ΔΙΔΑΧΕΣ ΕΚ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΤΡΙΩΔΙΟΥ

<<Η ΝΗΣΤΕΙΑ>>

ΜΕΡΟΣ Α΄

<<Τον της Νηστείας καιρόν, φαιδρώς απαρξώμεθα, προς αγώνας πνευματικούς εαυτούς υποβάλλοντες. Αγνίσωμεν την ψυχήν, την σάρκα καθάρωμεν. Νηστεύσωμεν ώσπερ εν τοις βρώμασιν εκ παντός πάθους, τας αρετάς τρυφώντες του Πνεύματος. Εν αις διατελούντες πόθω, αξιωθείημεν πάντες, κατιδείν το πάνσεπτον Πάθος Χριστού του Θεού, και το άγιον Πάσχα, πνευματικώς εναγαλλιώμενοι>>.

<<Έλαμψεν η χάρις σου, Κύριε, έλαμψεν ο φωτισμός των ψυχών ημών. Ιδού καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού καιρός μετανοίας. Αποθώμεθα τα έργα του σκότους, και ενδυσώμεθα τα όπλα του φωτός. Όπως διαπλεύσαντες το της Νηστείς μέγα πέλαγος, εις την τριήμερο, Ανάστασιν καταντήσωμεν, του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, του σώζοντος τας ψυχάς ημών>>.

<<Φαιδρά προεόρτια της εγκρατείας, λαμπρά τα προοίμια της νηστείας, σήμερον. Διο συνδράμωμεν, εν πεποιθήσει, αδελφοί, και προθυμία πολλή>>.

<<Αρχή κατανύξεως, και μετανοίας, κακών αλλοτρίωσις, και παθών εγκρατεία. Διο σπουδάσωμεν, αποκοπήν των πονηρών, έργων ποιήσασθαι>>.

<<Της Νηστείας τη θεία απαρχή, κατάνυξιν κτησώμεθα ψυχής, εκβοώντες>>.

<<Δεύτε λαοί, σήμερον υποδεξώμεθα, των Νηστειών το χάρισμα, ως θεοδώρητον, καιρόν της μετανοίας. Εν ταύτη των Σωτήρα, ιλεωσόμεθα>>.

<<Έφθασε νυν, εισήκται ο των αγώνω καιρός, το της Νηστείας στάδιον, προθύμως άπαντες, απαρξώμεθα ταύτης, τας αρετάς Κυρίω, δώρα φέροντες>>.

<<Άρμα πυρός, έλαβεν ο Ηλίαν τον θαυμαστόν, νηστεία οπλισάμενον. Μωσύν ανέδειξε θεατήν των αρρήτων. Και ημείς ταύτην ελόντες, οψόμεθα τον Χριστόν>>.

<<Φαιδρώς εισδεξώμεθα, της Νηστείας την είσοδον πιστοί. Και μη σκυθρωπάσωμεν, αλλά νίψωμεν τα πρόσωπα ημών, απαθείας τω ύδατι, ευλογούντες, και υπερυψούντες, Χριστόν εις τους αιώνας>>.

<<Νηστεύσας ο Κύριος, τεσσαράκοντα μέτρον ημερών, τας νυν αφιέρωσε, και ηγίασεν ημέρας αδελφοί>>. 

(συνεχίζεται...)