(ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥ: Αγαπητοί αναγνώστες, από του παρόντος, με την βοήθεια του Θεού, θα ξεκινήσουμε ανά τακτά χρονικά διαστήματα, να δημοσιεύουμε στο blog μας, τον ''ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ ΙΕΡΑΡΧΗ ΜΑΤΘΑΙΟ'', μία σειρά από έγγραφα τα οποία δείχνουν τον εξ' αρχής αγώνα του Σεβ. κ. Κηρύκου υπέρ της Ομολογίας Πίστεως και γενικότερον υπέρ της Ορθοδοξίας. Τα έγγραφα αυτά θα αφορούν την χρονική εκείνη περίοδο απ' όταν κάποια μέλη της Ιεράς Συνόδου (κρίμμασιν οίδε Κύριως το γιατί) άρχισαν παρασυρόμενοι από το γνωστό παρασυνοδικό κατεστημένο να περιφρονούν την Εκκλησιαστικήν Τάξιν, καί να ενεργούν με αυθαιρεσία περιφρονώντας τούς Ιερούς Κανόνας καί καταλύοντας τόν Ιεροσυνοδικόν θεσμόν. Με αποτελεσμα να ξεφεύγουν είτε ατομικώς είτε ομαδικώς από τήν Κανονικήν Τάξιν, διότι αυτό επέβαλε ο παλαιοημερολογιτικός Οικουμενισμός. ).
ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΟΧ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ -194 00 ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣ
Τηλ. 6020176
Α.Π. 186 Εν Αθήναις τη 31-1-2001
ΑΝΑΦΟΡΑ
ΠΡΟΣ
τον Μακαριώτατον Αρχ/πον Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. ΑΝΔΡΕΑΝ, και τους Σεβ/τους Αρχιερείς Μέλη της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας
Μακαριώτατε Πρόεδρε και Σεβ/τοι εν Χριστώ αδελφοί και Συλλειτουργοί, ο Χριστός είη εν τω μέσω ημών.
Κατά την συνεδρίασιν της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας, σήμερον Τρίτην, 31-1-2001, υπό του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου κ. Ανδρέου, κατετέθη πρότασις, περί παύσεως της ταπεινότητός μου εκ της διακονίας του Αρχιγραμματέως της Ιεράς Συνόδου, διότι εις την ''Ορθόδοξον Πνοήν'', μηνός Δεκεμβρίου 2000, και εις την σελίδα 121 ο συντάκτης της στήλης διετύπωσε της εξής σημείωσιν:
''Ημείς φρονούμεν, ότι δεν λύεται ένα τέτοιο θέμα τόσον εύκολα, όταν πρόκειται περί εκτροπής εκ της Ορθοδοξίας μιας Συνόδου, διότι είναι άλλο να σφάλη κανείς ως άτομον, ακόμη και επί θεμάτων Πίστεως, και άλλο να πλανηθή, να δειλιάση και να υπογράψη μία Σύνοδος, ένα κείμενον, όπως αυτό της 23 Φεβρουαρίου 1993. Το θέμα αυτό κατά την ταπεινή μας άποψιν, παραμένει ανοικτόν, έστω και αν ανεκάλεσαν τας υπογραφάς των οι τέσσαρες Αρχιερείς. Φρονούμεν, ότι το θέμα πρέπει να επανέλθη εις την Ιεράν Σύνοδον, να ομολογήσουν ότι επλανήθησαν ή εδειλίασαν και υπέγραψαν αυτό το βλάσφημον κείμενον, να υπάρξη επίσημος Πράξις Συνοδική, δια της οποίας θα καταδικάζεται επισήμως, (σ.σ. η λεγομένη β' Εγκύκλιος των 5) και θα αποκαθίστανται οι υπογράψαντες Αρχιερείς. Όσον όμως αυτό το θέμα σοβεί και θηρεύονται σκάνδαλα, ενώ καλύπτονται δια της σιωπής και τα μεγαλύτερα εγκλήματα των πέντε, η Εκκλησία θα συνεχίση να δοκιμάζεται και από τους πέντε Σχισματοαιρετικούς, και από την πλειοψηφία της σημερινής Ιεραρχίας''.
Με την πρότασιν του Μακαριωτάτου συνεφώνησαν αμέσως οι Σεβασμιώτατοι Αρχιερείς Πειραιώς και Νήσων κ. Νικόλαος και Διαυλείας κ. Ανδρέας, ακολούθως δε εσημειώθη μία ιδιαίτερα βεβιασμένη, αλλά και μή κανονική και μή νόμιμος διαδικασία, και ''απεφασίσθη'' υπό των τριών Αρχιερέων, η έκπτωσις της ελαχιστότητός μου εκ της θέσεως του Αρχιγραμματέως της Ιεράς Συνόδου. Επ' αυτού πρωτίστως σημειώνω, ότι δεν μου εδόθη ο κατάλληλος χρόνος, ώστε ελευθέρως και αρκούντως να απαντήσω επί όσων μου κατελογίζοντο. Ήτο χαρακτηριστικόν, ότι ο Σεβ/τος Πειραιώς κ. Νικόλαος, ενώ επιχειρούσα να απαντήσω εις την κατηγορίαν, επί της οποίας εστήριξαν την πρότασιν - ''απόφασίν'' των, με παρεκώλυε και ούτω δεν μοι εδόθη η δυνατότης να απαντήσω επαρκώς.
Επίσης το αίτημά μου να απαντήσω εγγράφως, όπως έχω το δικαίωμα, απερρίφθη υπό των τριών Αρχιερέων, η δε πρότασίς μου να κληθούν εις την Ιεράν Σύνοδον ο Διευθυντής της ''Ορθοδόξου Πνοής'' κ. Αντώνιος Μάρκου, και ο Συντάκτης της επιμάχου φράσεως θεολόγος κ. Ελευθέριος Γκουτζίδης, δεν εγένετο δεκτή. Δηλαδή ευρέθην προ μιάς προσυμπεφωνημένης και προειλημμένης υπό των τριών Αρχιερέων ''αποφάσεως'' να ανακληθή η διατύπωσις ''εδώ και τώρα'', ειδ' άλλως ''εκπίπτεις εκ της θέσεως του Αρχιγραμματέως και ορίζεται Αρχιγραμματεύς ο π. Δημήτριος Τσαρκατζόγλου!!!'' Ταύτα παρά το γεγονός, ότι οι άλλοι Αρχιερείς επρότεινον να ευρεθή άλλη λύσις, άλλοι δε να μοι δοθή η δυνατότης να το σκεφθώ ''δια να γράψω κάτι προς συμβιβασμόν'', δηλαδή παρά το γεγονός, ότι οι υπόλοιποι Αρχιερείς δεν συνεμερίσθησαν την ''απόφασιν'' των τριών.
Η Α.Μ. Ο Αρχιεπίσκοπος κάμνων την ως άνω πρότασίν του εξέφρασε, και το προσωπικόν του παράπονον, ότι τον Επίσκοπον Κήρυκον, αν και τον γνωρίζη από λαϊκό, και τον χειροτόνησε και τον ανέδειξε... όμως τώρα δεν τον έχει με το μέρος του. Χαρακτηριστικά είπε: ''Δεν γράφει με ταπεινόν φρόνημα... δεν είναι υπέρ ημών''. Ασφαλώς όχι μόνον η ελαχιστότης μου, αλλά και καθένας δεν πρέπει, να τάσσεται υπέρ του ενός ή του άλλου, προσωποληπτών και καλλιεργών ''ομάδας'' εις τον χώρον της Εκκλησίας, αλλά πρέπει να τάσσεται ΜΟΝΟΝ υπέρ του Κανονικού, του Αληθούς και του Δικαίου, έστω και αν είναι μόνος του. Βεβαίως ο σεβασμός και η αγάπη προς τον Σεπτόν Προκαθήμενον και πνευματικόν μας Πατέρα είναι δεδομένη, δεν νοείται, όμως, αύτη ως κολακεία, ή ως ένα νοσηρόν συναίσθημα, ή μία υποκριτική - φαρισαϊκή ταπεινολογία. Η αληθινή, και κατά Χριστόν αγάπη, δεν χωρίζεται από την αλήθεια, το Κανονικόν και το Δίκαιον. Εν προκειμένω σαφώς ισχύει το ''Αξιοπιστότερα τραύματα φίλων ή φιλήματα εχθρών''. Ενθυμούμεθα την περίπτωσιν του τότε Κορινθίας Καλλίστου, τον οποίον ημείς αγαπούσαμε αληθινά, και εν ονόματι αυτής της αληθούς αγάπης, του επισημάναμε τους κινδύνους που διέτρεχε από εκείνο το περιβάλλον που τον περιστοίχιζε. Οι κόλακες, όμως, του πέρασαν τότε το μήνυμα, ότι ημείς δεν τον αγαπούσαμε.! Το αποτέλεσμα, όμως, το οποίον μας κατέθλιψεν, ήτο να μας μισήση, και να πέση θύμα του κακού εκείνου περιβάλλοντός του, και να καταλήξη εκεί... που κατέληξεν.
Ανεξάρτητα από το τί νομίζει ο καθένας, ημείς δι' ευχών του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου, και δι΄ευχών όλων των αγίων Αδελφών και Συλλειτουργών μας, χάριτι Χριστού θα συνεχίσωμεν, όπως πιστεύομεν, τον ''καλλόν αγώνα'', χωρίς να λαμβάνωμεν υπ' όψιν περιφρονήσεις και κάθε είδους διωγμούς, τους οποίους θεωρούμεν ως ευλογίαν παρά του Θεού.
Κατόπιν τούτου και επειδή κατ' αυτήν την συνεδρίασιν, ούτε διετυπώθη, ούτε υπεγράφη σχετική Απόφασις, αλλά και τα πρόχειρα Πρακτικά, ούτε ανεγνώσθησαν, ούτε υπεγράφησαν, ως προβλέπει η Κανονική τάξις, και επειδή αι αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου συντάσονται και υπογράφονται εν Συνόδω και κοινοποιούνται χωρίς καμμίαν απολύτως καθυστέρησιν, επ' ουδενί νοείται να αιωρήται η συγκεκριμένη ''απόφασις'' ως απειλή, και να γίνεται αντικείμενον ανευθύνων ψιθύρων και σχολίων, διότι ούτω πρωτίστως παραβλάπτεται το έργον της Εκκλησίας και σκανδαλίζεται το πλήρωμα Αυτής.
Ως Αρχιερεύς της Εκκλησίας του Χριστού, σύμφωνα και με την Κανονικήν τάξιν και την όλην Εκκλησιαστικήν δεοντολογίαν, ζητούμεν, όπως μας κοινοποιήσητε αμέσως την εν λόγω ''απόφασιν'', η οποία πρέπει να είναι υπογεγραμμένη υπό των Σεβ/των Αρχιερέων, οι οποίοι ''απεφάσισαν'', αλλά και απολύτως και επακριβώς ητιολογημένη, ώστε να προκύπτη, διατί παύει ισχύουσα η υπ' αριθμ. 1850/10-9-1982 ομόφωνος Ιεροσυνοδική απόφασις, δι' ης ωρίσθημεν Αρχιγραμματέας υπό της τότε (1982) Ιεράς Συνόδου. Ζητούμεν την εν λόγω απόφασιν αφ' ενός μεν διότι, βάσει αυτής, θα προβώμεν εις τα δεούσας ενεργείας συνωδά τοις Ιεροίς Κανόσι και τη Εκκλησιαστική τάξει, αφ' ετέρου δε διότι εν τέλει μία τοιαύτη απόφασις δύναται να θεωρηθή και ως ανύπαρκτος, δεδομένου, ότι αύτη υπεστηρίχθη υπό τριών μόνον, εκ των οκτώ παρόντων, Αρχιερέων. Το όλον δε φαινόμενον, εν συνδυασμώ και με όσα συμβαίνουν εις τον ευρύτερον εκκλησιαστικόν χώρον, είναι αποδείξεις, περί του πως και διατί ''δοκιμάζεται και κλυδωνίζεται'' και σήμερον το σκάφος της Εκκλησίας.
Ελάχιστος εν Αρχιερεύσιν
Υμέτερος εν Χριστώ αδελφός και συλλειτουργός
+ Ο Μεσογαίας και Λαυρεωτικής
ΚΗΡΥΚΟΣ
Όσο περισσότερο προσεύχεσαι με όλη τη δύναμη της ψυχής σου για εκείνον που σε συκοφάντησε, τόσο περισσότερο και ο Θεός γνωρίζει την αλήθεια σε εκείνους που σκανδαλίσθηκαν. (Αγιος Μαξιμος Ομολογητης)
ΑπάντησηΔιαγραφή