Αξιοθαύμαστοι οι αγώνες του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Δεν ελογάριαζε κόπον, κούρασιν, ασθένειαν. Εμπρός του πάντοτε έθετε το καθήκον, την ιεράν αποστολήν. Έδιδε εξ ολοκλήρου τον εαυτόν του εις το κοινωνικόν έργον. Αι άθλιαι συνθήκαι της εξορίας, η βασανιστική του ασθένεια δεν τον έστρεψαν πίσω από τον αγώνα. Αντιθέτως αφού ανασυγκρότησε όλας του τας δυνάμεις, και από εκεί επρολάβαινε όλας τας ανάγκας της Εκκλησίας. Ιεραποστολική, Νοσοκομεία, άλλα έργα αγάπης, συγγράμματα, επιστολάς. Και επιτελούσε το έργον του ο Άγιος τόσον καλά ωσάν να ευρίσκετο ο ίδιος ανάμεσα εις τους ανθρώπους. Όλαι αυταί αι αρεταί εστόλιζον τον Άγιον Χρυσόστομον. Περισσότερον όμως από όλας αυτάς τον διέκρινε μία ακόμη αρετή, η οποία τον εξύψωσε και τον έκαμε λαμπρόν πρότυπον δι' όλας τας γενεάς. Αυτή ήτο η ακλόνητος σταθερότης του και η υπομονή του.
Ο Άγιος Χρυσόστομος έμεινε πάντοτε βράχος ασάλευτος της αληθείας. Από τα εφηβικά του ακόμη χρόνια τίποτε δεν εστάθη ικανόν να τον απομακρύνη από τας πεποιθήσεις του. Ούτε το ειδωλολατρικόν περιβάλλον της σχολής του, ούτε το πλήθος των γνώσεων, ούτε οι έπαινοι και η δόξα, ούτε η ξεπεσμένη ηθικώς κοινωνία της Αντιοχείας. Ανεπηρέαστος επροχωρούσε πάντοτε εμπρός.
Και αργότερα όταν βγήκε δια να παλαίση εις τον κοινωνικόν στίβον, κανένα εμπόδιον, κανένας μόχθος, καμμία δυσκολία δεν εστάθη ικανή να σβήση την φλόγα της καρδιάς του, η οποία ήτο εξ ολοκλήρου δοσμένη εις την υπηρεσίαν του Ιησού Χριστού.
Αντιμετώπισε συκοφαντίας. Συνήντησε πανουργίας. Εδοκίμασε διώξεις. Αλλ' όμως δεν υπέκυψε. Αντιστάθηκε εις του ισχυρούς της εποχής του, οι οποίοι ηθέλησαν να τον κλονίσουν δια να υποχωρήση. Πάντοτε ακλόνητος, πάντοτε ασυμβίβαστος, πάντοτε με το βλέμμα εστραμμένον εμπρός. Πάντοτε εκρατούσε υψηλά την σημαίαν των ιδανικών του. Έμενε σταθερός εις τας αρχάς του.
Ας σταθούμε και εμείς ολίγον εμπρός εις τον μεγάλον αυτόν άνδρα και Άγιον και ας ατενίσωμε το πρόσωπόν του. Ας φέρωμεν εις την μνήμην μας την πολυτάραχον ζωήν του και ας θαυμάσωμε τον ακλόνητον χαρακτήρα του. Ας συλλογισθούμε πόσον μεγάλον και φωτεινόν παράδειγμα ημπορεί να είναι δι' ημάς ο Άγιος αυτός.
Τώρα, αγαπητέ αναγνώστα, είναι η εποχή που εμείς οι χριστιανοί θα συναντήσουμε πολύ μεγάλες δυσκολίες. Το όνομα χριστιανός προκαλεί τας ύβρεις του κόσμου, την περιφρόνησι των ανθρώπων, τις συκοφαντίες και πολλές φορές και αυτόν τον θάνατον, δια τούτο απαιτεί αγώνες, θυσίες, ηρωϊσμόν. Θα μας ζητήσουν, ίσως και με την βία, να συμβιβασθούμε και να υποχωρήσουμε από τις αρχές μας. Ίσως επιχειρήσουν να μας εξαναγκάσουν να προδώσουμε τα ιδιανικά μας και την ορθόδοξον πίστιν μας. Ίσως ακόμη μας αναγκάσουν να θυσιάσουμε ό, τι πολυτιμώτερον έχουμε εις τα είδωλα του συμφέροντος, της υλικής ανέσεως και των απολαύσεων.
Τότε ίσως, ευρεθούμε εις το δίλημμα. Τί να κάνουμε; Πως να φερθούμε; Να προχωρήσουμε εις τον αγώνα και με θυσία της ζωής μας ή να υποταχθούμε εις τα θελήματα του αντιχρίστου;
Αγαπητέ, βάλε μέσα στην καρδιά σου την αλήθεια και εμπρός εις τα μάτια σου την ηρωϊκήν μορφήν του Αγίου Χρυσοστόμου, ο οποίος, παρά τας θυέλλας, τους πειρασμούς και τους χειμώνας, εστάθη βράχος ακλόνητος της ευσεβείας και της δικαιοσύνης, και να είσαι βέβαιος ότι με την βοήθεια του Αγίου και την Χάρι του Θεού θα βαδίσης με ηρωικό φρόνημα, με αδούλωτη θέλησι, με καθαρά σκέψι, με προσγειωμένο ενθουσιασμό και με φλογερό ζήλο προς τα εμπρός, προς την τελειότητα, προς την σωτηρίαν. Τούτο διαπύρως ευχόμεθα πρεσβείαις του Αγίου Πατρός ημών Ιωάννου του Χρυσοστόμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου