Χάριν των εγκαινίων του Ιερού Ναού αγίου Μάρκου του Αθηναίου εις Πόρτο Ράφτη Μαρκοπούλου Μεσογαίας Αττικής, παραθέττουμε μία παλαιότερη ομιλία, η οποία είχε εκφωνηθεί κατά τα εγκαίνια του Ιερού Ναού της Ιεράς Μονής ''Άξιον Εστί'', Πιερίας, την Δευτέρα 11 Ιουνίου 1995, υπό του τότε Αρχιγραμματέως της Ιεράς Συνόδου π. Κηρύκου, με θέμα: <<Προς εαυτόν επανάγου άνθρωπε>>.
Ιδού η ομιλία αύτη:
<<Προς εαυτόν επανάγου άνθρωπε, γίνου καινός αντί παλαιού...>>.
Πατέρες και αδελφοί,
Το μήνυμα της τελετής των Εγκαινίων, τα οποία προ ολίγου επετελέσαμεν εις τούτον τον Πανίερον Ναόν της Θεοτόκου ''Άξιον Εστίν'', είναι μήνυμα ανακαινισμού ψυχής και σώματος.
Ο ιερός υμνωδός, ο οποίος συνέθεσε τα θαυμάσια εις περιεχόμενον και νοήματα τροπάρια των Εγκαινίων προσθέτει χαρακτηριστικώς: <<Ούτω τιμάσθω η των Εγκαινίων ημέρα>>. Άνθρωπε αν θέλης να τιμήσης τα Εγκαίνια του Ναού εγκαινίασε την ψυχήν και το σώμα σου.
Ας το προσέξουμε ιδιαιτέρως αυτό το μήνυμα. Διότι πράγματι ο άνθρωπος δεν ευρίσκεται εις εαυτόν, έχασε τον εαυτόν του, έχασε την πραγματικότητα της υπάρξεώς του, έχασε τον προσανατολισμόν του. Εδημιούργησε μίαν ψεύτικην περί του εαυτού του εικόνα. Παρεμόρφωσε την εντός αυτού εικόνα του Θεού, παρεμόρφωσε το εσωτερικόν του κάλλος, ηλλοίωσε τον χαρακτήρα του, και <<άνθρωπος αυτός εν τιμή ων ου συνήκε, παρεσυνεβλήθη τοις κτήνεσι τοις ανοήτοις και ωμοιώθη αυτοίς>>.
Και, ενώ ο Δημιουργός Θεός πλάσας τον άνθρωπον, ηλάττωσεν αυτόν βραχύ τι παρ' αγγέλους, δόξη και τιμή εστεφάνωσεν αυτόν, ούτος δια της πρώτης παραβάσεως, δια της αμαρτίας απώλεσεν το πρώτον εκείνο κάλλος, ημαύρωσεν της ψυχής το ωραίον και ενεδύθη τα φύλλα της συκής, της αισχύνης. Αλλά και σήμερον ο αποστάτης άνθρωπος το ίδιον πράττει.
Το μήνυμα των σημερινών Εγκαινίων, είναι μήνυμα της Εκκλησίας προς τον αποστάτην άνθρωπον, προς τον παραβάντα την <<εντολήν την ένθεον>>, είναι μήνυμα μετανοίας και επιστροφής, μήνυμα ανανήψεως και επανόδου εις την προτέραν δόξαν: <<Άνθρωπε προς εαυτόν επανάγου>>.
Ο άνθρωπος εκτός εαυτού! Ο άθεος άνθρωπος, ο αρνητής του Θεού, ο υλιστής άνθρωπος ζη εκτός εαυτού. Ηρνήθη τον Θεόν, και έκαμεν τον εαυτόν του Θεόν. Η αθεΐα ο υλισμός είναι αφροσύνη. Δεν το λέγομεν ημείς. Το λέγει με τον πλέον χαρακτηριστικόν τρόπον η Αγία Γραφή <<Είπεν άφρων εν τη καρδία αυτού, ουκ έστι Θεός>>. Ηθέλησεν και ο σύγχρονος άνθρωπος να ζήση άνευ Θεού. Και το αποτέλεσμα, τρομερόν! Βαδίζει ολοταχώς προς την καταστροφήν! Εν τη αφροσύνη του κινδυνεύει να καταστρέψη από στιγμής εις στιγμήν τον εαυτόν του, το σύμπαν. Οι πόλεμοι, ο πυρηνικός εξοπλισμός, η μονομερής τεχνική εξέλιξις, τον οδηγούν εις την ολοκληρωτικήν καταστροφήν.
Προς αυτόν τον εστερημένον συνέσεως άνθρωπον, προς τον άφρονα του εικοστού αιώνος, απευθύνεται η Εκκλησία: <<Άνθρωπε παύσε να ζης εις την αφροσύνην, επάνελθε εις τον εαυτόν σου. Ταπεινώσου ενώπιον του Παντοδυνάμου Θεού, και έσο βέβαιος, ότι θα επανεύρης τον πραγματικόν εαυτόν σου>>.
Ο άνθρωπος εκτός εαυτού. Ο μακράν του Θεού ευρισκόμενος, ο εν ασωτεία και κραιπάλη, μακράν της πατρικής οικίας ενδιαιτώμενος, ζη εκτός εαυτού. Το λέγει και πάλιν η Αγία Γραφή εις την θαυμασίαν παραβολήν του ασώτου υιού. <<Εις εαυτόν δε ελθών>>. Προηγουμένως ήτο εκτός εαυτού.
Πράγματι, τα πάθη απομακρύνουν τον άνθρωπον από την φυσική του ζωή. Ο άνθρωπος, όταν κυριευθή υπό των παθών, είναι εκτός εαυτού. Δεν ξεύρει τι κάνει, δεν ξεύρει τι ζητά, χάνει τα λογικά του. Τα ξυλοκέρατα της ασωτείας τον υποβιβάζουν εις την κτηνώδη ζωήν, εις την ζωήν των αλόγων ζώων. Τον κάμνουν να πιστεύη, ότι η προέλευσίς του είναι από τον πίθηκο. Υποβιβάζει έτσι την προσωπικότητά του.
Η Εκκλησία τον προσκαλεί <<Άνθρωπε προς εαυτόν επανάγου>>.
Άνθρωπος εκτός εαυτού! Δεν είναι μόνον οι υλισταί, οι σαρκολάτραι και οι άθεοι, οι οποίοι ζουν εκτός εαυτού, αλλά και όσοι θα ώφειλον να ήσαν σκοποί και λύχνοι επί την λυχνίαν.
Η σύγχυσις, η σύγχρονος Βαβέλ, η αποστασία και η αφροσύνη εισήλθε και εις τους <<θεολογικούς και εκκλησιαστικούς κύκλους>>.
Η αποστασία εκ της Ορθοδοξίας υπερέβη παν όριον. Μετά την πτώσιν του Εωσφόρου, την πτώσιν του Ιούδα, την πτώσιν του Πάπα, την πτώσιν του συγχρόνου ανθρώπου, ιδού και η πτώσις των συγχρόνων ταγών του Νεοημερολογιτισμού - Οικουμενισμού.
Ηρνήθησαν τους Πατέρας, ηρνήθησαν το Σύμβολον της Πίστεως, και εκήρυξαν Εκκλησιολογίαν αιρετικήν, οικουμενιστικήν. Είπαν από τας αρχάς του αιώνος μας. Μασώνοι και Οικουμενισταί Πατριάρχαι, ότι είναι εγωιστικόν να πιστεύωμεν ότι μόνον η Ορθοδοξία εκπροσωπεί την Εκκλησίαν του Χριστού. Αι αιρέσεις κατ' αυτούς είναι τμήματα της Εκκλησίας του Χριστού και πρέπει δια της αγάπης να ενωθούν δια να <<αναστήσουν την εκκλησίαν>>, η οποία δια των διαιρέσεων απέθανε. Αυτήν την αιρετικήν διδασκαλίαν ησπάσθησαν και εκήρυξαν οι Μασώνοι και Οικουμενισταί Πατριάρχαι και Αρχιεπίσκοποι και θεολόγοι, και την εφήρμοσαν με πρώτον βήμα την εισαγωγήν της Νεοημερολογιτικής Παπικής Καινοτομίας.
Και έφθασαν σήμερον οι Οικουμνισταί να μην γνωρίζουν τί πράττουν και τί πιστεύουν. Αληθής Βαβυλωνία επικρατεί σήμερον. Ενώ θέλουν να λέγωνται ορθόδοξοι, ηλλοτριώθησαν τόσον από την Ορθοδοξίαν, ώστε να είναι παντελώς αγνώριστοι. Είναι εκτός εαυτού και εκτός της Ορθοδοξίας. Και προς όλους αυτούς, απευθύνει η Εκκλησία το επανάγου και τους καλεί εις επιστροφήν.
Αλλά και προς όλους ημάς απευθύνεται σήμερον η Εκκλησία. Και ημείς εν τη αδυναμία μας, εν τη κοσμική φρονήσει, εν τη απερισκεψία μας, λυπώμεν τον Θεόν. Με τα πάθη μας απομακρυνώμεθα από την κατά Χριστόν ζωήν και ούτω γινόμεθα εκτός εαυτών. Είμεθα ταλαίπωροι άνθρωποι <<Τις ημάς ρύσεται εκ του σώματος του θανάτου τούτου>>.
Η Εκκλησία μας σήμερον μας καλεί να συνειδητοποιήσωμεν με τα συμερινά εγκαίνια ότι έχομεν ανάγκην συνεχούς πνευματικού εγκαινιασμού. <<Άνθρωπε εις εαυτόν επανάγου. Γίνου καινός αντί παλαιού. Ούτω θα τιμήσης την των εγκαινίων ημέραν>>. Αμήν.
Το μήνυμα των σημερινών Εγκαινίων, είναι μήνυμα της Εκκλησίας προς τον αποστάτην άνθρωπον, προς τον παραβάντα την <<εντολήν την ένθεον>>, είναι μήνυμα μετανοίας και επιστροφής, μήνυμα ανανήψεως και επανόδου εις την προτέραν δόξαν: <<Άνθρωπε προς εαυτόν επανάγου>>.
Ο άνθρωπος εκτός εαυτού! Ο άθεος άνθρωπος, ο αρνητής του Θεού, ο υλιστής άνθρωπος ζη εκτός εαυτού. Ηρνήθη τον Θεόν, και έκαμεν τον εαυτόν του Θεόν. Η αθεΐα ο υλισμός είναι αφροσύνη. Δεν το λέγομεν ημείς. Το λέγει με τον πλέον χαρακτηριστικόν τρόπον η Αγία Γραφή <<Είπεν άφρων εν τη καρδία αυτού, ουκ έστι Θεός>>. Ηθέλησεν και ο σύγχρονος άνθρωπος να ζήση άνευ Θεού. Και το αποτέλεσμα, τρομερόν! Βαδίζει ολοταχώς προς την καταστροφήν! Εν τη αφροσύνη του κινδυνεύει να καταστρέψη από στιγμής εις στιγμήν τον εαυτόν του, το σύμπαν. Οι πόλεμοι, ο πυρηνικός εξοπλισμός, η μονομερής τεχνική εξέλιξις, τον οδηγούν εις την ολοκληρωτικήν καταστροφήν.
Προς αυτόν τον εστερημένον συνέσεως άνθρωπον, προς τον άφρονα του εικοστού αιώνος, απευθύνεται η Εκκλησία: <<Άνθρωπε παύσε να ζης εις την αφροσύνην, επάνελθε εις τον εαυτόν σου. Ταπεινώσου ενώπιον του Παντοδυνάμου Θεού, και έσο βέβαιος, ότι θα επανεύρης τον πραγματικόν εαυτόν σου>>.
Ο άνθρωπος εκτός εαυτού. Ο μακράν του Θεού ευρισκόμενος, ο εν ασωτεία και κραιπάλη, μακράν της πατρικής οικίας ενδιαιτώμενος, ζη εκτός εαυτού. Το λέγει και πάλιν η Αγία Γραφή εις την θαυμασίαν παραβολήν του ασώτου υιού. <<Εις εαυτόν δε ελθών>>. Προηγουμένως ήτο εκτός εαυτού.
Πράγματι, τα πάθη απομακρύνουν τον άνθρωπον από την φυσική του ζωή. Ο άνθρωπος, όταν κυριευθή υπό των παθών, είναι εκτός εαυτού. Δεν ξεύρει τι κάνει, δεν ξεύρει τι ζητά, χάνει τα λογικά του. Τα ξυλοκέρατα της ασωτείας τον υποβιβάζουν εις την κτηνώδη ζωήν, εις την ζωήν των αλόγων ζώων. Τον κάμνουν να πιστεύη, ότι η προέλευσίς του είναι από τον πίθηκο. Υποβιβάζει έτσι την προσωπικότητά του.
Η Εκκλησία τον προσκαλεί <<Άνθρωπε προς εαυτόν επανάγου>>.
Άνθρωπος εκτός εαυτού! Δεν είναι μόνον οι υλισταί, οι σαρκολάτραι και οι άθεοι, οι οποίοι ζουν εκτός εαυτού, αλλά και όσοι θα ώφειλον να ήσαν σκοποί και λύχνοι επί την λυχνίαν.
Η σύγχυσις, η σύγχρονος Βαβέλ, η αποστασία και η αφροσύνη εισήλθε και εις τους <<θεολογικούς και εκκλησιαστικούς κύκλους>>.
Η αποστασία εκ της Ορθοδοξίας υπερέβη παν όριον. Μετά την πτώσιν του Εωσφόρου, την πτώσιν του Ιούδα, την πτώσιν του Πάπα, την πτώσιν του συγχρόνου ανθρώπου, ιδού και η πτώσις των συγχρόνων ταγών του Νεοημερολογιτισμού - Οικουμενισμού.
Ηρνήθησαν τους Πατέρας, ηρνήθησαν το Σύμβολον της Πίστεως, και εκήρυξαν Εκκλησιολογίαν αιρετικήν, οικουμενιστικήν. Είπαν από τας αρχάς του αιώνος μας. Μασώνοι και Οικουμενισταί Πατριάρχαι, ότι είναι εγωιστικόν να πιστεύωμεν ότι μόνον η Ορθοδοξία εκπροσωπεί την Εκκλησίαν του Χριστού. Αι αιρέσεις κατ' αυτούς είναι τμήματα της Εκκλησίας του Χριστού και πρέπει δια της αγάπης να ενωθούν δια να <<αναστήσουν την εκκλησίαν>>, η οποία δια των διαιρέσεων απέθανε. Αυτήν την αιρετικήν διδασκαλίαν ησπάσθησαν και εκήρυξαν οι Μασώνοι και Οικουμενισταί Πατριάρχαι και Αρχιεπίσκοποι και θεολόγοι, και την εφήρμοσαν με πρώτον βήμα την εισαγωγήν της Νεοημερολογιτικής Παπικής Καινοτομίας.
Και έφθασαν σήμερον οι Οικουμνισταί να μην γνωρίζουν τί πράττουν και τί πιστεύουν. Αληθής Βαβυλωνία επικρατεί σήμερον. Ενώ θέλουν να λέγωνται ορθόδοξοι, ηλλοτριώθησαν τόσον από την Ορθοδοξίαν, ώστε να είναι παντελώς αγνώριστοι. Είναι εκτός εαυτού και εκτός της Ορθοδοξίας. Και προς όλους αυτούς, απευθύνει η Εκκλησία το επανάγου και τους καλεί εις επιστροφήν.
Αλλά και προς όλους ημάς απευθύνεται σήμερον η Εκκλησία. Και ημείς εν τη αδυναμία μας, εν τη κοσμική φρονήσει, εν τη απερισκεψία μας, λυπώμεν τον Θεόν. Με τα πάθη μας απομακρυνώμεθα από την κατά Χριστόν ζωήν και ούτω γινόμεθα εκτός εαυτών. Είμεθα ταλαίπωροι άνθρωποι <<Τις ημάς ρύσεται εκ του σώματος του θανάτου τούτου>>.
Η Εκκλησία μας σήμερον μας καλεί να συνειδητοποιήσωμεν με τα συμερινά εγκαίνια ότι έχομεν ανάγκην συνεχούς πνευματικού εγκαινιασμού. <<Άνθρωπε εις εαυτόν επανάγου. Γίνου καινός αντί παλαιού. Ούτω θα τιμήσης την των εγκαινίων ημέραν>>. Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου