Ο Χριστός στη θεραπεία του εκ γενετής τυφλού του σημερινού Ευαγγελίου, επιδιώκει με την επέμβαση αυτή να επικεντρώσει την προσοχή των ανθρώπων, όχι τόσο στη μυστηριώδη αιτία της τυφλώσεως, μα στην σκοπιμότητά της. Πώς και γιατί επετράπει αυτή η ασθένεια στον άνθρωπο; Ασφαλώς πρέπει να υπάρχει κάποιος σκοπός. Και ο σκοπός αυτός να αποκομίζει σωτηριώδη αποτελέσματα.
Σε όλα τα έργα του Χριστού βρίσκουμε έναν σκοπό. Ποιός είναι αυτός ο σκοπός; Μα η σωτηρία του ανθρώπου και η διάσωση της υπάρξεώς του. Γιατί τα έργα αυτού είναι <<εγκεκρυμένα μόνο στη θεία και άφραστη βουλή Του>>.
<<Γιατί είναι δυνατόν και από αυτό το πάθημα να δοξάζεται ο Θεός. Όταν λοιπόν ο ασθενής με τις ενέργειες του ιατρού θεραπευθεί από την ασθένεια που ενέκυψε πάνω του, τότε ποιός δε θα θαυμάσει τον ιατρό;>>, κατά τον άγιο Κύριλλο Αλεξανδρείας;
Η θεραπεία λοιπόν του τυφλού είναι η ορατή φανέρωση της δυνάμεως του Θεού. Πραγματώνεται δε με την εγκόσμια παρουσία του Χριστού, <<ο οποίος απεστάλη για να φωτίσει τον κόσμο, που κατέκειτο σκεπασμένος νεκρός στα σκοτάδια της πλάνης και της αμαρτίας>>.
Τα έργα του Χριστού έχουν ένα διπλό σκοπό. Πρώτο, περιλαμβάνουν τη θεραπεία του τυφλού, μα και κάθε ασθενούς ή έχοντος ανάγκη, ο Οποίος προστρέχει στο Χριστό. Και δεύτερο, περιλαμβάνουν τον πνευματικό φωτισμό και την σωτηρία του τυφλού μα και κάθε ανθρώπου, ο Οποίος θα αναζητεί τη διάσωση της υπάρξεώς του.
Από την άλλη πλευρά δε ο πόνος, η ασθένεια, ο θάνατος, έχουν και παιδαγωγικό σκοπό για τον άνθρωπο. Γίνονται πρόξενοι αυτογνωσίας και αίτησης συγγνώμης. Και μέσω αυτών των σωτηρίων καταστάσεων, ο άνθρωπος συναντά το Θεό. Φωτίζεται πνευματικά, ενδυναμώνεται με υπομονή και εγκαρτέρηση και τελικά αναγεννάται.
Ο τυφλός του σημερινού Ευαγγελίου, με την πρόσκαιρη τύφλωσή του, γίνεται δέκτης του υλικού και πνευματικού φωτός. Υποδέχθηκε τη θεία φώτιση και φωτίστηκε ολόκληρη η ύπαρξή του. Φθάνοντας τελικά στην ολόθερμη, με παρρησία ομολογία του: <<Πιστεύω Κύριε, και τον προσκύνησε ως Υιό του Θεού και Κύριο>>.
Γι' αυτό ο άγιος Θεοφύλακτος θα διερωτάται αν πράγματι ο τυφλός έπαθε κάτι άδικο. Στερήθηκε βεβαίως την όρασή του, μα ο Χριστός όχι μόνο του δίδει το φως για να δεί τον κόσμο και να συναναστρέφεται με τους ανθρώπους. Μα κυρίως του δίδει το φως της ψυχής γιατί έτσι γνώρισε τον Χριστό και Τον Ομολόγησε.
<<Αδικήθηκε δηλαδή ο άνθρωπος στερούμενος του φωτός για να φανερωθούν τα έργα του Θεού; Αλλά ποιά αδικία έπαθε άνθρωπε; Την στέρηση του φωτός. Και ποιά βλάβη προέκυψε από την στέρηση του φωτός; Τουναντίον γιατί μάλλον ευεργετήθηκε. Πως ευεργετήθηκε; Διότι με τη σωματική όραση φωτίσθηκαν και τα μάτια της ψυχής του. Ώστε ήταν προς το καλό του αυτή η τύφλωση. Γιατί με την γιατρειά του ήλθε και η επίγνωση του αληθινού Ηλίου, του Χριστού>>.
Ο Θεός λοιπόν έχει απεριόριστη κυριαρχία επάνω σ' όλα τα πλάσματά του και μπορεί να τα χρησιμοποιεί κατά πως Αυτός κρίνει με τη σοφία, την αγαθότητα, την αγάπη Του. Καλεί δε τους ανθρώπους να δοξολογούν το όνομά Του, όχι φυσικά γιατί το έχει ανάγκη, αλλά <<εάν ο Θεός δοξάζεται είτε δι' ημών είτε εν ημίν, δεν δημιουργηθήκαμε, μήτε υπάρχουμε επί ματαίω>>.
Έτσι, ετούτος ο τυφλός, που δεν αμάρτησε ούτε αυτός, ούτε οι γονείς του, φανερώνεται ως όργανο του σκοπού του Θεού. Προορίζεται να δείξει στον κόσμο τα θαυμαστά έργα του Δημιουργού. Να τους πει με απλά λόγια τί είναι και τί δεν είναι το γεγονός να βλέπεις.
Κι ακόμη ποιοί είναι αυτοί που βλέπουν ή κάνουν πως βλέπουν κι αυτοί που δεν βλέπουν, ενώ μπορεί να βλέπουν καλύτερα από τους άλλους. <<Και να υψώση το θαύμα στην ανώτερη στάθμη της κρίσεως, που αληθινά χωρίζει τους ανθρώπους σ' ανθρώπους μ' ανοιχτά τα μάτια και σ' ανθρώπους με κλειστά τα μάτια>>.
Αγαπητοί αδελφοί, ο τυφλός αποτελεί το όργανο του Θεού, όπως και πιό πάνω τονίσαμε. Για να φανούν τα θαυμαστά έργα Του. Και τελικά αυτός ο τυφλός γίνεται διδάσκαλος του δικαίου, του αληθινού. Διακηρύσσει την αλήθεια, υποστηρίζει το δίκαιο, εκφράζει με παρρησία την ομολογία του προς τον Χριστό ως Κύριο του και Τον προσκυνάει ως Θεό.
Εμείς σήμερα, που λέμε πως βλέπουμε. Εμείς οι ανοιχτομάτηδες αυτού του κόσμου, μήπως πρέπει να προσέξουμε ιδιαιτέρως τον τυφλό του Ευαγγελίου; Μήπως πρέπει να στρέψουμε για να δούμε την πραγματική αλήθεια των πραγμάτων; Αυτήν την αλήθεια, που έβλεπε ο τυφλός, ενώ οι άλλοι την αγνοούσαν;
Πράγματι έφθασε η ώρα να γνωρίσουμε την αλήθεια, που είναι ο Χριστός. Είναι η ώρα ν' ανοίξουμε τα μάτια της ψυχής μας για να φωτίσουμε την ύπαρξή μας. Και να ομολογήσουμε πως πιστεύουμε στην αλήθεια του Χριστού, που παρέχει την πραγματική αναγέννηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου