ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΠΑΝΤΑ ΣΕ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΤΑ ΣΟΒΑΡΑ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΜΟΝΟ ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΡΑΦΟΥΝ ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ.

 

Α.Π. Ε/92                 Εν Κορωπίω Φεβρ. 2009 (Καθαρή Παρασκευή)

 

<<ΟΥΔΕΝ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ>>
(Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός)

 Οι χριστιανοί πρέπει να μελετούν. Η Αγία Γραφή μας προτρέπει εις τούτο: <<Δράξασθε παιδείας μήποτε οργισθή Κύριος και απολείσθε εξ' οδού δικαίας>> ή <<Ερευνάτε τας Γραφάς, ότι εν αυταίς ευρήσετε ζωήν αιώνιον>>, ή <<Γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς>>. Οι Άγιοι Πατέρες οι οποίοι διετύπωσαν τα δόγματα της Εκκλησίας είχον μόρφωσιν και γνώσεις. Βέβαια κοντά εις αυτούς συνέβαλον και οι αγράμματοι κατά κόσμον, αλλά σοφοί κατά Θεόν Άγιοι. Και εν τελική αναλύσει ούτε οι μορφωμένοι, ούτε οι αγράμματοι ήσαν που διετύπωσαν την διδασκαλία της Εκκλησίας, αλλά το Άγιον Πνεύμα το ενοικούν εν αυτοίς.
 Οι Άγιοι Πατέρες ποτέ δεν ξεχώριζαν και δεν απομόνωσαν την γνώσι από την πράξι και την εμπειρία. Όσοι απολυτοποιούν την γνώσι ή την εμπειρία, και λέγουν π.χ. ότι δεν χρειάζονται οι γνώσεις, αλλά ΜΟΝΟΝ η εμπειρία, ή και το αντίθετον, ότι δεν χρειάζεται η πνευματική ζωή, αρκούν οι γνώσεις, είναι εκτός του πατερικού πνεύματος. Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός λέει σαφώς και κατηγορηματικώς ότι <<ουδέν γνώσεως εστίν τιμιώτερον. Η γαρ γνώση φως εστί της ψυχής τούμπαλιν η άγνοια σκότος>>. Δηλαδή τίποτα πολυτιμότερο δεν υπάρχει από την γνώση, η οποία είναι φως της ψυχής και το αντίθετο η άγνοια είναι σκότος. Ο ίδιος μάλιστα κατατάσσει και την <<γνωσιμαχίαν>> μεταξύ των αιρέσεων. Και αυτό μάλιστα διότι μερικοί αιρετικοί δεν άφηναν τους οπαδούς των να μελετούν, δια να μή δουν την αλήθεια και τους αποκηρύξουν, όπως κάμνουν και οι σημερινοί γνωστοί σχισματοαιρετικοί και γνωσιμάχοι. Ο δε άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής μεγάλος άγιος της Εκκλησίας λέγει ότι <<σοφίας κάλλος εστί γνώσις έμπρακτος η πράξις ένσοφος>>, δηλαδή η ομορφιά της σοφίας είναι η έμπρακτη γνώση, η με σοφία πράξη.

 Πρέπει, λοιπόν, κάθε χριστιανός να γίνη θεολόγος. Δηλαδή να μελετά, να γνωρίζη την αλήθεια, να προσεύχεται και να αγωνίζεται δια την κάθαρση της ψυχής, που είναι ο δρόμος προς την θέωσιν. Αυτό σημαίνει, ότι άν θέλει να ανέλθη στα πνευματικά ύψη των αρετών θα στηριχθή και στην επιστημονική γνώσι, μελέτη του λόγου του Θεού και της διδασκαλίας των Πατέρων, αλλά και στην χαρισματική γνώση, η οποία σημαίνει πάλι αγώνα δια κάθαρση του νοός και φωτισμό από το Άγιο Πνεύμα. Αυτή είναι εν τελική αναλύσει η πορεία προς την αγιότητα.

Ευλογίας χάριν

+ Ο Μεσογαίας και Λαυρεωτικής

Κήρυκος