ΑΝ ΤΟΛΜΗΣΟΥΜΕ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ
Πολλοί βουλευτές πέρασαν από τα διάφορα κοινοβούλια. Δύο ονόματα όμως είναι πολύ γνωστά. Του Ιωσήφ του από Αριμαθείας και του Νικόδημου. Αυτοί έγιναν φανεροί μαθητές του Χριστού, όταν οι φανεροί, από φόβο, έγιναν κρυφοί. Τόλμησαν και ζήτησαν από τον Πιλάτο το σώμα του Χριστού και το ενταφίασαν.
Η τόλμη τους αυτή ήταν πολύ μεγάλη, αν σκεφτούμε, ότι τις ημέρες εκείνες, για τους μαθητές του Χριστού, επικρατούσε φόβος και τρόμος. Η μανία των γραμματέων και φαρισαίων ήταν απερίγραπτη. Προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να εξαφανίσουν κάθε ίχνος του Χριστού.
Μέσα σ' ένα τέτοιο κλίμα οι δύο βουλευτές τόλμησαν να πάνε κόντρα με τη θέση τους, κόντρα με τα οικονομικά τους συμφέροντα, κόντρα και με τη ζωή τους ακόμα. Αυτό σημαίνει αληθινή τόλμη. Τόλμη με βάση την αυταπάρνηση. Όχι την τρέλλα.
Πολλοί κάνουν τον τολμηρό, αλλά για να εξυπηρετήσουν μάλλον το συμφέρο τους, τη θέση τους ή να καλύψουν το εσωτερικό τους κενό. Κάνουν το γενναίο από επίδειξη, από ψυχολογική ανάγκη, για να βρούν κάποιο διέξοδο σε άλυτα προβλήματά τους. Η αληθινή τόλμη δε σχετίζεται με επειδείξεις, με συμφέρον ή με συμπλέγματα. Θυσιάζεται για την αλήθεια με τέλεια ανιδιοτέλεια.
Τέτοια τόλμη έχουμε ανάγκη όλοι μας. Ιδιαίτερα την έχουν ανάγκη οι άρχοντές μας. Να τολμούν να θυσιάζονται για την αλήθεια.
Η ωραιότερη τόλμη είναι η τόλμη ενάντια στα πάθη μας. Ενάντια στο σκοτάδι. Ενάντια στην αδικία, στη δουλεία, στο μίσος, στο χάος, στη κατάπτωση.
Η τόλμη του ήθους είναι τόλμη του ύψους.
Αν έτσι τολμάμε, τότε πάντα θα νικάμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου