(Σήμερα 17 Ιανουαρίου, η αγία μας Ορθόδοξος Εκκλησία εν τω μέσω συναισθημάτων ''πλήρους χαράς'' και ''πλήρους πνευματικής ευφροσύνης'' τιμά και γεραίρει την μνήμη του ''πληρεστάτου εν Αγίου Πνεύματος'' Οσίου Πατρός ημών Αντωνίου του Μεγάλου του και επωνομαζομένου ως καθηγητού της ερήμου. Η ξεχωριστή αυτή μορφή που κοσμεί και λαμπρύνει το αγιολόγιο της Εκκλησίας, εις την Ιεράν Ακολουθία του Όρθρου παρουσιάζεται ως ''των ασκητών η δόξα, και μοναζόντων το καύχημα'' Η διεύθυνση του [ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ ΙΕΡΑΡΧΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ] ως ελάχιστο φόρο τιμής προς τον μεγάλο αυτόν άγιο, προβαίνει εις ένα ταπεινό αφιέρωμα δια του οποίου προσεύχεται όπως η Χάρις, το έλεος και οι πρεβείαις του αγίου σκεπάζουν όλους τους Ορθοδόξους Χριστιανούς).
Εις την ακολουθία του Όρθρου της εορτής του Αγίου και πιο συγκεκριμένα εις τον ''Οίκον'', διαβάζουμε: <<Της του Χριστού φωνής επακούσας, επορεύθης οπίσω των αυτού εντολών, γυμνός του βίου γενόμενος, και απορρίψας φροντίδας πάσας των χρημάτων, κτημάτων...>>. Ιδού λοιπόν πως πραγματικά πρέπει να είναι εκείνος που θέλει να είναι και όχι απλά να ονομάζεται Χριστιανός.
Μήπως όμως θα ήταν κακό αν τολμούσαμε να λέγαμε πως την στάση του αγίου έναντι των χρημάτων και των κτημάτων πρέπει να την προσέξουν όλως ιδιαιτέρως οι απαρτίζοντες την <<σύνοδον>> του <<αρχιεπ/που>> κ. Στεφάνου Τσακίρογλου; Διότι λόγοι που εις όλους είναι αντιλυπτοί, δεν μας επιτρέπουν να μην καταθέσουμε κι αυτό το μικρό σχόλιο.
Το Εξαποστειλάριον της εορτής κάνει εις όλους μας γνωστή την ιδιότητα του Οσίου:
καινήν οδόν και άτριπτον, ανθρώποις εκ νεότητος,
αναλαβών Θεοφόρε, ταύτην θερμώς έως τέλους, ανε-
ιστρόφως ώδευσας, νόμω καινώ πειθόμενος, Χριστού,
και πρώτος πέφηνας, καθηγητής της ερήμου, και
Μοναζόντων ακρότης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου