Ο φύλαξ της Ορθοδόξου Πίστεως
ο ευσεβής λαός,
συνεχίζει τον αγώνα της Εκκλησίας.
Είναι γεγονός ότι ουδείς εσυνηγόρησεν υπέρ της Καινοτομίας, πλήν του Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου και των εχθρών της Ορθοδοξίας, αλλά κατά την στιγμήν ταύτην η πλέον σθεναρά και αισθητή αντίδρασις κατά της επαράτου καινοτομίας η οποία κλονίζει τον πανίσχυρον δικτάτορα της Ελλαδικής Εκκλησίας και την καινοτομίαν του, είναι ο ευσεβής Λαός, όστις δια της ορθοδόξου συνειδήσεώς του διείδεν την προδοσίαν και εδήλωσεν ότι αυτός δεν προδίδει, δεν φραγκεύει, δεν κακοδοξεί, δεν εγκαταλείπει την Ορθόδοξον Εκκλησίαν. Είναι μεγάλης Ιστορικής σημασίας δια την Εκκλησίαν το έτος 1924, διότι αν ομαδικώς οδηγείται η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος εις το σχίσμα, εις τον Παπισμόν και Οικουμενισμόν, ο πλείστος ευσεβής Λαός μετά αρκετών κληρικών ομολογεί και διακρατεί την πίστιν και συνεχίζει την ζωήν της Εκκλησίας προς μεγίστην απογοήτευσιν του Παποφίλου και Οικουμενιστού Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου.
Ο Ευσεβής Λαός μετά των ομολογητών εκείνων κληρικών, οι οποίοι δεν υπέκυψαν τω Βάαλ, η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΣ αυτών ηγέρθη ως <<γρανιτένιο>> τείχος επί του οποίου προσέκορουσεν η βία και η δολιότης των καινοτόμων.
Εις χρόνον ανύποπτον δια τον Ευσεβή Λαόν, κατά το 1924, σημειούται φοβερά επίθεσις του Αντιχρίστου Παπισμού κατά της Αγίας Ορθοδοξίας αλλ' εις μάτην. Την Εκκλησίαν, ως θα ίδωμεν ουδόλως έβλαψεν. Τους αρνητάς απλώς κατέφαγεν. Πλήγμα δια την Εκκλησίαν του Χριστού ήτο ότι απώλεσεν πλήθος αδυνάτων ή αδιαφόρων χριστιανών κληρικών και λαϊκών και εθρήνησεν δια τους πολυπληθείς <<LAPSI>>, πεπτωκότας.
Οι ομολογηταί όμως της πίστεως ευφραίνουν την Εκκλησίαν, διότι, όχι απλώς δεν ακολουθούν την προδοσίαν και την υποδούλωσιν εις τον Αντίχριστον Παπισμόν, όχι μόνον διότι καταγγέλλουν την απαρχήν της εφαρμογής των νεωτεριστικών τάσεων και το άνοιγμα προς τον Οικουμενισμόν εκ μέρους των καινοτόμων, αλλά διότι προπάντων ομολογούν ότι η σωτηρία αυτών, εν τη ακαινοτομήτω Μιά Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού εν τη οποία παραμένουσι και εν τη οποία αγωνίζονται.
Η πρώτη διοργάνωσις των Ορθοδόξων
Ήδη εντός ελαχίστων ημερών από της εισαγωγής του Νέου Παπικού Ημερολογίου, ήτοι κατά την δευτέραν Κυριακήν μετά την καινοτομίαν, ικανός αριθμός κληρικών και χιλιάδες Ορθοδόξων πιστών συνήλθον εις την αίθουσαν εμποροϋπαλλήλων παρά την πλατείαν Μητροπόλεως και συνέστησεν τον <<ΣΥΛΛΟΓΟΝ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ>> με πρόεδρον τον Ιωάννην Σιδέρην τον ιδρυτήν της <<Φωνής της Ορθοδοξίας>>. Υπογραμμίζεται ενταύθα ο τίτλος <<ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ>> όχι τόσον διότι μαρτυρεί την άμεσον ανασυγκρότησιν και διοργάνωσιν των ορθοδόξων δυνάμεων, όσον διότι δι' αυτού εκφράζεται η πρώτη συνείδησις και ομολογία πίστεως καθ' ην οι δεχθέντες την καινοτομίαν, κακοδοξούν, Παπίζουν, ενώ οι εμμένοντες εις το Παλαιόν Εορτολόγιον είναι οι γνήσιοι Ορθόδοξοι.
Βεβαίως τόσον δια της επαράτου καινοτομίας όσον και των λοιπών κατά της Ορθοδοξίας επιθέσεων μέχρι σήμερον ο Αντίχριστος Παπισμός και Οικουμενισμός ουδαμώς έβλαψαν την ουσίαν της Εκκλησίας ουδέ θα δυνηθούν, επέτυχον όμως να υφαρπάσουν μέλη της Αγίας του Χριστού Εκκλησίας ήτοι Πατριάρχας, Επισκόπους, Ιερείς και λαϊκούς δηλαδή εδημιούργησεν αρνητάς, <<LAPSI>> πεπτωκότας, ιδία το 1924 και συνεχίζει να τους κατακρατή μέχρι σήμερον. Παράλληλα όμως εδημιούργησεν και μάρτυρας και ομολογητάς δι' ους καυχάται η Αγία του Χριστού Εκκλησία, ενώ δια τους πεπτωκότας θρηνεί και τους αναμένει εις επιστροφήν.
Το ύπουλον τέχνασμα του διαβόλου ήτο, και παραμένει το αυτό, η άμβλυνσις του ορθοδόξου φρονήματος, η αποκοπή από την Ορθόδοξον Πατερικήν Παράδοσιν της Εκκλησίας, η δημιουργία νοσηράς θρησκευτικότητος, η εκκοσμίκευσις, η μή βίσωις του Μυστηρίου της Εκκλησίας η λοιδώρησις και γελοιοποίησις των παλαιοημερολογιτών.
<<Πέπεισμαι γαρ ότι ούτε θάνατος ούτε ζωή ούτε άγγελοι ούτε αρχαί ούτε δυνάμεις ούτε ενεστώτα ούτε μέλλοντα ούτε ύψωμα ούτε βάθος ούτε τις κτίσις ετέρα δυνήσεται ημάς χωρίσαι από της αγάπης του Θεού της εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών>>.
Αποστ. Παύλου, προς Ρωμαίους, η΄ 38-39
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου