Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΣΕΒ. κ. ΚΗΡΥΚΟΥ ΣΤΟΝ ΠΡΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ κ. ΝΙΚΟΛΑΟ

 ( Η ΕΠΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΩΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ , 7 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017, ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΠΟΥ ΞΑΦΝΙΚΑ ''ΕΠΑΘΑΝ'' ΑΛΤΣΧΑΪΜΕΡ ΚΑΙ ΤΑ ΞΕΧΑΣΑΝ ΟΛΑ)

Αγαπητοί αναγνώστες,

 Κατά καιρούς έχουμε γράψει διάφορα όσον αφορά τα αιρετικά φρονήματα του Πρ. Πειραιώς κ. Νικόλαου Μεσσιακάρη και το πόσο μεγάλο κακό προξένησε ούτος στην Εκκλησία. Χρέος όμως του πραγματικά Ορθοδόξου Χριστιανού δεν είναι μόνο να πολεμά αλλά και να αναγνωρίζει. Δια τούτο αν και τα καλά που προξένησε το εν λόγω πρόσωπο εις τον χώρο της Εκκλησία ήταν σαφώς λιγότερα από τα δεινά,  πρέπει να του αναγνωριστεί το γεγονός πως δύο ημέρες πριν από τον θάνατό του, στην συνάντηση του μετά του Σεβ/του Μητροπολίτου Μεσογαίας κ. Κηρύκου, ο γηραιός και βαριά ασθενών πρώην Ορθόδοξος Μητροπολίτης, έστω κι αυτή την ύστατη στιγμή, προσπάθησε να κάνει ότι περνούσε από το χέρι του προκειμένου να πραγματοποιηθεί διάλογος μετά του Επισκόπου κ. Κηρύκου, προκειμένου να παγιωθεί το σχίσμα του 2005, το οποίον ο ίδιος ήγειρε. Το παραπάνω γεγονός φαίνεται πολύ ξεκάθαρα εις μία εκ των σημειώσεων του Μητροπολίτου κ. Κηρύκου, εις την οποία αναγράφονται τα εξης χαρακτηριστικά λόγια: << ‘Επειδή δεν ειχον καμμίαν ἀνταπόκρισιν εἰς τάς ὡς ἄνω ἐπιστολάς - ἔγγραφα, ἐθεώρησα σκόπιμον να ἐπισκεφθῶ τον Νικόλαον βαρέως ἀσθενοῦντα πλέον ὡς ἐπληροφόρησαν, και διά να ιδω εκ του σύνεγγυς ἀν τοῦ ἔδωσαν τις ἐπιστολές. Τον εὑρῆκα ὄρθιον, ὡσεί ἀναμένοντά με, αν και δεν ειχα εἰδοποιήσει περί τῆς ἐπισκέψεώς μου, και συνωμίλησα μαζί του, ὅσο ἦταν δυνατόν να μιλήσω λόγω τῆς καταστάσεώς του, και τοῦ ἐπανέλαβα την πρότασίν μου να ὁρίσουν Ἐπιτροπήν να ελθουμε εἰς διάλογον, διά τά θέματα πού μᾶς ἐχώρισαν. Ἀπευθυνθείς δε εἰς τον παριστάμενον κατά την συζήτησιν Ἐπίσκοπόν του Λάζαρον, τοῦ εἶπε, ὅτι συμφωνεῖ με την πρότασίν μου, και να ἐνημνερώση τους ὑπολοίπους ‘Αρχιερεῖς του ὅτι πρέπει να κάνουν διάλογο μαζί μου>>. 

 Εκ της σημειώσεως αυτής του Σεβ/του Κηρύκου εξάγονται κάποια πολύ σημαντικά συμπεράσματα. Α) Πως ο Σεβ/τος Κήρυκος επισκέφθηκε τον πρ. Πειραιώς κ. Νικόλαο όχι δια να του βάλει μετάνοια και να του ζητήσει συγγνώμη για όσα είχε γράψει εναντίον του, όπως πολύ λανθασμένα και πονηρά έσπευσαν να γράψουν οι ακόλουθοί του, αλλά για να <<ίδει εκ του σύννεγυς αν του έδωσαν τις επιστολές>>. Και Β) Πως έστω και την τελευταία στιγμή, ο Σεβ/τος κ. Νικόλαος, ήταν θετικός ως προς τον διάλογο με τον Σεβ/το Κήρυκο, κάτι που γίνεται φανερά αντιλυπτό από την εντολή που ο ίδιος έδωσε στον ''Επίσκοπο'' του Λάζαρο προκειμένου εκείνος να ενημερώσει τους υπολοίπους Αρχιερείς δια τα περαιτέρω της συναντήσεως. Ειδικά δια το τελευταίο, δηλαδή για την επιθυμία του Σεβ/του κ. Νικολάου περί του διαλόγου, μόνο καλά λόγια έχουμε να γράψουμε. Δυστυχώς όμως ο πρώην Πειραιώς κ. Νικόλαος δεν κατόρθωσε να ζήσει προκειμένου να διεξαχθεί ο εν λόγω διάλογος. Αυτό όμως δεν σήμαινε πως τα πιστά του πνευματικά τέκνα, το κοντινό του Αρχιερατικό, Ιερατικό και λαϊκό περιβάλλον κατόπιν της Εκδημίας του, δεν έπρεπε να σεβασθούν την επιθυμία του <<Αρχιεπισκόπου>> τους. Εν προκειμένω, έστω και ωσάν είδους  επιμνημόσυνης δεήσεως, υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του, πρώτα ο Επίσκοπος Λάζαρος που εκείνος έλαβε την εντολή δια την ενημέρωση των υπολοίπων Αρχιερέων, και έπειτα όλοι οι υπόλοιποι, όλο το διάστημα μέχρι την τεσσαρακοστή ημέρα εκ της Εκδημίας του, έπρεπε να ετοιμάζουν τα θέματα του διαλόγου και αμέσως μετά το σαρανταήμερο μνημόσυνο να καλούσαν τον Σεβ/το Κήρυκο για την διεξαγωγή του. Εντούτοις όμως αυτό που έπραξε το εκκλησιαστικό περιβάλλον του πρ. Πειραιώς ήταν, πρώτον να παρερμηνεύσει την επίσκεψη του Σεβ/του και δεύτερον, να μην υλοποιήσει την επιθυμία του αποθανόντος <<Αρχιεπισκόπου>>. Κίνηση η οποία προστίθεται εις όλες εκείνες που καταλογίζονται ως βάρη εις τις πλάτες της σημερινής Στεφανίτικης Συνόδου, διότι όλοι εκείνοι που δήθεν αγαπούσαν τον <<Αρχιεπίσκοπο>> Νικόλαο και δεν τον ανέβασαν στον θρόνο των Αθηνών για να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς του Παλαιοημερολογιτικού Οικουμενισμού, τελικά δεν σεβάστηκαν την τελευταία επιθυμία του πλέον αποθανόντος κ. Νικολάου.