1η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ: ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΓΟΡΓΟΫΠΗΚΟΟΥ

 

Περίληψις θαυματων τελεσθέντων παρά της
θαυματουργού Γοργοϋπηκόου
                 

 1) Εν έτει 1675 ην εκ Κωνσταντινουπόλεως άνθρωπος τις ευλαβής Χατζή Ιωάννης καλούμενος, όστις άτεκνος ων ελυπάτο σφόδρα δια τούτο. Ελθών δε εις Άγιον Όρος, και προσκυνήσας τας λοιπάς Μονάς έφθασε τέλος και εις την Ιεράν ταύτην Μονήν του Δοχειαρίου, ένθα ακούσας τα θαύματα της θαυματουργού Γοργοϋπηκόου, προσέπεσεν εις την αγίαν Αυτής Εικόνα, και μετά πίστεως και θερμών δακρύων παρεκάλει ίνα χαρίση αυτώ τέκνον, υποσχόμενος ότι, εάν τύχη του ποθουμένου να φέρη εις Αυτήν μίαν κανδήλαν. Όθεν ιδούσα η Θεοτόκος την πίστιν αυτού εδωρήσατο αυτώ το ποθούμενον. Και συλλαβούσα η γυνή αυτού έτεκεν παιδίον άρρεν. Τότε ο εν λόγω Χατζή Ιωάννης εκπληρών την υπόσχεσιν αυτού έφερεν εις την θαυματουργόν Γοργοϋπήκοον την κανδήλαν, και εν όσω έζη έστελλε κατ' έτος το απαραίτητον δι' αυτήν έλαιον προς ευχαριστίαν.
2) Άνθρωπος τις κασσιτεροποιός το επάγγελμα, Δημήτριος ονομαζόμενος, εργαζόμενος εν Αγίω Όρει, ήκουσε τα θαύματα της Γοργοϋπηκόου, και επιθυμών την απόκτησιν τέκνου (καθότι ετύγχανεν άτεκνος), προσέπεσε  μετ' ευλαβείας εις την θαυματουργόν Αυτής Εικόνα, δεόμενος και παρακαλών όπως τύχη του ποθουμένου. Αφ' ου ήκουσε μετ' ευλαβείας την υπέρ αυτού προς την Θεοτόκον ψαλείσαν παράκλησιν, έλαβε έλαιον εκ της κανδήλας, και ούτως ανεχώρησε δια τον οίκον του. Συλλαβούσα δε η γυνή αυτού εγέννησεν υιόν, και προς ευχαριστίαν έφερε και ούτος μίαν κανδήλαν και την αφιέρωσεν εις την Αγίαν αυτής Εικόνα.
3) Δύο χριστιανών εκ του χωρίου Κρούσοβις εκλάπησαν ποτέ πέντε ημίονοι, τους οποίους οι κλέψαντες απελθόντες επώλησαν εις άλλην χώραν. Εις μάτην οι απωλέσαντες διήρχοντο τόπον εκ τόπου ζητούντες αυτούς, οπότε ενθυμηθέντες τα θαύματα της Γοργοϋπηκόου Θεοτόκου (καθότι είχον έλθει ποτέ καιρόν εις την Ιεράν Μονήν του Δοχειαρίου), προσέπεσαν μετά δακρύων δεόμενοι Αυτής να φανερώση αυτοίς τα κλαπέντα ζώα. Την επομένην νύκτα φαίνεται εις αυτούς η ταχυτάτη βοήθεια ημών, η Κεχαριτωμένη Κόρη ως βασίλισσα λαμπρώς ενδεδυμένη μετά δύο δορυφόρων, και λέγει αυτοίς: <<Υπάγετε εις Λιαριγκόβην, εις την οικίαν του δεινος, και θέλετε εύρει τα ζώα>>. Απεκρίθησαν ούτοι: <<και ποία είσαι σύ, ήτις μας λέγεις ότι θέλομεν εύρει τα ζώα εκεί;>> η δε φαινομένη λέγει: <<Εγώ είμαι από το Μοναστήριον του Δοχειαρίου, και ευρίσκομαι έμπροσθεν της τραπέζης>>. Πληροφορηθέντες λοιπόν ότι ήτο πράγματι η όντως Γοργοϋπήκοος, επορεύθησαν και φθάσαντες διηγήθησαν την εμφάνειαν της Θεοτόκου. Επειδή δε ήτο τότε επίτροπος εκεί ο Γέρο-Μαυρουδής απέσπασεν ούτος παρά των κλεψάντων τα ζώα και έδωκεν αυτά εις ους ανήκον, οίτινες υπέστρεψαν χαίροντες εις την οικείαν πατρίδα.
4) Κατά την περίοδον χειμώνος τινος κατέπεσεν εν Αγίω Όρει χιών πολλή, προξενήσασα πλείστους εκ ψύξεως θανάτους εις ζώα εκτεθειμένα εις το ψύχος. Τότε χριστιανός τις Σανιδάς, έχων και ούτος τρείς ημιόνους, έσπευσε να τους προφυλάξη από τον προκείμενον άφευκτον κίνδυνον. Αλλά μή ευρών αυτούς εις το σημείον ένθα ενόμιζεν ότι θα ήσαν, διέτρεξε μετά των συντρόφων του επί τέσσαρας ημέρας διάφορα σημεία, αλλ' ουδαμού ανευρέθησαν. Εν τοιαύτη ων θλίψει επεκαλέσθη μετά δακρύων την Θεοτόκον, ειπών: <<Παναγία μου Γοργοϋπήκοε, λυπήσου με να εύρω σώα τα ζώα μου, και τότε θα σου δώσω το όπλον μου, μή έχων αλλο τι να προσφέρω>>. Και συνεχίζων την αναζήτησιν, εύρε παρ' ελπίδα τα ζώα υποκάτωθεν δένδρου τινός σώα και αβλαβή. Τότε αφιέρωσεν ως ευγνώμων προς την ευεργέτιν του το όπλον αυτού.
5) Χριστιανός τις Χρήστος ονόματι, λόγω υπερβολικής κεφαλαλγίας έπαθε τελείαν κώφωσιν. Δαπανήσας δε πολλά εις τους ιατρούς και μηδεμίαν ευρών ωφέλειαν, ενεθυμήθη την θαυματουργόν Γοργοϋπήκοον. Και κατασκευάσας εις χρυσοχόον δύο ώτα αργυρά, έφερεν αυτά και ανήρτησεν επί της θαυματουργού Εικόνος, και, ώ του θαύματος! έλαβεν αμέσως την ακοήν ως και πρότερον.