Στα μάτια του Θεού, ως αμαρτία δεν λογίζεται μόνο η πράξη και τα λόγια, αλλά κυρίως η επιθυμία και η πρόθεση. Στην Μέλλουσα Κρίση θα μας ζητηθεί λόγος, όχι μόνο γι' αυτό που πράξαμε, αλλά και γι' αυτά που μπορούσαμε να πράξουμε και δεν κάναμε. Διότι αμαρτία δεν ειναι μονάχα το αποτέλεσμα, αλλά εξίσου αμαρτία λογίζεται και η πρόθεση εκείνου, που την προκάλεσε. Τί σημασία δηλ. έχει αν σκοτώσουμε τον αδερφό μας εμείς οι ίδιοι με το μαχαίρι ή αν τον σπρώξουμε προς τον θάνατο με δολιότητα; Είτε με όπλο, είτε με δολοπλοκία συμβεί το φονικό, το αίγουρο είναι ότι αυτός θα πεθάνει εξαιτίας μας. Αν αφήσουμε απροστάτευτο έναν τυφλό που βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού και αυτός πέσει στον γκρεμό, θα είναι άραγε λιγότερο κακό, από το να τον σπρώχναμε στον γκρεμό με τα ίδια μας τα χέρια; Γιατί θα μπορούσε ασφαλώς κάποιος να τον συγκρατήσει, αλλά δεν το έκανε. Δεν θα ήταν πραγματικά το ίδιο υπεύθυνος για τον θάνατο του τυφλού, όποιος θα μπορούσε να τον συγκρατήσει, την στιγμή που αυτός βρισκόταν στο χείλος του γκρεμού και δεν το έκανε; Μήπως θα είμασταν εγκληματίες, μόνο αν στραγγαλίζαμε με τα ίσια μας τα χέρια τον πλησίον μας και θα ήμασταν αθώοι αν του ετοιμάζαμε το σχοινί ή αν του το περνούσαμε στο λαιμό ή τουλάχιστον αν δεν του το βγάζαμε, έστω και την τελευταία στιγμή, ενώ είχαμε ακόμα χρόνο και την δυνατότητα να το κάνουμε; (Αββάς Ιωσήφ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου