ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΠΙΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥ ΣΥΝΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

 

Επίσκοπος Κηρυκος 

Εκκλησίας Κατακομβων

ΕΝ ΕΤΕΙ 1996 ΕΣΤΑΛΗ ΚΑΙ ΕΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" Η ΥΠ ΑΡΙΘΜ. 15/23-4-1996 ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΗΡΥΚΟΥ.

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΥΤΗ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΑΠΟ ΠΟΛΛΩΝ ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΝΑΚΙΝΟΥΜΕΝΟΝ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΣΥΝΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ (ΗΤΟΙ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑΛΙΟΥ ΚΑΝΟΝΟΣ).

ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΕΦΕΤΕΙΝΗΣ ΜΕΤΑΘΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΕΙΣ ΤΟ ΕΣΠΕΡΑΣ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ, ΩΡΑ 9, ΟΤΕ ΣΥΝΕΠΙΠΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΒΡΑΙΚΟΝ ΦΑΣΚΑ (ΠΑΣΧΑ), ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ, ΔΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΩΜΕΝ ΠΡΟΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΝ.

ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ

ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ (ΣΤΑΜΑΛΑ) 194 00 Τ.Θ. 54 ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΤΗΛ. 210.6020176, 210 2466057

ΑΡ. ΠΡΩΤ. 15 ᾿Εν Κορωπίῳ 23-4-1996

Πρός τήν "Καθημερινήν"

Κύριε Διευθυντά

Εἰς τήν "Καθημερινήν" τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα ὁ συνεργάτης σας κύριος Σπ. ᾿Αλεξίου, γνωστός διά τήν Οἰκουμενιστικήν θρησκευτικήν του τοποθέτησιν, ἀναφερόμενος ἐπαινετικῶς εἰς τήν ἐπιδιωκομένην ὑπό τῶν οἰκουμενιστῶν μεταβολήν τοῦ Πασχαλίου, γράφει καί τά ἑξῆς: "Καί αὐτό δέν ἔχει οὔτε δογματικά ἐμπόδια, οὔτε ἄλλου εἴδους περιπλοκές".

᾿Επί τοῦ μεγίστου τούτου θέματος παρατηρητέα δι᾿ ἐλαχίστων τά ἑξῆς: Ταῦτα λέγων ὁ κύριος ᾿Αλεξίου καί εἴ τις ἄλλος, ὡς λέγει ὁ Μέγας ᾿Αθανάσιος διά τόν λέγοντα τούς αἱρετικούς χριστιανούς, "πολύ καί λίαν πλανᾶται", ἀλλά καί πλανᾶ.

Τό Πασχάλιον ἔχει θεσπισθῆ ἐν ῾Αγίῳ Πνεύματι ὑπό τῆς ῾Αγίας Πρώτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου, τῆς συνελθούσης ἐν Νικαίᾳ τῆς Βιθυνίας κατά τό ἔτος 325 ἐπί τοῦ ῾Αγίου Κων/νου τοῦ Μεγάλου. ῞Οθεν δέν εἶναι δεκτικόν "τροποποιήσεων," "βελτιώσεων", "ἐκσυγχρονισμῶν" κλπ., ἀλλά μένει ἀκαινοτόμητον εἰς τόν αἰῶνα.

Διό καί ὁ Α' Κανών τῆς ἐν ᾿Αντιοχείᾳ Συνόδου ὁρίζει: "Πάντας τούς τολμῶντας παραλύειν τόν ὅρον τῆς ῾Αγίας καί Μεγάλης Συνόδου, τῆς ἐν Νικαίᾳ συγκροτηθείσης, ἐπί παρουσίᾳ τῆς εὐσεβείας τοῦ Θεοφιλεστάτου Βασιλέως Κωνσταντίνου περί τῆς ἁγίας ἑορτῆς τοῦ σωτηριώδους Πάσχα, ἀκοινωνήτους καί ἀποβλήτους εἶναι τῆς ᾿Εκκλησίας, εἰ ἐπιμένοιεν φιλονεικότερον ἐνιστάμενοι πρός τά καλῶς δεδογμένα, καί ταῦτα εἰρήσθω περί τῶν λαϊκῶν. Εἰ δέ τις τῶν προεστώτων τῆς ᾿Εκκλησίας, ᾿Επίσκοπος ἤ Πρεσβύτερος ἤ Διάκονος, μετά τόν ὅρον τοῦτον τολμήσειεν ἐπί διαστροφῇ τῶν λαῶν καί ταραχῇ τῶν ᾿Εκκλησιῶν, ἰδιάζειν, καί μετά τῶν ᾿Ιουδαίων ἐπιτελεῖν τό Πάσχα, τοῦτον ἡ ῾Αγία Σύνοδος ἐντεῦθεν ἤδη ἀλλότριον ἔκρινε τῆς ᾿Εκκλησίας ὡς οὐ μόνῳ ἑαυτῷ ἁμαρτίας, ἀλλά καί τοῖς πολλοῖς διαφθορᾶς καί διαστροφῆς γενόμενον αἴτιον. Καί οὐ μόνον τούς τοιούτους καθαιρεῖ τῆς λειτουργίας, ἀλλά καί τούς τολμῶντας τούτοις κοινωνεῖν μετά τήν καθαίρεσιν. Τούς δέ καθαιρεθέντας ἀποστερεῖσθαι καί τῆς ἔξωθεν τιμῆς, ἧς ὁ ῞Αγιος Κανών καί τό τοῦ Θεοῦ ἱερατεῖον μετείληφεν".

Ταῦτα εἶναι τόσον σαφῆ, ὥστε δέν χρειάζονται σχόλια.

Εἰρήσθω ὅτι, πλήν τῆς ᾿Εκκλησίας καί ἡ Πολιτεία διά τῆς διατάξεως τοῦ ἄρθρου 3 ` 1 τοῦ Συντάγματος τῆς ῾Ελλάδος ἐπιτάσσει τήν ἀπαρασάλευτον τήρησιν τῶν ῾Ιερῶν Κανόνων καί τῶν ῾Ιερῶν Παραδόσεων. ῞Οθεν πᾶσα μεταβολή τοῦ Πασχαλίου εἶναι οὐ μόνον δογματικῶς, ἀλλά καί νομικῶς ἀνεπίτρεπτος.

Μετά τιμῆς

῾Ο Μητροπολίτης Γ.Ο.Χ.

+῾Ο Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς

ΚΗΡΥΚΟΣ