Με τη δημοσίευση αυτή θα ήθελα να δημοσιοποιήσω όλα όσα εγώ έζησα τόσο πριν, όσο και μετά το σχίσμα του 2005 της <<συνόδου>> του πρ. Πειραιώς κ. Νικολάου.
1. Στις 28 Ιουλίου του 2004, αμέσως μετά την Θεία Λειτουργία προς τιμήν της εορτής του Σεβ/του Κηρύκου, εγώ μαζί με άλλα τρία άτομα επισκεφθήκαμε τον Αρχιεπίσκοπο Ανδρέα στο Γυναικείο Μοναστήρι όπου και διέμενε, ώστε να του δώσουμε ένα χαιρετηστήριο μήνυμα του Σεβ/του Κηρύκου. Ακριβώς την στιγμή που ανεβέναμε στο κελί του, μας είδε μία καλόγρια και μας ρώτησε που πηγαίνουμε. Εμείς της απαντήσαμε πως ανεβαίνουμε στο κελί προκειμένου να συναντήσουμε τον Αρχιεπίσκοπο και να του δώσουμε ένα γράμμα από τον Σεβ/το Κήρυκο. Όταν το άκουσε αυτό μας παρακάλεσε να της δώσουμε τον φάκελο, λέγοντας πως η ίδια θα τον έδινε στον Μακ/το, καθώς εκείνη την στιγμή δεν ήταν εκεί. Όταν εγώ το άκουσα αυτό, χωρίς να το θέλω, γύρισα το κεφάλι μου και είδα ακριβώς κάτω από το κελί, στο δρόμο, το αυτοκίνητο του Αρχιεπισκόπου. (Τα συμπεράσματα δικά σας). Εμείς κάναμε υπακοή στην μοναχή, της δώσαμε τον φάκελο και την ακολουθήσαμε σε ένα μικρό δωμάτιο που μας πήγε προκειμένου να μας προσφέρει ένα χυμό. Καθώς περιμέναμε το κέρασμα, ξαφνικά βλέπουμε να έρχεται κοντά μας η αδ. Θεολογία. Κάθησε μαζί μας και ξεκινήσαμε έναν διάλογο. Εγώ όμως έτυχε να ήμουν πολύ στεναχωρημένος, δεν μιλούσα καθόλου και είχα συνέχεια το κεφάλι σκυφτό. Σαν το είδε αυτό η μοναχή, αμέσως με ρώτησε τι έχω. Εγώ της απάντησα με κάθε ειλικρίνεια πως λυπάμε για όσα είχαν αρχήσει να συμβαίνουν στο χώρο μας. Με ρώτησε από που νομίζω πως όλα αυτά ξεκινάνε. Εγώ της είπα πως αρχή και τέλος όλων αυτών είναι το Νέο Ημερολόγιο, το οποίο προσπαθεί να αφανήσει την Ορθοδοξία. Μόλις το άκουσε αυτό η αδ. Θεολογία αμέσως μου είπε: ''Είναι άδικο να μιλάμε έτσι για του Νεοημερολογίτες, διότι κι εκείνοι είναι εν Χριστώ αδελφοί μας. Μάλιστα εγώ είχα παρεβρεθεί και στην ενθρόνιση του Νεοημ/γίτη Μητροπολίτη Μεσογαίας κ. Νικολάου, ως εκπρόσωπος της Μονή μας και του είχα δώσει και τα καταστατικά της''. Εγώ, όταν άκουσα αυτά τα λόγια πραγματικά έφριξα και το μόνο που αμέσως της απάντησα ήταν τα εξής: ''Αδελφή, ακούτε τι μου λέτε; Τολμάτε να αποκαλείτε ως εν Χριστώ αδελφούς μας του αιρετικούς Νεοημ/τες; Είναι ποτέ δυνατόν αυτό; Κι έπειτα, πως μπορέσατε εσείς, μία Ορθόδοξη μοναχή να δώσετε το παρόν στην τελετή ενθρονίσεως του Νεοημ/γίτη επισκόπου; Το επιτρέπουν αυτό οι Θείοι και Ιεροί Κανόνες; Συγχωρέστε με, αλλά για εμένα πλέον έχετε χάσει την Ομολογία σας και πολύ περισσότερο δεν μπορείτε να λογίζεστε ως Ματθαιϊκή Μοναχή''. Καθώς της είπα αυτά τα λόγια, σταμάτησε να μου μιλάει, γύρισε το κεφάλι προς τους άλλους τρεις με τους οποίους είχαμε επισκεφτεί το μοναστήρι και η κουβέντα μου μαζί της τελείωσε εδώ. Πάντως ο Θεός ηυδόκησε και φανερώθηκε το μεγάλο ατόπημα της εν λόγω μοναχής.
2. Την πρώτη Κυριακή μετά από την παράνομη <<παραίτηση>> του Αρχιε/που κ. Ανδρέα, Κυριακή του Πάσχα, εις την ενορία μου τον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Κάτω Ηλιουπόλεως, έλαβε χώρα η τελετή του Εσπερινού της Αγάπης. Τότε ήταν και η πρώτη φορά που ο Σεβ/τος Κήρυκος έκανε ξεχωριστά από τους υπόλοιπους Αρχιερείς την Συνόδου ''Αγάπη'' στην Αγία Αικατερίνη. Οι περισσότεροι ενορίτες της Αγίας Τριάδος λόγω της διαφωνίας που είχαν ως προς τα γεγονότα της παρανόμου <<παραιτήσεως>> του Αρχιεπισκόπου, αποφάσισαν να εκκλησιαστούν στην Αγία Αικατερίνη. Εγώ όμως θέλησα να πάω στην αγ. Τριάδα προκειμένου να μην αφήσω μόνο του τον π. Θωμά. Με το που μπήκα στην Εκλησία, αφού πρώτα προσκύνησα, έπειτα πήγα στο Ιερό και έβαλα μετάνοια σε όλους τους Ιερείς και Αρχιερείς. Ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ανδρέας καθόταν σε μία πολυθρόνα αριστερά της Αγίας Τραπέζης και ο <<τοποτηρητής>> Πειραιώς κ. Νικόλαος ίστατο ενώπιον αυτής. Με εντονο χαμόγελο θυμιάτιζε καθώς οι ψάλτες έψελναν το ''Κύριε Εκέκραξα''. Εγώ καθόμουν σταναχωρημένος μπροστά από την αριστερή πύλη του Ιερού. Ξαφνικά με βλέπει ο Αρχιεπισκόπος με το κεφάλι σκιφτό και με φωνάζει κοντά του. ''Δημήτρη μου τι έχεις;'', με ρώτησε. Κι εγώ του απάντησα: ''Μακαριώτατε μήπως είναι ευλογημένο να βάλετε και το τρίτο εγκόλπιο για να είμαι χαρούμενος;''. Τότε μου είπε με ωραίο και γλυκό τρόπο: ''Όλα θα πάνε καλά Δμήτρη μου, μην ανησυχείς''. Έπειτα ο Αρχιεπίσκοπος Ανδρέας μαζί με τους υπολοίπους Αρχιερείς και Ιερείς εξήλθαν του Ιερού, προκειμένου να αρχίσει η ανάγνωση του ιερού Ευαγγελίου σε διάφορες γλώσσες. Εγώ δεν θέλησα να βγω. Κάποια στιγμή μπήκε μέσα στο Ιερό ο Διάκος του Αρχιεπισκόπου π. Μεθόδιος και με ρώτησε γιατί δεν βγαίνω να διακονήσω. Τότε εγώ των ρώτησα: ''Πάτερ μου, να βγω και να διακονήσω ποιόν; Τον Αρχιεπίσκοπο Ανδρέα ή τον Σεβ/το κ. Νικόλαο;''. ''Αυτά άσε να τα λύσουμε στη Σύνοδο εμείς οι Ιερείς και οι Επίσκοποι'', μου απάντησε. Εγώ τότε βγήκα και πήγα και κράτησα τη ράβδο του Μακ/του Ανδρέου. Μόλις τελείωσε ο Εσπερινός, από την αριστερή πόρτα του Ιερού, με φώναξε και μου μίλησε ο π. Ανανίας. Με ρώτησε κι εκείνος τι έχω. Όταν εγώ του απάντησα πως δεν μου άρεσε η εικόνα που είχα δει, δηλ. να κάθετε εκείνη την ημέρα ο Αρχιεπίσκοπος σε μία απλή καρέκλα και ο Σεβ/τος κ. Νικόλαος επάνω στο Θρόνο, τότε μου είπε: ''Μα αφού ο Αρχιεπίσκοπος είναι άρρωστος και δεν μπορεί να ανέβει τα σκαλιά του Θρόνου''. Εγώ δεν αρκέστηκα στην απάντηση αυτή και