ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΣ είναι ΕΞΑΓΟΡΕΥΣΙΣ ΕΚΟΥΣΙΟΣ ΚΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ των διαπραχθέντων αμαρτημάτων, χωρίς εντροπήν και δισταγμόν, ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ, μετά συντριβής καρδίας, ενώπιον του Πνευματικού, του υπό της Εκκλησίας τεταγμένου, προς άφεσιν αμαρτιών.
Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΣ πρέπει να είναι εκούσιος και ειλικρινής, δια να είναι αληθής και αποτελεσματική. Διότι η βεβιασμένη και ανειλικρινής εξομολόγησις είναι ΑΚΑΡΠΟΣ, καθότι δεν είναι υπαγόρευσις της καρδίας και έκφρασις μεταμελείας και ένδειξις πόθου προς θεραπείαν.
Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΣ πρέπει να γίνεται μετά παρρησίας και αυτοκατακρίσεως, χωρίς εντροπήν και δισταγμόν, διότι η παρρησία είναι εκδήλωσις αποστροφής προς την αμαρτίαν και διάθεσις προς διαπόμπευσιν αυτής.
Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΣ πρέπει να γίνεται με συντριβήν καρδίας, διότι η συντριβή μαρτυρεί την αληθή μεταμέλειαν και εκφράζει την θλίψιν δια την παράβασιν ΤΩΝ ΕΝΤΟΛΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, τον Οποίον ζητεί να εξιλεώση. Η άνευ συντριβής καρδίας εξομολόγησις δεικνύει έλλειψιν βαθείας συναισθήσεως.
Όσοι προσέρχονται εις την Ε ΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΝ από συνήθειαν και με προσποίησιν, όσοι ενειλικρινώς εξομολογούνται τα αμαρτήματά των, όσοι από εντροπήν τα δικαιολογούν, όσοι δικαιώνουν τον εαυτόν των και κατηγορούν άλλους, αυτοί παραλογίζονται, χαροποιούν τον διάβολον, χλευάζοντες ΤΟΝ ΘΕΟΝ αλλά Ο ΘΕΟΣ δεν περιπαίζεται, διότι τα πάντα γνωρίζει.
Όσοι συγκαλύπτουν τα αμαρτήματά των, παθαίνουν, ό, τι και οι ασθενείς, οι οποίοι κρύπτουν την ασθένειάν των και δεν λέγουν την αλήθειαν εις τους ιατρούς από εντροπήν. Αλλά όπως εις αυτούς δεν γίνεται θεραπεία, ομοίως μένουν αθεράπευτοι και όσοι προστρέχοντες εις τους Πνευματικούς ιατρούς κρύπτουν την αλήθειαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου