ΤΑ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΣΥΝΟΔΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΥΠΟΚΑΤΕΣΤΗΣΑΝ ΤΟ ΣΥΝΟΔΙΚΟ ΘΕΣΜΟ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΗΚΑΝ ΚΑΙ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΑΝ ΤΟΥΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ. ΜΕΡΟΣ 12ο

Η Επιστολή ''φωτιά'' του Σεβ/του Βερροίας κ. Ταρασίου

προς τον Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Νικόλαο

3η σελίδα

(συνέχεια προηγούμενης ανάρτησης)

Το κείμενο της τρίτης σελίδας της Επιστολής σκαναρισμένο

Ακριβής αντιγραφή του κειμένου της τρίτης σελίδας της Επιστολής

 <<Δεν μπορώ να μη αναφέρω και την διαστρέβλωσι που κάνατε στα λόγια μου περί παραιτήσεως του Μακαριωτάτου, διότι αυτό είναι μεγάλη αδικία εις βάρος μου. Μετά την ''παραίτησι'', μου είπατε στο τηλέφωνο ότι εγώ ο ίδιος πρότεινα στον Μακαριώτατο να παραιτηθή και πως τώρα δεν δέχεσαι την παραίτησι; Πράγματι σε μία έκκρηξι για τις παραβάσεις και παρανομίες που συμβαίνουν, πρότεινα στον Μακαριώτατο να παραιτηθεί. Τι εσήμαινε αυτό. Ότι ο Μακαριώτατος πρέπει να εξετάση τον εαυτόν του, μήπως η συνείδησίς του του καταμαρτυρεί ότι περιέπεσε εις ''Κανονικάς ή άλλας παραβάσεις''(1) και να θέση το πρόβλημά του ενώπιον της Συνόδου και αν πρέπει να παραιτηθή. Και νομίζω πως αυτό που πρότεινα, προβλέπεται από τους Ιερούς Κανόνες. Εκείνο που δεν προβλέπεται, αλλά και καταδικάζεται με την εσχάτην των ποινών, είναι η παραίτησις που έκανε ο Μακαριώτατος την 5.2.03. Διότι ο Μακαριώτατος, δεν επεκαλέσθη ''Κανονικές παραβάσεις'' στις οποίες τυχόν περιέπεσε, αλλά ''λόγους υγείας'' (2), και μάλιστα ανυποστάτους, δηλαδή ψευδείς. Γνωρίζετε πολύ καλά, ότι σύμφωνα με τους Κανόνες, όταν κάποιος Επίσκοπος αφήσει την Επισκοπή του και δεν μπορεί να επιστρέψει λόγω ''δεινής ασθενείας'' ''ακινησίαν αυτώ εμποιούσαν'', δηλαδή ''τον κρατάει ακίνητο στο κρεββάτι'', ή δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον, τότε η Σύνοδος έχει την δυνατότητα, εάν θέλη, να εκλέξη άλλον στην θέσιν του. Εκούσια παραίτησις, όμως, δια λόγους ανυπάρκτους, όπως έκανε ο Μακαριώτατος, δεν προβλέπεται και όταν συμβή κάτι παρόμοιο, οι κανόνες προβλέπουν τιμωρία και επάνοδο στην τάξιν των μοναχών. Πολύ περισσότερον όταν γίνεται και με σκοπιμότητες.

 Στην περίπτωσι του Μακαριωτάτου δεν υπάρχουν πραγματικοί λόγοι υγείας, αφού όλοι γνωρίζουμε, ότι μετά την παραίτησί του πήγε σχεδόν σ' όλη την Ελλάδα. Κόρινθο, Κατερίνη (δια να υποκινήση εις ψήφον υπέρ του ''νέου Αρχιεπισκόπου''), Θεσσαλονίκη, έφτασε μέχρι και την Κύπρο. Επίσης λειτουργεί, συμμετέχει στις Συνεδριάσεις της Συνόδου, μετέβη και στην Πάτρα, δια να  αναλάβει καθήκοντα Προέδρου... Πατρών.(3)

 Σεβασμιώτατε, τώρα που βλέπω την εξέλιξι των πραγμάτων, θα έλεγα πάλι: ''Ναι, να παραιτηθή, ο Μακαριώτατος, όχι όμως, όπως παραιτήθηκε την 5.2.03, με παραπλάνησι προς ανταλλαγήν θρόνων κλπ., αλλά αφού αναγνωρίσει τα λάθη και τις παραβάσεις που έγιναν επί της Προεδρίας του, κατά τελευταία έτη για τα οποία είναι υπεύθυνος ο ίδιος''. Και μακάρι να ενεργούσε έτσι ο Μακαριώτατος και όχι να παραιτείτο με αυτό τον τρόπο που παραιτήθηκε, δηλαδή για να γίνετε σεις ''Αρχιεπίσκοπος'', να τον επαναφέρετε στην Πάτρα, να λαμβάνει μέρος στην Σύνοδο ως Κανονικό μέλος, να συμμετέχει στην εκλογή σου, να διώξετε τον Σεβ/το Κύρηκο από το Μενίδι κλπ., τα οποία συγχωρέστε με, αλλά εγώ τα θεωρώ ΙΕΡΟΣΥΛΙΕΣ που αργά ή γρήγορα θα καταδικασθούν από την Εκκλησία.

 Πολλές φορές, όλο αυτό το διάστημα, προσπάθησα, με τις δικές μου φτωχικές δυνάμεις, να βοηθήσω, ώστε να βγούμε από την κρίσι. Προσπάθησα πάντοτε με το καλό και ειρηνικό τρόπο, αλλά ποτέ δεν ανταποκριθήκατε.(4)>>

Λίγα λόγια σχετικά με το παραπάνω κείμενο

 Στη σελίδα αυτή, ο Σεβ/τος Ταράσιος προβαίνει σε εξίσου σημαντικές δηλώσεις. Οι δηλώσεις αυτές έχουν ως εξής:

 α) Η διαστρέβλωση των λόγων του περί ''παραιτήσεως'' του Αρχιεπισκόπου από τον Πειραιώς κ. Νικόλαο.

β) Επαναλαμβάνει για άλλη μία φορά τα όσα είχε δηλώσει στον Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Νικόλαο, σχετικά με την ''παραίτηση'' του Μακαριωτάτου.

γ) Δηλώνει πως ο τρόπος δια του οποίου έγινε η ''παραίτηση'' του Αρχιεπίσκοπου, δεν προβλέπεται και καταδικάζεται με την εσχάτη των ποινών από τους Ιερούς Κανόνες.

δ) Αναφέρει πως οι ''λόγοι υγείας'' για τους οποίους ''παραιτήθηκε'' ο Αρχιεπίσκοπος είναι ανυπόστατοι, δηλαδή ψευδείς. 

ε) Γνωστοποιεί τους σοβαρούς λόγους που οι Κανόνες επιτρέπουν την εκλογή, νέου Επισκόπου ή Αρχιεπισκόπου, και όχι την παραίτησή του. 

στ) Τονίζει πως σε περίπτωση εκούσιας παραίτησις του Επισκόπου, όπως έγινε με τον Αρχιεπ/πο, οι Κανόνες προβλέπουν τιμωρία και επάνοδο του Επισκόπου στην τάξη των μοναχών.

ζ) Αναφέρει τα ταξίδια του Αρχιεπισκόπου, τα οποία αν και άρρωστος, εν τούτοις όμως, έκανε προκειμένου να υποκινήσει την ψήφο υπέρ του ''νέου Αρχιεπισκόπου'' και,

η) Αναφέρει και τονίζει πως οι λόγοι δια τους οποίους παραιτήθηκε ο Αρχιεπίσκοπος πρόκειται περί καθαρών ΙΕΡΟΣΥΛΙΩΝ 

(συνεχίζεται...)

(1): Επ' αυτού ας σημειωθεί πως όταν ο Αρχιεπίσκοπος δήλωσε στην σύνοδο την παραίτησή του, ο ίδιος επικαλέσθηκε και λάθος χειρισμό του εις το θέμα της ''χειροθεσίας''. Όταν όμως ο Σεβ/τος Μεσογαίας του ζήτησε να γίνει πιο σαφής, τότε ο Αρχιπ/πος σιώπησε και δεν είπε τίποτα παραπάνω. Επομένως αν το ενδεχόμενο αυτό λάθος του το εξομολογούνταν στη Σύνοδο και αύτη το ενέκρινε ως λίαν σοβαρό κατά της Ορθοδοξίας, τότε ίσως και αυτός να επρόκειτο για έναν σοβαρό λόγο ο οποίος θα του επέτρεπε την παραίτηση. 

(2): Οι λόγοι υγείας που επικαλέσθηκε, ή πολύ καλύτερα, άλλοι είπαν στον Μακαριώτατο να τους επικαλεσθεί, φυσικά και δεν υφίσταντο. Τούτο, μπορεί να το επιβεβαιώσει και η πνευματικοπάιδα του, η οποία του έκανε και τις αιμοκαθάρσεις. 

(3): Αυτή ήταν η κατάντια που τα δήθεν αγαπημένα τέκνα του Μακαριωτάτου του του επιφύλασσαν δια τα τελευταία έτη της ζωής του. Να τον εξευτελίσουν πλήρως με το να τον παραιτήσουν από Αρχιεπίσκοπο (για λόγους υγείας), να τον μεταθέσουν εις την Προεδρία των Πατρών (εκεί δεν υφίστατο κανένας λόγος υγείας), και στο τέλος να τον κηδεύσουν πάλι ως Αρχιεπίσκοπο. Πραγματικά, δεν υπήρχε πιο εξευτελιστικός τρόπος κατά του Αρχιεπ/που. Κι αυτό διότι, κάποιοι (Τσακίρογλου & Σια), τελικά δεν αγαπούσαν τον Αρχιεπίσκοπο, αλλά πρόσβλεπαν εις αυτόν, προκειμένου να λάβουν τον Τρίτο Βαθμό της Ιεροσύνης, ώστε δι' αυτού να μπορούν να εργαστούν υπέρ των ξένων κέντρων και κατά της Μητρός Εκκλησίας.  

(4): Τι μας θυμίζουν άραγε αυτά τα λόγια του Σεβ. Ταρασίου; Μήπως τα λόγια του ''Μητροπολίτου Θηβών'' κ. Ανδρέα, τα οποία είναι γραμμένα στην εν έτει 2014 Επιστολή του προς τα ''μέλη'' του συνδέσμου; : <<Πάντοτε με τας πενιχράς μου δυνάμεις, προσπάθησα και δια του λόγου και δια του παραδείγματός μου, να καλλιεργήσω και να αναπτύξω το πνεύμα της συνεργασίας, της αγάπης και ανεξικακίας... Από τη θέση του αντιπροέδρου του Ιερού Συνδέσμου και αφού προσπάθησα αρκετές φορές με την ιδιότητα αυτή, να φέρω σε πέρας το έργο του Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε κάτι που δεν κατάφερα, γιατί πάντα έβρισκα τις πόρτες κλειστές>>. Δυστυχώς αν και ετεροχρονισμένα, εν τούτοις όμως, πάντοτε τα άτομα της τότε ''Νικολαΐτικης'' και νυν ''Στεφανίτικης συνόδου'', καταλήγουν εις ένα και μόνο συμπέρασμα. Πως κανείς τους δεν μπορεί να προσφέρει έστω και το ελάχιστο των δυνατοτήτων του, διότι κάποιοι άλλοι δεν τους αφήνουν. Εάν όμως αυτό δεν είναι κατάντια, τότε τι είναι;