αμέσως είπα στον π. Ανανία: ''Ναι όμως να ανέβει τα σκαλιά του αεροπλάνου και να πάει μέσα σε μία μέρα από Κύπρο μέχρι Θεσσαλονίκη μπορούσε''!!! Αυτά μου είπε, είναι αναλήθειες που γράφονται στην <<Πνοή>> και δεν πρέπει να τις πιστεύεις και ούτε να διαβάζεις αυτό το περιοδικό. Εσύ πρέπει να κάνεις υπακοή στη Σύνοδο. Καθώς μου έλεγε αυτά, πέρασε από μπροστά μου ο Πειραιώς κ. Νικόλαος. Έφυγα από τον π. Ανανία και πήγα να μιλήσω μαζί του. Στην αρχή ο Ιερέας - σωματοφύλακάς π. Παντελέημων Ντέσκας δεν θέλησε να με αφήσει. Παρενέβει όμως ο ίδιος ο κ. Νικόλαος και με ρώτσε τι ήθελα να του πω. Τότε εγώ τον ρώτησα: ''Γιατί Σεβ/τε σήμερα καθήσατε εσείς στον Θρόνο και όχι ο Αρχιεπίσκοπος;''. ''Μα αφού πλέον εγώ είμαι τοποτηρητής, μιάς και ο ίδιος ο Αρχιεπ/πος παραιτήθηκε από μόνος του'', μου απάντησε. Εγώ τότε με απόλυτη ειλικρίνεια του είπα: ''Σεβ/τε ο Αρχιεπίσκοπος δεν παραιτήθηκε, τον παραιτήσατε''!!! Μετά από αυτά έφυγε ο Σεβ/τος κ. Νικόλαος χωρίς να μου πει τίποτα. Μάλιστα η κουβέντα αυτή με όλους τους εκεί παρεβρισκομένους, έφτασε μέχρι την Βέροια και ο Σεβ/τος Ταράσιος πήρε τηλέφωνο την γιαγιά μου για να της δώσει συγχαρητήρια για τα όσα είπα.
3. Το 2005 και καθώς τα εκκλησιαστικά γεγονότα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο και η φωνή του Σεβ/του Κηρύκου είχε παντελώς φημωθεί από την Σύνοδο, ο Σεβ/τος αναγκάστηκε να συντάξει την αποτείχισή του από τη Σύνοδο. Τότε βρισκόμουν κι εγώ στο Κορωπί. Με κάλεσε από βραδύς στο κελί του και με ρώτησε αν θα ήθελα την επομένη ημέρα να πήγαινα στη Σύνοδο το έγγραφό του. Εγώ του είπα πως θα το έκανα με μεγάλη μου χαρά. Έτσι κι έγινε. Την επομένη αφού πρώτα πήγα μαζί με τον Σεβ/το σε ένα τυπογραφείο στην Αθήνα προκειμένου να βγάλει αντίγραφα για όλους τους Αρχιερείς, κατόπιν ξεκίνησα για το Περιστέρι, Οδός Μάρκου Μπότσαρη, όπου και τα γραφεία της Συνόδου. Όταν έφτασα, στην είσοδο του πνευματικού κέντρου επικρατούσε ησυχία. ανέβηκα στα γραφεία και βρήκα εκεί τον π. Μιχαήλ Ιωάννου. Τον ρώτησα που μπορώ να βρω τους Αρχιερείς ώστε να τους δώσω την επιστολή του Σεβ/του. Εκείνος τότε μου είπε πως δεν μπορούσα να τους δω γιατί είχαν ξεκινήσει την συνεδρίαση. Του είπα πως έπρεπε οπωσδήποτε να τους παραδώσω την επιστολή, διότι αφορούσε όλα όσα συζητούσαν εκείνη την ημέρα. Με προέτρεψε να πάω να χτυπήσω την πόρτα. Εγώ όμως δεν είχα το θάρος να το κάνω αυτό μόνος μου. Έτσι τον ρώτησα αν θα μπορούσε να με βοηθήσει. Μου είπε πως θα το κάνει και ευχήθηκε κανείς να μην του βάλει μετά τις φωνές. Με το που φτάσαμε έξω από την πόρτα των συνεδριάσεων της Συνόδου και δευτερόλεπτα πρωτού ο π. Μιχαήλ την χτυπήσει, του ζήτησα να περιμένουμε λίγο. Κι αυτό διότι άκουσα από μέσα τον κ. Κάτσουρα να λέει τα ακοόλουθα: ''Σήμερα Μακ/τε και Σεβ/τοι Αρχιερείς, μαζευτήκαμε εδώ για να καταδικάσουμε τον Σεβ/το Κήρυκο και τον π. Αμφιλόχιο''. Τότε εγώ είπα στον π. Μιχαήλ: ''Τ' ακούτε πάτερ μου; Πίσω από αυτή την πορτά ετούτη την ώρα κάποιοι άνθρωποι καταδικάζουν δύο διαφωνούντες, χωρίς καν να τους έχουν ακούσει. Αυτά δεν φωνάζει τόσο καιρό ο Σεβ/τος Κήρυκος; Πως ο κ. Κάτσουρας κάνει ότι θέλει τη Σύνοδο;''. Ο π. Μιχαήλ με κοίταξε έκθαμβος χωρίς να μου απαντήσει τίποτα. Τότε του είπα να χτυπήσει. Την πόρτα άνοιξε ελάχιστα ο π. Παντελεήμων Ντέσκας. Του είπα πως ήμουν από τον Σεβ/το Κήρυκο και πως εγώ ο ίδιος έπρεπε οπωσδήποτε να δώσω στα χέρια των Αρχιερέων την επιστολή του Σεβ/του. Δεν με άφησε να το κάνω, μου ζήτησε τα χαρτιά και μου είπε να μείνω ήσυχος και πως θα τα μοίραζε ο ίδιος.
Την ίδια μέρα στο Κορωπί ο Σεβ/τος Κήρυκος είχε συγκαλέσει την Μητροπολιτική Σύνοδο ώστε να ενεημερώσει τους Ιερείς για την αποτείχιση. Λίγο πριν ξεκινήσει η Σύνοδος, ο Σεβ/τος δέχτηκε τηλεφώνημα από τον Σεβ/το Ταράσιο και έμαθε πως η επιστολή που είχα πάει στα γραφεία πραλίγο να μην μοιραστεί στους επισκόπους. Αυτό όμως δεν έγινε διότι αντέδρασε ο ίδιος ο Σεβ/τος κ. Ταράσιος λέγοντας πως αν δεν μοιράσουν τα χαρτιά θα έφευγε από τη Σύνοδο. Τελικά η επιστολή κατόπιν πιέσεως του Σεβ/του Ταρασίου διανεμήθηκε.
4. Λίγο καιρό πριν από την επεισοδιακή κατάληψη του Ιερού Ναού Αγίας Τριάδος Κάτω Ηλιουπόλεως, ο κ. Δημήτριος Κάτσουρας μετά από την Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία, με φώναξε κοντά του και με ρώτησε για ποιον λόγω η γιαγιά μου (Δήμητρα Ανδριανάκη), μαζί με άλλες γυναίκες, την στιγμή που εκείνος βγαίνει να μιλήσει φεύγουν και πηγαίνουν και κάθονται στο δωματιάκι της Εκκλησίας. Τότε εγώ τον κοίταξα στα μάτια και του είπα: ''Δημήτρη μου θέλεις να σου πω την πάσα αλήθεια; Λοιπόν άκου. Όλα αυτά γίνονται διότι όπως λέγει ο Απ. Παύλος ''εν τα χείλη υμνείς τον Χριστό αλλά η καρδιά σου πόρρω απέχει από εκείνον''. Και τούτο διότι βγαίνεις στην ωραία πύλη και λες μεγάλους λόγους και μετά προβαίνεις σε πράξεις παντελώς αντιεκκλησιαστικές. Γι' αυτό Δημήτρη μου οι συγκεκριμένες γυναίκες αντιδρούν έτσι. Διότι δεν ανέχονται την κοροϊδία. Με το που άκουσε αυτά τα λόγια ο κ. Κάτσουρας, αμέσως θήμωσε και έφυγε χωρίς να μου πει τίποτα.
5. Μερικές Κυριακές πριν την κατάληψη της Αγ. Τριάδος, κι ενώ συνέχιζα να παρακολουθώ το κατηχητικό που μας έκανε ο κ. Κάτσουρας, όλα τα παιδιά ανεβήκαμε επάνω στο δεύτερο όροφο για να ξεκινήσει το μάθημα της Κυριακής. Λίγο πριν την ολοκλήρωσή του, ο κ. Κάτσουρας είπε σε εμάς: ''Σε λίγο καιρό θα έχουμε δικά μας κλειδιά και θα ερχόμαστε εδώ στον δεύτερο όροφο να βλέπουμε ταινίες και να μιλάμε κι άλλες ημέρες πλην της Κυριακής''. Εγώ κατάλαβα τα όσα εννωούσε μέσα από τα λόγια του αυτά.
6. Συμμετέχοντας εγώ σε όλα τα κατηχητικά που μας έκανε ο κ. Κάτσουρας στην αγ. Τριάδα τις Κυριακές μετά την Θεία Λειτουργία, ήμουν παρόν και στην τελετή λήξης. Έτσι την συγκεκριμένη Κυριακή δεν έγινε μάθημα. Όλα τα παιδιά κληθήκαμε να ανέβουμε στον δεύτερο όροφο. Εκεί περάσαμε όλα από το κελί του Περαιώς κ. Νικολάου ώστε να μας μοιράσει παγωτίνια για την λήξη του κατηχητικού. Όταν έφτασε ή σειρά μου, πήρα το παγωτό και είπα στον Σεβ/το Πειραιώς: "Την ευχή σας Σεβ/τε''. Η προσφώνησή μου δεν του άρεσε και θυμωμένος μου είπε: ''Βλέπεις εκεί το δεσποτικό ραβδί; Αν δεν με πεις Μακ/το θα σε κυνηγήσω''. Τότε κι εγώ του απάντησα: ''Εγώ Μητροπολίτη σας γνώρισα και γι' αυτό θα σας αποκαλώ Σεβ/το. Άλλωστε η Εκκλησία μας έχει Αρχιεπίσκοπο και ζει''. Χωρίς να μου πει τίποτα μου έδωσε το παγωτό και αμέσως έφυγα.
7. Ο αοίδημος π. Θωμάς Κοντογιάννης ( ο και μετονομασθείς δια του Θείου και Αγγελικού σχήματος εις Θεόδωρον Ιερομ/χον), το καλοκαίρι αφού πλέον είχαν κλείσει τα σχολεία, είχε ξεκινήσει να με φέρνει στην Αγία Τριάδα προκειμένου βοηθώντας τον στις Θείες Λειτουργίες να μαθαίνω και τα του Αναλογίου. Έτσι το απόγευμα κάποιου Σαββάτου, πήγα στην Εκκλησία προκειμένου να τον βοηθήσω στον Εσπερινό. Δυστυχώς τον βρήκα πολύ ταραγμένο. Ρώτησα κάποιον που ήταν εκεί, για ποιον λόγω ο πάτερ ήταν λυπημένος. Μου είπαν πως την επομένη ημέρα θα ερχόταν για Συλλείτουργο ο Σεβ/τος κ. Νικόλαος και γι' αυτό ήταν έτσι ο π. Θωμάς. Όταν τελείωσε ο Εσπερινός και αφού ανέβηκα μαζί με τον π. Θωμά στο σπίτι του, στον πρώτο όροφο, τον ρώτησα : ''Πάτερ μου τι έχετε;''. Και μου απάντησε λυπημένος: ''Τι να έχω Δημήτρη μου; Αύριο θα έρθει ο Σεβ/τος Νικόλαος για Συλλείτουργο και παρ' ότι διαφωνώ μαζί του δεν μπορώ να κάνω κάτι''. ''Γιατί δεν μπορείτε πάτερ μου;'', τον ρώτησα. ''Γιατί με απειλεί πως αν δεν συλλειτουργήσω μαζί του θα μου βάλει Αργία''!!! Τότε κατάλαβα σε πόσο δύσκολη θέση ήταν ο Ομολογητής Ιερέας και πόσο απάνθρωπος ήταν ο πρώην Πειραιώς κ. Νικόλαος. Διότι όσοι γνώρισαν τον π. Θωμά, ξέρουν πως το ενδεχόμενο της Αργίας σήμαινε για εκείνον πνευματικό θάνατο. Καθώς ως άξιος λειτουργός του Υψίστου, λειτουργούσε όχι μόνο τις Κυριακές, όχι μόνο στις εορτές, αλλά καθημερινώς. Προκειμένου να προσεύχεται για το ποίμνιό του''!!!
8. Όταν πλέον ο πρώην Πειραιώς μετά των οπαδών του πήραν ολοκληρωτικά την αγ. Τριάδα, ο π. Θωμάς αναγκάστηκε να αποχωρήσει από εκεί μιας και πλέον δεν είχε ούτε το δικαίωμα να μπαίνει εις την Εκκλησία που ανήγειρε και διακόνησε επί 30 ολόκληρα χρόνια. Στέγη του πλέον έγινε ο Ιερός Ναός αγ. Αικατερίνης στο Κορωπί. Όμως ο π. Θωμάς έπρεπε να συνεχίσει να εξυπηρετεί το ποίμνιό του στην Ηλιούπολη, το οποίο τον ακολούθησε, γι' αυτό και άρχισε να τελεί Θείες Λειτουργίες στο ακατάλληλο μέχρι τότε προς χρήσιν μόνιμης ενορίας παρεκκλήσιο του Αγ. Σπυρίδωνος στον Καρέα. Για να γίνει αυτό, ο πάτερ όποτε ήταν να λειτουργήσει, ερχόταν από το προηγούμενο βράδυ και έμενε στην Αγ. Τριάδα. Εκεί πήγαινα και έμενα κι εγώ μαζί του. Το πρωί σηκωνόμασταν, ( ο πάτερ πάντα Πρώτος), κι αφού άναβε το ακοίμητο καντήλι που είχε στο κελί του και θυμιάτιζε όλο το διαμέρισμα, έπειτα αναχωρούσαμε για τον αγ. Σπυρίδωνα. Εκεί ο πολιός και Ομολογητής Ιερέας, προσέφερε στο ποίμνιό του τον Χριστό θυσία αληθινή, σε συνθήκες κρύου και πλήρους ακαταλληλότητος για την ηλικία του. Ο πρ. Πειραιώς κ. Νικόλαος ενώ ενημερονόταν για τον αγώνα που έκανε ο π. Θωμάς εντούτοις όμως ποτέ δεν θέλησε να τον καλέσει ωστε να συζητήσουν ήρεμα και ανθρώπινα όλα εκείνα που ανάγκαζαν τον πάτερ να περνάει όλη αυτή την κακουχία.
9. Πρίν ο πρώην Πειραιώς κ. Νικόλαος μας διώξει εντελώς από το κτίριο της Αγ. Τριάδος, όλοι εμείς οι ενορίτες, επειδή έπρεπε να διαχωρίσουμε την θέση μας από εκείνη του κ. Νικολάου, σκεφθήκαμε πως αυτό μπορούσαμε να το κάνουμε με φιλιρηνικό τρόπο. Έτσι καταλήξαμε στην απόφαση να ξεκινήσουμε να φτιάχνουμε στον τρίτο όροφο της αγ. Τριάδος ένα παρεκκλήσιο επ' ονόματι του αγ. Μηνά. Κλείσαμε τα παράθυρα με νάϋλον, προκειμένου να μην περνάειμέσα το κρύο και ξεκινήσαμε να κάνουμε εκεί τη Β΄ και Γ΄ στάση των Χαιρετισμών (μέχρι τότε τους χαιρετισμούς τους κάναμε στο σαλώνι του διαμερίσματος του π. Θωμά). Μετά την ολοκήρωση και της Γ΄ στάσης, ανεβαίνει επάνω ο κ. Απόστολος Γάτης και αφού επεξεργάστηκε τον χώρο, είπε ειρωνικά σε όλους μας: ''Καλά είστε εδώ. Δεν σας χρειάζονται μεγάλοι ναοί. Οπότε η αγ. Τριάδα σας είναι περιττή''!!!. Αμέσως ο π. Θωμάς του απάντησε: ''Ευλογημένε και ταλαίπωρε Απόστολε...''. Εμείς καθώς λάβαμε εντολή από τον πάτερ, δεν απαντήσαμε στα λόγια αυτά του κ. Γάτη. Μετά από δύο μέρες στα σκαλιά που οδηγούν στον Τρίτο όροφο και έξω από την πόρτα του ασανσέρ του τρίτου ορόφου, τοποθετήθηκε σιδερένια πόρτα με ειδικά λουκέτα ώστε να μην μπορούμε να φτάσουμε εκεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου