ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ

  Το Άγιον Πνεύμα εφώτισε και ενέπνευσε τους Προφήτας της Παλαιάς Διαθήκης, δια να προείπουν τα συγκλονιστικά γεγονότα που θα επραγματοποιούντο μετά αιώνας. Το Άγιον Πνεύμα έδωσε εις τους λαούς τον σπινθήρα της ελπίδος και της αναμονής του ερχομένου Μεσσίου, τα οποία τους προητοίμασαν εις υποδοχήν του Ευαγγελίου. Το Άγιον Πνεύμα προπαρασκεύασε τα γεγονότα, δια την Ανατολήν του Ηλίου της Δικαιοσύνης.
 Το Άγιον Πνεύμα διέλυσε το σκοτάδι της πρό Χριστού εποχής. Κατήλθεν εις τους Μαθητάς και τους ανέδειξε θεολόγους, τους πρώην αλιείς. Το Άγιον Πνεύμα δια της Εκκλησίας σβήνει την πνευματικήν δίψαν κάθε ανθρώπου και πραγματοποιεί ηθικάς μεταβολάς και πνευματικάς νεκραναστάσεις.
 Το Άγιον Πνεύμα διεφύλαξε την αλήθειαν της πίστεως και ακεραίαν την παρακαταθήκην, την οποία παρέδωκεν ο Χριστός.
 Το Άγιον Πνεύμα εφώτισε και φωτίζει τον νούν των χριστιανών, ώστε να βλέπουν την Αλήθεια και να μή παρασύρωνται από την πλάνην. Το Άγιον Πνεύμα φωτίζει τον δρόμον μας και μας προφυλάσσει από τους κινδύνους και τις απειλές. <<Αγίω Πνεύματι αναβλύζει τα της Χάριτος ρείθρα>>.
 Το Άγιον Πνεύμα ανέδειξε τους ήρωας της πίστεως και της αρετής. Έδωσε γενναίον φρόνημα εις τους πιστούς, ενεδυνάμωσε μέχρι τελευταίας πνοής των τους μάρτυρας.
 Το Άγιον Πνεύμα εχάρισε την καρτερίαν και την ευψυχίαν εις τους πιστούς, ώστε να αντιμετωπίζουν τα λυπηρά γεγονότα της ζωής των. Έτσι μόνον εξηγείται πως ενώ γύρω των καίει το καμίνι των θλίψεων, των δυσκολιών της ζωής, οι πιστοί διατηρούν μέσα των την γαλήνη, την ηρεμία και την πραότητα. Είναι ο καρπός του Αγίου Πνεύματος.
 Το Άγιον Πνεύμα αφυπνίζει εκάστοτε την συνείδησιν των αμαρτωλών δι' αυτού συντελούνται ηθικαί και πνευματικαί νεκραναστάσεις. Η παλαιά και η σύγχρονος ιστορία αναφέρει καταπληκτικά θαύματα αναγεννήσεων πνευματικών και μεταμορφώσεων ηθικών. Περιπτώσεις πλήρους καταπτώσεως, όπου εθεωρείτο αδύνατος η επιστροφή και η μεταμέλεια, συνήλθον από τον ύπνον και τον ζόφον της αμαρτίας, με την χάριν του Αγίου Πνεύματος.
 Το Άγιον Πνεύμα ενισχύει την αδύνατον ψυχήν, ώστε να μείνη σταθερή εις τον αγώνα τον πνευματικόν, όρθια εις την μάχην και ακλόνητος εις τας επάλξεις.
 Πόσοι μέθυσοι, δούλοι του πάθους, πόσοι χαρτοπαίκται, αιχμάλωτοι της συνηθείας, πόσοι αμαρτωλοί, δέσμιοι στις πιό φοβερές αμαρτίες, πόσοι φυλακισμένοι στα δεσμά των κακών συνηθειών, δεν μετεβλήθησαν, δεν ανεγεννήθησαν, δεν ανεδείχθησαν πρότυπα αρετής.
 Σε πόσους, που ζούσαν μέσα στο σκοτάδι δεν επέδρασε η ζωογόνος πνοή της θείας Χάριτος, ενισχύοντας και θερμαίνοντας την ψυχή τους. <<Αυτό το Πνεύμα υπερεντυγχάνει υπέρ ημών στεναγμοίς αλαλήτοις>> (Ρωμ. Η',26)
 Ποιός δύναται να φαντασθή, τις μυστικές επιδράσεις του Αγίου Πνεύματος, την διαρκή βοήθειαν και συμπαράστασιν που μας προσφέρει την κάθε στιγμή της ζωής μας ο Παράκλητος, το Πνεύμα της Αληθείας;
 Ό,τι καλόν, ό,τι ωραίον, ό,τι άγιον, ό,τι θείον υπάρχει εντός μας είναι καρπός, είναι δωρεά της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος.
 Η αγιότης είναι καρπός του Αγίου Πνεύματος. Η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η μακροθυμία, η χρηστότης, η αγαθωσύνη, η πίστις, η πραότης, η εγκράτεια, (Γαλ. Ε, 22-23) είναι καρποί του Αγίου Πνεύματος.
 Η κακία, υπό οιανδήποτε μορφήν συναντάται, είναι ένδειξις απουσίας της θείας Χάριτος. Το μίσος, η απιστία, η ακαταστασία, η αποστασία από το θέλημα το Θεού είναι ενδείξεις, ότι ερημώθη η ψυχή από την Χάριν του Αγίου Πνεύματος.
 Μόνον η Χάρις του Παρακλήτου κατακαίει τον ρύπον της ψυχής, τις κακές επιθυμίες και κλίσεις, και ζωογονεί την νεκρωμένην ψυχήν. << Αγίω Πνεύματι πάσα ψυχή ζωούται και καθάρσει υψούται λαμπρύνεται>>.
 Όταν μέσα στην Καρδιά του ανθρώπου έρχεται η Χάρις του Αγίου Πνεύματος, τότε ο άνθρωπος αλλοιώνεται, μεταμορφώνεται, τότε ο άνθρωπος συνομιλεί με τον Θεόν, θεο-λογεί, λαμβάνει το χάρισμα της θεολογίας, ας είναι αγράμματος. Θεολόγος δεν είναι εκείνος που κατέχει ένα πτυχίο της θεολογικής Σχολής, αλλά εκείνος που μέσα του δέχεται τις ενέργειες και την Χάριν του Αγίου Πνεύματος.
 Ο Χριστός ωμίλησε περί αυτού σαφώς: <<Ο πιστεύων εις εμέ, καθώς είπεν η Γραφή, ποταμοί εκ της κοιλίας αυτού ρεύσουσιν ύδατος ζώντος>>. Δηλαδή ο πιστός, ο αληθινά πιστός γίνεται πηγή θείων λόγων, πηγή θεολογίας. Το Άγιον Πνεύμα <<αγραμμάτους σοφίαν εδίδαξε, αλιείς θεολόγους ανέδειξεν>>.
 Η Εκκλησία είναι ταμειούχος της θείας Χάριτος. Το Άγιον Πνεύμα ενεργεί δια των Μυστηρίων εν τη Εκκλησία. Μόνον εντός της Εκκλησίας δέχεται ο πιστός τις ενέργειες του Αγίου Πνεύματος. Επομένως μόνον μέσα εις την Εκκλησία ζωούται, μεταμορφώνεται, αξιούται της σωτηρίας. Εκτός της Εκκλησίας εις το σχίσμα, εις την αίρεσιν δεν ενεργεί η Χάρις του Αγίου Πνεύματος. Δι' αυτό λέγουν οι Πατέρες, ότι εις το σχίσμα ούκ έστι θεία Χάρις, και επομένως ούκ έστι σωτηρία.

<<ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΘΗΣΑΥΡΙΣΜΑΤΩΝ
ΙΕΡΟΜ. ΚΗΡΥΚΟΥ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗ
ΘΕΟΛΟΓΟΥ - ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ>>