ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΤΟΥ ΑΘΗΝΑΙΟΥ ΕΙΣ ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
Το Σάββατον 3 Νοεμβρίου 2019 εκ. ημ., ημέρα μνήμης των αγίων μαρτύρων Ακεψιμά, Ιωσήφ και Αειθαλά και Κατάθεσις των λειψάνων του Αγ. Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, ετελέσθησαν υπό του Μητροπολίτου Μεσογαίας, Λαυρεωτικής και Αχαρνών κ. Κηρύκου, με πάσαν εκκλησιαστικήν τάξιν και λαμπρότητα τα εγκαίνια του εις Πόρτο Ράφτη Μαρκοπούλου Αττικής Ιερού Ναού Αγίου Μάρκου του Αθηναίου.
Το απόγευμα της Παρασκευής 2 Νοεμβρίου 2019 εκ. ημ., μεταφέρθηκαν στον Ιερό Ναό αποτμήματα εκ των Ιερών Λειψάνων των Αγίων δέκα μαρτύρων των εν Κρήτη, του Αγίου Παντελεήμονος του Ιαματικού και του Αγίου Αρτεμίου, τα οποία την επομένη ετοποθετήθησαν εντός της Αγίας Τραπέζης. Εις την συνέχεια έλαβε χώραν ο Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός των Εγκαινίων, χοροστατούντος του οικείου Μητροπολίτου Μεσογαίας, Λαρεωτικής και Αχαρνών κ. Κηρύκου και του Σεβ. Μητροπολίτου Κένυας και Τοποτηρητού Τανζανίας κ. Ματθαίου. Την ακολουθία του Εσπερινού ετέλεσε ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως, Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Γεράσιμος Κοσμάς.
Το Σάββατον 3 Νομεβρίου 2019 εκ., πραγματοποιήθηκαν τα Εγκαίνια του Ιερού Ναού Αγίου Μάρκου. Από το πρωί τελέσθηκε ο Πανηγυρικός Όρθρος χοροστατούντος του Μητροπολίτου κ. Κηρύκου και στο τέλος του άρχισε η τελετή των εγκαινίων χοροστατούντων των Μητροπολιτών Μεσογαίας, Λαυρεωτικής και Αχαρνών κ. Κηρύκου, Κένυας και Τοποτηρητού Τανζανίας κ. Ματθαίου και Πατρών και Τοποτηρητού Αυστραλίας κ. Ευσταθίου, με τη λιτανεία των ιερών λειψάνων τρεις φορές γύρω από το Ναό από τον Σεβ/το κ. Κήρυκο και τους υπολοίπους δύο Αρχιερείς, το τελετουργικό της εισόδου σε αυτόν, τον καθαγιασμό της Αγίας Τραπέζης με τα στάδια που έχει της τοποθέτησης των ιερών λειψάνων στο ''φυτό'' της Αγίας Τραπέζης, της σφράγισής του με κηρομαστίχη, της έκπλυσης της Αγίας Τραπέζης με ζεστό νερό, σαπούνια και σφουγγάρια και το σκούπισμά της, το μύρωμα με Άγιο Μύρο και το σκούπισμα με καινούρια αντιμήνσια, και της ένδυσης με το κατασάρκιο επάνω στο οποίο ενεγράφη η ημερομηνία των εγκαινίων και υπογράφηκε από τους τρεις Αρχιερείς, και με τα λευκά άμφια των εγκαινίων, το άναμμα της κανδήλας της Αγίας Τραπέζης, τον καθαγιασμό του Ναού στις τέσσερις πλευρές του με το σφράγισμα με το μονόγραμμα του Χριστού.
Μετά το τέλος των εγκαινίων ακολούθησε η πρώτη Θεία Λειτουργία στον εγκαινιασθέντα Ιερό Ναό ιερουργούντων των τριών Μητροπολιτών και συνιερουργούντων των Ιερέων Παν/του Ιερομ/χου π. Αντωνίου Γκιόκα, π. Δημητρίου, του νεοχειροτονηθέντος υπό του Σεβ/του Μητροπολίτου Μερκίας και Βρεττανικών Νήσων κ. Σωζομένου Ιερέως π. Ματθαίου Homes από την αριζόνα της Αμερικής και του Ιεροδιακόνου π. Ιακώβου Βιτάλη.
Τελετάρχης από τους Σεβ/τους Αρχιερείς ορίσθηκε ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσογαίας και της Ιεράς Συνόδου, Παν/τος Αρχιμ/της π. Γεράσιμος Κοσμάς.
Την τελετή των Εγκαινίων και την Θεία Λειτουργία παρηκολούθησε μεγάλος αριθμός κόσμου από όλες τις περιοχές της Αττικής.
Ο Σεβ/τος κ. Κήρυκος αμέσως μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας κι αφού ευχαρίστησε τους Αρχιερείς και του Ιερείς για την συμμετοχή τους στη Τελετή των Εγκαινίων, ευχήθηκε για τον Νέο Ναό ''Τούτον τον Οίκον, στερέωσον Κύριε''. Αλλά και ο Σεβ/τος Πατρών κ. Ευστάθιος ευχήθηκε όπως ο εγκαινιασθής Ναός, με την χάριν πρώτα του πρωστάτου του Αγίου Μάρκου του Αθηναίου, αλλά και την χάρη των Αγίων των οποίων μέρη των λειψάνων ετοποθετήθησαν εντός της Αγίας Τραπέζης, από του νυν αρχίσει να αποτελεί ''φάρο ορθοδοξίας'' τόσο για τους κατοίκους της περιοχής του Πόρτο Ράφτη και της γειτονικής περιοχής Βραυρώνος, όσο και για κάθε πιστό που θα τον επισκέπτεται προκειμένου να επικαλεσθεί τη χάρη του Αγίου Μάρκου.
Μετά το τέλος των εγκαινίων ακολούθησε η πρώτη Θεία Λειτουργία στον εγκαινιασθέντα Ιερό Ναό ιερουργούντων των τριών Μητροπολιτών και συνιερουργούντων των Ιερέων Παν/του Ιερομ/χου π. Αντωνίου Γκιόκα, π. Δημητρίου, του νεοχειροτονηθέντος υπό του Σεβ/του Μητροπολίτου Μερκίας και Βρεττανικών Νήσων κ. Σωζομένου Ιερέως π. Ματθαίου Homes από την αριζόνα της Αμερικής και του Ιεροδιακόνου π. Ιακώβου Βιτάλη.
Τελετάρχης από τους Σεβ/τους Αρχιερείς ορίσθηκε ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσογαίας και της Ιεράς Συνόδου, Παν/τος Αρχιμ/της π. Γεράσιμος Κοσμάς.
Την τελετή των Εγκαινίων και την Θεία Λειτουργία παρηκολούθησε μεγάλος αριθμός κόσμου από όλες τις περιοχές της Αττικής.
Ο Σεβ/τος κ. Κήρυκος αμέσως μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας κι αφού ευχαρίστησε τους Αρχιερείς και του Ιερείς για την συμμετοχή τους στη Τελετή των Εγκαινίων, ευχήθηκε για τον Νέο Ναό ''Τούτον τον Οίκον, στερέωσον Κύριε''. Αλλά και ο Σεβ/τος Πατρών κ. Ευστάθιος ευχήθηκε όπως ο εγκαινιασθής Ναός, με την χάριν πρώτα του πρωστάτου του Αγίου Μάρκου του Αθηναίου, αλλά και την χάρη των Αγίων των οποίων μέρη των λειψάνων ετοποθετήθησαν εντός της Αγίας Τραπέζης, από του νυν αρχίσει να αποτελεί ''φάρο ορθοδοξίας'' τόσο για τους κατοίκους της περιοχής του Πόρτο Ράφτη και της γειτονικής περιοχής Βραυρώνος, όσο και για κάθε πιστό που θα τον επισκέπτεται προκειμένου να επικαλεσθεί τη χάρη του Αγίου Μάρκου.
ΆΛΛΟ ΕΝΑ ΓΚΕΤΟ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΚΟΔΟΞΙΑΣ! ΓΕΜΙΣΕ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαί μόνο πού εσπευσες, φίλε ανωνυμε, πρίν ακόμη στεγνωσει τό μελάνι της δημοσιευσεως ά χαρακτηρισεις εναν νεοεγκαινιασθεντα ορθόδοξον ιερόν ναόν ως "γκετο του παλαιοημερολογιτικου οικουμενισμου" απέδειξες υπό ποίας λεγεωνος ελαύνεσαι ...
ΔιαγραφήΟ ΠΑΡΑ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΩΝ ΠΟΛΕΜΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΝ ΤΩ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΔΙΩΚΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΝΑΟΣ ...
«Χαλεπώτερον κρίνω τον παρά τῶν ὁμοφύλων πόλεμον» (Μέγας Βασίλειος)
Ὁ Μέγας Βασίλειος ὁμιλῶν διά τόν διωγμό, τόν ὁποῖον ἔκαμνον οἱ αἱρετικοί τῆς ἐποχῆς του, κατά τῆς Ἐκκλησίας, ἀναφέρει εἰς τήν 243, 2 ἐπιστολήν του (Ε.Π. 32, 904), ὅτι ὁ διωγμός αὐτός, τόν ὁποῖον μάλιστα ὀνομάζει πόλεμον ὁμοφύλων εἶναι ὁ βαρύτερος ὅλων: «Διωγμός κατείληφεν ἡμᾶς, ἀδελφοί τιμιώτατοι, καί διωγμῶν ὁ βαρύτατος». Καί ἐξηγεῖ γράφων εἰς τήν ὑπ’ ἀριθμ. 82, 1. (Ε.Π. 32, 460) ἐπιστολήν του πρός τόν Ἀλεξανδρείας Ἀθανάσιο: «Λέλυται πᾶσα Ἐκκλησία, ὡς οὐδέ ἡ σή φρόνησις ἀγνοεῖ. Καί ὁρᾶς πάντως τά ἑκασταχοῦ, οἷον ἀφ’ ὑψηλῆς τινος σκοπιᾶς τῆς τοῦ νοῦ θεωρίας, ὅπως, καθάπερ ἐν πελάγει πολλῶν ὁμοῦ συμπλεόντων, ὑπό τῆς βίας τοῦ κλύδωνος πάντες ἀλλήλοις προσρήγνυνται καί γίνεται τό ναυάγιον, πῆ μέν ἐκ τῆς ἔξωθεν αἰτίας βιαίως κινούσης τήν θάλατταν, πῆ δέ ἐκ τῆς τῶν ἐμπλεόντων ταραχῆς ἀντιβαινόντων ἀλλήλοις καί διωθουμένων».
Εἰς ἑτέραν δέ ἐπιστολήν του ὑπ’ ἀριθμ. 257, 1 (Ε.Π. 32, 945) πρός Μοναχούς βασανιζομένους ὑπό τῶν Ἀρειανῶν ἔγραφε ὅτι ἦταν λιγότερο ἐπικίνδυνοι οἱ ἀνοιχτά δεδηλωμένοι Ἀρειανοί παρά μερικοί ψεῦτες ἀδελφοί, οἱ ὁποῖοι δροῦσαν ἀνάμεσα στό ποίμνιο: «Χαλεπώτερον γάρ κρίνω ἐγώ τόν παρά τῶν ὁμοφύλων πόλεμον, διότι τούς μέν προκεκηρυγμένους ἐχθρούς καί φυλάξασθαι ράδιον, τοῖς δέ ἀναμεμειγμένοις ἡμῖν ἀνάγκη ἐκδότους εἶναι πρός πᾶσαν βλάβην, ὅ καί ὑμεῖς πεπόνθατε». Οἱ αἱρετικοί δέν ἐδίσταζαν νά χρησιμοποιοῦν καί τά πιό αἰσχρά μέσα διά νά φτάσουν στούς στόχους των, ἔφταναν ἀκόμη μέχρι καί νά θανατώνουν ὀρθοδόξους Κληρικούς, πού δέν ὑπέκυπταν μπροστά τους. Στήν ἐπιστολή του 248 πρός τόν Ἀμφιλόχιο Ἰκονίου ἀναφέρει γιά κάποιον Ἀσκλήπιον, ὁ ὁποῖος χτυπήθηκε ἀπό τούς Ἀρειανούς τόσον δυνατά, ὥστε νά πεθάνει ἀπό τίς πληγές, διότι ἀρνήθηκε τήν κοινωνία τους. «’Ασκλήπιός τις, διά τό μή ἑλέσθαι τήν πρός τόν Δωήκ κοινωνίαν, τυπτόμενος παρ’ αὐτῶν ταῖς πληγαῖς ἐναπέθανεν, μᾶλλον δέ διά τῶν πληγῶν εἰς τήν ζωήν μετετέθη».
Ὁ Μ. Βασίλειος συνέδεε τούς χριστιανούς πού μαρτύρησαν μπροστά στούς αἱρετικούς μέ ἐκείνους πού μαρτύρησαν ἐπί τῶν διωγμῶν τῶν είδωλολατρῶν καί τούς θεώρησε αύθεντικούς μάρτυρας, λυπώνταν μάλιστα ὅτι τά θύματα τῶν Ἀρειανῶν δέν τιμῶνται ὡς μάρτυρες, πίστευε ὅμως ὅτι γι’ αὐτό θά ἀπολαύσουν μεγαλύτερη δόξα στούς οὐρανούς. Ἔγραφε στήν ὑπ’ ἀριθμ. 243, 2 Ε.Π. 32, 904 ἐπιστολήν του: «Καί τό βαρύτατον, ὅτι οὔτε οἱ μέν κακούμενοι, ἐν πληροφορίᾳ μαρτυρίου τά πάθη δέχονται, οὔτε οἱ λαοί ἐν μαρτύρων τάξει τούς ἀθλητάς θεραπεύσουσι, διά τό χριστιανόν ὄνομα τοῖς διώκουσι περικεῖσθαι».
Ἐπίσης εἰς τήν ὑπ’ ἀριθμ. 257, 1 ἐπιστολήν του (Ε.Π. 32, 945) γράφει: «Οἱ δέ νῦν ἀναφανέντες διῶκται μισοῦσι μέν ἡμᾶς οὐδέν ἦττον ἤ ἐκεῖνοι, εἰς δέ τήν τῶν πολλῶν ἀπάτην τό τοῦ Χριστοῦ προβάλλονται ὄνομα, ἵνα μηδέ τήν ἐκ τῆς ὁμολογίας παραμυθίαν ἔχωσιν οἱ διωκόμενοι, τῶν πολλῶν καί ἀκεραιοτέρων ἀδικεῖσθαι μέν ἡμᾶς ὁμολογούντων, εἰς μαρτύριον δέ ἡμῖν τόν ὑπέρ τῆς ἀληθείας θάνατον μή λογιζομένων. Διόπερ ἐγώ πέπεισμαι μείζονα ἡμῖν ἤ τοῖς τότε μαρτυροῦσι παρά τοῦ δικαίου κριτοῦ μισθόν ἀποκεῖσθαι..., ὥστε είκός πολλυπλασίονα ἀποκεῖσθαι ἐν τῶ μέλλοντι αἰῶνι τῶν ὑπέρ τῆς εὐσεβείας πόνων τήν ἀντιμισθίαν»
ΠΡΑΞΙΣ 6/13-7-1983 ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΗΣ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Γ.Ο.Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ
Θέμα: "Καταδίκη τοῦ λεγομένου
παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ"
῾Η ῾Ιερά Σύνοδος τῆς ῾Ιεραρχίας τῆς ᾿Ακαινοτομήτου ᾿Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. ῾Ελλάδος ἐν τῇ συνεδρίᾳ Αὐτῆς τῆς 13-7-83 ἐπελήφθη τοῦ θέματος τοῦ λεγομένου "παλαιοημερολογιτικοῦ οἰκουμενισμοῦ" καί
ΛΑΒΟΥΣΑ ΥΠ᾿ ΟΨΙΝ
α) ῞Οτι ὁ λεγόμενος "παλαιοημερολογιτικός οἰκουμενισμός" διδάσκει διδασκαλίαν αὐτόχρημα αἱρετικήν, ἤτοι, ὅτι ἅπασαι αἱ ἀκολουθοῦσαι τό παλαιόν ἡμερολόγιον, ὁμάδες ἤ παρατάξεις συναποτελοῦσι καί ἀνήκουσι εἰς τήν Μίαν, ῾Αγίαν, Καθολικήν καί ᾿Αποστολικήν τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησίαν καί ὅτι ἐπιβάλλεται ἕνωσις αὐτῶν νοουμένη κατά τήν οἰκουμενιστικήν ἀντίληψιν καί οὐχί κατά τήν ᾿Ορθόδοξον ῾Ομολογίαν καί ᾿Εκκλησιολογίαν.
β) ῞Οτι ὁ "παλαιοημερολογιτικός οἰκουμενισμός" εἶναι καρπός καί συνέπεια τοῦ ἀντιχρίστου Οἰκουμενισμοῦ, τῆς παναιρέσεως τοῦ αἰῶνός μας, ὅστις ἐπιχειρεῖ διά τῶν κατατμήσεων καί διαιρέσεων καί τῆς ἐκκλησιολογικῆς συγχύσεως νά παραχαράξῃ τήν ᾿Ορθόδοξον ῾Ομολογίαν - ᾿Εκκλησιολογίαν καί νά εἰσαγάγῃ καί εἰς τήν ᾿Ακαινοτόμητον ᾿Εκκλησίαν τήν αἰρετικήν ταύτην διδασκαλίαν, ἵνα οὕτω πλήξῃ Αὐτήν.
γ) ῞Οτι ὁ αἰών, τόν ὁποῖον διανύομεν, εἶναι αἰών γενικῆς ἀποστασίας καί ἐκκλησιολογικῆς συγχύσεως, τήν ὁποίαν ἐδημιούργησεν ὁ ἀντίχριστος Οἱκουμενισμός, ἡ δέ κρισιμότης τῶν καιρῶν, ἀπαιτεῖ ἰδιαιτέρως συνεχῆ βίωσιν καί καθαράν ῾Ομολογίαν τῆς ᾿Ορθοδόξου Πίστεως καί διδασκαλίας τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.
δ) ῞Οτι "τό τῆς ἐκλογῆς σκεῦος", ὁ θεῖος Παῦλος πᾶσιν ἡμῖν ἐντέλλεται: "Προσέχετε ἑαυτοῖς καί παντί τῷ ποιμνίῳ, ἐν ὧ ὑμᾶς τό Πνεῦμα τό ῞Αγιον ἔθετο ἐπισκόπους ποιμαίνειν τήν ᾿Εκκλησίαν τοῦ Θεοῦ, ἥν περιεποιήσατο διά τοῦ ἰδίου αἵματος", προαγορεύων, ὅτι "λῦκοι βαρεῖς μή φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου καί ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τούς μαθητάς ὀπίσω αὐτῶν" ἀναστήσονται ἐν μέσῳ τῆς τοῦ Θεοῦ ᾿Εκκλησίας, παρακελευόμενος γρηγορεῖν ἡμᾶς.
ε) ῞Οτι ἠγέρθησαν τινές λαλοῦντες διεστραμμένα, οἵτινες ἐπί ἀθετήσει τῆς ῾Ομολογίας καί ᾿Εκκλησιολογίας τῆς ῾Αγίας τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησίας καί ἐπί καταφρονήσει τῶν θείων καί ῾Ιερῶν Κανόνων καί ἐν γένει τῆς ῾Αγίας καί ῾Ιερᾶς Παραδόσεως κηρύττουσι γυμνῇ τῇ κεφαλῇ "παλαιοημερολογιτικόν Οἰκουμενισμόν", ἐπί ταραχῇ τῆς τῶν πιστῶν ὁμηγύρεως.
Συνεχεια εκ του προηγουμενου
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΠΕΙΔΗ
ὁ "παλαιοημερολογιτικός οἰκουμενισμός" κατελέγχεται ὑπό τοῦ συντάγματος τῶν θείων καί ῾Ιερῶν Κανόνων καί εἶναι ξένον τι καί πολέμιον πρός τήν ᾿Ορθόδοξον ῾Ομολογίαν καί ᾿Εκκλησιολογίαν τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
μετά τῶν ἁγἰων καί Θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, "ἀσπασίως τούς θείους καί ῾Ιερούς Κανόνας ἐνστερνιζόμενοι"
ΕΝ ΑΓΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΑΠΟΦΑΙΝΟΜΕΘΑ
Α΄. Καταδικάζομεν καί κατακρίνομεν τόν λεγόμενον "παλαιοημερολογιτικόν οἰκουμενισμόν", ὡς ξένον καί ἀλλότριον τῆς ᾿Ορθοδόξου ῾Ομολογίας καί ᾿Εκκλησιολογίας τῆς ῾Αγίας τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησίας.
Β΄. ᾿Εν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ ὁμολογοῦμεν καί διακηρύσσομεν, ὅτι ἡ Γνησία ᾿Ορθόδοξος ᾿Εκκλησία, ἡ οὕτως ἀποκληθεῖσα πρός διάκρισιν "ἀκαινοτόμητος", ἤ "᾿Εκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ." εἶναι ἡ συνέχεια τῆς Μίας, ῾Αγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησίας, ἐξ ἧς ἀπεσχίσθησαν, ἀφ᾿ ἑνός μέν ἡ Καινοτόμος Νεοημερολογιτική ᾿Εκκλησία, διά τῆς εἰσαγωγῆς τῆς καταδεδικασμένης Παπικῆς Καινοτομίας, ἥτις εἰσήχθη ὡς Οἰκουμενισμός τό 1924, ἀφ᾿ ἑτέρου τά διάφορα παλαιοημερολογιτικά σχίσματα, ἅτινα ἐδημιουργήθησαν διά τῆς παραχαράξεως ὑπ᾿ αὐτῶν τῆς ῾Ομολογίας-᾿Εκκλησιολογίας τῆς ἀκαινοτομήτου ῾Αγίας τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησίας.
Γ΄. Αὕτη ἡ ᾿Ορθόδοξος ῾Ομολογία-᾿Εκκλησιολογία διετυπώθη καί διεκηρύχθη ἀπό τοῦ 1924, διεκηρύχθη δέ καί Συνοδικῶς τό ἱστορικόν ἔτος 1935. Ταύτην καί ἡμεῖς διαφυλάσσομεν, κηρύσσομεν καί ὁμολογοῦμεν. "Οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λαλοῦμεν, οὕτω κηρύσσομεν", τούς δέ ἀλλοτρίως φρονοῦντας, ἀλλοτρίους τῆς τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησίας κηρύσσομεν.
Δ΄. ῾Ομοφώνως ἀποδοκιμάζομεν καί αἵρομεν ἐκφράσεις ἤ διατυπώσεις, αἱ ὁποῖαι ἀσχέτως ὑπό ποίας συνθήκας, ἤ ὑπό ποίων ἐγράφησαν, εἶναι ἀπαράδεκτοι ἐξ ὀρθοδόξου ἀπόψεως καί ξέναι πρός τήν ᾿Ορθόδοξον ῾Ομολογίαν καί ᾿Εκκλησιολογίαν, καί ὁρίζομεν, ὅπως τοῦ λοιποῦ, ἅτε παρεισφρύσασαι, εἴτε ἐξ ἀπροσεξίας, εἴτε διά τήν ἀνθρωπίνην ἀδυναμίαν, θωροῦνται μή γεγραμμέναι.
᾿Εν σωτηρίῳ ἔτει 1983, 13η ᾿Ιουνίου (Ε.Η.)
῞Επονται αἱ ὑπογραφαί
+ ῾Ο ᾿Αθηνῶν καί πάσης ῾Ελλάδος ᾿Ανδρέας.
+ ῾Ο Μεσσηνίας Γρηγόριος
+ ῾Ο ᾿Αττικῆς καί Μεγαρίδος Ματθαῖος
+ ῾Ο Βρεσθένης Λάζαρος
+ ῾Ο ᾿Αργολίδος Παχώμιος
+ ῾Ο Φθιώτιδος Θεοδόσιος
+ ῾Ο Σερβίων καί Κοζάνης Τῖτος
Ο ΑΡΧΙΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ
+ ῾Ιερομόναχος
Κήρυκος Κοντογιάννης
Μόλις τελειώσετε τις εργασίες στον Άγιο Μάρκο παρακαλώ να το ανακοινώσετε. Ο Ναός ούτος ανήκει δικαιωματικά και με τον Νόμο στην Ιερά Σύνοδο όπου και θα παραδωθεί σύντομα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φρούρια της Ορθοδοξίας δέν πέφτουν τόσο ευκολα, οσο νομίζετε κ. ανωνυμε. Καί εκείνα πού με παρανομους τροπους εχουν πέσει στά αρπακτικα χερια σας, σύντομα θα επιστραφουν, "πάλι μέ χρόνια μέ καιρούς" , πάλι θα δοθουν πίσω εκεί πού ανηκουν, δηλαδή στην γνησία Ορθοδοξία μακραν του παλαιοημερολογιτικου Οικουμενισμου καί μακραν πάσης κακοδοξίας. "Σκληρόν σοι πρός κέντρα λακτιζειν" κ. ανωνυμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ο ΠΑΡΙΟΣ ΠΕΡΙ ΑΛΗΘΟΥΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤό φαινόμενον τῆς πληθώρας τῶν ψευδοσυνόδων, αἱ ὁποῖαι ἅπασαι διεκδικοῦν δι’ ἑαυτάς τήν νομιμότητα, τήν κανονικότητα καί τήν ὀρθότητα, καί τῆς συγχύσεως, τήν ὁποίαν ἔχει ἐπιφέρει εἰς τάς συνειδήσεις τῶν περισσοτέρων ὁ οἰκουμενισμός, μᾶς ἀναγκάζει νά μνημονεύσωμεν καί παραθέσωμεν τά λόγια τοῦ μακαρίου ἐκείνου ἀνδρός Ἀθανασίου Παρίου, καθ’ ἅ:
«Ὀρθόδοξος Σύνοδος ἐστί καί ὀνομάζεται, ἡ φυλάττουσα άπαρασαλεύτως τά δόγματα καί τάς παραδόσεις καί τούς Κανόνας τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας. Κακόδοξος δέ καί αἱρετική ἐστίν ἐκ τοῦ ἐναντίου, ἡ μή φυλάττουσα αὐτά, ἀλλά τινός ἑνός φρονήματος ἀκολουθοῦσα, ἥτις διά ταῦτα καί ὑπό τῆς ἁγίας οἰκουμενικῆς Συνόδου ἀναθέματι καθυποβάλλεται».
Καί συνεχίζει;
«Λοιπόν δέν εἶναι πάντοτε σεπτόν καί τίμιον τό τῆς Συνόδου ὄνομα. Ἀλλ’ ἐκείνη εἶναι σεπτή καί τιμία καί ἀγία Σύνοδος, ἡ στοιχοῦσα τοῖς τε ἐγγράφοις καί ἀγράφοις παραδεδομένοις, ὑπό τῶν ἁγίων Ἀποστόλων καί τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας. Καί τῆς τοιαύτης Συνόδου τάς ἀποφάσεις δεχόμεθα καί φυλάττομεν, τῶν δέ ἀλλοτρίων τήν φωνήν οὔτε γινώσκομεν, οὔτε πειθόμεθα αὐτῆ. Δυνάμεθα ἐνταῦθα ν’ ἀπαριθμήσωμεν τοιαύτας κακοδόξους συνόδους. Ἀλλ’ ἵνα μή χρονοτριβῶμεν περιττῶς, ἀς ἴδη ὀ ἀναγνώστης τόν Β΄ Τόμον τῶν Συνοδικῶν καί θέλει εὕρει αὐτάς, ὅπου καί ρητῶς ληστρικαί ἐπιγράφονται.
Καί τό χειρότερον ὅπου ὄχι μόνον τοπικαί καί ὀλιγάριθμοι ἐστάθησαν τοιαῦται, ἀλλά καί οἰκουμενικαί πολυάριθμοι, οἵα ἡ ἐν Ἐφέσῳ τό δεύτερον, ἡ συμφρονήσασα τῶ μονοφυσίτῃ Εὐτυχεῖ, καί τόν εὐσεβέστατον καί ἁγιώτατον Φλαβιανόν τόν Κων/λεως ἀποκτείνασα. Μετά ταύτην ἡ ἐπί Κοπρωνύμου πολυαριθμοτάτη, ἡ φρυάξασα κατά τῶν ἀγίων Εἰκόνων, ὁμοίως καί ἠ ἐπί Βασιλείου τοῦ Μακεδόνος οἰκουμενική ὀνομασθεῖσα, παρανομωτάτη δέ ἀναφανεῖσα, ὡς καθελοῦσα καί ἀναθεματίσασα τόν ἀγιώτατον Φώτιον. Περιττόν δέ εἶναι ν’ ἀναφέρω τό ἐν Φλωρεντίᾳ οἰκουμενικόν μέν, ληστρικώτατον δέ συνέδριον.
Λοιπόν πάλιν λέγομεν, δέν εἶναι ἀείποτε σεπτόν καί τίμιον τό τῆς συνόδου ὄνομα, καθώς οὐδέ τό τῆς ἐκκλησίας, καθότι ἔστι Ἐκκλησία ἁγίων καί Ἐκκλησία ὁσίων, ἀλλά ἔστι κατά τόν ψαλμωδόν καί «ἐκκλησία πονηρευομένων».
Αἱ φωναί, λοιπόν, ἤτοι τά ὀνόματα οὕτως ἔχουσιν, ἤτοι καί ἐπι καλοῦ καί ἐπί κακοῦ. Καί ἐπί κακοῦ μέν λαμβάνονται καθώς διά παραδειγμάτων ἐδείξαμεν. Ἀλλ’ οἱ ἁπλοῖ ἄνθρωποι, ἤτοι οἱ ἀπαίδευτοι, οὐ δύνανται ποιῆσαι τήν διάκρισιν ταύτην ἐκ τῆς ἀμαθείας αὐτῶν. Ἀλλά σύνοδον ἤκουσαν, τόσον φθάνει, εὐθύς προσκυνοῦσι καί πείθονται καί μέ ζῆλον ἄκρατον τά πάντα θορυβοῦσι καί ταράττουσι. Περί τῶν τοιούτων ὁ θεῖος ‘Απόστολος ὁμολογεῖ πώς «ἔχουσι ζῆλον Θεοῦ, ἀλλ’ οὐ κατ’ ἐπίγνωσιν».
"Τό πλέον καταπληκτικόν σημεῖον τῶν ἐσχάτων καιρῶν κατά τάς προφητείας τοῦ Σωτῆρος, ὡς ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος Θεοφάνης τῆς Πολτάβα καί Περεγιασλάβ γράφει, εἶναι ὅτι "τά ἄστρα πίπτουν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ" (Ματθ. 24:29). Συμφώνως μέ τήν ἐξήγησιν τοῦ ἰδίου τοῦ Σωτῆρος, "τά ἄστρα" εἶναι οἱ ῎Αγγελοι τῶν ᾿Εκκλησιῶν, δηλαδή, οἱ ᾿Επίσκοποι (᾿Αποκ. 1:20) Τοιουτοτρόπως ἡ θρησκευτικοηθική πτῶσις τῶν ᾿Επισκόπων ἀντιπροσωπεύει ἕνα ἀπό τά πλέον χαρακτηριστικά σημεῖα τῶν ἐσχάτων καιρῶν. ῾
ΑπάντησηΔιαγραφή«Ὀρθόδοξος Σύνοδος ἐστί καί ὀνομάζεται, ἡ φυλάττουσα άπαρασαλεύτως τά δόγματα καί τάς παραδόσεις καί τούς Κανόνας τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας. Κακόδοξος δέ καί αἱρετική ἐστίν ἐκ τοῦ ἐναντίου, ἡ μή φυλάττουσα αὐτά, ἀλλά τινός ἑνός φρονήματος ἀκολουθοῦσα, ἥτις διά ταῦτα καί ὑπό τῆς ἁγίας οἰκουμενικῆς Συνόδου ἀναθέματι καθυποβάλλεται». (Αθανάσιος ο Πάριος)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή«Λοιπόν δέν εἶναι πάντοτε σεπτόν καί τίμιον τό τῆς Συνόδου ὄνομα. Ἀλλ’ ἐκείνη εἶναι σεπτή καί τιμία καί ἀγία Σύνοδος, ἡ στοιχοῦσα τοῖς τε ἐγγράφοις καί ἀγράφοις παραδεδομένοις, ὑπό τῶν ἁγίων Ἀποστόλων καί τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας. Καί τῆς τοιαύτης Συνόδου τάς ἀποφάσεις δεχόμεθα καί φυλάττομεν, τῶν δέ ἀλλοτρίων τήν φωνήν οὔτε γινώσκομεν, οὔτε πειθόμεθα αὐτῆ. Δυνάμεθα ἐνταῦθα ν’ ἀπαριθμήσωμεν τοιαύτας κακοδόξους συνόδους. Ἀλλ’ ἵνα μή χρονοτριβῶμεν περιττῶς, ἀς ἴδη ὀ ἀναγνώστης τόν Β΄ Τόμον τῶν Συνοδικῶν καί θέλει εὕρει αὐτάς, ὅπου καί ρητῶς ληστρικαί ἐπιγράφονται. (Αθανάσιος Πάριος)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαί τό χειρότερον ὅπου ὄχι μόνον τοπικαί καί ὀλιγάριθμοι ἐστάθησαν τοιαῦται, ἀλλά καί οἰκουμενικαί πολυάριθμοι, οἵα ἡ ἐν Ἐφέσῳ τό δεύτερον, ἡ συμφρονήσασα τῶ μονοφυσίτῃ Εὐτυχεῖ, καί τόν εὐσεβέστατον καί ἁγιώτατον Φλαβιανόν τόν Κων/λεως ἀποκτείνασα. Μετά ταύτην ἡ ἐπί Κοπρωνύμου πολυαριθμοτάτη, ἡ φρυάξασα κατά τῶν ἀγίων Εἰκόνων, ὁμοίως καί ἠ ἐπί Βασιλείου τοῦ Μακεδόνος οἰκουμενική ὀνομασθεῖσα, παρανομωτάτη δέ ἀναφανεῖσα, ὡς καθελοῦσα καί ἀναθεματίσασα τόν ἀγιώτατον Φώτιον. Περιττόν δέ εἶναι ν’ ἀναφέρω τό ἐν Φλωρεντίᾳ οἰκουμενικόν μέν, ληστρικώτατον δέ συνέδριον. (Αθανάσιος ο Πάριος)
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν πάλιν λέγομεν, δέν εἶναι ἀείποτε σεπτόν καί τίμιον τό τῆς συνόδου ὄνομα, καθώς οὐδέ τό τῆς ἐκκλησίας, καθότι ἔστι Ἐκκλησία ἁγίων καί Ἐκκλησία ὁσίων, ἀλλά ἔστι κατά τόν ψαλμωδόν καί «ἐκκλησία πονηρευομένων».
ΑπάντησηΔιαγραφήΑἱ φωναί, λοιπόν, ἤτοι τά ὀνόματα οὕτως ἔχουσιν, ἤτοι καί ἐπι καλοῦ καί ἐπί κακοῦ. Καί ἐπί κακοῦ μέν λαμβάνονται καθώς διά παραδειγμάτων ἐδείξαμεν. Ἀλλ’ οἱ ἁπλοῖ ἄνθρωποι, ἤτοι οἱ ἀπαίδευτοι, οὐ δύνανται ποιῆσαι τήν διάκρισιν ταύτην ἐκ τῆς ἀμαθείας αὐτῶν. Ἀλλά σύνοδον ἤκουσαν, τόσον φθάνει, εὐθύς προσκυνοῦσι καί πείθονται καί μέ ζῆλον ἄκρατον τά πάντα θορυβοῦσι καί ταράττουσι. Περί τῶν τοιούτων ὁ θεῖος ‘Απόστολος ὁμολογεῖ πώς «ἔχουσι ζῆλον Θεοῦ, ἀλλ’ οὐ κατ’ ἐπίγνωσιν». (Αθανάσιος ο Πάριος)
Είναι πάγια τακτική της Συνόδου σας κ. Ανώνυμε να ορέγεσθαι τα έτοιμα, εκείνα που κάποιοι άλλοι έχουν μοχθήσει για να φτιάξουν και να επιχειρείτε με τραμπουκισμους και βία να τα υφαρπάξετε. Όμως ο Θεός είναι δίκαιος και καρδιογνώστης και θα σας "ανταμείψει" κατά τα έργα σας. Γι' αυτό μην βιάζεστε να χαρείτε, γιατί έχει κι ο καιρός γυρίσματα..
ΑπάντησηΔιαγραφή