Ο π. Ιγνάτιος Μπέτσης γράφει στο βιβλίο του:
Δεν ημπορεί ο αγαπητός ορθόδοξος λαϊκός αδελφός με όλην την αγάπην την οποίαν έχομεν απέναντί του να εκφράζεται μετά τόσης επιπολαιότητος και προχειρότητος δια θέματα τα οποία ίσως ουδέποτε ανέγνωσε και ουδέποτε αντελήφθηποίαν θέσιν λαμβάνουν μέσα εις τον όλον κορμόν της Εκκλησίας.
Αλλά και κάθε λέξις ακόμη χρησιμοποιείται με διαφορετικήν έννοιαν από τους γνωρίζοντας την εκκλησιαστικήν ορολογίαν εν αντιθέσει μ' εκείνον ο οποίος την ακούει ή την χρησιμοποιεί δια πρώτην φοράν.
Άλλην λόγου χάριν σημασίαν έχει η λέξις <<αναγνωρίζω τα μυστήρια αιρετικών>> δια τον γνωρίζοντα την έννοιαν της φράσεως και άλλην δια τον αμαθή Χριστιανόν. Διότι ο αμαθής - πάλιν με όλην την αγάπην την οποίαν του έχομεν - αδελφός ακούονταςτην φράσιν: αναγνωρίζω τα μυστήρια των αιρετικών νομίζει ότι πράγματι έχουν τότε μυστήρια οι αιρετικοί και ότι η εκκλησία ιδού όπου τα αναγνωρίζει εις το τέλος!...
Πόσον όμως λάθος και βλάσφημο συμπέρασμα εξάγεται!
Η αγιωτάτη Ορθόδοξος Εκκλησία ουδέποτε παρεδέχθη ότι τελούνται έξω απ' αυτήν έγκυρα και ενυπόστατα θεία μυστήρια!
Μόνον η αγία Εκκλησία έχει το δικαίωμα να δίνη το φώτισμα των ψυχών και την κοινωνίαν του Λόγου του Θεού.
Εφ' όσον λοιπόν τα μυστήρια των αιρετικών είναι άκυρα και ανυπόστατα άρα η εκκλησία κατά λέξιν δεν <<αναγνωρίζει>> κάτι το ανύπαρκτο, το ανυπόστατον αλλ' απλώς <<προσδίδει>>, χάριν εις το καθ' ολοκληρίαν ανυπόστατον και το καθιστά από ανύπαρκτο υπαρκτό!...
Έχει τόσην δηλαδή μεγάλην αγιαστικήν δύναμιν η Εκκλησία ως ταμιούχος της θείας Χάριτος ώστε να δύναται να ζωοποιή τους νεκρούς τύπους μυστηρίων αιρετικών και να τους <<προσδίδη>> τόσην χάριν όση ελλείπει !
(Σελ. 71)
Σχόλιο: Αυτό ακριβώς που εξηγεί ο π. Ιγνάτιος είχε προσπαθήσει να εξηγήσει και πριν λίγο καιρό ο Σεβ/τος Κήρυκος στον π. Κύριλλο αλλά δυστυχώς ο πάτερ δεν θέλησε να δεχθεί τα λόγια του Σεβ/του, τα οποία, όπως και τώρα φαίνεται, δεν είναι προσωπική άποψη του Σεβ/του, αλλά άποψη των Πατέρων της Εκκλησίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου