ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ (1971)

ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ  ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΧΑΡΝΩΝ

ΜΗΤΡΟΠ. ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ 11, ΠΕΡΙΟΧΗ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΑΧΑΡΝΑΙ

 Α.Π.   174                    Νοέμβριος 2017 (ε.η.)

Ο ΣΕΒ. ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΙΝ ΜΕΤΑ

ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΚΑΤΑ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΝ ΤΟΥ 1971

Π. Θεόδωρος: Μετά από μικράν συζήτησιν διά το θέμα του 1971 μού είπε: «Εγώ πάντως νομίζω ότι είναι πάρα πολύ σοβαρό το θέμα. Είναι θέμα πίστεως, και όσον αφορᾶ τους Ρώσους, διότι ἐφ' όσον ήξερε (ο Σεβ.  Αμφιλόχιος) τι έλεγε η Σύνοδός μας τον Ιανουάριο του 71 δια τους Ρώσους και πώς εχαρακτήριζε την τυχόν ἕνωσιν μαζί των, διατί μᾶς λέγει σήμερον ὅτι ἡ Σύνοδος των Ρώσων ἦτο μία "αγνή" και "απονήρευτη" Σύνοδος, η οποία δέχθηκε αμέσως την ομολογία μας και ενωθήκαμε;».

Επίσκοπος Κήρυκος: Είναι όντως (σ.σ. ἡ ένωσις με τους Ρώσους) θέμα πίστεως. Είναι αναίρεσις της Ομολογίας μας. Τό 1951 την περίοδο των φοβερών διωγμών η Ι. Σύνοδος ξεκαθάρισε αυτό τό θέμα. Είπε ότι τό θέμα τό ημερολογιακόν είναι θέμα Πίστεως. Κάπου έχω δημοσιεύσει απόσπασμα απ' αυτή την Εγκύκλιο. Καί ο λόγος πού εξέδωσε αυτήν την Εγκύκλιο ἡ τότε Ἱερά Σύνοδος, τήν οποία εγώ θεωρώ μεγάλη Ομολογία, ήταν τό γεγονός ότι ο Φλωρίνης έκανε διάλογο μέ τούς νεοημερολογίτες διά νά εντάξει τούς παλαιοημερολγίτας στό νέο ημερολόγιο. Ο, τι ακριβώς έγινε τό 1971.  Με την διαφορά ὅτι στην Αμερική δεν έγινε ούτε διάλογος. Απλώς κατετέθη ἡ έγγραφος Ομολογία τῆς Πίστεως μας, αν και αυτή δεν ήταν ωλοκληρωμένη και σαφής, αλλά και περιείχε και μίαν μεγάλην βλασφημίαν, διά την ὁποίαν οι Νεοημερολογίτες έγραψαν ότι ούτε ο Άρειος δεν εξεστόμισε τοιαύτην βλασφημίαν, ἀλλά δεν ὑπήρξε ἔγγραφος απάντησις ὑπό των Ρώσων. Η περιβόητος απόφασις των Ρώσων δεν ήτο κἄν Ομολογία. Ήτο μία ἁπλή ἀπάντησις εἰς ένα πρόχειρο ἔγγραφον το ὁποῖον ὑπέγραψαν οἱ τρείς τῆς Ἐξαρχίας, μέ το ὁποίον έκαμναν αἴτησιν εἰς τους Ρώσους να ἐξετάσουν και να ἀποφανθούν καθ’ ἅ προβλέπουν οἱ Ιεροί Κανόνες την εις περίπτωσιν ἀνάγκης χειροτονίαν Επισκόπου ὑπό ἑνός Επισκόπου. Και ὅπως εἶναι γνωστόν: α) Οὐδένα λόγον κάμνει ἡ ἀπόφασις περί Ὁμολογίας, πλήν της διατυπώσεως εκείνης, καθ’ ἥν ο Βρεσθένης Ματθαίος εκ τοῦ ζήλου του διά την Ορθοδοξίαν παρεβίασε την Κανονικήν Τάξιν. β) Λαμβάνει σοβαρώς ὑπ’ οψιν την γνώμην του εκτός Ομολογίας και εν σχίσματι τελοῦντος Αρχιεπισκόπου των Φλωρινικῶν Αυξεντίου και γ) Επικαλεῖται τον Η΄ Κανόνα της Α’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ὁ ὁποῖος αφορά τους επιστρέφοντας εἰς την Εκκλησίαν. Επομένως ὁτιδήποτε και αν εδιάβασαν ευχές χειροτονίας ἤ συγχωρητική ευχή δεν αλλάζει τίποτα. Εφήρμοσαν την τακτικήν πού χρησιμοποιείται διά τους πρώην σχισματικούς και επιστρέφοντας εἰς την Εκκλησίαν. Εις δε τά Απαλλακτικά Βουλεύματα εχρησιμοποιήθη και ὁ ὅρος χειροθεσία και ο ὅρος χειροτονία.  

Π. Θεόδωρος: Ο ίδιος πάλι (ο τότε Ιερομ. ‘Αμφιλόχιος) έγραφε το 77': "Πρῶτον ἐκατηγορήσαμεν διά τοῦ περιοδικοῦ «Κήρυξ» τους Ρώσους Ἐπισκόπους διά συμπροσευχάς, συλλειτουργίας μετά κακοδόξων. Δεύτερον μετέβημεν εἰς Αμερικήν χωρίς να ζητήσωμεν ἔγγραφον ἀποκήρυξιν και διόρθωσιν τῶν ἀνωτέρω παραβάσεων τῶν Ρώσων.  Τρίτον ἐδέχθημεν ἐκκλησιαστικήν ἐπικοινωνίαν μετά τῶν Ρώσων ἄνευ Ομολογίας, τι πιστεύουν αὐτοί, ἄν ἀσπάζωνται την Έκθεσίν μας, την ἀναγνωσθεῖσαν ὑπό τοῦ Πρωτοσυγκέλλου Γ. Γκράμπε καθ’ ὅλα ἤ διαφωνοῦν και εἰς ποῖα σημεῖα; (Διατί βιαστήκατε; Σημεῖα ἀμφισβητήσεως τοῦ Ἀγῶνος). Τέταρτον: ἐδέχθημεν ἐπικοινωνίαν με τον Φιλάρετον μετά την ἀντικανονικήν ἀναγνώρισιν τῶν ἀντικανονικῶν χειροτονιῶν Σεραφείμ – Ακακίου και τῶν λοιπῶν καθηρημένων Αρχιμανδριτῶν ὡς Σύνοδον με Αρχιεπίσκοπον τον Αύξέντιον Πάστραν και μᾶς ὑποχρεώνει μάλιστα να ἑνωθῶμεν ! Με ποίους; («Σημεῖα πτώσεως και ἀμφισβητήσεως»). Τώρα τι λέει πάλι;;; ΠΩΣ ΉΤΑΝ ΑΓΝΉ ΚΑΙ ΑΠΟΝΗΡΕΥΤΗ;;;

Διά τον «Αντιαιρετικόν Αγωνα Γνησιων Ορθοδόξων»

της Ιεράς Μητροπόλεως ΓΟΧ Μεσογαίας και Λαυρεωτικής

Ελάχιστος προς Κύριον ευχέτης

+ Ο Μητροπολίτης ΓΟΧ Μεσογαίας

και Λαυρεωτικῆς Κήρυκος