Πολλοί ορθόδοξοι χριστιανοί, ενώ θα έπρεπε να είναι <<τέκνα φωτός>>, αληθινά παιδιά του Θεού, παρασύρονται από το σύγχρονο κοσμικό πνεύμα και ακολουθούν δρόμους που οδηγούν εις ην καταστροφήν των ψυχών των.
Δυστυχώς τούτο συμβαίνει και εις πλείστους, γονείς, οι οποίοι ενώ θα έπρεπε να ενσταλάσσουν εις τας ψυχάς των τρυφερών βλαστών των, εκ νεαράς ηλικίας, την αγάπην προς την εκκλησίαν, την θρησκευτικήν ζωήν, την πνευματικήν ανωτερότητα, το καλόν παράδειγμα, την υπακοήν, τον σεβασμόν, εν τούτοις δεικνύουν μίαν νοσηράν αγάπην προς τα τέκνα των εις τρόπον, ώστε να τα οηγούν χωρίς να το καταλαβαίνουν εις την ηθικήν των καταστροφήν.
Ούτω βλέπομεν τους τοιούτους γονείς να μεταβαίνουσι με τα τέκνα των εις την <<πομπήν του σατανά>> τον κινηματογράφον, όπου μεταδίδεται εις την εύπλαστον ψυχήν του παιδιού η βρώμα, και η δυσσωδία, η ανηθικότης και η αισχρότης και να ετοιμάζεται ούτω η ηθική καταστροφή των.
Αλλά μήπως και το ραδιόφωνον και η τηλεόρασις υστερεί εις την καταλυτικήν αυτήν ενέργειαν; Ουδόλως τουναντίον εδώ ο παμπόνηρος διάβολος <<ο άρχων του κόσμου>> οργιάζει τοσούτον, ώστε να αποχαλινώνη παντελώςτην νεολαίαν.
Ίδετε τώρα τα αποτελέσματα εκ της τοιαύτης καθημερινής σχεδόν απασχολήσεως των τέκνων των και της απερισκεψίας των γονέων των: Νευρασθένειαι, αφροσύνη, τρέλλα, οκνηρία, βλασφημία, απειθαρχία εις την οικίαν και το σχολείον, τραυματισμός της ψυχής των, εκφυλισμός, τρομοκράτησις τούτων κατά την ώραν του ύπνου, ζωή άνευ Θεού και κατά του Θεού!
Οι τοιούτοι γονείς οίον σπόρον έσπιραν, τοιούτον καρπόν θα θερίσωσι... <<Τυφλός εάν τφλόν οδηγή, αμφότεροι εις βόθυνον πεσούνται>>. <<Τα οψώνια της αμαρτίας θάνατος>>. Επιβάλλεται λοιπόν αποχή από τα άσεμνα θεάματα καθ' όσον είναι έργα πορνικά, άθρησκα, βέβηλα, ανήθηκα, τοποθετηθέντα εις την ορθόδοξον ΕΛΛΑΔΑ μας υπό των σκοτεινών δυνάμεων δια να την μολύνουν.
Αδελφοί γονείς! <<Νυν κρίσις εστί του κόσμου τούτου>>. Ας απομακρυνθώμεν τελείως εκ των διαφόρων πομπών και παραστάσεων του Σατανά! Ας υπομείνωμεν και την χλεύην και τον πόλεμον <<του κόσμου τούτου>> δια να είμεθα άξιοι του Μακαρισμού. <<Μακάριοι έστε όταν ονειδείσωσιν υμάς...>>.
Μακράν, μακράν, αδελφοί μου από των πομπών του Σατανά!Προσοχή εις παν βήμα μας, ίνα αποφύγωμεν τας παγίδας του διαβόλου! <<Ωδέ εστί η υπομονή των αγίων>>. Διόλου δε ας μην φοβηθώμεν από τον ονειδισμόν του <<κόσμου τούτου>> του φθειρομένου, διότιο Κ.Η.Ι.Χ. <<εξήλθε νικών, ίνα νικήση>>.
Κείμενον του κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Ν. ΚΑΡΑΣΗ
Παλαιού διδασκάλου
Σχόλιον διαχειριστού:
Μπορεί η παραπάνω άποψη σε μερικούς να ομοιάζει ολίγον τραβηγμένη, εν τούτοις όμως αυτή είναι η πάσα αλήθεια επί του μείζονος θέματος ''ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ''. Διότι το να είναι κάποιος γονέας δεν είναι κάτι το απλό. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να κληθούμε όλοι μας να καθοδηγήσουμε σωστά σάρκες που προέρχονται από την σάρκα μας και νέες ψυχές οι οποίες καλούνται να ζήσουν πλέον μέσα σε μία απάνθρωπη κοινωνία. Η επιστήμη έχει εξελιχθεί τόσο πολύ, που σε ορισμένς χώρες υπάρχουν και σχολεία γονέων, μέσα στα οποία οι νέοι γονείς καλούνται να μάθουν τον ακριβή τρόπο διαχειρίσεως της παιδικής ψυχής. Κάτι το οποίον από την κοσμική πλευρά είναι πάρα πολύ θετικό. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε και το σημαντικότερο όλων, τον Χριστόν, την Εκκλησίαν. Διότι καλά όλα τα παραπάνω, όταν όμως λείπει η καθοδήγηση και η ευλογία του ίδιου του Χριστού, τότε παν ανθρώπινον εστί μάταιον. Επομένως αν κάποιοι διαφωνούν με την παραπάνω γνώμη, μπορούν δια μέσου της καθημερινής προσευχής, να παρακαλούν τον θεό ώστε να τους χαρίζει πλούσια την δωρεά της διακρίσεως, ώστε να πετύχουν μία μέση λύση. Είναι και αυτό μία άλλη άποψις, λιγάκι πιο συγκρατημένη και όχι τόσο ακραία. πλην όμως, όλοι οι γονείς ας έχουν στην άκρη του μυαλού τους αυτό που έκανε ο Άγιος Νεκτάριος ως καθηγήτής της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής, πρωτού πάει να διδάξει τους μαθητές του. Αρκετή ώρα πριν εισέλθει εις την τάξη προκειμένου να διδάξει, προσευχόταν γονυκλινώς στον Κύριο να τον Φωτίσει ώστε όλα όσα θα πει να είναι τα σωστά. Διότι αν δεν γινόταν αυτό, τότε, έλεγε, πως θα ήταν αποκλειστικά ιδική του ευθύνη η λάθος καθοδήγηση των ψυχών που ήταν απέναντί του. Αν αυτό γινόταν από έναν άγιο και απλό καθηγητή, πόσο μάλλον πρέπει να γίνεται από τους ίδιους τους γονείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου