ΤΟ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟΝ ΦΡΟΝΗΜΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΕΙΡΑΣ ΕΛΕΝΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΙΝΑΣ

(ΤΗΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΚΑΙ ΑΓΓΕΛΙΚΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΩΝΟΜΑΣΘΕΙΣΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ ΜΟΝΑΧΗΣ) 

 Εἰς ἕνα καινούργιο πολύ ἀξιόλογο βιβλίο πού ἦλθε στά χέρια μου, γραμμένο ἀπό τήν Θεοτέκνη Μοναχή Ἁγιοστεφανίτισσα καί ἔχει τόν τίτ-λο «Ἡ Θέση τῆς Μοναχῆς στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία» πρόσεξα τό Ε’ Κε-φάλαιο: «ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΟΝΑΖΟΥΣΩΝ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ – ΟΜΟΛΟΓΗΤΡΙΕΣ ΜΟΝΑΧΕΣ» καί στό ὁποῖο τονίζεται πολύ ὀρθά καί ἐπιβεβαιώνεται μέ παραδείγματα ἁγίων ὁμολογητριῶν μοναζουςῶν ὅτι «ὅπως κατά τόν καιρό τῶν διωγμῶν τῶν πρωτοχριστιανικῶν χρόνων οἱ ἱερές παρθένες ἔσπευσαν στό μαρτύριο καί ἐφοινίχθησαν τῶ ἰδίῳ αἵματι, ἔτσι καί στόν καιρό τῶν αἱρέσεων, οἱ ἀπρόσιτες καί ἔγκλειστες μοναχές πρωτοστάτησαν στήν ὑπεράσπιση τῶν ἱερῶν δογμάτων τῆς Πίστεως». Αὐτό τό κεφάλαιο, μοῦ ἔφερε στήν μνήμη μιά νεωτέρα σχετικῶς ὁμολογήτρια μοναχή, τῶν τελευταίων Βυζαντινῶν χρόνων, τήν αὐτοκρατόρισσα Ἑλένη Παλαιολογίνα, μετωνομασθεῖσαν εἰς Ὑπομονήν Μοναχήν, ἡ ὁποία τά δύσκολα ἐκεῖνα χρόνια πού περνοῦσε μετά τήν προδοτική Σύνοδο τῆς Φερράρας – Φλωρεντίας ἡ ‘Ορθοδοξία στό Βυζάντιο, ἐκείνη ἔδωκε τήν δική της Ὁμολογία.    
  Ἡ Ἑλένη Παλαιογίνα εἶναι ἡ τελευταία ἁγία αὐτοκρατόρισσα στόν θρόνο τῆς Κων/λεως, ἡ ὁποία ἔλαμψε διά τάς ἀρετάς της, τήν ἁγιωσύνην της, ἀλλά καί διά τήν καθαρότητα τῆς Ὁμολογίας της. Αύτή ἡ καθαρότης τῆς Πίστεώς της, φαίνεται εἰς κείμενα συγχρόνων της,  τά ὁποῖα παραθέ-τει εἰς τό βιβλίον του ὑπό τόν τίτλον «Ἡ ΑΓΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗ» ὁ Πρωτοπρ. Σωτήριος Μακρυστάθης, ἐκ τῶν ὁποίων παραθέτομεν δύο χαρακτηριστι-κά ἀποσπάσματα:
  1) Τοῦ Νομοφύλακος Ἰωάννου τοῦ Εὐγενικοῦ, ἀπευθυνομένου εἰς τόν τελευταῖον Αὐτοκράτορα τῆς Κων/λεως Κων/νον Παλαιολόγον, τόν καί υἱόν τῆς Ἑλένης Παλαιολογίνας (ἁγίας Ὑπομονῆς).
  «Τώρα, Βασιλεῦ, ὑπέρ ποίας Ἐκκλησίας ὑποστηρικτής καί ὑπέρμαχος εἶναι ἡ Βασιλεία σου καί πῶς ἔχει καταντήσει αὐτή ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ (ἀπό τούς Λατίνους);. Ποῦ ἔχουν καταντήσει οἱ Ἱεροί Ναοί της; Ποῖος θεωρῆται Ποιμήν καί προστάτης της; Ποῖος Πα-τριάρχης θά σέ στέψη Βασιλέα, ὅταν ἔλθη ἡ στιγμή τῆς ἐδῶ παρουσίας σου καί ποῖος θά χρίση μέ μῦρον τήν κεφαλήν σου; Εἰς ποῖον θά παραδώ-σης τήν βασιλικήν σου Ὁμολογίαν;
  Ἐδῶ καί τόν ὁμαίμονα ἀδελφόν σου βασιλέα Ἰωάννην Η΄πού ἀπεβίωσεν, ἡ Ἐκκλησία ἔπαυσεν – πράττουσα σωστά - νά τόν μνημονεύη είς τά δίπτυχα. Αύτήν τήν πρᾶξιν τῆς Ἐκκλησίας, ἀπεδέχθη καί ἠκολούθησεν καί αὐτή ἡ Ἁγία Μητέρα σου, ἡ θειοτάτη κυρία ἡμῶν καί δέσποινα, ἡ ὁποία ἐπροτίμησε νά ἀρνηθῆ τήν φυσικήν μητρικήν στοργήν, ἀποδεχθεῖσα τήν σταθερότητα της εἰς τήν ὀρθόδοξον διδασκαλίαν τοῦ Χριστοῦ.
  Καί ὅλα αὐτά, διότι κατά τό παρελθόν ὁ ἀδελφός σου «ἐκεῖνα πού ἀπό παλαιοτάτων χρόνων ἐγένοντο δεκτά ἀπό τήν ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν» εἰς τήν ‘Ιταλίαν διεσάλευσεν καί συνεδέθη μέ τήν παπικήν «καινοτομίαν» ἤ ἠναγκάσθη νά ἀποδεχθῆ καί ἐν συνεχείᾳ ἀνθρωπίνως ὑπεστήριζεν τήν καινοτομίαν αὐτήν. Καί ἀπό τότε ἡ ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἐνῶ εἰς τό βάθος γνωρίζει τήν ἀλήθειαν, ἀνέχεται τήν κατάστασιν καί ὑποχωρεῖ εἰς μεσότητας, προτιμοῦσα τόν ἀνθρώπινον φόβον ἀπό τόν φόβον τοῦ Θεοῦ ..»
  Καί

   2) Τοῦ ἰδίου ἀπό τόν Παραμυθητικόν εἰς τόν Κων/νον Παλαιο-λόγον ἐπί τῆ κοιμήσει τῆς Μητρός του ἁγίας Ὑπομονῆς:
  «Μιμήσου τήν σταθερότητα καί τόν ζῆλον της ὑπέρ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, εἰς τοιοῦτον βαθμόν, ὥστε ἔφθασεν εἰς σημεῖον, τόν μακαρίτην ἀδελφόν σου (Ἰωάννην) τόν Βασιλέα, ἐπειδή παρεξέκκλινε ἀπό τήν Ὀρθοδοξίαν (ὑποκύψας εἰς τούς Λατίνους κατά τήν ψευδοσύνοδον τῆς Φερράρας – Φλωρεντίας) καί ἐπειδή συνέχισεν νά παρεκκλίνη καί νά ἀκολουθῆ τήν παπικήν ψευδοδιδασκαλίαν, μετά τόν θάνατόν του, «ἐξέωσεν», δηλαδή τόν ἀπέκοψεν, ἀπό τά δίπτυχα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, γεγονός πού σημαίνει, ὅτι ἐπέδειξε τήν δύναμιν νά θυσιάση τήν μητρικήν στοργήν, διά τόν σαρκικόν υἱόν της, χάριν τῆς ἀγάπης της διά τήν Ὀρθόδοξον Πίστιν!...». 
 

  Καί ἔνα μικρό σχόλιο:

 
  Σήμερα πού ὁ φιλοπαπισμός καί ὁ οἰκουμενισμός ἔχει κυριεύσει τούς πάντας, εἶναι ἀνάγκη νά προβάλλονται τοιαῦτα πρότυπα ὁμολογητῶν καί ὁμολογητριῶν, διά τοῦτο τοῦ λοιποῦ δίπλα εἰς τούς πο-λιούχους τῆς Μητροπόλεώς μας ἅγιον Σπυρίδωνα Τριμυθοῦντος, ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ, Ἅγιο Μάρκο τόν Εὐγενικό, ἅγιο Κοσμᾶ τόν Αἰτω-λό, ἅγιο Θεοδόσιο τοῦ Καυκάσου καί τόν σύγχρονο ὁμολογητή Ματθαῖο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν, θά ἔχουμε καί θά τιμᾶμε καί τήν Ὁμολογήτρια τῆς Πίστεως, τήν Βυζαντινήν αὐτοκρατόρισσαν Ἑλένην Παλαιολογίαν, τήν ἁγίαν Ὑπομονήν.