Αν κανείς γυρίσει το χρόνο πίσω θα δει πως από το 2003 έως και σήμερα η ''στεφανίτικη σύνοδος'' κάνει μία συνεχή βαθμιαία ανοδική πορεία προς τον Οικουμενισμό. Και εξηγούμαστε:
Όπως όλοι πολύ καλά γνωρίζουμε, ο Οικουμενισμός δεν υπολογίζει τίποτα. Ούτε Κανόνες, ούτε θεσμούς. Το 2003, η τότε ''σύνοδος'' ανέβηκε το πρώτο σκαλοπάτι του Οικουμενισμού ασεβώντας προς του Θείους και Ιερούς Κανόνες. Κι αυτό φάνηκε από την παραίτηση του Αρχιεπισκόπου κ. Ανδρέου και από την παράνομη διαδικασία εκλογής, εις την οποία εξίσου παράνομα συμμετείχε και ψήφισε ο παραιτηθείς Αρχιεπίσκοπος.
Τα πρόσωπα τα οποία έχουν φρονήματα κακόδοξα και Οικουμενιστικά, αποτελούν ακόμη έναν τρόπο εξάπλωσης αυτού. Το δεύτερο, λοιπόν, σκαλοπάτι του Οικουμενισμού, η τότε ''σύνοδος'', το ανέβηκε με την εκλογή ως νέου ''αρχιεπ/που'' του πρ. Πειραιώς κ. Νικολάου. Και γιατί αυτό; Διότι εκείνος είχε απολύτως καθαρά Οικουμενιστικά φρονήματα, για τα οποία πολλάκις είχε καταγγελθεί από το Ορθόδοξο πλήρωμα της Εκκλησίας, όπως επίσης το 1975 είχε δηλώσει ενώπιον της Ελληνικής Δικαιοσύνης πως η Αποστολική αυτού Διαδοχή προέρχεται από ανθρώπους που ποτέ δεν Ορθοδόξησαν μιας και πάντοτε είχαν επικοινωνία με τον Νεοημερολογιτισμό, δηλαδή από τους Ρώσους της Διασποράς.
Οι συμπροσευχές αποτελούν ένα εξίσου σημαντικό κομμάτι του Οικουμενισμού. Την Κυριακή, 16.11.2015, εις το Γυναικείο Μοναστήρι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος εις το Αβδελλερό της Λάρνακας, κατά την Τελετή της εις επίσκοπον χειροτονίας του π. Επιφανίου, η ''στεφανίτικη'' πλέον <<σύνοδος>>, ανέβηκε και το τρίτο σκαλί του Οικουμενισμού, προχωρώντας σε Συμπροσευχή με τον Αιρετικό Φλωριναίο ''Μητροπολίτη Φυλής'' κ. Κυπριανό. Απόδειξη αυτού οι φωτογραφίες που έχουν δημοσιευτεί, αλλά και τα λόγια του κ. Κυπριανού: << Τώρα, θα είχα την ιδιαίτερη χαρά... να γνωρισθώ με αρκετούς πλέον Αρχιερείς της Ιεράς αυτής Συνόδου... να συμπροσευχηθώ...>>
Δύο χρόνια μετά το παραπάνω γεγονός, η ως άνω ''σύνοδος'' θέλοντας να πατήσει ακόμη πιο γερά εις το τρίτο αυτό σκαλοπάτι της Συμπροσευχής, παρακολούθησε χωρίς καμία επίπληξη τον Θεολογικό της σύμβουλο κ. Δημήτριο Κάτσουρα να συμπροσεύχεται με Νεοημερολογίτες. Και αφού δεν τον επέπληξε, την 24ην του Μηνός Σεπτεμβρίου (εκ.ημ.) του παραχώρησε και το βήμα της Ιεράς Μονής Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης κατά τον εορτασμό της ενενηκονταετηρίδος της, προκειμένου να αναπτύξει λόγο.
Τέταρτο και πολύ γνωστό σε όλους μας πρόσχημα του Οικουμενισμού, είναι αυτό της ''αγάπης'', της ''ανιδιοτελούς αγάπης''. Η <<σύνοδος>> αυτή δια πρόσφατου σχολίου του Θεολογικού της Συμβούλου, ανέβηκε και αυτό το σκαλοπάτι με απόλυτη επιτυχία.
Πλέον μένει να δούμε πόσα άλλα σκαλοπάτια του Οικουμενσιμού θα ανέλθει η ως άνω <<σύνοδος>>, ώστε σιγά σιγά να επιτύχει την ενότητα με τα υπόλοιπα συνοθυλεύματα - παλαιοημερολογιτικά σχίσματα, και δι' αυτής, την ένωση με τον Νεοημερολογιτικό Οικουμενισμό.
Φυσικά δεν είναι μόνο αυτά τα γνωρίσματα του Οικουμενισμού. Αυτά είναι μερικά μόνο από τα πολλά. Για αρχή όμως δι' αυτών (και όχι μόνο), έχει επιλέξει να πορευτεί η ''στεφανίτικη σύνοδος'' και είθε πόσα άλλα θα δούμε ακόμη!!!
Όπως όλοι πολύ καλά γνωρίζουμε, ο Οικουμενισμός δεν υπολογίζει τίποτα. Ούτε Κανόνες, ούτε θεσμούς. Το 2003, η τότε ''σύνοδος'' ανέβηκε το πρώτο σκαλοπάτι του Οικουμενισμού ασεβώντας προς του Θείους και Ιερούς Κανόνες. Κι αυτό φάνηκε από την παραίτηση του Αρχιεπισκόπου κ. Ανδρέου και από την παράνομη διαδικασία εκλογής, εις την οποία εξίσου παράνομα συμμετείχε και ψήφισε ο παραιτηθείς Αρχιεπίσκοπος.
Τα πρόσωπα τα οποία έχουν φρονήματα κακόδοξα και Οικουμενιστικά, αποτελούν ακόμη έναν τρόπο εξάπλωσης αυτού. Το δεύτερο, λοιπόν, σκαλοπάτι του Οικουμενισμού, η τότε ''σύνοδος'', το ανέβηκε με την εκλογή ως νέου ''αρχιεπ/που'' του πρ. Πειραιώς κ. Νικολάου. Και γιατί αυτό; Διότι εκείνος είχε απολύτως καθαρά Οικουμενιστικά φρονήματα, για τα οποία πολλάκις είχε καταγγελθεί από το Ορθόδοξο πλήρωμα της Εκκλησίας, όπως επίσης το 1975 είχε δηλώσει ενώπιον της Ελληνικής Δικαιοσύνης πως η Αποστολική αυτού Διαδοχή προέρχεται από ανθρώπους που ποτέ δεν Ορθοδόξησαν μιας και πάντοτε είχαν επικοινωνία με τον Νεοημερολογιτισμό, δηλαδή από τους Ρώσους της Διασποράς.
Οι συμπροσευχές αποτελούν ένα εξίσου σημαντικό κομμάτι του Οικουμενισμού. Την Κυριακή, 16.11.2015, εις το Γυναικείο Μοναστήρι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος εις το Αβδελλερό της Λάρνακας, κατά την Τελετή της εις επίσκοπον χειροτονίας του π. Επιφανίου, η ''στεφανίτικη'' πλέον <<σύνοδος>>, ανέβηκε και το τρίτο σκαλί του Οικουμενισμού, προχωρώντας σε Συμπροσευχή με τον Αιρετικό Φλωριναίο ''Μητροπολίτη Φυλής'' κ. Κυπριανό. Απόδειξη αυτού οι φωτογραφίες που έχουν δημοσιευτεί, αλλά και τα λόγια του κ. Κυπριανού: << Τώρα, θα είχα την ιδιαίτερη χαρά... να γνωρισθώ με αρκετούς πλέον Αρχιερείς της Ιεράς αυτής Συνόδου... να συμπροσευχηθώ...>>
Τέταρτο και πολύ γνωστό σε όλους μας πρόσχημα του Οικουμενισμού, είναι αυτό της ''αγάπης'', της ''ανιδιοτελούς αγάπης''. Η <<σύνοδος>> αυτή δια πρόσφατου σχολίου του Θεολογικού της Συμβούλου, ανέβηκε και αυτό το σκαλοπάτι με απόλυτη επιτυχία.
Πλέον μένει να δούμε πόσα άλλα σκαλοπάτια του Οικουμενσιμού θα ανέλθει η ως άνω <<σύνοδος>>, ώστε σιγά σιγά να επιτύχει την ενότητα με τα υπόλοιπα συνοθυλεύματα - παλαιοημερολογιτικά σχίσματα, και δι' αυτής, την ένωση με τον Νεοημερολογιτικό Οικουμενισμό.
Φυσικά δεν είναι μόνο αυτά τα γνωρίσματα του Οικουμενισμού. Αυτά είναι μερικά μόνο από τα πολλά. Για αρχή όμως δι' αυτών (και όχι μόνο), έχει επιλέξει να πορευτεί η ''στεφανίτικη σύνοδος'' και είθε πόσα άλλα θα δούμε ακόμη!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου