ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

<<ΜΗ ΦΟΒΟΥ

ΤΟ ΜΙΚΡΟΝ ΠΟΙΜΝΙΟΝ>>

Του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. ΑΝΔΡΕΟΥ

 Ζούμε εις την εποχήν ενός νέου παγκοσμίου κατακλυσμού, ο οποίος απειλεί να αφανίση τα πάντα βυθίζοντάς τα αυτήν την φοράν ουχί εις το ύδωρ, αλλ' εις την άβυσσον της αποστασίας. Ζούμε την εποχήν της πλήρους ασυδοσίας. Επαναλαμβάνεται στην εποχή μας το πνεύμα της Βαβέλ, που σημαίνει σύγχυσις, αφού ο άνθρωπος θέλησε να αναποδιγυρίση την τάξιν της Δημιουργίας και να κάνη την δική του δημιουργία, να γίνη, δηλ. αυτός Θεός, να γίνη ο ίδιος δημιουργός, πέραν και εκτός των φυσικών νόμων και της τάξεως που έθεσε ο Δημιουργός.

 Αυτή είναι στο βαθύτερο νόημά της η νέα Εποχή, η νέα Τάξις πραγμάτων. Αυτό το πνεύμα έχει η αφηρημένη τέχνη, η προσπάθεια κλωνοποιήσεως του ανθρώπου, ο αφύσικος τρόπος ζωής, η ανηθικότης που προωθείται, και σ' αυτή την προσπάθεια κατατείνουν οι επιχειρούντες να διορθώσουν τις κοινωνίες των ανθρώπων και να τις μορφώσουν άνευ Θεού. Γι' αυτό και τα τόσα εγκλήματα, δι' αυτό και η αγριότης των σημερινών ανθρώπων, η οποία φτάνει στο σημείο να κάμνη κατακόμβες αιμάτων εις τον βωμόν του συμφέροντος, δι' αυτό και η κτηνωδία και η φρίκη, δι' αυτό θα έλθη και η μάχαιρα και το πυρ και ο θυμός της οργής του Θεού να κατακαύση την άλωνα.

 Αγωνιώμεν δια το κατάντημα των κοινωνιών, οι οποίες απεστάτησαν από την φυσική τάξι που έθεσε ο Δημιουργός. Αγωνιώμεν διότι μία τέτοια κοινωνία θέλουν να φτιάξουν δια να υποδεχθή την νέα χιλιετία. Τελείωσε λέγουν η εποχή του Ιχθύος, του Χριστού και ήλθεν η εποχή του Υδροχόου, δηλ. η εποχή του αντιχρίστου.

 Αγωνιώμεν όμως ακόμη περισσότερον, διότι αυτή η πραγματικότης δεν γίνεται συνείδησις τουλάχιστον από εμάς τους ιδιαιτέρως παρά Θεού ευεργετηθέντας, από το Γένος των Ορθοδόξων Χριστιανών.

 Αγωνιώμεν δια τους άρχοντας ημών, οι οποίοι αποκκεκομμένοι όντες εκ της Ορθοδόξου Πίστεως και ζωής, αντί να κατανοούν αυτήν την ζοφεράν πραγματικότητα, θέλουν να μας τοποθετήσουν εις το άρμα της συγχρόνου Νέας Εποχής, διο και αποπροσανατολίζουν τον λαόν και τον απομακρύνουν από τας παραδόσεις του. Οικοδομούν αυθαιρέτως το μέλλον της Πατρίδος με μοναδικόν κριτήριον την οικονομικήν ανάπτυξιν και τα συμφέροντα και τας εντολάς ευρυτέρων οργανισμών εντασσομένων εις τα πλαίσια της παγκοσμιοποιήσεως των πάντων χωρίς τας απαραιτήτους πνευματικάς βάσεις, παραθεωρούντες την ιστορικώς αποδεδειγμένην αλήθειαν ότι η Ελλάς πάντοτε εμεγαλούργησε ως μεγάλη δύναμις του Πνεύματος και ουδέποτε της ύλης. Άνευ ουδεμιάς υπευθύνου προετοιμασίας και ενημερώσεως οδηγούν τον Ελληνικόν λαόν εις την χοάνην της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, με τις συνθήκες Σένγκεν και με όλα τα οδυνηρά δια την πατρίδα μας και την Ορθοδοξία μας επακόλουθα, αδιαφορούντες δια τας επιπτώσεις των επιλογών των εις την εθνικήν και πνευματικήν υπόστασιν αυτού.

 Αγωνιώμεν επίσης δια την Ελληνικήν Κοινωνίαν, η οποία βαθμιαίως αποβάλλει τον χριστιανικόν και ελληνικόν χαρακτήρα της και μεταβάλλεται, κατά τα ακολουθούμενα πρότυπα της Δύσεως, εις μίαν κοινωνίαν άνευ αξιών, απρόσωπον, ανταγωνιστικήν, διεφθαρμένην. Εις αυτήν την ατμόσφαιραν ιδιαιτέρως πλήττεται η νεολαία, την οποίαν αι σκοτειναί δυνάμεις αφού προηγουμένως την απομακρύνουν εκ της Εκκλησίας εν συνεχεία την <<πολιορκούν>> με τα διάφορα ναρκωτικά της ψυχής και του σώματος. 

 Αγωνιώμεν δια τα συμβαίνοντα εις τον λεγόμενον <<εκκλησιαστικόν>> χώρον, τα οποία δυστυχώς περισσότερον των προαναφερθέντων συμβάλλουν εις την γενικήν σύγχυσιν και ακαταστασίαν η οποία φαίνεται να κυριαρχή παντού. Εβδομήκοντα και πλέον έτη μετά την επάρατον εισαγωγήν του νέου ημερολογίου, ο Οικουμενισμός, (ο οποίος εντάσσεται εις το παγκόσμιον σχέδιον της επιβολής του αντιχρίστου) και του οποίου πρώτον βήμα υπήρξεν η εφαρμογή του παπικού ημερολογίου, (όσον και αν μας φαίνωνται αυτά περίεργα, είναι όμως η ζοφερή πραγματικότης), κατώρθωσε να αμβλύνη εις επικίνδυνον βαθμόν τας συνειδήσεις πολλών χριστιανών και να εξουδετερώση την μίαν μετά την άλλην τας εκ παραδόσεως ορθοδόξους αντιστάσεις του Ελληνικού λαού.

 Ιδιαιτέρως σήμερον το διαβρωτικόν αυτό έργον του Οικουμενισμού έχει φθάσει εις το απώγειον της επιδόσεώς του χάρις εις τας μεθοδευμένας και συστηματικάς ενεργείας του Οικουμενιστικού <<Πατριάρχου>> Βαρθολομαίου, ο οποίος δεν συνεχίζει απλώς την προδοτικήν γραμμήν των προκατόχων του αιρετικών και μασόνων <<Πατριαρχών>> Αθηναγόρου και Δημητρίου, με τας συχνάς εκκλησιαστικάς και εθνικάς προδοσίας, αλλά φιλοδοξεί, ως άλλος Πάπας της Ανατολής, να υποτάξη τους πάντας εις την αιρετικήν δεσποτείαν του και δι' αυτού εις την παναίρεσιν του Οικουμενισμού και του εν συνεχεία θρησκευτικού συγκρητισμού.

 Αγωνιώμεν και δια την πρωτοφανή εις έκτασιν και ταχύτητα πολυδιάσπασιν εις τον χώρον του πατρίου Εορτολογίου και τον πολλαπλασιασμόν των σχισμάτων και των διασπάσεων που επιτείνουν την σύγχυσιν του λαού και βοηθούν ουσιαστικώς το έργον του Οικουμενισμού. Ο Οικουμενισμός άλλωστε δεν επιχαίρει απλώς δι' αυτάς τας εξελίξεις αλλά εκ του παρασκηνίου τας μεθοδεύει και αναλόγως τας προωθεί.

 Τί, όμως, δέον γενέσθαι; Εν μέσω αυτής της οδυνηράς πραγματικότητος η Γνήσια Ορθόδοξος Εκκλησία της Ελλάδος παρά τας επιθέσεις και τας πληγάς τας οποίας δέχεται εξ όσων ενοχλούνται από την παρουσίαν και την δράσιν της, συνεχίζει προς δόξαν Θεού την πορείαν Αυτής βαδίζουσα ακλινώς την ευθείαν οδόν του Ευαγγελίου, των Αποστολικών Παραδόσεων και της Πατερικής διδασκαλίας. Έχουσα συνείδησιν ότι αποτελεί την συνέχειαν της Μιάς, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας εν Ελλάδι ασκεί την ποιμαντικήν αυτής μέριμναν και φροντίδαν επί χιλιάδων πιστών, οι οποίοι εξυπηρετούνται πνευματικώς ή εξαρτώνται εξ Αυτής και ευρίσκονται διεσπαρμένοι εις τα πέρατα της γης. Δεν πτοείται από τας λοιδορίας όσων μετρούν την δύναμίν της με ανθρωπίνους υπολογισμούς και κοσμικάς εκτιμήσεις. Θαρρεί εις τον λόγον του Κυρίου τον λέγοντα <<Μη φοβού το μικρόν ποίμνιον. Ότι ευδόκησεν ο Πατήρ ημών δούναι υμίν την βασιλείαν>>. (Λουκ. ιβ', 32). 

(<<ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ>>, Τόμος (Θ'). ΑΥΓ. - ΣΕΠΤ. 1996. Τεύχος 81).