Την Τετάρτη Κυριακή μετά το Πάσχα, αναγινώσκεται το θαύμα του Κυρίου στον Παραλυτικό της Βηθεσδά, όπως το περιγράφει ο Ιερός Ευαγγελιστής Ιωάννης (Ιω.5,1-16).
Υπήρχε στα Ιεροσόλυμα, κοντά στην Προβατική Πύλη του τείχους, κάποια δεξαμενή η οποία στην εβραϊκή γλώσσα ονομαζόταν Βηθεσδά. Είχε δε γύρω της πέντε θολωτά υπόστεγα - στοές. Σ' αυτά τα υπόστεγα ήσαν ξαπλωμένοι πλήθος πολύ αρρώστων - τυφλών, κουτσών, ανθρώπων με κάποιο μέλος ''ξηρό'' και αναίσθητο ή ατροφικό - και όλοι περίμεναν να κινηθεί το νερό της δεξαμενής. Διότι, ο Θεός παραχωρούσε κατά καιρούς εκεί ένα θαύμα: Άγγελος τάρασσε το νερό και εκείνος που θα έμπαινε πρώτος μέσα θεραπευόταν από οποιοδήποτε νόσημα κι αν υπέφερε.
Εκεί, ανάμεσα στο πλήθος των ασθενών, υπήρχε και κάποιος παράλυτος, ο οποίος περίμενε την ταραχή του νερού 38 χρόνια! Αυτόν τον ασθενή είδε ο Ιησούς και τον ρώτησε: ''Θέλεις υγιής γενέσθαι;'' Κύριε - του απάντησε ο παράλυτος -άνθρωπο ούκ έχω, ίνα όταν ταραχθή το ύδωρ, βάλη με εις την κολυμβήθραν εν ω δε έρχομαι εγώ, άλλος προ εμού καταβαίνει''. Τότε του είπε ο Ιησούς: '' Έγειρε, άρον τον κράββατόν σου και περιπάτει''. Και αμέσως ο παράλυτος έγινε καλά, πήρε το κρεββάτι του και περπάτησε ελεύθερα.
''Κύριε, άνθρωπο ούκ έχω''. Η τραγική ομολογία της μοναξιάς του ανθρώπου μακριά από τον Θεό. Η εξομολόγηση της αδυναμίας του ανθρώπου να βοηθήσει τον εαυτό του, της αποτυχίας του ανθρώπου να σωθεί ''αφ' εαυτού του''. Στους ύμνους της ημέρας ο Ιερός Υμνογράφος, θέτει τον Χριστό να μιλάει στον παράλυτο και να του λέγει: Εγώ έγινα άνθρωπος για σένα και σύ μου λέγεις ''άνθρωπο ούκ έχω;'' Την αδυναμία του ανθρώπου έρχεται να διορθώσει ο Ίδιος ο Θεός, προσθέτοντας την Ιδική Του δύναμη στην ανθρώπινη αδυναμία. Το κενό του ανθρώπου έρχεται να γεμίσει η θεία πραγματικότητα.
Ο παράλυτος θεραπεύθηκε, αλλά η ημέρα του θαύματος ήταν Σάββατο. Και αυτό ήταν αφορμή κριτικής του Κυρίου από τους εχθρούς Του. ''Ούκ έξεστί σοι - είπαν στον πρώην παράλυτο - άραι τον κράββατον'' Όταν μετά από καιρό βρήκε ο Ιησούς τον θεραπευθέντα στον Ναό, του είπε: '' Ίδε υγιής γέγονας μηκέτι αμάρτανε, ίνα μή χείρον σοι τι γένηται''. Η αιτία της ασθενείας ήταν η αμαρτία. Όπως ψάλλει η Εκκλησία, ''από των πολλών μου αμαρτιών, ασθενεί το σώμα, ασθενεί μου και η ψυχή''. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα προβλήματα υγείας είναι συνέπεια και αποτέλεσμα αμαρτίας, κατά τα ''οψώνια της αμαρτίας θάνατος''. Από αυτό προκύπτει, ότι τόσο η μετάνοια, όσο και η αποχή από την αμαρτία, είναι στοιχεία απαραίτητα τόσο για την πνευματική, όσο και για την σωματική θεραπεία του ανθρώπου.
''ΑΓΙΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου