ΔΕΥΤΕΡΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ: ΣΥΝΑΞΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ''ΑΜΟΛΥΝΤΟΥ''

 Ο εικονογραφικός τύπος της Παναγίας Αμολύντου ή των Παθών, εικονίζει την Θεοτόκο να κρατάει τον νήπιο Χριστό στο αριστερό Της χέρι. Δεξιά και αριστερά των θείων προσώπων, εικονίζονται δύο Άγγελοι που φέρουν τα σύμβολα του Πάθους του Κυρίου. Η επιγραφή Αμόλυντος υπάρχει στο δεξί ώμο της Παρθένου, ενώ κάτω από την εικόνα γράφεται: ''Ο το χαίρε πρίν τη Πανάγνω μηνύσας, τα σύμβολα νύν του Πάθους προδεικνύει. Χριστός δε θνητήν σάρκαν ενδεδυμένος, πότμον δεδοικώς δειλιά ταύτα βλέπων''.
 Οι πρώτες τοιχογραφίες της Αμολύντου ανάγνονται στον 12ο αι. (Μονή Παναγίας Άρακα, στην Κύπρο, του 1192). Τοιχογραφίες υπάρχουν ακόμη στις Μονές Ζίτσας και Κίνσκε Σερβίας (14ου αι.) και στην Καστοριά (15ου αι.). Η σύνθεση σαν φορητή εικόνα ανήκει στο περίφημο εργαστήριο της Κρητικής Σχολής του Α. Ρίτζου (1421-1492) και υπήρξε δημοφιλές θέμα των ζωγράφων της Κρητικής Σχολής, από τους οποίους διαδόθηκε στους Ρωμαιοκαθολικούς.
 Η επωνυμία Αμόλυντος ίσως συνδέεται με την ομώνυμη Βασιλή που ίδρυσε στην ΚΠολη, το 1401, η Ειρήνη Παλαιολογίνα. Στην Ελλάδα ονομάζεται και Χρυσαφίτισσα, διότι ''ήτο εις τι χωρίον ονομαζόμενον Χρύσαφα, της Λακεδαίμονος της Πελοποννήσου'', απ' όπου θεία Χάριτι'' βρέθηκε στην Μονεμβάσια. Την Εικόνα βρήκε ''το πρώτον γραία τις γυνή'' και αφού το κοινολόγησε, μεταφέρθηκε από τον τότε Μητροπολίτη στον περίφημο Ναό του Ελκομένου Χριστού. Όμως η Εικόνα με τρόπο παράδοξο και ανεξήγητο έφευγε από τον Ναό και βρισκόταν στον τόπο που αρχικά βρέθηκε. Αυτό αποτέλεσε αιτία να κτισθεί ο επώνυμος Ναός Της, που σώζεται μέχρι σήμερα, ο οποίος αργότερα εξελίχθηκε σε Μονή.
 Η Εικόνα είναι ιδιαίτερα γνωστή στην Ρωσία. Η πρώτη μαρτυρία ανάγεται στον 15ο αι., όταν - κατά την βασιλεία Ιβάν Δ' του Τρομερού - στην μεγάλη πυρκαγιά της Μόσχας, ένα αντίγραφο που βρισκόταν σε ξύλινη καλύβα, διασώθηκε θαυματουργικά. Η Εικόνα αυτή με διαταγή του Τσάρου μεταφέρθηκε στον Καθεδρικό Ναό των Εισοδείων, στο Κρεμλίνο. Κατά την βασιλεία του Μιχαήλ Θεοδώροβιτς (1613-1645), αντίγραφο της Εικόνα που υπήρχε στο Νόβγοροντ, θεράπευσε μία δαιμονιζόμενη γυναίκα. Το 1641 το μετέφερε στη Μόσχα ο ίδιος ο Τσάρος και όλη η πόλη το υποδέχθηκε, στην Πύλη του Τβέρ, όπου αργότερα κτίσθηκε Ναός και ιδρύθηκε Μονή. Το 1831 οι κάτοικοι του Λίπετς του Ταμπώφ, απαλλάχθηκαν από επιδημία χολέρας, λιτανεύοντας ένα παλαιό αντίγραφο της Εικόνας. Το 1960, μία λιθογραφία σε ελληνική οικογένεια του Λόγκ Άϊλαντ Νέας Υόρκης, άρχισε να ρέει μύρο.