''Τῇ Η' τοῦ αὐτοῦ μηνός, Μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοῦ, ἐπιστηθίου, φίλου, ἠγαπημένου καὶ παρθένου, Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, ἤτοι, ἡ σύναξις τῆς Ἁγίας κόνεως, τῆς ἐκπεμπομένης ἐκ τοῦ τάφου αὐτοῦ, ἤγουν τοῦ μάννα.''
Η κυρίως μνήμη του Ιερού Ευαγγελιστή τιμάται την 26η Σεπτεμβρίου, ''επί τη Μεταστάσει αυτού''. Η σημερινή εορτή είναι ''Σύναξις εκπεμπομένης εκ του τάφου αυτού αγίας κόνεως, ήτοι του μάννα''.Διότι ο τάφος του έξω από την Έφεσσο αναδείχθηκε ''άλλη κολυμβήθρα του Σιλωάμ'', αφού ''κατά την σήμερον αίφνης με θείον και παράδοξον τρόπον, αναβρύει κόνιν, την οποίαν οι εγχώριοι ονομάζουν μάννα και ταύτην οι λαμβάνοντες μεταχειρίζονται προς απολύτρωσιν από παντός πάθους''.
ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ
Ότα εικονογραφήται ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, δίπλα του εικονίζεται ένας αετός. Και αυτό σημαίνει, ότι όπως ο αετός πετάει ψηλότερα από τα άλλα πουλιά, έτσι και ο Ιωάννης με το Ευαγγέλιό του ανεβαίνει ψηλότερα από όλα τα βιβλία του κόσμου, ανεβαίνει σε απροσμέτρητα θεολογικά ύψη.
Το προοίμιο του Ευαγγελίου είναι θελογικώτατο, μιλάει για τον Θεό Λόγο. Αλλά και όλα τα βιβλία του έχουν βαθύτατο θεολογικό περιεχόμενο. Δια τον λόγον αυτό ωνομάσθηκε Θεολόγος.
Στο Ευαγγέλιό του ο Ευαγγελιστής Ιωάννης διέσωσε θαύματα και ομιλίες του Χριστού που δεν περιέχονται στα άλλα Ευαγγέλια, όπως την προσευχή της αγωνίας, την λεγομένη Αρχιερατική προσευχή και την τελευταία ομιλία του προς τους μαθητάς του.
ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ
Τρείς είναι οι επιστολές που έγραψε ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. Οι τρείς αυτές επιστολές ανήκουν στις Καθολικές επιστολές της Καινής Διαθήκης.
Η πρώτη επιστολή είναι η επιστολή της Αγάπης. Ιδού ωρισμένα σημεία αυτής της θαυμασίας επιστολής: << Ο μή αγαπών ούκ έγνω τον Θεόν, ότι ο Θεός αγάπη εστίν>> (Α' Ιω. 4,8), δηλαδή: όποιος δεν έχει αγάπη, δεν γνωρίζει τον Θεό, διότι ο Θεός είναι αγάπη. Επίσης: <<Τεκνία, μή αγαπώμεν λόγω, μηδέ τη γλώσση, αλλ' εν έργω και αληθεία>> (Α' Ιωάν. 3,18), δηλαδή: η αγάπη δεν είναι μόνο λόγια, αλλά και έργα. Επίσης γράφει: << Ο γαρ μή αγαπών τον αδελφόν ον εώρακε, τον θεόν, ον ούχ εώρακε πώς δύναται αγαπάν>> (Α' Ιωάν. 2,15), δηλαδή να αγαπάμε όλους τους ανθρώπους, αλλά να μισούμε το πνεύμα του κόσμου και την αμαρτία.
Η δευτέρα επιστολή του είναι μόνο ένα κεφάλαιο και μιλάει για τις σχέσεις μας με τους αιρετικούς. Τους αιρετικούς, λέγει, πρέπει ο χριστιανός να τους απομακρύνη από κοντά του. Γράφει χαρακτηριστικά: <<Ει τις έρχεται προς υμάς και ταύτην την διδαχήν ου φέρει, μή λαμβάνετε αυτόν εις οικίαν και χαίρειν αυτώ μή λέγετε>> (Β' Ιωάν. στ, 10). Βλέπουμε εδώ πόσο αυστηρός είναι ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος έναντι των αιρετικών.
Πολλοί προπάντων οι σύγχρονοι Οικουμενισταί, ακόμη και άλλοι που κατά το όνομα λέγονται Ορθόδοξοι χριστιανοί παίρνουν την περί αγάπης επιστολή του Ευαγγελιστού Ιωάννου, και την επισείουν ως <<σημαία>> κατά της Ορθοδοξίας. Πρέπει να έχουμε λέγουν αγάπη προς όλους. Μή κυττάξετε τις διαφορές, διότι ο Θεός είναι αγάπη. Ο Ευαγγελιστής της αγάπης μας λέγει πως αν δεν αγαπάμε τον αδελφό μας που τον βλέπουμε, τον Θεό που δεν τον βλέπουμε πως θα τον αγαπήσουμε. Και αρχίζουν λοιπόν μία ψευτοθεολογία της αγάπης παρερμηνεύοντες την αληθινή έννοια της αγάπης που διδάσκει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. Διότι, ενώ μιλάει τόσο δια την αγάπη, ο ίδιος προκειμένου δια τους αιρετικούς λέγει, ότι δεν πρέπει να τους βάζουμε ούτε στο σπίτι μας ούτε χαίρετε να μή τους λέμε.
Διατί όμως αυτά; Διότι η αληθινή αγάπη, είναι αυτή που συμβαδίζει με την αλήθεια. Το να αγαπάς κατά Χριστόν σημαίνει να μισής τα έργα του διαβόλου. Το να λέγης ότι αγαπάς κατά Χριστόν και συγχρόνως αγαπάς και τα έργα του διαβόλου, τούτο δεν είναι αγάπη αληθινή, είναι ψεύτικη. Αληθινή αγάπη έχεις, όταν μισήσης την αμαρτία, την αίρεσι, την πλάνη, και εργασθής δια την μετάνοιαν και την επιστροφήν του αμαρτωλού ή αιρετικού.
Οι σύγχρονοι οικουμενισταί, αυτοί που θέλουν αγάπη με όλους, μισούν και κατηγορούν τους αληθινούς ορθοδόξους, διότι δήθεν έχουν αγάπην. Η απάντησις της Ορθοδοξίας είναι. Οι γνήσιοι ορθόδοξοι αγαπούν τους πάντας, μισούν όμως την πλάνην, την αίρεσιν, την αμαρτίαν, διότι αυτά είναι του διαβόλου και χωρίζουν από τον Χριστό. Οι αληθινά ορθόδοξοι αγαπούν μόνον κατά Χριστόν και απεχθάνονται την διαβολικήν <<αγάπην>>, αυτήν που διδάσκει ο πατήρ του ψεύδους, ο διάβολος.
Η τρίτη επιστολή του Αγίου Ιωάννου αναφέρεται σε κάποιον Διοτρεφή, ο οποίος ήταν φίλαρχος και αρχομανής, από τον οποίον συνιστά να προσέχουν.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ
Το τελευταίο βιβλίο της Αγίας Γραφής. Είναι προφητικό βιβλίο. Ομιλεί δια τα τέλη των αιώνων, δια την δευτέραν παρουσία του Κυρίου. Στην αρχή του βιβλίου μιλάει δια τις επτά λυχνίες, τις επτά Εκκλησίες της Μικράς Ασίας. Τα ονόματά τους είναι: Έφεσος, Σμύρνη, Πέργαμος, Θυάτειρα, Σάρδεις, Φιλαδέλφεια και Λαοδικεία. Πόλεις οι οποίες ανέδειξαν πλήθος αγίων και μαρτύρων. Τί έγιναν αυτές οι λυχνίες. Έσβησαν. Έσβησαν το 1922 με την Μικρασιατική καταστροφή. Ήταν προφητευμένο <<Μετανόησον και τα πρώτα έργα ποίησον. Ει δε μή, έρχομαί σοι ταχύ και κινήσω την λυχνίαν σου εκ του τόπου αυτής, εάν μή μετανοήσης>> (Αποκ. 2,5). Δια τις αμαρτίες των χριστιανών εχάθη η Μικρά Ασία. Όσοι έζησαν ήλθαν εδώ πρόσφυγες.
Η Αποκάλυψις τελειώνει με την βεβαιότητα, ότι θα έλθη ο Χριστός: <<Ναι έρχομαι ταχύ αμήν, ναι έρχου Κύριε Ιησού>> (Αποκάλ. 22,20).
Εάν διαβάσουμε την Αποκάλυψι του αγίου Ιωάννου θα διασπιστώσουμε πως πολλά που έχουν προφητευθεί συμβαίνουν στις ημέρες μας. Γι' αυτό ο Κύριος εγγύς, ο Κύριος πλησιάζει. Ας είμεθα έτοιμοι, μετανοημένοι. ΑΜΗΝ.
''ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΘΗΣΑΥΡΙΣΜΑΤΩΝ
ΙΕΡΟΜ. ΚΗΡΥΚΟΥ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗ
ΘΕΟΛΟΓΟΥ - ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου