Μερικές εβδομάδες πριν γίνει η ένωση, τότε που συζητούνταν οι τελευταίες λεπτομέρειες, η ταπεινότητά μου ήμουν πολύ ανήσυχος. Για τον λόγο αυτό είχα διάλογο τόσο με τον Θεολόγο κ. Χαρίλαο Στουραΐτη, όσο και με τον μοναχό π. Θεόδωρο από την Λάρισα. Και οι δύο συνεχώς με καθησύχαζαν λέγοντάς μου πως όλα γινόντουσαν με τους σωστούς τρόπους, δηλαδή με τους τρόπους που η ίδια η Εκκλησία ορίζει. Μάλιστα ο π. Θεόδωρος, υποτακτικός του Σεβ/του Αμφιλόχιου, θέλοντας να μου αποδείξει πως ο Σεβ/τος Κήρυκος τα της ενώσεως τα χειρίζεται όλα με πολύ σοφία και διάκριση και πως ακραίες είναι μόνο οι θέσεις του Σεβ/του Αμφιλοχίου,στις 7 Ιανουαρίου 2018, μου είχε στείλει μία απάντηση του Σεβ/του Κηρύκου προς τον Σεβ/το Αμφιλόχιο. Παραθέτω την απάντηση αυτή και ο καθείς ας βγάλει τα δικά του συμπεράσματα για το αν είναι λογική η σημερινή στάση του Σεβ/του Αμφιλοχίου που δεν ακολούθησε την ένωση και θέλησε να παραμείνει μόνος του, όντας πλέον, μάλλον ''αιχμάλωτος'' των ανθρώπων εκείνων που θέλουν πάντοτε να περνάνε στην Εκκλησία τις δικές τους θέσεις.
Ιδού αυτή:
Ιδού αυτή:
Σημειωθητω οτι αυτην την επιστολήν την εστειλα δύο - τρείς μέρες πρό των Χριστουγέννων, μέσω ιμέιλ εις τόν π. Θεόδωρο τόν Μοναχό, ο οποίος καί τού την παρέδωσε, οπως μού ειπε, την ωρα της θείας Λειτουργίας, την δέ παραμονήν των Χριστουγέννων μού τηλεφωνησε ο Σεβ/τος Αμφιλόχιος καί μέ παρακάλεσε νά μή δημοσιεύσω τίποτα, διότι "θά κατέβαινε στην Αθηνα καί θά τά συζητησαμε καί θά βρίσκαμε μιά λύση".. . Εγω βέβαια χάρηκα διά την τροπήν της υποθέσεως καί ηρχισα νά ελπίζω οτι θά επήρχετο κάποια αλλαγη, αλλ' επ΄ ολίγον. Διότι, οταν κατέβηκε στην Αθηνα, τόν ανέλαβε πάλιν ο κ. Καθηγητης καί τού αλλαξε τά μυαλά. Αλλά περί αυτού βλέπετε εις τήν τελευταίαν επιστολήν πού τού απέστειλα. Εκεί βλέπομεν, οτι καί την τελευταίαν στιγμήν ο Σεβασμιωτατος Αμφιλόχιος δέν κατωρθωσε νά απαλλαγη από τήν "οικειοθελή", πλέον, ως φαίνεται, "βαβυλώνειον αιχμαλωσίαν". Καί πως ηταν δυνατόν νά γίνη αυτό, αφού, οπως μού εγραψε σέ μιά επιστολή πού τού την εγραψαν καί εκείνος την υπέγραψε, οπως επίσης μού ελεγε καί προφορικως, οταν παρίστατο στην συζήτησι καί ο κ. Καθηγητης, "Αλήθεια = ο κ. Καθηγητης = Εκκλησία". Πως ητο δυνατόν νά γίνη κάτι αλλο, οταν ο ιδιος ο Καθηγητης εις στιγμάς, πού καί ο ιδιος ανεγνωριζε πώς ηταν "εκτός εαυτού," λόγω τού ζακχάρου, μού παρουσίαζε τόν ευατόν του ως τόν "Σωτηρα της Εκκλησίας", διότι αυτός, οπως καί τελευταία (Αυγουστος 2018) τό επανέλαβε, εφεύρε μέ τήν βοήθειαν του Θεού, τήν "συγχωρητικήν ευχήν" καί "ἑλύτρωσε" την Εκκλησία από τό μόλυσμα της προδοσίας τού 1971, καί αλλα της "ανοίας ρητά"... Μόνο πού εχει ξεχάσει πολλά πράγματα από τότε ο κ. Καθηγητης, ενα από τά οποία ειναι καί τό οτι την συγχωρητικήν ευχήν δέν την εφευρε ο ιδιος, αλλά αυτη επεβλήθη εις την Σύνοδον υπό της γνωστης "πονηράς αλώπεκος" πού συνωδευσε την Εξαρχίαν τό 1971 εις Αμερικήν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣεβ/τε ευλογείτε,
ΔιαγραφήΚρίνω πάρα πολύ ορθά τα όσα παραπάνω λέτε. Επιτρέψτε μου όμως, η ταπεινότης μου, να παραθέσω και μερικές απλές σκέψεις. Μέρες τώρα προσπαθώ να παρουσιάσω στο αναγνωστικό κοινό του blog τα όσα έγραφε πριν την ένωση ο Θεόλόγος κ. Χαρίλαος Στουραΐτηςώστε αυτό να καταλάβει πως η σημερινή του στάση, κατ' εμέ μόνο ως καλοστημένο θέατρο ομολογίας μπορεί να λογιστεί. Κι αυτό γιατί το λέω; Διότι ο κ. Στουραΐτης ως Θεολόγος που είναι, ξέρει πολύ καλύτερα από εμένα πως για τον Χριστό που είναι αγάπη, ούτε χαρτιά χρειάζονται ώστε να πιστέψει πως κάποιος μετανόησε, ούτε σφραγίδες. Η μόνη σφραγίδα που εκείνος επιζητεί από εμάς είναι η ειλικρινής, η εγκάρδιος μετάνοια. Αν πραγματικά ψελλίσουμε με τα χείλη μας δύο λέξεις, Κύριε συγχώρεσέ με τον αμαρτωλό για το πριν μου, τότε ο Θεός θα μας συγχωρέσει και θα μας δώσει επιπλέον ευκαιρίες για την ζωή μας. Αδυνατώ όμως να πιστέψω πως αυτά τα απλά δεν τα γνωρίζει ο . Στουραΐτης, ή μάλλον τα γνωρίζει και επίτηδες τα προσπερνάει. Στην ένωση που έλαβε χώρα στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος Εξαμιλίων, έγινε κάτι το υνταρακτικά ομολογιακό, το οποίο ο κ. Στουραΐτης αποστρέφεται. Πριν την ευλογημένη, στην τελετή που έλαβε χώρα, όλοι οι Αρχιερείς επικαλεσθήκατε το Πανάγιο Πνεύμα, την Θεία Χάρις ώστε να κατέλθει και να ευλογήσει την ένωση. Και ιδού η Θεία χάρις τι μπορεί να πράξει: ''Η Θεία Χάρις η πάντοτε τα ασθενή θεραπεύουσα , και τα ελλείποντα αναπληρούσα...''. Αν τώρα ο κ. Στουραΐτης τεχνηέντως επιζητά περισσότερα πράγματα προκειμένου να πεισθεί ς η ένωση είναι σωστή, κι ν από τη φαντασία του δημιουργεί αναρτήσεις επί αναρτήσεων σκοπίμως, τότε μάλλον δεν πιστεύει πως ο Θεός είναι πολύ απλός και ζητά εξίσου απλά πράγματα από εμάς,ούτε όμως και ότι το Άγιο Πνεύμα, με μία μόνο απλή επίκληση, δύναται να θεραπεύσει ακόμη και την πιο επιβλαβή ψυχική ασθένεια. Δεν ξέρω αν τα λόγια μου είναι σωστά σε σύνταξη και ορθρογραφία, αλλά ένα είναι σίγουρα. Τα λόγια αυτά βγαίνουν από την καρδιά μου και ως ένας απλός και τιποτένιος άνθρωπος που πολλές φορές έχω ελεηθεί από το Θεό, δεν νομίζω πως είναι λάθος.