ΟΤΑΝ ΕΜΑΙΝΕΤΟ Ο ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΟΧ ΝΕΡΩΝΕΙΟΣ ΔΙΩΓΜΟΣ ΤΙ ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ ΔΙΕΚΗΡΥΞΕΝ Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΝ ΤΟΥ 1954 ....

 

Του Μητροπολίτου ΓΟΧ Μεσογαίας, Λαυρεωτικής και
Αχαρνών κ.κ. ΚΗΡΥΚΟΥ!!!

 " .... Τό αἷμα τῶν πιστῶν Ὀρθοδόξων χριστιανῶν χύνεται. Πρέπει ἡμεῖς οἱ Ποιμένες νά χύσωμεν τό αἷμα μας. Δέν δύναται νά γίνη διαφορετικά. Πρέπει νά πέσωμεν ἡμεῖς. Ὁ Μάρτυς τοῦ Γολγοθᾶ Κύριος ἡμῶν ἐπιτάσσει: «Ὁ ποιμήν ὁ καλός τίθησι τήν ψυχήν αὐτοῦ ὑπέρ τῶν προβάτων». Δέν τό εἶπε μόνον ὁ Διδάσκαλος ἡμῶν, ἀλλά καί τό ἐπραγματοποίησε καί ἐξέτεινε τάς χεῖρας Του ἐπί τοῦ Σταυτοῦ χύσας τό Πανάχραντον αἷμα Του. Δραματικά γεγονότα διαδραματίζονται. Ὅχι οἱ ἄθεοι κόκκινοι συμμορίται, ἀλλά τά ἔνοπλα κρατικά ὄργανα, τά τεταγμένα νά φρουρῶσι καί νά ὑπερασπίζωσι τήν τιμήν, τήν ζωήν, τήν περιουσίαν καί τήν ἐλευθερίαν τῶν πολιτῶν, αὐτά τά ὄργανα τά φέροντα ἐπί τῆς κεφαλῆς τόν Τίμιον Σταυρόν καί τό ἔνδοξον ἑλληνικόν στέμμα μεταβάλλονται εἰς ληστοπειρατάς. Αἱ ἀνατριχιαστικαί συμμορίαι τῶν Βασιβουζούκων καί αὐταί ὠχριῶσιν… Δέν ἐφόνευον ἀθώους ἐκκλησιαζομένους κατά τήν ὥραν τῆς θείας λειτουργίας! Μάλιστα!.. Τήν 21ην Σεπτεμβρίου χριστιανοί προσεύχονται ἐντός παρεκκλησίου εἰς τό Ἁρματωλικόν τῆς Καρδίτσης. Τί κακόν πράττουσιν; Καί ὅμως ὁ Σπυρίδων Βλάχος τῶν Ἀθηνῶν εἶναι ἄγρυπνος… καί οἱ κέρβεροι τοῦ Συντάγματος καί τῶν νόμων, οἱ φρουροί τῆς τάξεως περικυκλώνουσι τόν ἱερόν τόπον καί οἱ χωροφύλακες ἄνευ ἑτέρου, ἄνευ ἄλλης διαδικασίας πυροβολοῦσι μέ τά αὐτόματά των κατ' εὐθεῖαν εἰς τόν σωρόν καί «ρίπτονται ριπαί εἰς τό ψαχνό». Τραυματίζεται εἰς τό στῆθος ἡ Κωνσταντινιά Τσαρούχα, μάρτυς τῆς Ὀρθοδοξίας, καί παλαίει πρός τόν θάνατον εἰς τό νοσοκομεῖον Τρικάλων φέρουσα δύο τραύματα (σφαῖρες) εἰς τό στῆθος. Ἕτεροι αἱματοκυλίονται καί τραυματίζονται… ὁ λειτουργός τοῦ Ὑψίστου ἱερεύς Χρύσανθος Τσιανάκας συλλαμβάνεται ὡς λήσταρχος, καταξεσχίζεται, ξυρίζεται καί ἀποσχηματίζεται! Ἐπίσης εἰς τάς Καλάμας καί εἰς τό ἱερόν Ἀσκητήριον Παναγουλάκη κατά τήν Μ. Παρασκευήν ἔ.ἔ. καί κατά τήν φρικτήν στιγμήν, καθ' ἥν ἐψάλλοντο τά ἐγκώμια τοῦ ἐπιταφίου, ὥρμησαν ἐντός τοῦ Ναοῦ ὡς λέοντες ὠρυόμενοι περί τούς 65 χωροφύλακες καί στρατιῶται, διέλυσαν βιαίως τούς 1500 προσευχομένους, ἥρπασαν τόν ἐπιτάφιον, τόν ἔρριψαν κατά γῆς, τόν ἐποδοπάτησαν, κατεξέσχισαν μέ τάς λόγχας των τήν ὡραίαν πύλην, ἤτοι τόν Δεσπότην Χριστόν καί ἔσυραν τούς ἱερεῖς ὡς ληστάς εἰς τά κρατητήρια! Μάλιστα!.. Καί τό Κράτος πού σκοτώνει χριστιανούς προσευχομένους λέγεται Δημοκρατία. Καί τό Κράτος αὐτό τό Ἑλληνικόν μετέχει τοῦ Ὀργανισμοῦ τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν, τά ὁποῖα ἀγωνίζονται ὑπέρ τῆς ἐλευθερίας τῶν Λαῶν καί τῆς Δημοκρατίας καί ὑπογράφουσι Σύμφωνα καί παρασκευάζονται νά ἐλευθερώσωσι λαούς τυραννουμένους ὑπό τό πέλμα τοῦ κόκκινου ἀθέου Κομμουνισμοῦ τοῦ σιδηροῦ παραπετάσματος. Ὅμως μέχρι τῆς στιγμῆς δέν ἀνεγνώσαμεν εἰς τάς ἐφημερίδας ὅτι οἱ ἄθεοι κόκκινοι σκοτώνουσιν ἐντός τῶν Ναῶν τούς προσευχομένους. Ἀλλ' αὐτό γίνεται εἰς τήν χριστιανικήν, τήν ἐλευθέραν δημοκρατικήν Ἑλλάδα. Μάλιστα εἰς τήν Ἑλλάδα… εἰς τήν Ἑλλάδα ἡ ὁποία ἰδιαιτέρως καυχᾶται ὅτι εἶναι ἡ κοιτίς τοῦ Πολιτισμοῦ καί τοῦ Χριστιανισμοῦ, ἀλλά καταπροδίδει τήν ἱστορίαν της διά νά εὐχαριστήση τόν κακόδοξον Σπυρίδωνα Βλάχον. Μήπως εἶναι ὅλα ψεύδη, ὅλα τά ἰδεώδη; Κλονιζόμεθα καί ἀμφιταλαντευόμεθα, διστάζομεν ὅμως νά τό πιστεύσωμεν ὁριστικά. Προσδοκῶμεν τήν ἄμεσον καί ἀποτελεσματικήν ἐπέμβασιν τοῦ κοινοβουλευτικοῦ πρωθυπουργοῦ Στρατάρχου Παπάγου, ὁ ὁποῖος ἔχει μίαν ἔνδοξον ἱστορίαν, τήν ὁποίαν ἀμαυρώνει ὁ ἀντιχριστιανικός Νερώνειος διωγμός. Ἀρκετά! Νά σταματήση τό αἶσχος! Πρέπει νά παύση πλέον ὁ ἀνόσιος διασυρμός τῆς Ὀρθοδοξίας καί ἡ διαπόμπευσις τῆς ἑλληνικῆς Δημοκρατίας καί ὁ κατεξευτελισμός τοῦ ἑλληνικοῦ ὀνόματος. Ἐπαναλαμβάνομεν ἀρκετά. Ἡμεῖς, καί τό διακηρρύσσομεν δημοσία καί μέ ὅλην τήν δύναμιν τῶν πνευμόνων μας καί μέ πλήρη ἐπίγνωσιν τῶν εὐθυνῶν μας, ἡμεῖς ἐλάβομεν τήν ἀπόφασίν μας. Ἡ Ἑλλάς ἔχει πάντοτε τό Μεσολόγγι της, τό Σοῦλι της μέ τόν Σαμουήλ, ἔχει πάντοτε Πατριάρχας Γρηγορίους, καί Ἡγουμένους Γαβριήλ μέ τό Ἀρκάδι. Θά τεθῶμεν ἐπί κεφαλῆς τοῦ πιστοῦ λαοῦ εἰς τόν ἀγῶνα του διά τά δικαιώματά του ὡς συνταγματικοῦ πολίτου διά τήν συνείδησίν του, διά τάς παραδόσεις τῆς Ὀρθοδοξίας, διά τό στοιχειῶδες δικαίωμα τῆς ἀμύνης ὑπέρ τῆς δημοκρατικῆς ἐλευθερίας του, ὑπέρ τῆς ἐλευθερίας τῆς θρησκευτικῆς συνειδήσεώς του, ὑπέρ τῶν πατρίων ὀρθοδόξων παραδόσεων, ὑπέρ τῆς ζωῆς του κινδυνευούσης καί κατά τάς ἱεράς στιγμάς τῆς προσευχῆς του ἐντός τῶν Ναῶν. Καί τό Σύνταγμα, καί ἡ ἠθική καί ἰδιαιτέρως ὁ Ποινικός νόμος ἀναγνωρίζουσιν ὡς ἱερόν καί ἐπιβεβλημένον τό δικαίωμα τῆς νομίμου ἀμύνης. Κατά τῆς καταπατήσεως τῶν στοιχειωδῶν καί συνταγματικῶν δικαιωμάτων μας θά ἀμυνθῶμεν ἀποκρούοντες τήν ἐπίθεσιν καί τήν παρανομίαν. Ἅς ὄψονται οἱ ὑπαίτιοι. Τέκνα ἐν Κυρίω ἀγαπητά καί περιπόθητα εἰρηνεύετε, χαίρετε, ἐν Κυρίω ἀεί χαίρετε. Ὡμιλήσαμεν ἔχοντες ὁδηγόν τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν. Ὡμιλήσαμεν ἄνευ περιστροφῶν. Οἱ λόγοι ἐτελείωσαν πλέον. Ἡ ἀπόφασις ἡμῶν, ἐπευλογημένη ἀπό τόν Οὐρανόν, μετά προσευχήν ἐλήφθη. Ἀπόφασις ἀμετάκλητος. Θά ἀντιμετωπίσωμεν τούς πάντας καί τά πάντα. Ἡ ἀπόφασίς μας εἶναι ὁ ἀγών ὑπέρ τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀγών μέχρι θανάτου. Οὐδέν μᾶς φοβίζει. Ἡ ζωή μας δέν μᾶς ἀνήκει. Ἡ ζωή μας ἀνήκει εἰς τόν Κύριον. Ἡ ζωή μας ἀνήκει εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν. Καί θά βαδίσωμεν πρός τόν θάνατον ἀγωνιζόμενοι διά τήν Ὀρθοδοξίαν.... " (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗΝ - ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗΝ ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΕΚΔΟΘΕΙΣΑΝ ΚΑΤΑ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΝ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 1954 ΥΠΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΟΧ ΕΛΛΑΔΟΣ).