Οι βλάσφημοι δεν είναι άξιοι να απολαμβάνουν τον Κόσμον τούτον, να βλέπουν τον ήλιον, την σελήνην, τους αστέρας ούτε να αναπνέουν τον αέρα, ούτε να πατούν εις την γην , ούτε να πίνουν ύδωρ, ούτε να τρώγουν τους καρπούς των δένδρων. Είναι ανάξιοι και αυτής της προσκαίρου ζωής, διότι τα κτίσματα όλα δοξάζουσι τον Θεόν και τον τιμούσι ως ποιητήν τους, οι δε Βλάσφημοι είναι ανάξιοι να βλέπουν τον ήλιον, πως δεν τους τυφλώνει, πως ο ουρανός δεν ρίπτει αστροπελέκια να τους κατακαύση, πως η θάλασσα δεν τους πνίγει, πως ο αέρας δεν τους θανατώνει, πως η γη δεν σχίζεται να τους καταπίη, πως τα θηρία δεν σηκώκονται να τους καταφάγουν. Λέγει ο Θείος Χρυσόστομος. Ο προφ. Δανιήλ εβλασφήμισε τον Βήλ τον ψευδόθεον, και απεφάσισαν οι ειδωλολάτραι να τον θανατώσουν, ημείς δε οι Χριστιανοί, οι βαπτισθέντες και αναγεννηθέντες, εις το όνομα του αληθινού Θεού, να τον βλασφημούμεν, και να τον υβρίζωμεν. <<Θανάτω θανατούσθω>> λέγει ο Άγιος Αμφιλόχιος, ο βλασφημών το όνομα του Θεού. Αι αρκούδες εθανάτωσαν 42 παιδιά, διότι ύβρισαν και επεριέπαιξαν τον Προφήτην Ελισσαίον. <<Ανάβαινε φαλακρέ>>. Ο άπιστος Ναβουχοδονόσωρ ασεβής εθνικός και ειδωλολάτρης, προστάζει να μή βλασφημήται ο Θεός. Καταισχύνη μεγάλη εις τους Χριστιανούς. Και οι δαίμονες παιδεύουν τους βλασφήμους. Έπαιζον τα χαρτία και εβλασφήμησε το όνομα του Θεού και εδαιμονίσθη. Ο Θεός μακροθυμεί, αλλά δεν λησμονεί και τιμωρεί με κακόν θάνατον τους βλασφήμους. Ο Ιώβ υπέφερε πολλάς τιμωρίας, ο πτωχός Λάζαρος, αλλά δεν εβλασφήμησαν, εδόξαζον τον Θεόν. Έρχονται πειρασμοί, ασθένειαι, ναυάγια, αλλά πρέπει να τα υπομένωμεν να λέγωμεν δόξα σοι ο Θεός, εις τας θλίψεις και συμφοράς. Μαρτυρίου στέφανον λαμβάνουν οι έχοντες υπομονήν.
Ο Θεός δοξολογείται και προσκυνείται από χιλιάδας και μυριάδας Αγγέλων και Αρχαγγέλων, και δεν βλάπτεται το υψηλόν όνομα του Θεού, αλλά η κατάρα και η οργή είναι εις την κεφαλήν του βλασφημούντος. Ακονίζει το ξίφος, δέχεται πληγάς εις την κεφαλήν του, ρίπτει πέτραν εις τον ουρανόν και γυρίζει η πέτρα και τον κτυπά, και ως βραβείον λέγει ο Θείος Χρυσόστομος, λαμβάνει την αιώνιον κόλασιν, την παντοτεινήν τιμωρίαν, ως ο Προφήτης Ιεζεκιήλ. <<Ζή Κύριος, ήκουσα της φωνής των βλασφημιών σου>>. Φοβερόν αμάρτημα, φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος. Ώστε αγαπητοί τα έργα ημών να γίνωνται ούτως, ίνα δι' αυτών, δοξάζηται να υμνολογήται, και προσκυνήται και λατρεύηται ο Δημιουργός και Σωτήρ ημών. Και τέλος δια των καλών έργων, αποτασσόμενοι τα έργα του διαβόλου, ενδυσόμεθα τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν. Αμήν. Γένοιτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου