ΔΙΑ ΝΑ ΕΝΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΩΝΤΑΙ ΟΙ ΝΕΩΤΕΡΟΙ

 ΔΙΑ ΝΑ ΕΝΘΥΜΟΥΜΕΘΑ ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΩΜΕΘΑ ΟΙ ΝΕΩΤΕΡΟΙ ΠΑΡΑΘΕΤΟΜΕΝ ΜΙΑΝ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑΝ  (ΥΠ  ΑΡΙΘΜ. 228/ 14 ΦΕΒΡ. 2002) ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΝ - ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΤΟΤΕ (2002) ΙΕΡΑΝ ΣΥΝΟΔΟΝ ΓΕΝΟΜΕΝΗΝ ΥΠΟ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΗΡΥΚΟΥ  ΠΕΡΙ ΚΑΝΟΝΙΚΩΝ ΠΑΡΑΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΩΝ ...

ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ

ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ (ΣΤΑΜΑΛΑ) 194 00 Τ.Θ. 54  ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΤΗΛ. 210.6020176,  210 2466057

      

Α.Π.  228

᾿Εν Κορωπίῳ τῇ 14 Φεβρ. 2002 (ἐ κ.ἡμ.)

 

 

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ- ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

ΠΡΟΣ

τήν ῾Ιεράν Σύνοδον τῆς ῾Ιεραρχίας

τήν συνεδριάζουσαν σήμερον 14-2-2002(ε.ἡ.)

 

(ΠΕΡΙΛΗΨΙΣ ΤΟΥ ΕΓΓΡΑΦΟΥ:  Διαμαρτυρία – Καταγγελία διά σειράν Κανονικῶν παραβάσεων καί παραλείψεων ὑπό τοῦ Προέδρου καί Ἀντιπροέδρου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ὅπως αὐθαίρετος παρἀλειψις Κανονικῆς ἐξετάσεως τῆς ὑπ’ ἀριθμ. 223/2.11.01 «Καταγγελίας – Δηλώσεως – Αἰτήσεως» τοῦ Μητροπολίτου Κηρύκου, ἀντορθόδοξος, ἀπολυταρχική καί ἀλαζονική συμπεριφορά ἐντός τῆς Συνόδου μέχρις ἐξυβρίσεως τοῦ Μητροπολίτου Κηρύκου καί προσπαθείας ἐκδιώξεώς του ἀπό τήν συνεδρίασιν, ἀλλά καί «ἀποφάσεώς» των «νά μή δύναται νά ὁμιλῆ, οὔτε καί νά σημειώνει», ἄλλαι αὐθαιρεσίαι κατά συρροήν, ὅπως ἡ ἐπιχειρηθεῖσα ὑπό τοῦ κ. Κάτσουρα καί μέσω τοῦ Κ.Γ.Ο. παραχάραξις τῆς ἀληθείας. Ἐπίσης εἰς αὐτήν καταγγέλλεται ὅτι ὁ Πειραιῶς Νικόλαος εἶναι ὁ πλέον ἀναρμόδιος νά εἰσηγῆται ἐπί θεολογικῶν θεμάτων, ὅπως ἐπί τῆς θεολογικῆς διατυπώσεως τοῦ κ. Ελ.  Γκουτζίδη, δεδομένου ὅτι ὁ ἴδιος ἔχει ἀποδείξει ὅτι δέν εἶναι εἰς θέσιν νά κατανοήσει καί τά πιό ἁπλά δογματικά θέματα, καί εἶναι κατηγγελμένος διά πολλάς δογματικάς ἀτοπίας. Ἐπίσης καταγγέλλονται ἡ ἄρνησις νά δοθοῦν οἱ γνωματεύσεις τῶν θεολόγων διά τό θέμα τῆς διατυπώσεως τοῦ θεολόγου Ἐλευθερίου Γκουτζίδη «περί πρώτης αἰωνίας, ἀοράτου καί ἀνάρχου Ἐκκλησίας», ἡ ἄρνησις νά δοθοῦν Πρακτικά τῆς Συνόδου εἰς μέλος τῆς Συνόδου, αἱ αὐθαιρεσίαι ἐπί τοῦ θέματος τῆς Τοποτηρησίας Αὐστραλίας, καί τέλος προτείνεται διά τήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας, ὅτι ἀντί πανηγυρικῶν ἐκδηλώσεων θά πρέπει νά κηρυχθῆ πένθος.)

 

 

Διά τοῦ παρόντος, ἐπειδή τά ᾿Εκκλησιαστικά θέματα συνεχῶς ἐκτρέπονται καί ἀποβαίνουν εἰς βάρος τοῦ ἔργου τῆς ᾿Εκκλησίας, μέ βαρυαλγοῦσαν καρδίαν εὐσεβάστως προβαίνω καί πάλιν εἰς νέαν "ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΝ - ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΝ" ἐπί συγκεκριμένων  ἀντικανονικῶν καί ἀντορθοδόξων γεγονότων, καί δηλώνω ὅτι τοῦ Κυρίου συνεργοῦντος δέν θά παύσω νά καταγγέλλω καί νά διαμαρτύρωμαι, στεντορείᾳ τῇ φωνῇ, ἕως ὅτου σταματήσῃ αὐτή ἡ κατιοῦσα ἀντιεκκλησιαστική πορεία, καί σημειωθῇ ἡ κατά Θεόν διόρθωσις τῶν ἐκκλησιαστικῶν μας πραγμάτων.

 

1) Πρωτίστως διαμαρτυρόμεθα καί καταγγέλλομεν, ὅτι ἐνῶ τήν 2-11-01 ὑπεβάλαμεν, εἰς τήν συνεδριάζουσαν ῾Ιεράν Σύνοδον τῆς ῾Ιεραρχίας, τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 223/2-11-01 "Καταγγελίαν - Δήλωσιν- Αἴτησιν", ἡ ὁποία ἀνεγνώσθη ἐνώπιον τῆς Ι.Σ., καί κατετέθη διά νά περάσῃ εἰς τά Πρακτικά, ἀφεώρα δέ τήν ῾Ημερησίαν Διάταξιν ἐκείνης τῆς συνεδριάσεως, καί ἀνεφέρετο καί εἰς τήν ἐν γένει ἀδράνειαν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, ὅσον ἀφορᾶ τά ἐκκρεμοῦντα θέματα Πίστεως, ῾Ομολογίας καί Κανονικῆς Τάξεως, καί ἡ ὁποία ἐπανυπεβλήθη τήν 24-1-01 εἰς τήν ᾿Ενδημοῦσαν, αὔτη ὅλως ἀντικανονικῶς περιεφρονήθη καί δέν ἐλήφθη καθόλου ὑπ᾿ ὄψιν.

῞Οπως, ὅμως, προφανῶς ἀπέδειξε ἡ ἐξέλιξις τῶν πραγμάτων, τοῦτο ἐγένετο προκειμένου νά τεθῇ προηγουμένως αὕτη ὑπ᾿ ὄψιν τοῦ παρασυνοδικοῦ κατεστημένου καί νά ἀποφασίσῃ αὐτό περί αὐτῆς. ῎Ετσι εἰς τήν νέαν ῾Ημερησίαν Διάταξιν (Α.Π. 3163/26-1-2002), ἡ ἐν λόγῳ "Καταγγελία, Δήλωσις, Αἴτησις" ἐτέθη ὡς 4ον θέμα καί ὑπό μορφήν Κατηγορητηρίου! ῎Ετσι ὑπηγορεύθη ὑπό τοῦ Σεβ. Πειραιῶς κ. Νικολάου εἰς τόν π. Δημήτριον, κατά τήν συνεδρίασιν τῆς ᾿Ενδημούσης (24-1-2002), βάσει σημειώματος, τό ὁποῖον προφανῶς τοῦ ἐδόθη ὑπό τοῦ παρασυνοδικοῦ κατεστημένου[1]. 

2) Καταγγέλλομεν, ἐπίσης, παραβιάσεις Κανονικῆς Τάξεως, αἱ ὁποῖαι ἐσημειώθησαν καί κατά τήν συνεδρίασιν τῆς ᾿Ενδημούσης ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς 24-1-2002, παρόντων τῶν τακτικῶν μελῶν καί τοῦ μή μέλους Σεβ/του Διαυλείας:

α) Τά μέλη τῆς ᾿Ενδημούσης Συνόδου τῆς 24-1-02 ὑπέπεσον εἰς δεινήν κατάχρησιν καθήκοντος ἔναντι τῆς Κανονικῆς τάξεως, τοῦ Συνοδικοῦ θεσμοῦ καί τῆς ἰδιότητός των, διότι ἐνῶ παρέδωσα τό ἔγγραφόν μου (ὑπ᾿ ἀριθμ. 226/24-1-2002) τό ὁποῖον ἀπετέλει μίαν νέαν Καταγγελίαν - διαμαρτυρίαν, ἐπί τοῦ ἰδίου ὡς ἄνω θέματος, ὁ μέν Μακαριώτατος Πρόεδρος ἐχαρακτήρισε τοῦτο ὡς "ἀπαράδεκτον", δίχως κἄν νά θέλῃ νά ἀκούσῃ περί τίνος θέματος πρόκειται, καί ἠρνήθη νά τό παραλάβῃ, ἀπωθώντας το μάλιστα περιφρονητικά, ἅπαντες δέ δέν μοῦ ἐπέτρεψαν κἄν νά τό ἀναγνώσω, παρά τήν ἐπιμονήν μου νά τούς ἐξηγήσω, ὅτι ἔπρεπε νά ἀναγνωσθῇ πρό ῾Ημερησίας Διατάξεως, διότι ἀναφέρεται ἐπί τῶν προὑποθέσεων τῆς Κανονικότητος τῆς συγκεκριμένης Συνοδικῆς συνεδριάσεως. Καταγγέλλω τοῦτο, καί διαμαρτύρομαι, διότι  δέν εἶχον κανένα δικαίωμα νά ἀρνηθοῦν νά ἀναγνωσθῇ τό ἔγγραφόν μου, πολύ περισσότερον νά ἀρνηθοῦν νά τό παραλάβουν, μέ συνέπειαν νά ἐπιβεβαιώνεται πλήρως ἡ ἀκροτελεύτειος αὐτοῦ παράγραφος[2].

β) Διετάχθην νά ἀποχωρήσω τῆς αἰθούσης τῆς συνεδριάσεως, ἐπί τῷ λόγῳ ὅτι τόν ῾Ιερέα π. Δημήτριο Τσαρκατζόγλου ἐδεχόμην νά παρίσταται μόνον ὡς Πρακτικογράφος, οὐχί δέ καί ὡς ᾿Αρχιγραμματεύς. Εἰς τήν ἐρώτησίν μου: "Βάσει ποίας ἀποφάσεως μέ ἐκδιώκετε", ὁ Σεβασμιώτατος κ. Νικόλαος μοί εἶπεν: "᾿Αποφασίζομεν ἐδῶ ἐμεῖς", κατά τό "ἀποφασίζομεν καί διατάζομεν". Δηλαδή ἔχομεν στυγνήν ἐκκλησιαστικήν δικτατορίαν;

γ) ῞Οταν ἠρνήθην νά ἐξέλθω, διότι ἐδήλωσα ὅτι "παραμένω διά τήν ἀγάπην καί ἑνότητα" ὁ Μακαριώτατος εἶπεν ἐν βρασμῷ: "Ποιάν ἑνότητα, ἐσύ πού δέν ὑπακούεις στίς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου, δέν δέχεσαι τόν ᾿Αρχιγραμματέα πού τόν ὥρισε ἡ ῾Ιερά Σύνοδος..., ἐσύ καταλύεις τήν ἐνότητα", καί οὔτε κἄν ἤθελε νά ἀκούσῃ ὁτιδήποτε ἐπ᾿ αὐτῶν.

δ) Παρά τό γεγονός, ὅτι ἐζήτησα (διά πέμπτην φοράν) τάς ἀποφάσεις, δι᾿ ὧν μοί ἀφήρεσαν διά παρανόμων καί ἀντικανονικῶν διαδικασιῶν τήν διακονίαν τῆς ᾿Αρχιγραμματείας, καί ἐτοποθέτησαν τόν ῾Ιερέα π. Δημήτριον, καί τοῦτο προκειμένου νά ὑποβάλω τεκμηριωμένην καί ἐπί σταθερῶν βάσεων στηριζομένην τήν ῎Ενστασίν μου, ὅλως ἐτσιθελικῶς καί πάλιν δέν μοῦ ἐδόθησαν, καί οὐσίᾳ ἐξυβρίσθην ὡς ᾿Αρχιερεύς καί ὡς μέλος τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.

ε) ῾Ο Σεβ. Διαυλείας διά νά ἐνισχύσῃ τήν "ἀπόφασιν" τοῦ Μακαριωτάτου καί Σεβ. Πειραιῶς περί τοῦ ᾿Αρχιγραμματέως, ὅτι δηλαδή πρέπει νά δεχθῶ ὡς κανονικήν τήν ἀπόφασιν περί ᾿Αρχιγραμματέως, καί ἔτσι νά μέ ἀναγκάσουν ἤ νά ἀποδεχθῶ τήν παρανομίαν, ἤ νά ἀποχωρήσω ἀπό τήν συνεδρίασι, διά νά μοῦ ἐπιρρίψουν εὐθύνην σχίσματος, ἔσπευσε δρομαίως, καί ἔφερε τόν "Κήρυκα" τοῦ μηνός Νοεμβρίου 2001 διά νά εἴπῃ: "᾿Ιδού τί λέγει ὁ "Κήρυξ". ῾Η ἔνστασις ἀπερρίφθη. Λοιπόν τί θέλει τώρα ὁ Κήρυκος;". ᾿Επαναλαμβάνω, ὅμως, ὅτι οὐδέποτε ἐλήφθη ἐν Συνόδῳ ἀπόφασις περί ἀπορρίψεως τῆς ἐνστάσεώς μου, ἀφοῦ ἁπλούστατα δέν ἔχει ὑποβληθῇ ἀκόμη ἡ ἔνστασις (τό κείμενον τῆς ἐνστάσεως), διότι ἁπλούστατα δέν μᾶς δίδονται ἀντίγραφα τῶν ἀποφάσεων ἐπί τῶν ὁποίων θά κάμωμεν τήν ἔνστασίν μας, καί αὐτό κατά ... τακτικήν πού χρησιμοποιοῦν μόνον κέντρα σκοτεινῶν δυνάμεων καί ἡ μασωνία. ᾿Επιτρέπεται γνήσιοι ᾿Ορθόδοξοι ᾿Αρχιερεῖς νά "καταδικάζουν" συνεπίσκοπόν των, χωρίς νά τηρηθῆ καμμία νόμιμος διαδικασία, χωρίς νά τηρηθῆ ἀκόμη καί αὐτή ἡ στοιχειώδης διαδικασία πού ἐτήρησε τό συνέδριο τῶν ᾿Ιουδαίων, χωρίς νά ἐπιτραπῆ καμμία ἀπολογία, διότι ὑπάρχει σκοπιμότης (ἔτσι ἀκριβῶς ἔγραψαν σέ ἔγγραφο τοῦ Μακαριωτάτου) καί ὥστερα νά μή δίνουν τήν ἀπόφασι στόν "καταδικασθέντα" διά νά κάμη τήν ἔνστασίν του. Αὐτό ξεπερνάει τήν παρανομία τῶν Φαρισαίων, τήν ἀνοησία τῶν ἀγροίκων καί τήν βαρβαρότητα τῶν εἰδωλολατρῶν, οἱ ὁποῖοι σέ αὐτά τά θέματα ἔχουν περισσοτέραν εὐθιξίαν.

στ) Παρά τήν ἐπιμονήν τῶν παρισταμένων ᾿Αρχιερέων (Πειραιῶς κ. Νικολάου, καί Διαυλείας κ. ᾿Ανδρέου), καί τά "ἠλεκτρισμένα" λόγια τοῦ Μακαριωτάτου: πού ἐπανελάμβανε "φῦγε, φῦγε..", ἡ ἐλαχιστότης μου, προκειμένου νά διαφυλαχθῆ ἡ ἀγάπη καί ἡ ἐνότης, ἀρνήθηκα νά ἐξέλθω τῆς αἰθούσης, εἰς δέ τήν δήλωσιν τοῦ Σεβ/του Πειραιῶς: "Τότε θά ἐξέλθωμεν ἡμεῖς. Μακαριώτατε νά διαλύσετε τήν συνεδρίασιν, διότι δέν μποροῦμε νά συνεδριάζουμε παρουσία τοῦ Μεσογαίας, ἐφ᾿ ὅσον δέν ἀναγνωρίζει τόν ᾿Αρχιγραμματέα"(!), ἀπήντησα: "῎Αν θέλετε φύγετε, ἡ πόρτα εἶναι ἀνοιχτή, ἐγώ θά παραμείνω ἐδῶ καί θά συνεχίσω, ἔστω καί μόνος, τόν ἀγῶνα μου διά τήν Κανονικήν τάξιν, τό δίκαιον καί τήν ἀλήθεια". Τότε, ἀφοῦ μέ τήν ὅλην ληστρικήν ἐκβιαστικήν συμπεριφοράν των εἰς βάρος μου δέν ἐπέτυχον τήν ἀπομάκρυνσίν μου (!) ὁ Μακαριώτατος ἐπέδειξε  ἀναγκαστικήν "συγκατάβασιν" δηλώσας: "᾿Εφ᾿ ὅσον δέν φεύγεις, μπορεῖς νά παραμείνῃς, ἀλλά σοῦ ἀπαγορεύομεν νά ὁμιλῆς". Μέ τήν πρότασίν του συμφώνησαν καί οἱ ἄλλοι δύο ᾿Αρχιερεῖς. ῞Οταν, ὅμως,  εἰς τήν συνέχεια ἐπεχείρησα νά κρατήσω κάποιες σημειώσεις, μέ ἐπιθετικήν συμπεριφοράν μέ "διέταξαν" ἐκ νέου: "Σοῦ ἀπαγορεύομεν καί νά γράφης". Καί ἡ ἀπάντησίς μου: "Καί θά γράφω καί θά ὁμιλῶ, διότι αὐτά πού κάμνετε μόνον οἱ ἱεροεξεταστές τοῦ Μεσσαίωνος τά ἔκαμναν.

Καταγγέλλομεν καί τοῦτο, διότι ἀποτελεῖ ἔκφρασιν ἀπονενοημένου αὐταρχικοῦ καί ἀλαζονικοῦ πνεύματος καί πλήρη κατάλυσιν τοῦ Συνοδικοῦ Πολιτεύματος τῆς ᾿Εκκλησίας, πού σημαίνει ἐσχάτην αἵρεσιν. ῾Ωστόσον ἐπισημαίνομεν, ὅτι  αὐτό τό δικαίωμα τοῦ ὁμιλεῖν καί γράφειν δέν δύναται  νά μοῦ τό ἀφαιρέσῃ κανείς, ἐκτός ἀπό τόν Θεό. Τοῦ ῾Αγίου Μαξίμου καί ἄλλων ὁμολογητῶν, προκειμένου νά μήν ὁμιλοῦν καί νά μή γράφουν περί τῶν ἐκάστοτε ἐπιχειρουμένων προδοσιῶν κατά τῆς Πίστεως, οἱ διῶκταί των τούς ἀφήρεσαν τήν γλῶσσα καί τούς ἔκοψαν τήν δεξιάν, ἀλλά αὐτοί περισσότερον ὡμίλουν καί ἔγραφον.

3) ῾Ωσαύτως καταγγέλλομεν τόν ἀπαραδέκτως καί λόγω τῶν χειρίστων συγκυριῶν παραμένοντα εἰσέτι Διευθυντήν τοῦ "Κήρυκος", τόν κ. Δημ.  Κατσουρα, διότι εἰς τό Συνοδικόν ρεπορτάζ τοῦ μηνός Νοεμβρίου 2001, κατεχώρισεν καί παρουσίασεν ὡς ἀποφάσεις ἐπί θεμάτων, τά ὁποῖα δέν συνεζητήθησαν, δέν διετυπώθησαν ὡς ἀποφάσεις καί δέν ὑπεγράφησαν.  Αὗται περί τῶν ὁποίων γίνεται λόγος εἰς τό τεῦχος τοῦ Νοεμβρίου 2001, εἶναι "ἀποφάσεις" ληφθεῖσαι καί ἐγκριθεῖσαι μετασυνοδικῶς καί ἐξωσυνοδικῶς ὑπό τοῦ παρασυνοδικοῦ κατεστημένου, τοῦ ὁποίου "ψυχή" εἶναι ῾ἴδιος ὁ κ. Κάτσουρας καί ὁ μ. Μάξιμος.  ᾿Αναφέρομεν ἐπακριβῶς τά κάτωθι ἐκ τοῦ ἐν λόγῳ ψευδοῦς καί παραπλανητικοῦ ρεπορτάζ:

α) ᾿Ισχυρίζεται ὅτι ἀπερρίφθη ἡ ἔνστασίς μου κατά τῶν ἐναντίον μου ἀποφάσεων τῆς 31-1-2001 καί 13-4-2001. Τοῦτο εἶναι ψευδέστατον, ἀλλά καί ἀπατηλόν. Οὐδεμία ἔνστασις ἀπερρίφθη, ἀφοῦ ἀκόμη δέν ὑπεβάλαμεν τό σχετικόν ἔγγραφον ἐνστάσεως, διότι ὅπως ἔγινε σαφές δέν μᾶς δίδονται αἱ σχετικαί ἀποφάσεις, διότι δέν εἶναι Κανονικαί, δέν εἶναι Συνοδικαί καί ἀσφαλῶς δέν ἀντέχουν εἰς τό φῶς τῆς δημοσιότητος. Τό λεχθέν ὑπό τοῦ Σεβ/του Πειραιῶς ὅτι "ἡ ἔνστασις ἀπορρίπτεται ἐπειδή τήν ἀπόφασιν τήν ὑπέγραψαν οἱ περισσότεροι ᾿Αρχιερεῖς" εἶναι τό ὀλιγώτερον κωμικοτραγικόν, ἀλλά πιό κωμικόν εἶναι αὐτό πού ἔγραψε ὁ κ. Κάτσουρας εἰς τόν Κήρυκα, ὅτι ἀπερρίφθη μία ἔνστασις, πού ἀκόμη δέν ὑπεβλήθη, οὔτε κἄν συνετάγη, ἐνῶ γνωρίζει πολύ καλά τήν ἀλήθεια ἐπί τοῦ θέματος.

β) ᾿Ισχυρίζεται ἐπίσης, ὅτι ἡ ῾Ιερά Σύνοδος τήν 2-11-01 ἐπεκύρωσε τό περιεχόμενον τῆς ὑπ᾿ ἀριθμ.  Πρωτ.  1317/12-5-01 ἐπιστολῆς τοῦ Μακαριωτάτου, τό ὀποῖον μάλιστα καί δημοσιεύει. Βάσει αὐτοῦ  "κατά παγίαν τακτικήν τῆς Συνόδου", ἠρνήθη ὁ Μακαριώτατος νά μοῦ δώσῃ τά Πρακτικά καί τάς ᾿Αποφάσεις,  ἐνῶ δέν εἶχε αὐτό τό δικαίωμα. ᾿Επίσης εἰς τό αὐτό ἔγγραφον ἀφελέστατα ἀποκαλύπτει ὅτι τό ὅλον θέμα τῆς ᾿Αρχιγραμματείας ἦτο "σκόπιμον".  Μάλιστα, μόνο σέ αὐτό τό σημεῖο συμφωνοῦμε, ὅτι δηλαδή ἡ "καθαίρεσις" μας ἐκ τῆς ᾿Αρχιγραμματείας εἶναι "διοικητική πράξις σκοπιμότητος". Καί ποία ἡ σκοπιμότης; Νά προχωρήσῃ ἡ προδοσία τοῦ παλαιοημερολογιτικοῦ  Οἰκουμενισμοῦ. Καί τήν σκοπιμότητα αὐτήν τήν ὑπηγόρευσεν καί ἐπέβαλεν εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον ὁ Φλωριναῖος κ. Καλλίνικος, ὁ ὁποῖος οὔτε λίγο οὔτε πολύ εἶπεν ὅσα σήμερον ἐπαναλαμβάνει ὁ Σεβ/τος κ. Νικόλαος καί ἀπαιτεῖ, διά νά εἶναι ἀρεστός εἰς τόν κ. Καλλίνικον, νά ἀνακαλέσωμεν ὅσα ἐκεῖνος κατήγγειλε κατά τοῦ ᾿Επισκόπου Κηρύκου εἰς τό ὑπ᾿ ἀριθμ.  908/2001 τεῦχος τῆς "Φωνῆς τῆς ᾿Ορθοδοξίας", σελ. 20, στήλη β: ᾿Ιδού τί γράφει ὁ Φλωριναῖος "᾿Επίσκοπος" κ.Καλλίνικος: "῾Υπάρχουν ὅμως καί ἐπίσκοποι τῆς "᾿Ανδρεϊκῆς" Συνόδου πού ρητά δηλώνουν, πώς συμφωνοῦν μέ τίς αἱρετικές αὐτές διδασκαλίες τοῦ κ. ᾿Ελ.  Γκουτζίδη! Εἶναι π.χ. ὁ ἐπίσκοπός τους κ. Κήρυκος Κοντογιάννης, ὁ ὁποῖος γράφει σχετικά: ῾Η ἰδική μας ὑπεύθυνος γνώμη ὡς ᾿Αρχιερέως καί θεολόγου εἶναι ὅτι ἐγκρίνομεν ἀπ᾿ ἀρχῆς μέχρι τέλους τό ἄρθρον τοῦ κ. Γκουτζίδη"!"

Καί συνεχίει ὀ κ. Καλλίνικος πού πλέον κατευθύνει τά πάντα μέσω τοῦ παρασυνοδικοῦ μας κατεστημένου: "Νά, γιατί ἡ "᾿Ανδρεϊκή" Σύνοδος, δέν κατεδίκασε μέχρι σήμερα τόν ἐκπεσόντα ἀπό τήν ὀρθόδοξη  πίστη κ. ᾿Ελ.  Γκουτζίδη!  Ποιοί νά τόν καταδικάσουν; ῞Οσοι συμφωνοῦν "ἀπ᾿ ἀρχῆς μέχρι τέλους" μαζί του; ῎Εχουμε ἄδικο λοιπόν, ὅταν θεωροῦμε συνυπευθύνους ὅλους τούς "Ματθαιϊκούς" ἐπισκόπους, καί τῶν δύο ὁμάδων, προσθέτουμε σήμερα. γιά τίς κακοδοξίες αὐτές; ᾿Ασφαλῶς, ὄχι!".

"᾿Απειλαί" καί "ἐντολαί" τοῦ κ. Καλλινίκου, τά ὁποίας σάν καλοί ὑποτακτικοί τρέχετε νά ἐφαρμόσετε. Αὐτό δυστυχῶς κάμνετε ἄγιοι ᾿Αρχιερεῖς. Δέν τό ἀντιλαμβάνονται τουλάχιστον ὅσοι δέν ἐπηρεάζονται καί δέν κατευθύνονται ἄμεσα ἀπό τό παρασυνοδικό κατεστημένο;

 ᾿Εν προκειμένῳ  καταγγέλλω, ὅτι τό θέμα αὐτό (τῆς ἐπιστολῆς τοῦ Μακαριωτάτου καί τῆς ἀρνήσεώς του νά μοί παράσχη τά Πρακτικά καί τάς ἀποφάσεις) δέν συνεζητήθη κἄν, δέν ἠκούσθηκαν αἱ γνῶμαι τῶν ᾿Αρχιερέων, δέν διετυπώθη καμμία ἀπόφασις, δέν ἀνεγνώσθη κανέν σχέδιον ἀποφάσεως,, δέν ἐνεκρίθη καί δέν ὐπεγράφη. ῎Αν ὑπάρχῃ τέτοια ἀπόφασις, ἡ ὁποία μόνον παρασυνοδικῶς θά ἦτο δυνατόν νά εἶχεν ὑπογραφεῖ, παρακαλοῦμε νά δημοσιευθῇ μέ τάς ὑπογραφάς τῶν ᾿Αρχιερέων.

᾿Αλλά καί ἄν ἀκόμη εἶχον ἀκουσθεῖ αἱ γνῶμαι τῶν ᾿Αρχιερέων, καί ἄν εἶχε διατυπωθεῖ τοιαύτη ἀπόφασις καί ἄν ἐνεκρίνετο καί ἄν ὑπεγράφετο, θά ἦτο μία ἀντικανονική καί παράνομος ἀπόφασις, διότι ὅπως διετυπώθη ἡ κατ᾿ ἐμοῦ ἀπόφασις περί τῆς παύσεώς μου ἐκ τῆς ᾿Αρχιγραμματείας, δέν συνιστᾶ ἀπόφασιν ἁπλῆς διοικητικῆς πράξεως, ἀλλά εἶναι ἕνα κείμενον δικαστικῆς καθαρά ἀποφάσεως, μέ ψευδέστατο κατηγορητήριον καί παράνομο διατακτικόν. Ναί ὑπεγράψαμεν αὐτήν τήν ληστρικήν πράξιν ὄχι ἐγκρίνοντες ἤ ἀποδεχόμενοι αὐτήν, ἀλλά ὡς διαφωνῶν καί ἐνιστάμενος, γεγονός τό ὁποῖον τήν κατέστησε ἀνενεργόν, ἕως ὅτου μοῦ δοθῇ ἀντίγραφον αὐτῆς, ἐπί τῆς ὁποίας θά ὑποβάλω ἔνστασιν, τεκμηριωμένην ἀπό πάσης ἀπόψεως.  Καταγγέλλω πάλιν ὅτι τό νά μή δίδωνται Πρακτικά καί ᾿Αποφάσεις τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου εἰς ἔν μέλος Της, αὐτό δέν εἶναι "τακτική" μιᾶς ὀρθοδόξου καί Κανονικῆς Συνόδου, ἀλλά μόνον μυστικῶν διπλωματικῶν ὑπηρεσιῶν καί ἰδιαίτερα τῶν μασωνικῶν στοῶν.

γ) ᾿Επίσης εἰς τό ἴδιο ρεπορτάζ ἐμφανίζεται ἡ ῾Ιερά Σύνοδος, ὡς ἀποφασίσασα καί περί τοῦ κ. ᾿Ελευθ. Γκουτζίδη, ἐκθέτει δέ ὁ κ. Κάτσουρας καί τήν δῆθεν Συνοδικήν ἀπόφασιν. ᾿Επ᾿ αὐτῆς τῆς δῆθεν ἀποφάσεως ὡς Συνοδικόν μέλος παρών εἰς τήν συνεδρίασν, δηλώνω: «Οὐδεμία, οὐδέποτε ἐλήφθη τοιαύτη ἀπόφασις. ῾Η συζήτησις ἐγένετο ὅπως ἀκριβῶς τήν διετυπώσαμεν εἰς τήν "᾿Ορθόδοξο Πνοή" μηνός Νοεμβρίου 2001, σελίς 267 κ.ἑξ.). Τά ὅσα γράφονται εἰς τόν Κ.Γ.Ο. μηνός Νοεμβρίου εἶναι τοῦ παρασυνοδικοῦ κατεστημένου καί μόνον. ᾿Αλλά καί τοιαύτη ἀπόφασις νά ἐλαμβάνετο καί πάλιν ἀποβαίνει εἰς βάρος τῆς Κανονικῆς τάξεως, διότι πρίν κληθῆ ὁ ἴδιος νά καταθέσῃ, πρίν ἀποδειχθῆ τό λάθος του, πρίν τοῦ δοθοῦν αἱ Γνωματεύσεις τῶν θεολόγων καί τά Πρακτικά τῆς Συνάξεως τῶν θεολόγων τῆς 10-10-99, οἱαδήποτε ἀπόφασις, καί ἄν ληφθῇ, ἔστω καί Συνοδική, θά εἶναι παράνομος, σκόπιμος, καί ἑπομένως ἄκυρος καί θά βεβαιώνει σκοτεινήν σκοπιμόμητα».

δ) ῞Οτι ἡ ῾Ιερά Σύνοδος ἀπεφάσισε νά ἀναθέσῃ τήν Τοποτηρησίαν τῆς Αὐστραλίας εἰς τόν Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον. Μολονότι δέν διαφωνῶ εἰς τό νά ἀνατεθῇ ἡ Τοποτηρησία Αὐστραλίας εἰς τόν Μακαριώτατον, ὅμως ὀφείλω νά εἴπω τήν ἀλήθειαν, ὅτι τοιαύτη ἀπόφασις δέν ἐλήφθη, διότι ὁ ἴδιος ὁ Μακαριώτατος ἠρνήθη ὁποιαδήποτε συζήτησι καί ἀπόφασιν καί ἐπ᾿ αὐτοῦ. Τό μόνον πού ἐλέχθη ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου ἦτο ὅτι "ἔχουμε μία ἐπιστολή ἀπό τόν Σεβ/το Κιτίου ὅτι παραιτεῖται ἀπό τήν Αὐστραλία" (ἡ ὁποία ἐπιστολή σημειωτέον δέν ἀνεγνώσθη καί κανείς δέν γνωρίζει τούς λόγους πού ἐκθέτει διά τήν παραίτησίν του ὁ Σεβ/τος κ. ᾿Επιφάνιος), καί προσέθεσεν ὁ Μακαριώτατος: "Κάνουμε δεκτή τήν παραίτησι"! Τίποτ᾿ἄλλο δέν ἐλέχθη. Δι᾿ αὐτό ἡ ἐλαχιστότης μου εἶπε: "Μακαριώτατε, πρέπει νά ἀκούσουμε τήν ἐπιστολή, νά δοῦμε τούς λόγους πού παραιτεῖται ὁ Σεβ/τος Κιτίου, νά δοῦμε καί τήν ἔκκλητον ἀναφοράν τῶν ἐν Αὐστραλίᾳ Γ.Ο.Χ., νά συζητήσουμε διά τά σοβοῦντα εἰς τήν Αὐστραλίαν προβλήματα καί τά γνωστά σκάνδαλα, ὅπως τό θέμα τοῦ κατά σάρκα ἀδελφοῦ τοῦ Σεβ/του Κιτίου, τοῦ ῾Ιερέως π. Παναρέτου, διά νά προστατεύσωμεν ἔτσι καί τόν Σεβασμιώτατον Κιτίου, ἀλλά καί προκειμένου νά διαφυλαχθῇ τό κῦρος τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου. ῾Ο Μακαριώτατος εἶπε χωρίς νά ζητήση τήν γνώμη τῶν ἄλλων: "Δέν θά συζητήσουμε τίποτα, θά κάνουμε δεκτή τήν παραίτησι".  Καί παρέμεινε ἡ διαφωνία μου. Εἰς τήν συνέχεια, ὅταν ἐρώτησε ὁ Σεβ/τος Γαλακτίων: "Καί ποιός θά εἶναι Τοποτηρητής Αὐστραλίας, Μακαριώτατε;"" ὁ Μακαριώτατος εἶπε: "Δέν θά τό συζητήσουμε τώρα αὐτό. Τώρα θά παραμείνουμε στό νά κάνουμε δεκτή τήν ποαραίτησι". Αὐτή ἦτο ὅλη ἡ μελέτη καί ἀπόφασις ἐπί τοῦ θέματος. Μετά τήν συνεδρίασιν ὅμως, ὅταν ὁ π. Εὐστάθιος ἀπό τηλεφώνου ἐζήτησε νά μάθη περί τῆς ἀποφάσεως τῆς Συνόδου, ὁ Μακαριώτατος τοῦ εἶπε ὅτι "ἀποφασίσαμε νά κάνουμε δεκτή τήν παραίτησι τοῦ Κιτίου" (δέν ἀνέφερε τίποτα περί Τοποτηρησίας)  καί ἐρωτήσας πάλιν ὁ π. Εὐστάθιος, "ποιόν θά μνημονεύωμεν τώρα στήν Αὐστραλία", ὁ Μακαριώτατος εἶπεν: "Θά μνημονεύης τόν ᾿Αρχιεπίσκοπο".

῾Υποθέτομεν ὅτι ὁ λόγος πού ὁ Μακαριώτατος δέν ἤθελε νά συζητηθῇ τό θέμα τῆς Τοποτηρησίας Αὐστραλίας, ἦτο ἡ ἐκκρεμμοῦσα ὑπόθεσις τῆς Τοποτηρησίας Τρικάλων, ἀπό τήν ὁποίαν μόνος του ὁ Μακαριώτατος, χωρίς τήν συγκατάθεσι τῆς Συνόδου, ἀπεμάκρυνε τόν Σεβ/το Πανάρετο, θέμα διά τό ὁποῖον τοῦ ὑπεσχέθη, ὅτι "θά συζητηθῇ εἰς τήν πρώτην συνεδρίασιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου", καί ἐνῶ πέρασαν 3-4 χρόνια, ἀκόμη ἀποφεύγει ὁ Μακαριώτατος νά τό φέρη στήν Σύνοδο. ῞Ετερος λόγος, πάλιν καθ᾿ ἡμᾶς, πού δέν ἤθελε νά συζητηθῇ τό θέμα, ἦτο τό γεγονός, ὅτι ὁ Σεβασμιώτατος Ταράσιος ἀπό ἐτῶν ἔχει θέσει θέμα Τοποτηρησιῶν καί δέν λαμβάνεται καθόλου ὑπ᾿ ὄψιν.

῞Ομως ὁτιδήποτε καί ἄν συμβαίνει δέν μποροῦν νά δημοσιεύωνται ἀποφάσεις πού δέν συνεζητήθησαν, πού δέν ἀκούσθηκαν οἱ γνῶμες τῶν ᾿Αρχιερέων, διότι ἁπλούστατα δέν εἶναι ἀποφάσεις Συνοδικές, ἀλλά ἐξωσυνοδικές. ᾿Εν προκειμένῳ ὁ κ. Κάτσουρας εἶχε ἔγγραφον ὑπογεγραμμένον ὑπό τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου περί ἀναθέσεως τῆς Τοποτηρησίας τῆς  Αὐστραλίας εἰς τόν Μακαριώτατον ὥστε νά ἀναγράψῃ τά ὅσα δημοσίευσε; ῾Υπογραμμίζω, ὅτι πιθανόν νά δικαιολογηθῆ καί νά πῆ: "᾿Εγώ δέν ἤμουν παρόν, ὅ,τι μοῦ εἶπαν ἔγραψα", ἤ "ὅ,τι μοῦ ἔδωσαν ἐδημοσίευσα". Ναί, ἀλλά δέν πρέπει νά ξεχνᾶ, ὅτι λόγω τῆς θέσεώς του ὡς Διευθυντοῦ τοῦ "Κ.Γ.Ο." εἶναι ὑποχρεωμένος νά θέσῃ τό ρεπορτάζ ὑπ᾿ ὄψιν τῆς ᾿Εποπτευούσης ᾿Επιτροπῆς, ἔχει καθῆκον νά διαφυλάξη τό κῦρος τῆς Συνόδου καί νά μή δημοσιεύη πράγματα τά ὁποῖα δέν ἔγιναν. Πρέπει νά κληθῇ ὁ ἴδιος νά ἀποκαλύψη ποῖος τοῦ ἔδωσε αὐτήν τήν πληροφορίαν, ὁπότε θά ἀποδοθοῦν εὐθῦναι εἰς ὅποιον κάμνει κατάχρησιν θέσεως καί δικαιωμάτων.

Κατά τήν ἄποψίν μου τό θέμα τῆς Αὐστραλίας πρέπει νά συζητηθῇ ἐξ  ὑπαρχῆς, ἀφοῦ ληφθοῦν ὑπ᾿ ὄψιν καί τά νεώτερα στοιχεῖα - ἐπιστολές ἐξ  ἀφορμῆς τῆς κυκλοφορησάσης ἐπιστολῆς τοῦ κ. Ντέσκα. Σημειώνω, ὅτι καί ὁ π. Εὐστάθιος ἀπέστειλε ἐπιστολήν καί ζητᾶ ἡ ῾Ιερά Σύνοδος νά μελετήση τά προβλήματα τῆς Αὐστραλίας καί νά λάβῃ σχετικές ἀποφάσεις, ὁπότε πολύ εὐχαρίστως νά ὑπογράψω τήν ἀνύπαρκτον μέχρι τοῦδε ἀπόφασιν περί ἀναθέσεως τῆς Τοποτηρησίας εἰς τόν Μακαριώτατον.

 

4. Καταγγέλλω καί τήν ῾Ημερησίαν Διάταξιν ὑπ᾿ ἀριθμ 3163/26-1-2002, διά τούς κάτωθι λόγους:

α) Τά ἀναγραφόμενα ὡς θέματα τῆς ῾Ημερησίας Διατάξεως εἶναι θέματα τά ὁποῖα εἶχον προετοιμασθεῖ ἀπό τό παρασυνοδικόν κατεστημένο. Τόσον δέ ὁ Μακαριώτατος, ὅσον καί ὁ Σεβ/τος Πειραιῶς κατά τήν  ᾿Ενδημοῦσαν τῆς 24-1-02, τά εἶχαν γραμμένα ἐκ τῶν προτέρων καί μάλιστα ὁ Σεβ/τος Πειραιῶς, ὅταν τά διάβαζε καί τά ὑπαγόρευε στόν π. Δημήτριο, ἔλεγε σέ κάποιο σημεῖο: "᾿Εδῶ βάλε τελεῖες...θά τό συμπληρώσουμε μετά", διότι προφανῶς τό παρασυνοδικόν κατεστημένον δέν εἶχε καταλήξει εἰς τήν τελικήν διατύπωσιν τῶν συμπεπλασμένων θεμάτων (σκάνδαλα). ᾿Ενῶ τά θέματα Πίστεως τά ὁποῖα ἐκρεμοῦν καί τά ὁποῖα καί πάλιν ἐζήτησα νά ἱεραρχηθοῦν, ἀλλά καί πάλιν ἀπερρίφθησαν καί τά ἔσπρωξαν πιό βαθιά στά ᾿Αρχεῖα. Σημειώνω, ὅτι θά ἦταν προτιμότερο νά λέγατε εὐθέως καί εἰλικρινῶς: ᾿Εδῶ θέλουμε νά μᾶς βοηθήσουν ὁ κ. Κάτσουρας καί ὁ μ. Μάξιμος. Θά ἦτο δέ τοῦτο εὐχῆς ἔργον, ἀλλά νά συνεργασθοῦν, ὄχι νά σκευωροῦν, καί νά προωθοῦν τίς σκοπιμότητες τῶν Φλωρινικῶν καί νά "διοικοῦν" ἐκ τοῦ παρασκηνίου. Αὐτό δέν σᾶς εἶπα, Μακαριώτατε, ὅταν ἐν ἔτει 1999 μᾶς τούς φέρατε στήν συνεδρίασι τοῦ Δ.Σ. τοῦ Συνδέσμου, καί κάματε πρότασιν νά τούς δεχθοῦμε νά λαμβάνουν μέρος εἰς τάς συνεδριάσεις του; ᾿Ενθυμεῖσθε τί σᾶς εἶπα προσωπικά ἡ ἐλαχιστότης μου: "Μακαριώτατε θέλομε συνεργάτες καί ὄχι προϊσταμένους". ῎Αλλωστε πόσες φορές σᾶς εἶπα, νά καλέσετε καί τίς δύο πλευρές καί νά συζητήσουμε, καί νά ἐπανέλθη ἐκείνη ἡ πρώτη καλή συνεργασία, ὅπως ἐγίνετο εἰς τάς θεολογικάς Συνάξεις; Διατί δέν τό κάμνετε;

γ) Διά τό θέμα ὑπ᾿ ἀριθμ. 1 τῆς ῾Ημερησίας Διατάξεως: "᾿Εξέτασις τοῦ ἀπό 2-11-2001 (ἐκ. ἡμ.) "θεολογικοῦ ῾Υπομνήματος (᾿Απαντήσεως)" τοῦ θεολόγου κ. ᾿Ελευθ.  Γκουτζίδη πρός τήν ῾Ιεράν Σύνοδον. ᾿Επ᾿ αὐτοῦ τοῦ θέματος ὡρίσθη εἰσηγητής ὀ Σεβ.  Μητροπολίτης Πειραιῶς καί Νήσων κ. Νικόλαος", παρατηρῶ τά ἑξῆς: Πῶς μπορεῖ νά εἶναι εἰσηγητής ὁ Σεβασμιώτατος κ. Νικόλαος, ἐπί τῆς θεολογικῆς διατυπώσεως "Περί ῾Αγίας ῾Αγίας Τριάδος ὡς πρώτης ᾿Ανάρχου ᾿Εκκλησίας", καθ᾿ ἥν στιγμήν ἔχει κατηγορηθεῖ ὁ ἴδιος διά θέματα Πίστεως καί ἀκόμη δέν ἔχει διορθώσει τά δογματικά καί θεολογικά του λάθη; ῾Η ἰδέα νά ἀνατεθῆ εἰς εἰσηγητήν τό θέμα εἶναι καλή, ἀλλά ἐπί τοῦ συγκεκριμένου θεολογικοῦ θέματος ὁ Σεβ. Πειραιῶς δέν μπορεῖ νά εἶναι εἰσηγητής. Εἶναι ἐν προκειμένω ὁ πλέον ἀναρμόδιος καί ὁ πλέον ἀκατάλληλος. Τοῦτο ἀπέδειξε καί μέ τήν στάσιν του ἔναντι τοῦ σοβαροῦ δογματικοῦ θέματος, περί τῆς καταστάσεως τοῦ ἐμβρύου μέχρι τῶν τεσσαράκοντα ἡμερῶν, πράγμα τό ὁποῖον, ὅπως τό διετύπωσε καί ἐσφαλμένον εἶναι, ἀλλά καί προσβάλλει τό δόγμα τῆς "ἐξ ἄκρας συλλήψεως..", ἀλλά καί ὅπως τό διεκρίνισε καί ἐν συνεχείᾳ τό διόρθωσε, ἀπέδειξεν ὅτι πολύ δύσκολα ἀντιλαμβάνεται ἁπλᾶ θεολογικά θέματα[3].

Πῶς ἀναθέτετε τήν εἰσήγησιν ἐπί ἑνός τοσοῦτον σοβαροῦ δογματικοῦ θέματος, ὡς τό περί ᾿Ανάρχου ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Αγίας Τριάδος εἰς τόν Σεβασμιώτατον Πειραιῶς; Μήπως πρέπει νά τοῦ εἴπητε, ὅτι πρίν εἰσηγηθῇ ἐπί τοῦ σπουδαιοτάτου τούτου  θέματος, ὀφείλει νά ἀσχοληθῇ καί νά εἰσηγηθῆ ἐπί τῶν ἰδικῶν του θεμάτων, πού ἀφοροῦν ἄμεσα τήν ᾿Εκλησιολογίαν - ῾Ομολογίαν καί τήν ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν, ἤτοι μέ τό βλάσφημον "᾿Απαλλακτικόν Βούλευμα" πού τόν ἀφορᾶ καί κατ᾿ οὐσίαν τόν καταργεῖ ὡς ᾿Ορθόδοξον καί Κανονικόν ᾿Επίσκοπον;

῎Αλλωστε ἐπί τοῦ θέματος τῆς διατυπώσεως τοῦ κ. ᾿Ελευθ.  Γκουτζίδη, ἔχομεν τάς Γνωματεύσεις τῶν θεολόγων. Διατί δέν δίδονται; Διατί δέν δημοσιεύονται τόσον καιρό; ᾿Απαιτεῖται νά ἔλθουν σήμερον εἰς τήν Σύνοδον αἱ γνωματεύσεις καί τά Πρακτικά τῆς θεολογικῆς συνάξεως τῆς 10-10-99. Εἶναι δέ ἀδιανόητον νά ὁρισθῇ ὁ ἀσπονδότερος ψευδοκατήγορος καί συκοφάντης τοῦ θεολόγου κ. ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη (ἄς λέμε τά πράγματα μέ τό ὄνομά τους) ὡς εἰσηγητής ἐπί τοῦ θεολογικοῦ του ῾Υπομνήματος. ῎Ας εἴμεθα ὀλίγον σοβαροί ἅγιοι ᾿Αρχιερεῖς. ῾Η εἰσήγησίς τοῦ Σεβασμιωτάτου  ἐν προκειμένω, εἴτε θετικόν, εἴτε ἀρνητικόν χαρακτῆρα ἔχῃ, θά εἶναι ἀνίσχυρος, ἐνῶ θά ἀντιμετωπισθῇ καί μέ τήν πιό σκληρή γλῶσσα τῆς ἀληθείας καί ὑπό τοῦ θεολόγου κ. ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη, ἀλλά καί ὑφ᾿ ἡμῶν καί ἐδεχομένως καί ὑπό ἄλλων.

δ) Εἰς τό ἴδιον ρεπορτάζ ἐκ "παγίας ἀρχῆς" ἤ "συνηθείας" γράφει καί πάλιν εἰς τό 2ον θέμα: "῾Η καθ᾿ ὑποτροπήν ἐξύβρισις καί κατασυκοφάντησις τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου καί τῶν ᾿Αρχιερέων ἐκ μέρους τοῦ θεολόγου κ. ᾿Ελευθ.  Γκουτζίδη παρά τήν γενομένην, κατόπιν ἀποφάσεως τῆς ῾Ι.  Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας (2.11.01), πρός αὐτόν σύστασιν". Τό παρασυνοδικόν κατεστημένον δέν ξέρει τί λέγει, διότι: Ποίαν ἐξύβρισιν εἴτε πρίν, εἴτε μετά τήν 2-11-02 διετύπωσεν ὁ κ. Γκουτζίδης; ᾿Ελέχθη ὅτι τό τό 1998 - 1999 "ἐξύβρισε" τόν κ. Κάτσουρα καί ἀπεδείχθη τοῦτο ψεῦδος καί ἐφιμώθησαν οἱ ψευδοκατήγοροι, οἱ ὁποῖοι ἤθελον νά ματαιωθῆ ὁ διάλογος μέ τούς Φλωρινικούς. Τώρα οἱ ἀδίστακτοι συκοφαντοῦν τό ἴδιο πρόσωπο ὡς δῆθεν "ἐξυβρίζον καί κατασυκοφαντοῦν τήν ῾Ιεράν Σύνοδον".  ᾿Ιδού νά ἀποδείξουν τό περιεχόμενον τοῦ θέματος. Πρώτιστα καλεῖται ἡ ᾿Ενδημοῦσα (Μακαριώτατος, Σεβ. Πειραιῶς, Σεβ. Διαυλείας) νά προσδιορίσουν τά κείμενα τοῦ κ. ᾿Ελευθ.  Γκουτζίδη πού ἔγραψε μετά τήν 2-11-2001, ἤ ἄν θέλουν καί πρίν καί νά ἐπισημάνουν τάς "ἐξυβρίσεις" καί τάς "κατασυκοφαντήσεις" διά νά μήν εἶναι οἰ ἴδιοι ὑβρισταί καί συκοφάνται τοῦ θεολόγου.

ε)  Εἰς τό τρίτον θέμα ἀναγράφονται αἱ ὑπ᾿ ἀριθμ. 203, 206, 207 καί 208 ἐπιστολαί μου. ᾿Ερωτῶ: Εἰς τήν προηγουμένην ῾Ιεραρχίαν τῆς 2-11-01 εἴπατε ὅτι ἀνεγνώσατε δύο ἀπό τάς ἐπιστολάς μου ὡς ἀντιπροσωπευτικάς ὅλων τῶν ὑπολοίπων, καί ἀποδώσατε "μομφήν" εἰς ὅλας, δηλαδή τάς καταδικάσατε καί τάς ἀπορίψατε.. Πῶς τώρα ξαναφέρνετε τάς ἰδίας ἐπιστολάς; Δέν σᾶς ἔφτανε ἡ πρώτη "καταδίκη", θέλετε νά κάμετε καί δευτέραν, νά ἐπιρρίψετε καί ἄλλην "μομφήν";  Δικαίωμά σας αὐτό, ἐφ᾿ ὅσον ἐνεργεῖτε τόσον αὐταρχικά καί ἀλαζονικά. ῞Ομως δέν ἔχετε τό δικαίωμα νά μή μοῦ δίδετε, ὅπως τό ἐζήτησα ἐν Συνόδῳ, τήν Εἰσήγησιν τοῦ Μακαριωτάτου, πού ἀνέγνωσε εἰς ἀπάντησιν ἐπί ὅλων τῶν ἐπιστολῶν μου, διά νά ἀπαντήσω. Δέν ἔχετε τό δικαίωμα νά ἀρνεῖσθε νά μοῦ τήν δώσετε ὁλόκληρον ἤ νά τήν δημοσιεύετε ἀποσπασματικῶς εἰς τόν "Κήρυκα", διότι εἶναι, ὅπως κατήγγειλα τήν ὥρα πού ἀνεγνώσθη ἔν ψευδές κατηγορητήριον..

Στήν συνέχεια ἐπί τοῦ ἰδίου θέματος καί ἐντός παρενθέσεως γράφετε ὅτι ἡ ῾Ιερά Σύνοδος μοῦ ἐζήτησε ἐργασίαν εἰς τήν ὁποίαν νά τεκμηριώνω τήν ὑποστήριξιν εἰς τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 203 ἐπιστολήν μου τῆς θεολογικῆς τοποθετήσεως "περί "῾Αγίας Τριάδος ὡς πρώτης ᾿Ανάρχου ᾿Εκκλησίας". Διατί, ὅμως, γράφετε παραπλανητικά; Κατ᾿ ἀρχήν πότε μοῦ ἐζητήσατε τοιαύτην ἐργασίαν; ῞Οταν μοῦ ἀπαγορεύσατε νά ὁμιλῶ. ῎Η ὅταν ὁ Σεβ. Πειραιῶς ὑπαγόρευε τά θέματα, ὅπως τοῦ τά ὑπαγόρευσε τό παρασυνοδικό κατεστημένο, καί δέν καταλάβαινε καί ὁ ἴδιος τί γράφει τό σημείωμα, μέ ἀποτέλεσμα νά  ὑποδεικνύῃ εἰς τόν π. Δημήτριο ᾿Εδῶ βάλε τελεῖες, θά τό συμπληρώσουμε μετά"; ᾿Ολίγη σοβαρότης ἅγιοι ᾿Αρχιερεῖς. Καί ὀλίγη ὑπευθυνότης. Διατί δέν διαβάζετε σωστά τίς ἐπιστολές μου καί τά κείμενά μου; Διατί ἀκούετε μόνον τίς ὑποδείξεις τοῦ Καλλινίκου: "διῶξτε τόν Κήρυκο"; καί δέν βλέπετε τί ἀκριβῶς γράφω; ῾Η θέσις μου εἶναι σαφής: Δέν τήν ἔχει καταλάβει τό παρσυνοδικό κατεστημένο καί σᾶς ὁδηγεῖ εἰς αὐτάς τάς ἀτραπούς; ᾿Ιδού αὕτη: ᾿Ενέκρινα πρός δημοσίευσιν τό β' ἄρθρον τοῦ κ. Γκουτζίδη κατά τῶν Φλωριναίων,  εἰς τό ὁποῖον ὑπῆρχε καί ἡ συγκεκριμένη διατύπωσις, διότι αὕτη εἶχε δημοσιευθεῖ ἤδη δύο φορές εἰς τόν Κ.Γ.Ο. χωρίς νά ἀντιδράση κανείς. Παραλλήλως ἐδήλωνα, ὅτι δέν δύναμαι νά καταδικάσω, ὅπως μοῦ ζητούσατε, τήν συγκεκριμένη διατύπωσι, διότι πρέπει νά μᾶς ἀποδείξουν οἰ κατήγοροι κ. Κάτσουρας καί μ. Μάξιμος, διατί εἶναι "καινοτομία", πράγμα τό ὁποῖον οὐδέποτε ἐγένετο. ᾿Επίσης ὅτι γνωρίζω πολύ καλά, (εἶναι κάποια θέματα πού δέν τά ἔχω καταγγείλει ἀκόμη, διότι φείδομαι τοῦ κύρους ὡρισμένων προσώπων), ὅτι πρόκειται περί σκευωρίας. καί ποῖοι ὑπεκίνησαν τό θέμα καί πῶς ὑπεκινήθη, ἀλλά καί τί σκοπιμότητες ἐξυπηρετοῦσε. Γνωρίζω πολύ καλά καί διατί ἐστρέψατε τά βέλη καί πρός τήν ἐλαχιστότητά μου. Εἶναι αὐτά πού ἐπί τρία ἔτη ζητῶ νά καταγγείλω ἐν ὠμοφορίῳ εἰς τήν Σύνοδον καί δέν θέλετε; ᾿Αλλά "ἔστι δίκης ὀφθαλμός".

᾿Αλλά καί πάλιν ἐρωτῶ: Διατί δέν φέρετε τάς γνωματεύσεις τῶν θεολόγων; Προσωπικά μέ ὅσα έλέχθησαν εἰς ἐκείνην τήν σύναξιν συμφωνῶ, ὅπως μέ ἐκεῖνο πού εἶπε ὁ π. Εὐστάθιος: "Τό νά μή συναντήσουμε κάτι στούς Πατέρας δέν σημαίνει, ὅτι εἶναι καί αἱρετικόν, ἤ καινοτομία".  Αὐτό πού εἶπε ὁ π. Εὐστάθιος εἶναι σύμφωνον μέ ἐκεῖνο πού ἔλεγε καί ὁ ῞Αγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, ὅταν τόν κατηγοροῦσαν ὅτι χρησιμοποιεῖ τόν ὅρον ΟΜΟΟΥΣΙΟΣ πού δέν συναντᾶται στούς Πατέρας ἤ στήν ῾Αγία Γραφή, Εἶναι "ἄγραφος" λέξις" ἔλεγαν οἱ ᾿Αρειανοί; Καί εἰς τήν "λογικήν τοῦ παραλόγου" ὅτι ἐπειδή λέγει "πρώτη ῎Αναρχος ᾿Εκκλησία" βγαίνει τό συμπέρασμα, ὅτι πιστεύει καί σέ δευτέρα ᾿Εκκλησία" ἑπομένως κατά τόν Καλλίνικο καί τόν κ. Κάτσουρα εἶναι "ὁπαδός τοῦ Οἰκουμενισμοῦ". Αἶσχος, ἐντροπή.  Κάτι παρόμοιο φαινόμενο φαίνεται πώς εἶχε νά ἀντιμετωπίση καί ὁ ῞Αγιος Γρηγόριος, ὅταν τούς ρωτοῦσε:"῞Οταν ὁ Θεός, διά τοῦ προφήτου λέγει, ἐγώ εἰμί Θεός πρῶτος ἐγώ καί μετά ταῦτα, σημαίνει ὅτι ὑπάρχουν δύο θεοί"; ᾿Ενῶ ὅμως συμφωνῶ μέ ὅσα ἐλέχθησαν εἰς ἐκείνην τήν Σύναξιν τῶν θεολόγων τῆς 10-10-99, διαφωνῶ ὅμως μέ ἐκεῖνα πού ἐγράφησαν εἰς τό παρασκήνιον ἀπό τό παρασυνοδικόν κατεστημένον καί ἐπί τῶν ὁποίων στηριχθήκατε καί ἀπό τόν Μάϊο τοῦ 2000 δέν ἀφήσατε τίποτε ὄρθιον μέ ἐκεῖνες τίς ἀπερινόητες ψευδοαποφάσεις, καί ἐκείνους τούς "σαπρούς καρπούς" τοῦ κ. Κάτσουρα.

ε) Διά τό 4ον θέμα ἐρωτῶμεν: Διατί δέν συζητήσατε, ὅπως ἔγραψα καί ἀνωτέρω, τήν 2-11-01 τήν "Καταγγελίαν, Δήλωσιν, Αἴτησιν", ὅταν ὑπεβλήθη τήν 2-11-01 καί τήν θέσατε τώρα ὡς θέμα - Κατηγορητήριον. Προφανῶς διότι θέλατε νά μελετηθῆ ἀπό τό παρασυνοδικό κατεστημένο καί νά σᾶς ὑποδείξουν τί πρέπει νά κάνετε; ῎Αλλωστε αὐτή εἶναι ἡ τακτική σας σέ ὅλα τά θέματα. Καί ἕνα ἀκόμη πού εἶναι σχετικόν: Διατί δέν μοῦ δίδετε ἐν φωτοτυπίᾳ, ὅπως ἐζήτησα, τά Πρακτικά τῶν δύο ἐτῶν πού ἀνεγνώσθησαν καί τά ὑπογράψατε (τήν 2-11-01) χωρίς νά διορθωθοῦν τά ὅσα ὑπεδείχθησαν, ὅταν μάλιστα κατηγγέλθησαν ἐκ μέρους ἡμῶν καί ἐκ μέρους ἄλλων ᾿Αρχιερέων παραποιήσεις, καί παραλείψεις; ᾿Εζήτησα τά ἀντίγραφα, διότι θέλω νά κάνω τίς παρατηρήσεις μου ἐπ᾿ αὐτῶν νά γίνουν οἱ διορθώσεις, νά ἀποκατασταθοῦν αἱ παραποιήσεις καί τότε νά τά ὑπογράψω. Τό αἴτημά μου εἶναι Κανονικό καί δίκαιον καί καταγγέλλω τήν ἄρνησίν σας νά μοῦ δοθοῦν.

στ) Διά τό θέμα τῆς παραιτήσεως τοῦ Σεβασμιωτάτου Κιτίου κ. ᾿Επιφανείου ἀπό τήν Κένυα, γιατί δέν παρουσιάσθη εἰς τήν ᾿Ενδημοῦσαν τό ἔγγραφον τῆς παραιτήσεώς του,  ὥστε βάσει αὐτοῦ νά προχωρήσῃ ἡ ἐξέτασις καί ἡ ἀντιμετώπισις τοῦ θέματος. ῾Υπάρχει παραίτησις; Διότι, ἀπ᾿ ὅ,τι ἄκουσα ὁ Σεβασμιώτατος Πειραιῶς πού ἐδιάβασε τά "θέματα" ὡμίλησε περί παύσεως καί οὐχί περί παραιτήσεως. Ζητῶ μίαν διευκρίνισιν. Ζητῶ νά ἀναγνωσθῇ ἐνώπιον τῆς Συνόδου τό κείμενον τῆς παραιτήσεως τοῦ Σεβασμιωτάτου Κιτίου ἀπό τήν Τοποτηρησίαν τῆς Κένυα, ἄν ὑπάρχῃ, διαφορετικά ἄν πρόκειται περί παύσεώς του διαφωνῶ πλήρως.

ζ) Διά τό θεμα τῆς Κυριακῆς τῆς ᾿Ορθοδοξίας τί εἴπω καί τί λαλήσω.  Πῶς θά ἐορτάσουμε Κυριακή ᾿Ορθοδοξίας ὑπο τάς παρούσας συνθήκας;  Μήπως πρέπει τήν ἐφετεινή Κυριακή τῆς ᾿Ορθοδοξίας νά κηρύξουμε πένθος, διότι δέν ἀνταποκρινόμεθα εἰς τό χρέος μας ἔναντι τῆς ᾿Ορθοδοξίας;

 

Διατελῶ ἐλάχιστος ἐν Χριστῷ ἀδελφός καί συλλειτουργός

+ ῾Ο Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς

Κήρυκος

 

---

[1]_Λέγομεν δέ ὡς ἐκ περισσοῦ, ὅτι ἦτο ἀποκαλυπτικόν τό γεγονός, ὅτι ὁ Σεβασμιώτατος ἐδυσκολεύετο ἀκόμη καί νά διαβάσῃ τό σημείωμα καί νά τό κατανοήσῃ, ἀφοῦ σέ κάποιο σημεῖο εἶπεν εἰς τόν πάτερ Δημήτριο πού κατέγραφε τά θέματα: "ἐδῶ βάλε τελεῖες θά τό συμπληρώσουμε μετά...". ᾿Εκείνη τήν στιγμή κατήγγειλα τό γεγονός, ἀλλἀ εἰς ὦτα μή ἀκουόντων, ἀφοῦ εἶχε δοθῆ "ἐντολή" νά σιωπήσω καί νά μή ὁμιλῶ, οὔτε νά γράφω... ῾Ο νοῶν νοείτω.

[2]_Αὕτη ὡς γνωστόν ἔχει οὕτω: "Περαιτέρω ἐμμονή καί τῆς παρούσης ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας εἰς τήν ἀντικανονικήν, ἀντιεκκλησιαστικήν καί ἀντορθόδοξον τακτικήν, μοιραίως θά τήν καταστήσουν ἐκ τῶν πραγμάτων ληστρικήν καί κακόδοξον"

[3]_Καί ἰδού ἔνα παράδειγμα: Πρό τεσσάρων ἐτῶν, ἐθέσαμε καί Συνοδικῶς τό θέμα ἑνός δημοσιεύματος τοῦ Σεβασμιωτάτου εἰς τό βιβλίον του "ΙΕΡΑ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ" καί συγκεκριμένα διά τό "τί εἶναι τό ἔμβρυον μέχρι τίς σαράντα ἡμέρες", διά τό ὁποῖον γράφει ὅτι μέχρι τίς σαράντα ἡμέρες τό ἔμβρυον δέν ἔχει λογικήν ψυχήν, δηλαδή δέν εἶναι τέλειος ἄνθρωπος, (μέ συνέπεια πολλοί πνευματικοί νά ἔχουν παρασυρθεῖ καί οὕτω πως τήν ἀμαρτίαν τῆς ἐκτρώσεως πού γίνεται πρό τῶν σαράντα ἡμερῶν νά μή τήν κανονίζουν ὡς φόνον). Τότε ὁλόκληρος ἡ ῾Ιερά Σύνοδος ἀπεφάνθη, ὅτι πρέπει νά ἀνακαλέσῃ, διότι εἶναι ἐσφαλμένον τό φρόνημα, ἀλλά δυστυχῶς ἀπό τότε ὑπεραμύνετο τοῦ φρονήματος τούτου, καί εἶχεν ὑποσχεθεῖ ὅτι θά τό μελετήσῃ τό θέμα καί θά φέρῃ πατέρας πού τό ἀναφέρουν. Τό κατηγγείλαμεν ἔκτοτε πολλάκις, ἀλλά ἀπέφευγε τήν συζήτησιν ἐπί τοῦ θέματος. Κατά τήν τελευταία συνεδρίασι τῆς ῾Ιεραρχίας τῆς 2-11-01 ἀναγκασθήκαμε νά ζητήσουμε καί δι᾿ ἄλλους, ἀλλά καί δι αὐτόν τόν λόγον, τήν ἐξαίρεσίν του ἀπό τήν ἐξέτασιν - ("ἐκδίκασιν", ὅπως τό διεφήμιζεν ὁ ἴδιος), τῶν ἐπιστολῶν μου. Τότε μοῦ ἔδωσε ἔν χειρόγραφον μέ τόν τίτλον: "Διευκρίνισις" εἰς τό ὁποῖον γράφει, ὅτι κάμνει αὐτήν τήν Διευκρίνισιν: "εἰς ἀπάντησιν ὅσων ζητοῦν ἀφορμήν διά νά τόν κατηγορήσουν" καί διευκρινίζει, ὅτι "Τά ὅσα ἀναγράφονται ἐπί τοῦ θέματος εἰς τήν σελίδα 199 τοῦ ὡς ἄνω βιβλίου μας ἐλήφθησαν ἐκ τῆς ἑρμηνείας τοῦ Β' Κανόνος τοῦ Μεγάλου Βασιλείου καί τῆς σχετικῆς ὑποσημειώσεως ὑπ᾿ ἀριθμ.  2, τά ὁποῖα εὑρίσκονται εἰς τό ῾Ιερόν Πηδάλιον, σελίς 590". Πουθενά εἰς αὐτό τό χειρόγραφον δέν γράφει περί "ἐσφαλμένης διατυπώσεως" ἤ "κατόπιν τῶν ἀνωτέρω ἀνακαλοῦμε τήν διατύπωσιν...κλπ", ὅπως προφανῶς κατά παρέμβασιν εἰς τό κείμενον (καί καλῶς ἐποίησεν ἐνταῦθα ὁ κ. Κάτσουρας) ἐδημοσιεύθη εἰς τόν "Κήρυκα" μηνός Δεκεμβρίου 2001. Καί ἡ διευκρίνισις αὐτή φέρει ἡμερομηνίαν 1 Σεπτεμβρίου 2001 καί ὑπογράφεται ἰδιοχείρως ὑπό τοῦ Σεβ/του Νικολάου. ῞Ολα αὐτά εἶναι μία ἀπόδειξις ὅτι ὁ Σεβασμιώτατος κ. Νικόλαος μέχρι τελευταῖα (ἤτοι 1η Σεπτεμβρίου 2001) παρουσιάζεται νά ὐπεραμύνεται αὐτοῦ τοῦ φρονήματος, τό ὁποῖον, ὡς εἴπομεν, ἔχει καί δογματικές καί ποιμαντικές κακές συνέπειες. Συνεπῶς καί μετά τήν δημοσίευσιν εἰς τόν "Κήρυκα" τῆς «Διευκρινίσεως - Δηλώσεως» ἐκκρεμοῦν δύο θέματα, διά τά ὁποῖα ὀφείλει νά δώσῃ ἀπαντήσεις, διά νά θεωρηθῇ λῆξαν τό θέμα: 1) Νά μᾶς εἴπη ὁ Σεβασμιώτατος ἄν ἐπιμένη εἰς τήν φράσιν: "Εἰς ἀπάντησιν ὅσων ζητοῦν ἀφορμήν νά μᾶς κατηγορήσουν...". Δηλαδή ἡ ἐλαχιστότης μου, ἀλλά καί οἱ ᾿Αρχιερεῖς πού πρό τετραετίας τοῦ ἐζήτησαν, ἐν συνεδριάσει μάλιστα, νά τό ἀνακαλέσῃ (εἶναι γεγραμμένον τοῦτο εἰς τά Πρακτικά), καί ὅσοι διαφωνοῦν μέ τήν θέσιν του αὐτήν "ζητοῦν ἀφορμή νά τόν κατηγορήσουν"; Καί  2) Νά ὑπογράψη τήν "Διευκρίνισιν - Δήλωσιν", ὅπως τήν ἐδημοσίευσεν ὀ κ. Κάτσουρας εἰς τόν Κήρυκα τοῦ Δεκεμβρίου 2001, διότι αὐτήν πού μοῦ ἔδωσε καί εἶναι ὑπογεγραμμένη ὑπ’ αὐτοῦ λέγει τά ἐντελῶς ἀντίθετα, καί δέν ἀναφέρει οὔτε τό περί "ἐσφαλισμένης διατυπώσεως", οὔτε περί  "ἀνακαλοῦμεν καί διορθώνομεν", ἀλλά τό "ζητοῦν ἀφορμή νά μᾶς κατηγορήσουν". Δηλαδή ἐξ  ὅλων αὐτῶν προκύπτει, ὅτι τό ἔγγραφον πού ὑπέγραψε καί μοῦ τό ἔδωσε ὁ ἴδιος ὁ Σεβασμιώτατος Πειραιῶς καί ἔχει ἡμερομηνίαν 1 Σεπτεμβρίου 2001, εἶναι μία ἀκόμη ἀπόδειξις ὅτι ἐπί ἔτη καί μέχρι τήν 1 Σεπτεμβρίου ἐπέμενε, σέ ἕνα τόσο ὀφθαλμοφανές σφάλμα, παρουσιάζοντας μάλιστα καί τούς ἁγίους ὅτι συμφωνοῦν μέ τήν πλάνην του... Σημειώνω, ὅτι ὅταν οἱ Νεοημερολογῖτες μέ ἄρθρα καί βιβλία ὑπεστήριζον, πρός ἔπαινόν των, τήν ὀρθόδοξον διδασκαλία τῆς ᾿Εκκλησίας ἐπ᾿ αὐτοῦ τοῦ θέματος, καί ἀπεδείκνυον, ὅτι αὐτή ἡ ἄποψις, ὅτι δηλαδή λαμβάνει λογικήν ψυχήν τήν 40ήν ἡμέραν εἶναι πλάνη παπική (τοῦ Θωμᾶ τοῦ ᾿Ακυινάτη), ὅπως διάβασα παλαιότερα σέ ἕνα ἄρθρο τοῦ ᾿Αρχιμ.  ᾿Εμμανουήλ Καλύβα, δημοσιευθέν εἰς τό περιοδιοκόν "ΕΚΚΛΗΣΙΑ". Δέν μᾶς ἀπέδειξε, λοιπόν, μέχρι τώρα ὁ Σεβασμιώτατος, ὅτι ἀπέβαλε τό αἱρετικόν αὐτό φρόνημα.

Θέλετε καί ἄλλα παρόμοια παραδείγματα: Μήπως καί μέ τόν χαρακτηρισμόν ὀρθοδόξων πατερικῶν θέσεων ὡς "φρονημάτων τῶν αἱμοβόρων χιλιαστῶν" δέν συμβαίνει τό ἴδιο; Διατί ὁ κ. Κάτσουρας, ὁ «¨οποῖος μέ Ὑπόμνημά του τόν ἀπεκάλεσε αἱρετικόν, δι’ αὐτό του τό φρόνημα, τώρα σιωπᾶ; Διατί δέν ἐποαναφέρει τήν Καταγγελίαν του (‘Αναφοράν του), ἤ τώρα προέχει ἡ παρουσίασις τοῦ θεολόγου ‘Ελευθερίου Γκουτζίδη ὡς καινοιτόμου (δηλαδή προέχει ἕνα τεχνητό θέμα) καί διά τοῦτο ἀπεσιωπήθη τό πραγματικό θέμα τῆς συγκεκριμένης αἹρετικῆς δοξασίας τοῦ κ. Νικολάου; ‘Αλλά καί ἐπ᾿ αὐτοῦ τοῦ θέματος ἐκκρεμεῖ Καταγγελία μου, ἠ ὁποία δέν ἀντιμετωπίσθη. ᾿Αλλά καί περί τῶν παραποιήσεων Πατερικῶν καί Συνοδικῶν κειμένων, εἰς τάς ὁποίας προέβη ἀντιγράφοντας τήν Μαγδαληνήν τῆς Κοζάνης, ἔχει καταγγελθεῖ ἐπανειλημμένως ὁ Σεβασμιώτατος καί οὐδεμίαν ἀπόκρισιν ἔδωσε; Καί τό κυριώτερον, ὁ Σεβασμιώτατος Πειραιῶς κ. Νικόλαος εἶναι ὑποχρεωμένος καί ἔναντι Θεοῦ καί ἔναντι τῶν ἀνθρώπων νά δηλώσῃ, διατί ἐπί 25 χρόνια δέν ἀντέκρουσε τήν βλασφημία τοῦ Απαλλακτικοῦ Βουλεύματος, μέ τήν ὁποίαν τόν ἀπαλάσσει ἀπό τήν κατηγορία περί "ἀντιποιήσεως ᾿Επισκοπικοῦ ἀξιώματος", τουναντίον τήν ἀπεδέχθη ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΩΣ. ῞Οταν μάλιστα ἡ βλασφημία αὐτή ἀναφέρεται εἰς τήν ᾿Εκκλησιολογίαν - ῾Ομολογίαν μας καί τήν ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν, καί ὅταν τόν παρουσιάζει, διά νά τόν ἀπαλλάξει, ὡς ἔχοντα τήν ᾿Αποστολικήν του Διαδοχήν, οὐχί ἐκ τῶν χειροτονιῶν τοῦ 1935 καί 1948, τάς ὁποίας θεωρεῖ "ἀνόμους", ἀλλά ἐκ τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς διά τῆς χειροθεσίας, διά τῆς ὁποίας κατά τό Βούλευμα "ἀπεκατεστάθησαν αἱ ἄνομοι χειροτονίαι ὡς μυστήριον"; Καί διατί ἀκόμη καί σήμερον παρά τάς συνεχεῖς καταγγελίας ἀρνεῖται νά φέρῃ τό θέμα εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον; ῞Οταν μάλιστα ὅλα αὐτά τά ὑποδεικνύομεν φιλαδέλφως, καί ἡμεῖς ἐπιμένομεν τόσον νά τά ἀνακαλέση, διότι καί ὁ ἴδιος, ἀλλά καί ἡμεῖς πού τά ἀνεχόμεθα, ἐκτιθέμεθα, καί κινδυνεύομεν νά καταστῶμεν βλάσφημοι, ἐάν δέν ἀντιμετωπισθοῦν Κανονικῶς καί ῾Ομολογιακῶς;