριοι αθλητές ύστερα από αρκετή περιπλάνηση, ανέβηκαν στο βουνό Κορώνη, ένα βουνό κοντά στο χωριό Κάτω Μονή. Εκεί έστησαν το ασκητήριό τους σε δύο σπηλιές, που βρήκαν στην κορφή του βουνού. Ο ένας από τους πέντε αυτούς ασκητές, ο Ηλιόφωτος ήταν και ιερέας και πνευματικός πατέρας των άλλων τεσσάρων (από αυτόν μάλιστα πήραν κι οι υπόλοιποι το όνομα Ηλιόφωτοι) ενώ ο Επαφρόδιτος έγινε βοσκός.

 Με τη χάρη του Θεού τα πρόβατα κι οι αίγες τους πλήθαιναν καθημερινά, σαν άλλοτε του μεγάλου Πατριάρχου των Εβραίων του Ιακώβ. Πλήθαιναν σφόδρα-σφόδρα, κι έγιναν εκατοντάδες πολλές, πράγμα που διαπιστούται από την έκταση του χώρου, που κρατούσε η μάνδρα τους. Και σήμερα σώζονται ακόμη στο χωριό Κάτω Μονή οι «Αγιόμανδρες των Ηλιοφώτων» με τα πέτρινα γαλευτήρια, που ήταν λαξευμένα απάνω στον βράχο και τ' αυλάκια που μετέφεραν το γάλα από το ένα γαλευτηρι στο άλλο κι υστέρα σμιγόταν όλο μαζί. Ή όλη έκταση υπολογίζεται γύρω στα δώδεκα περίπου στρέμματα.

 Πλήθαιναν λοιπόν, τα πρόβατα. Πιο πολύ όμως απ' τα κοπάδια των αλόγων προβάτων πλήθαιναν τα λογικά πρόβατα του Χριστού, που τρέχαν καθημερινά από τα γύρω μέρη κοντά στους ευλαβείς βοσκούς, για ν' ακούσουν με προσοχή τα λόγια τους και να πάρουν την ευλογία τους. Μεγάλη χαρά δοκίμαζαν οι πιστοί, όταν τους πλησίαζαν κι άκουαν τα λόγια τους, «λόγια αγνά, λόγια ζωής». Πιο μεγάλη χαρά όμως ένοιωθαν, όταν προσήρχοντο στην εκκλησιά, που έκτισαν οι Άγιοι, κι εκεί με προσοχή παρακολουθούσαν τη θεία λατρεία που μ' ευλάβεια αυτοί ανέπεμπαν στον Κύριο τακτικά. Η ευσέβεια των Αγίων κι η κατάνυξη με την οποία προσέφεραν το μυστήριο της Ζωής, τη θεία Ευχαριστία, κι έψαλλαν τους ιερούς ύμνους συνεκλόνιζε τις καρδιές κι ανύψωνε την ψυχή όλων σε άλλους κόσμους.

 Κάθε καλό όμως και κάθε ζηλευτό έργο γίνεται κατά κανόνα και επίφθονο. Και το πνευματικό και σωτήριο έργο των αγίων Ηλιοφώτων φθονήθηκε από τον άρχοντα του σκότους, τον διάβολο.

 Αυτή την εποχή στην Κύπρο κυβερνούσε κάποιος ηγεμόνας σκληρός κι άπιστος, που ονομαζόταν Σαβίνος. Έμαθε τη δράση των Αγίων κι άναψε μέσα του ο θυμός. Χωρίς να χάσει καιρό έστειλε και τους κάλεσε μπροστά του και τους ζήτησε να αρνηθούν τον Χριστό. Η άρνηση των Αγίων στην πρόταση του υπήρξε κατηγορηματική! Τη σταθερή ομολογία των Αγίων ακολούθησαν τρομερά βασανιστήρια. Μαστίγωμα ανελέητο, φυλάκιση, ξέσχισμα της σάρκας και στο τέλος θάνατος με αποκεφαλισμό.

 Οι πιστοί με πόνο και δάκρυα πληροφορήθηκαν το μαρτύριο των πνευματικών τους Πατέρων και όταν έφτασε η νύχτα με σεβασμό και συγκίνηση περισυνέλεξαν τα ιερά σκηνώματα και τα έθαψαν στα δύο σπήλαια, στα οποία οι Άγιοι συνήθιζαν να προσεύχονται. Στο ένα σπήλαιο έθαψαν τους τρεις και στο άλλο τους δύο. Έθαψαν τα μαρτυρικά σώματα ψάλλοντες μέσα τους με δάκρυα τούτο τον ύμνο και για τους πέντε: «Μαρτύρων τοῦ Χριστοῦ, τὴν πεντάριθμον δόξαν, ὑμνήσωμεν πιστοί, εὐφημίαν ᾀσμάτων, Ἠλιόφωτον, Ἀμμώνιον, Ἐπαφρόδιτον, Χουλέλαιον καὶ Εὐσθένιον οὗτοι ἤθλησαν μέχρι τομῆς καὶ θανάτου, οὗτοι στέφανον τῆς ἀφθαρσίας λαβόντες, αἰτούσι σωθήναι ἠμᾶς. ».

 Τα άγια λείψανα των μακαρίων οσιομαρτύρων βρέθηκαν έπειτα από χρόνια, χάρη στα θαύματα που εγίνοντο και γίνονται και σήμερα στον τόπο, όπου είχαν ταφεί.

 Δεν μας είναι δυνατό ν' αναφερθούμε εδώ σ' όλα τα θαύματα των Αγίων με τα οποία η χάρη του Θεού επιβράβευσε εκείνους, που με πίστη κατέφυγαν στη χάρη τους. Θα σημειώσουμε μόνο δύο από αυτά για ψυχική ωφέλεια όλων εκείνων, που θέλουν όχι μονάχα να τα γνωρίσουν, μα και να πάρουν μέρος σ' αυτά. Και μπορεί ο καθένας να πάρει μέρος, αρκεί να πιστέψει.
 
 Στο χωριό Μαλούντα ήταν ένας ιερέας που υπέφερε από καιρό με τα χέρια του. Είχαν γεμίσει από ογκώματα, τα γνωστά με το όνομα σκάθαροι. Για θεραπεία του κατέφυγε σε πολλούς γιατρούς του καιρού του μα το αποτέλεσμα ήταν αποκαρδιωτικό. Στο τέλος ο ιερέας κατέφυγε και στους Αγίους. Έκαμε τάμα και μ' ευλάβεια πήγε στη χάρη τους. Εκεί με πολλή του λύπη πρόσεξε, πώς έλειπαν οι ιερές κάρες των Μαρτύρων. Επίσης έλειπε κι ένα μεγάλο μέρος από τα άγια λείψανα. Καταστενοχωρημένος έκαμε την προσευχή του και ξάπλωσε να ξεκουραστεί. Σε λίγο, όταν τον πήρε ο ύπνος, είδε να έρχονται προς το μέρος του πέντε άνδρες, που σταμάτησαν μπροστά του και με γλυκιά φωνή του είπαν: «Γέροντα! κατανοούμε τη θλίψη σου. Όμως παρηγορήσου. Κι αν κλάπηκαν τα λείψανα μας, δεν χάθηκε κι η προστασία μας. Πήγαινε, κάμε ένα ξύλινο κουτί και βάλε μέσα ότι έμεινε από αυτά, για να θυμίζουν σε όλους τη ζωή μας, και θα πάρεις αυτό που ποθείς». Ο ιερέας έκαμε ό,τι του υπέδειξαν οι Άγιοι. Όταν ξαναγύρισε κι άρχισε να παίρνει και να τοποθετεί μέσα στο κουτί τα λείψανα που απέμειναν, το θαύμα έγινε. Τα χέρια του θεραπεύτηκαν.

 Μια ευλαβής γυναίκα από τη Λευκωσία έπασχε από ανίατη αρρώστια. Πήγε στη χάρη των Αγίων, έκαμε λειτουργία και στο τέλος ο ιερέας τη σταύρωσε με το κουτί, που είχε μέσα τα ιερά λείψανα. Την ίδια στιγμή που ο ιερέας την σταύρωνε, η γυναίκα θεραπεύτηκε. Έγινε τελείως καλά. Με τον ίδιο τρόπο θεραπεύτηκαν πολλοί που υπέφεραν από βαριές ποδαλγίες κι άλλες αρρώστιες.