ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΕΙΑ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΧΗΣ ΒΙΟΥ

 

ΒΑΡΥΤΑΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΜΑΡΤΙΑ
Η ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΞΕΝΕΙΤΑΙ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΩΝ ΑΣΕΜΝΩΣ
ΕΝΔΕΔΥΜΕΝΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

<<Ος δ' αν σκανδαλίση ένα εκ των μικρών τούτων των
πιστευόντων εις εμέ, συμφέρει γαρ αυτώ ίνα κρεμασθή
μύλος ονικός εις τον τράχηλον αυτού και καταποντισθή
εν πελάγει της θαλάσσης (Ματθ. ιη. 67)>>

 Οι σαρκικοί καλλωπισμοί, είναι εναντίον των ιερών κανόνων ως διδάσκουν, οι Θείοι Πατέρες και το Ιερόν Ευαγγέλιον.
 Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός πολύ θα τιμωρήση τους ανθρώπους εκείνους οι οποίοι στολίζονται σκανδαλωδώς, διότι φρονούν τα ανθρώπινα, τα γήινα και ουχί τα αιώνια. Ο Κύριος ημών πτωχικά ενδύματα εφόρει. Θρηνεί ο Προφήτης Ιερεμίας, τους άνδρας της Ιερουσαλήμ, διότι εκαλλωπίζοντο, με λαμπρά, και κόκκινα ιμάτια, ύστερα δε εφορούσαν πτωχικά ευτελέστατα και βρωμισμένα. Ο στολισμός είναι σατανικός έρως, διότι ίχνος αγάπης Θεϊκής δεν υπάρχει εις τους τοιούτους. <<Και απολώ εξ αυτού λέγει Κύριος φωνήν χαράς, οσμήν μύρου και φως λυχνίας. Επαίδευσεν ο Θεός την Ιεζάβελ με κακόν θάνατον, και έφαγον οι σκύλοι το σώμα της, διότι είχε αφοσιωθή πως να καλλωπισθή να αρέση εις τους ανθρώπους προς πορνείαν, όπου την εκρήμνισεν ο βασιλεύς από το παράθυρον και έγεινε λεπτά τεμάχια το σώμα της, και δεν επέτρεψε ούτε να ταφή. Ουαί και αλλοίμονον, εις τα τοιαύτα γύναια, όπου δεν φοβούνται την αμαρτίαν, και γίνονται αιτία και καταστροφή των ανθρώπων.
 Κλαίει και αναστενάζει εκάστου χριστιανού η ψυχή του βλέπουσα την γύμνωσιν των γυναικών, να περιφέρωνται τας οδούς χωρίς φιλότιμον και αίσθημα Θρησκείας, προς αποπλάνησιν των ανδρών. Δια τας αχαλινώτους επιθυμίας της ενδύεται η αχαλίνωτος γυνή με στολίδια και μαργαριτάρια, πως να αγγιστρεύση τους ορώντας αυτήν. Περιφέρεται ως ένα άγαλμα γυμνόν εις τας οδούς, έξω τα στήθη και βραχίονας, δια να ελκύση τους άνδρας εις επιθυμίαν σαρκικήν, νεύρα, φλέβες, σάρκα, αίμα, είναι δυνατόν, λέγει, ο Θείος Ιερώνυμος να μη κινηθούν εις πορνείαν. Λέγει ο Θείος Χρυσόστομος. <<Έλκεται και παγιδεύεται ευκόλως η γυναίκα εις τα σαρκικά της θελήματα προξενούσα δια των καλλωπισμών της τους άνδρας εις πορνείαν. Η ζωή των χριστιανών, είναι πένθος και θλίψις, και δεν είναι διαφθορά της πορνείας και ακολασίας. Ο Δαβίδ εφόρεσε σάκκον να εξιλεώση τον Θεόν, όπου έπεσεν εις αμαρτίαν, ως και οι Νινευίται σάκκον και στάκτην έβαλον εις εαυτούς κλαίοντες και οδυρόμενοι και πενθούντες να τους συγχωρήση ο Θεός. Τα ενδύματα κάμουν τον άνθρωπον υπερήφανον και εγωϊστήν, και δεν καταδέχεται, να ομιλή με τους κατωτέρους του, θέλει μόνον αυτόν να τον τιμούν, να είναι πάντες εις τας διαταγάς του. Το εωσφορικόν τάγμα όπου επήγε εις το αιώνιο πύρ της κολάσεως ήτο η αιτία της υπερηφανείας. Λέγει ο Κύριος. Οι υπερηφανευόμενοι εξολοθρευθήσονται οι δε ταπεινοί έχουσι την χάριν. Να ενδυώμεθα, δια τον Κύριον. <<Όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε>>. Να αγαπώμεν τα καλά και ταπεινά, και να αποφεύγωμεν τον ψευδοπολιτισμόν, διότι κολάζομεν την ψυχήν μας. Ουαί εις εκείνον τον άνθρωπον ή άνδρα ή γυναίκα όπου προξενεί το σκάνδαλον, καλλίτερον ήτο να μην είχε γεννηθή. Εις δε τους άνδρας, λέγω ότι, αποκλειστικώς και μόνον αυτοί είναι οι αίτιοι, οίτινες επιτρέπωσι την γύμνωσιν των γυναικών των και των θυγατέρων των, και έχουσιν ακεραίαν την ευθύνην της βαρυτάτης αυτής αμαρτίας, δια την οποίαν θέλουσι δώση φοβεράν απολογίαν εις τον φοβερόν Κρητήν.
 Ο Άγιος Χρυσόστομος. <<αφειδείν χρή ή χρόνον χρυσίον αν απωλέσας δυνήσαι πάλιν ανακτήσασθαι, χρόνον δε αν απώλεσας δυσκόλως αυτόν αναλήψη>>. Ησαΐας. <<Ταχύ έρχεται και ου χρονιεί>>. Αβακούμ. <<Ερχόμενος ήξει και ου χρονήσει>>. Σειράχ. <<Ενθυμήσου άνθρωπε ότι ο θάνατος δεν αργεί να έλθη>>. Και ως διαλαμβάνεται εν τω Θείω Ευαγγελίω. <<Γρηγορείτε και προσεύχεσθε, ότι δεν ηξεύρετε την ημέραν, ουδέ την ώραν, εν η ο Υιός του ανθρώπου έρχεται>>. Ψυχή μου, ψυχή μου. Ανάστα τί καθεύδεις, το τέλος εγγίζει, τί κοπιάς και θλίβεσαι και στενοχορείσαι, ετοιμάζου δια των καλών σου έργων προς αναχώρησιν, δια την παντοτεινήν σου πατρίδα, μην αμελής και σε εύρη ο θάνατος απαρασκεύαστον διότι εκεί δεν υπάρχει έλεος και φιλανθρωπία, αλλά κρίσις και ανταπόδοσις. Οι μεν τα αγαθά πράξαντες εις αιώνιον ζωήν, οι δε τα φαύλα, και αισχρά πράξαντες εις παντοτεινήν καταδίκην. (Ιερόν Ευαγγέλιον).

 Πλάνη μεγάλη και τέχνη του διαβόλου είναι ο σωματικός καλλωπισμός εν γένει ανδρών και γυναικών, ένεκεν τούτου, του Ολοφέρνους ο οφθαλμός, ήρπασε το σανδάλιον της Ιουδίθ. Οι ιεροί Απόστολοι, λέγουσι ότι, οι καλλωπισμοί των ενδυμάτων, είναι άγγιστρα της σαρκικής ηδονής. Η Θάμαρ η νύμφη του Ιούδα εκαλλωπίσθη ως πόρνη και συνευρέθη με τον πενθερόν της. Ο Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης, καταδικάζει αυστηρώς την γυναίκα όπου καλλωπίζεται, διότι δεν υπάρχει άλλος λόγος παρά να απατήση τους άνδρας εις σαρκικήν ηδονήν.
 Λέγει ο Κύριος. Αλλοίμονον εις εκείνον τον άνθρωπον, όπου προξενεί σκάνδαλον, είτε δια χειρονομίας, είτε δια των ανηθίκων, κινήσεων χορών και των διασκεδάσεων, του εξευτελισμού, της γυμνότητος, να είναι έξω τα στήθη των ως αγάλματα, να περιφέρωνται εις τας οδούς άνευ συστολής και σεβασμού κοινωνίας, θα είναι φοβερά η καταδίκη των δια το σκάνδαλον. <<Φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος>>. Το σώμα κοσμείς, της ψυχής ημελημένης, πορνείαν απονέμεις τη ψυχή.
 Λέγει ο Μ. Βασίλειος. <<Ότι στολίζεται ένα ανδριάντα ακίνητον τυφλόν και κωφόν>>. Ο Δαβίδ δια να ιδή λουομένην την Βηρσαβεέ, έπεσεν εις μοιχείαν και φόνον. Ήτο καλλίτερον ο άνθρωπος, ο οποίος κυριεύεται από το πάθος της πορνείας να ήτο τυφλός. Ο Άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης επαινεί μίαν γυναίκα, η οποία εφύλαξεν καθαράν την παρθενίαν της, ήτις είχε κυριεύσει ένα νέον το κάλλος της προς πορνείαν. Γνωρίσασα αύτη τον σκοπόν του εξύρισε την κεφαλήν της, και λαβούσα στάκτην ήλειψε το πρόσωπόν της, η οποία έγινε ελεεινόν θέαμα εις τους βλέποντας. Και την οποίαν απεστρέφοντο, καθώς την έβλεπον, διότι τότε η πρώην ωραία έγινε ελεεινόν θέαμα.
 Λοιπόν αυτήν την αγνήν θυγατέρα και παρθένον, ας μιμηθούν, και αι γυναίκες να καλύψουν το σώμα των να φυλάξουν αγνήν την τιμήν των, να γίνουν νύμφαι του Κυρίου, ως καλαί και ηθικαί οικοδέσποιναι να φέρουν και τέκνα τέκνων να τα παιδαγωγήσουν εν παιδεία και νουθεσία, ως αρμόζει εν τη Εκκλησία και εν τη κοινωνία, να γίνουν γονείς καλοί να μιμηθούν τους προπάτοράς μας, όπου ετίμησαν ως κορώνα το μυστήριον του Γάμου εκπληρούντες μίαν μεγάλην υπόσχεσιν ως διατάσει η Αγία μας Εκκλησία. <<ους έσμιξε ο Θεός άνθρωπος μή χωριζέτω>>. Είθε πάντες όσοι έλαβον το μυστήριον τούτο, ας ευχηθούμεν, να το φυλάξουν αγνόν και τίμιον, να ενωθούν και εις την άλλην ζωήν, ως ακριβώς είμεθα πεπεισμένοι ότι υπάρχει και εκεί ένωσις πνευματικής αγάπης. Γένοιτο.