[ Μετά πολύς αγάπης αφιερώνουμε το παρακάτω κείμενο εις τους ακολουθούντας την ''σύνοδο'' του φερομένου ως ''αρχιεπ/που'' κ. Στεφάνου Τσακίρογλου. Ιδιαίτερα δε το αφιερώνουμε εις όλους εκείνους που κατά καιρούς σχολιάζουν αρνητικά την ενασχόλισή μας με τα σοβαρά θέματα Ομολογίας Πίστεως].
Είναι πολύ χαρακτηριστικό το κείμενο του αγίου Συμεών του νέου Θεολόγου (από τον Ηθικό του Λόγο ΙΑ, 14 - 15). Διαβάζοντάς το βλέπουμε την μεγάλην επικαιρότητα που έχει και πόσον πρέπει να ληφθή υπ' όψιν και από εμάς σήμερα. Βλέπουμε δηλαδή με τι παρρησία ενεργούσαν οι άγιοι, που όταν επρόκειτο για παράβαση και αδικία, ενίσταντο υπέρ των εντολών του Θεού και δεν υποχωρούσαν με τίποτα, και πως ενεργούμε εμείς σήμερα που με το παραμικρό, με την παραμικρή απειλή, υποχωρούμε, συμβιβαζόμαστε και κάμνουμε το θέλημα του πονηρού, και καμμιά φορά τα προδίδουμε όλα.
Ιδού το κείμενο:
''(Δέδοικα)... μή απειλαί ανθρώπων πτοήσουσι και των εντολών σου παραβάτην εργάσονται, (δέδοικα) μή συνεπισκόπων παρακλκήσεις και φίλων, αδικίας με συγκοινωνόν απεργάσονται, ή αδικούντων αυτών σιωπώντα, ή κακώς πραττόντων συνεργόν γινόμενον και μή τούτους ελέγχοντα παρρησία και την Ένστασιν υπέρ των εντολών σου επιδεικνύμενον''.
Δηλαδή: ''(Φοβάμαι)... μήπως με πτοήσουν απειλές ανθρώπων και με καταστήσουν παραβάτη των εντολών σου. (Φοβάμαι) μήπως οι παρακλήσεις των συνεπισκόπων και των φίλων με καταστήσουν συγκοινωνό της αδικίας, ή με κάνουν να σιωπώ, όταν αυτοί αδικούν, και να συνεργάζωμαι όταν κακοπραγούν, αποφεύγοντας να τους ελέγχω με παρρησία και να επιδεικνύω την ένστασιν υπέρ των εντολών σου''.
Είναι πράγματι ενα θαυμάσιο και πολύ διδακτικό κείμενο.
Με την ευκαιρία αυτή παραθέτω και το άλλο θαυμάσιο κείμενο του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού, το οποίον μας εξηγεί τρόπον τινά τι σημαίνει το ''επιδεικνύω την ένστασιν υπέρ των εντολών του Θεού'':
''Ημείς δε ερευνήσωμεν τας Γραφάς και τας παραδόσεις των αγίων Πατέρων, και τούτους μιμησώμεθα. Και ως ηύραμεν την Εκκλησίαν από Χριστού καταβάσεως, ούτως αυτήν και παραφυλάξωμεν, ούτως αυτήν παραδώσωμεν, και μή χωρίσωμεν εαυτούς των Πατέρων ημών, άλλα μεν αναγινώσκοντες και άλλα νοούντες, μήπως ελθούσα ετέρα γενεά, μέλλη ημάς αναθεματίζειν, και ανασκάπτειν ως παρά της Εκκλησίας τους τύπους και τους νόμους φρονούντας. Και όντως ημάς ουδέν ωφελήσουσι τα πέρατα της γης. Εγώ εύχομαι και παρακαλώ τον Θεόν, ίνα ει και ανάξιον είμι του ουρανού και της γης, καταξιώση με με τους Πατέρας των επτακοσίων ετών, και των αγίων και οικουμενικών έξι Συνόδων έχειν μέρος... και μέχρις εκχύσεως αίματος της ομολογίας ημών την καλήν και βεβαίαν κρηπίδα ακράδαντον κατέχωμεν, ίνα ακούσωμεν και ημείς, ''Πίστις υμών σέσωκεν υμάς. Πορεύεσθε εις ειρήνην''. (Ιερός Δαμασκηνός, PG 95,344).
Εάν δεν προσέξωμεν αυτά που μας προστάζουν οι Πατέρες κινδυνεύομεν, να ακούσωμεν εκείνο που λέγει ο Ιερός Δαμασκηνός: ''Και γεγόνασιν οι ποτέ υιοί, αλλότριοι της των Πατριαρχών και Πατέρων αυτών ευγενείας''. (Λόγος αποδεικτικός P.G. 95, σελ. 332 και 333). Μη γένοιτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου