ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΝ

 <<Πολλοί εξ όσων ακολουθούν την <<Σύνοδον>> του <<Αρχιεπ/που>> κ. Στεφάνου Τσακίρογλου, ισχυρίζονται παντελώς ψευδέστατα, πως ουδέποτε ο Μητροπολίτης κ. Κήρυκος έπραξε κάτι ώστε να αποφύγει το σχίσμα του 2005, το οποίον κινήθηκε από την τότε <<Σύνοδο>> του ψευδαρχιεπισκόπου κ. Νικολάου. Χωρίς όμως να φτάνει αυτό, συνεχίζουν χωρίς φόβον Θεού (καίτοι γνωρίζοντας την πάσα αλήθειαν), να διαδίδουν πως το μεγαλύτερο λάθος του Σεβ/του κ. Κηρύκου ήταν πως δήθεν δεν έκατσε μέσα από την Σύνοδο να πολεμήσει. Η επιστολή που ακολουθεί, όπως και όλες αυτές που μέχρι σήμερα έχουμε δημοσιεύσει, δυστυχώς για εκείνους, αποδυκνύει πως όχι μόνο προσπάθησε να πράξει οτιδήποτε ώστε να αποφύγει το σχίσμα, αλλά έκανε τόση υπομονή σε σημείο που από κάποιους να κατηγορηθεί ως υπερβολικός εξαντλήσεως κάθε λογικής αναμονής και επιμονής. Και όλα αυτά όχι μόνο μέσα από τη Σύνοδο ΑΛΛΑ ΚΑΙ παρά τω πλευρώ του Αρχιεπισκόπου κ. Ανδρέου. Επομένως, όλες αυτές οι <<αοριστολογίες>> περί δήθεν κακής διαχειρήσεως των γεγονότων από το 2001 μέχρι και το 2005 υπό του Μητροπολίτου κ. Κηρύκου, τυγχάνουν παντελώς ψευδέστατες και ως μοναδικό σκοπό έχουν να καλύψουν τις παρανομίες που όλα αυτά τα χρόνια επράχθησαν από τους γνωστούς, αγνώστους του Συνοδικού Κατεστημένου και του Παλαιοημερολογιτικού Οικουμενισμού. Καλό θα ήταν η παρούσα επιστολή να αναγνωσθή μετά ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ, ώστε όσοι έχουν καλό και ειρηνικό πνεύμα, να μην αδικούν τον Μητροπολίτη κ. Κήρυκο, εις το πρόσωπον του οποίου ως Επισκόπου, αδικείται αλλά και μειώνεται η Ορθή θέση που θα έπρεπε να ελάμβανε ο κάθε Ορθόδοξος λογικός Επίσκοπος>>.

ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΕΧΟΜΕΝ ΧΡΕΙΑΝ

Του Σεβ. Μητροπολίτου κ. ΚΗΡΥΚΟΥ 

  Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύεται κατ' ανάγκην. Δεν προωρίζετο προς δημοσίευσιν. Όταν όμως το σκάφος της Εκκλησίας κλυδωνίζεται, όπως συνέβαινε κατά την προ του 1995 περίοδον, αλλά σήμερα και <<τορπιλλίζεται υποβρυχίως>>, τότε ο πιστός Κλήρος και Λαός δεν πρέπει να αγνοή τον κίνδυνο. Πρέπει να γνωρίζη και να αγρυπνή, δια να μη καταποντισθή υπό των κυμάτων, ενώ παράλληλα με την προσευχή του και την υπεύθυνη στάσι του να βοηθή τους <<ναύτες>> εις την πάλη κατά των κυμάτων. Η κρισιμότης των Εκκλησιαστικών μας πραγμάτων δεν νοείται να αποκρύπτεται, ούτε να παρουσιάζεται διαφορετική από αυτήν που αληθινά είναι. Μια μερική εικόνα αυτής της κρισιμότητος πιστεύομεν, ότι δίδεται μέσα από την υπ' αριθμ. 218/17.9.2001 επιστολή που ακολουθεί και την οποία απηυθύναμε προς τον Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. ΑΝΔΡΕΑΝ.

<<Μακαριώτατε Άγιε Πρόεδρε, εν Χριστώ αδελφέ και συλλειτουργέ, ο Χριστός εν τω μέσω ημών.

  Παρακαλώ συγχωρήσατέ μοι, όπως αναφερθώ δι' ολίγων εις το γεγονός της 13ης Σεπτεμβρίου, καθ' ην η Μακαριότης σας εωρτάσατε την 53ην επέτειον από της εις Επίσκοπον χειροτονίας σας, την οποίαν ελάβατε την 1.9.48, δια των χειρώντου αοιδίμου Αγίου Βρεσθένης Ματθαίου. Η ελαχιστότης μου, όπως πάντοτε, ηθέλησα και εφέτος να τιμήσω αυτήν την μεγάλης Εκκλησιολογικής σημασίας επέτειον, αλλά και την Μακαριότητά σας. Η συμμετοχή μας κατ' αρχήν εις την θείαν λειτουργίαν και η Κοινωνία εκ του αυτού Ποτηρίου κατά την ημέραν αυτήν, δι' Υμάς και την ελαχιστότητά μου, όσον και δια το συλλειτουργήσαν Πρεσβυτέριον και τον πιστόν Λαόν, απετέλεσαν την ζώσαν έκφρασιν του μυστηρίου της Εκκλησίας, ως μυστικής κοινωνίας Χριστού, την οποίαν διενεργεί η Χάρις του Παναγίου Πνεύματος,(*) δι' ημών των Επισκόπων και Πρεσβυτέρων, ως οικονόμων Αυτής. Εδώ ευρίσκεται και όλη η σημασία της εορτής, ήτοι εις τας κατά το 1948 χειροτονίας, δι' ων διησφαλίσθη η Αποστολική Διαδοχή και επομένως και η συνέχισις του έργου της εν Ελλάδι Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας.

  Συγχωρήσατέ μοιόμως να υπενθυμίσω, ότι με το πέρας της θείας Λειτουργίας και ενώ η ελαχιστότης μου, ως Αρχιερεύς, θα προσφωνούσαμε και θα ηυχόμεθα επ' Εκκλησίας την Μακαριότητά σας, ο αιδ/τος π. Δημήτριος Τσαρκατζόγλου έσπευσεν και έλαβε τον λόγον και σας προσεφώνησε εκείνος, αδιαφορών δια την παρουσίαν του Αρχιερέως. Ίσως είναι <<δικαιολογημένη>> η συμπεριφορά ου Αιδ/του, διότι όλα έδειχναν πως έτσι είχαν προμελητηθεί. Τελειώνων ο αιδεσιμώτατος, την προσφώνησίν του, η Μακαριότης σας είπατε αμέσως το <<Δι' ευχών...>> και επεχειρήσατε να απομακρυνθήτε, αλλά παραμείνατε, διότι αμέσως η ελαχιστότης μου έλαβα τον λόγον και σας προσεφώνησα και εγώ ευχηθείς να διαφυλάξωμεν αυτήν την Παρακαταθήκην, την Αποστολικήν Διαδοχήν, όπως μας την παρέδωσεν ο άγιος Πατέρας.

  Ελυπήθην ωστόσον, διότι δεν εκρύβατε την ενόχλησίν σας διότι σας προσφωνούσε ο Επίσκοπος Κήρυκος επ' Εκκλησίας, ενώ εις την συνέχεια, όταν σας επεσκέφθην εις το κελλίον σας, δια να σας εκφράσω και κατ' ιδίαν τας προσωπικάς μου ευχάς, πάλιν εδείχνατε ότι δεν σας ευχαριστούσε η παρουσία μου. Σημειωθήτω δε ότι προ ολίγων λεπτών αντηλλάξαμε ανυποκρίτως τον ασπασμόν της συγγνώμης και της Αγάπης και εκοινωνήσαμε εν του ιδίου Ποτηρίου, όπως σας εσημείωσα και εις την αρχήν της παρούσης. Παρά ταύτα  ελαχιστότης μου σας εζήτησα να έχουμε μίαν κατ' ιδίαν συνάντησιν, είτε την ώρα εκείνην, είτε να ορίσετε κάποιαν αλλην ώραν. Η Μακαριότης σας αντί άλλης απαντήσεως εδηλώσατε κοφτά και απότομα ειπών: <<Δεν έχω τίποτα να συζητήσω>>. Εις την ανταπάντησίν μου: <<Έχω εγώ Μακαριώτατε και γι' αυτό θέλω να μιλήσουμε προσωπικώς>>, πάλιν μοι απαντήσατε: <<Ό,τι έχεις να πης, να το πης στην Σύνοδο την Τρίτη>>. Επέμεινα δια τρίτην φοράν, ότι πρέπει να μιλήσουμε πρίν από την Σύνοδο και εδηλώσατε: <<Δεν έχω να μιλήσω τίποτα διότι είμαι στενοχωρημένος μαζί σου. Έχεις γράψει τόσα εναντίον μου. Σε ευχαριστώ πολύ>>. Τότε περίλυπος ηναγκάσθην να σας ειπώ, ότι: <<Διαπιστώνω ότι ή δεν έχετε διαβάσει όσα σας επιστέλλω, ή δεν έχετε καταλάβει όσα εις αυτά έχω γράψει. Γι' αυτό πρέπει α σας μιλήσω δια να σας τα εξηγήσω>>... Ενωχλήθητε περισσότερο και με αναγκάσατε, αποχωρών να είπω; <<Επομένως σας ζητώ να μιλήσουμε προσωπικά πριν την Σύνοδο και αρνείσθε>>...

  Μακαριώτατε την ημέρα αυτή την ιστορική και βαρυσήμαντη το πρώτον που ήθελα να θέσω υπ' όψιν Σας ήτο ακριβώς το θέμα της Αποστολικής Διαδοχής. Ήθελα σαν Αρχιερείς να μιλήσουμε πολύ λίγο για το 1971, τον Κάλλιστο, δια τα γνωστά κείμενα της περιόδου του 1977 και εξής, τι είπαν οι Νεοημερολογίται για το ίδιο θέμα, τι είπεν ο πρώην Αττικής, τι έγραψεν ο Ιερομ. Ευθύμιος και ποία η στάσις της Ιεράς Συνόδου έναντι όλων αυτών. Ήθελα ιδιαιτέρως να συσκεφθούμε επάνω στο Απαλλακτικό Βούλευμα του 1976,(*) και ό,τι έχει σχέσι μ' αυτό και πως θα αντιμετωπισθή κανονικά και ορθόδοξα διότι είναι ειρωνεία να εορτάζουμε την επέτειο της χειροτονίας σας και το βούλευμα με ό,τι λέγει, να την βλασφημή. Ήθελα να σας παρακαλέσω να προσκομίση και ο κ. Κάτσουρας τα στοιχεία που μοι εδήλωσε ότι έχει για το 1971 και ο μ. Μάξιμος να εξηγήση τι εννοεί, όταν λέγη ότι <<βιάσθηκε το 1937 ο άγιος Πατέρας και απεκήρυξε τον Φλωρίνης>>. Αφού όμως αρνηθήκατε να μιλήσουμε κατά την ημέραν της επετείου της χειροτονίας σας, σας παρακαλώ να τα συζητήσουμε εις την Σύνοδο την Τρίτην 19ην Σεπτ. 2001, εις την οποίαν με παραπέμψατε. (1)

  Όσον αφορά, Μακαριώτατε, αυτό το οποίον λέτεπρος κάθε κατεύθυνσι, ότι σας συκοφαντώ κλπ.κλπ., έχω να σας ειπώ τούτο: Αν πράγματι σας συκοφαντήσαμε, θα έπρεπε, κατ' αρχήν να χαίρεσθε, διότι ακριβώς, όπως μας έχετε διδάξει και τελευταία λέγατε και εις τον κ. Ελευθέριο Γκουτζίδη, αι <<συκοφαντίαι γίνονται στεφάνια εις την κεφαλήν του συκοφαντουμένου και λαμπρύνεται η ψυχή του>>. Θα έπρεπ, λοιπόν και η Μακαριότης σας, να χαίρεσθε. Να λυπάσθε δε μόνον διότι ο συκοφάντης μιμείται το έργον του πονηρού και κολάζεται. Ως εκ τούτου ως φιλόστοργος πατήρ θα έπρεπε να μας αναζητούσατε νύκτα και ημέρα, και να μη ησυχάζετε μέχρις ότου μας φέρετε εις επίγνωσιν και μετάνοιαν. Ενθυμείσθε πόσες φορές σας είπα να συζητήσουμε προσωπικώς αυτά τα θέματα, ή να καλέσετε και <<τις δύο πλευρές>> και δεν το δεχθήκατε; Ενθυμείσθε πόσες φορές ήλθαμε μετά του κ. Ελευθερίου Γκουτζίδη και ηρνήθητε κάθε συζήτησιν;(2) Δι' ημάς Μακαριώτατε πρώτιστα είσθε Πατέρας μας και ημείς παιδιά σας, και ο Κύριος που ετάζει καρδίας και νεφρούς γνωρίζει ότι δεν διενοήθημεν ποτέ εναντίον του Πατρός μας και Αρχιεπισκόπου (αλλά και εναντίον ουδενός), καμμίαν συκοφαντίαν. Πιστεύομεν, ότι εις το σεπτόν Πρόσωπόν σας μόνον αγάπην και τιμήν επεδείξαμεν κατά την πολυετή διακονία μας, και όταν αναγκασθήκαμε να ελέγξωμεν και να καταγγείλωμεν (διότι δεν είχομεν άλλην επιλογήν), κάποιες συγκεκριμένες και συστηματικές αντικανονικότητες, και παραλείψεις, αι οποίαι προωθήθησαν με την δική σας κάλυψι, ήτοι παραλείψεις και αντικανονικότητες που πολλές φορές έφθαναν μέχρι την προδοσία, τούτο το εκάναμε με κριτήριο την αγάπην, και την αλήθειαν, έχοντας υπ' όψιν και ότι <<αξιοιστότερα τραύματα φίλων, ή φιλήματα εχθρών>>. Δεν είναι σεβασμός, ούτε αγάπη να σας κολακεύωμεν όταν βλέπωμεν, ότι παρασύρεσθε από το παρασυνοδικόν κατεστημένον, και διαπράττωνται Κανονικά και κατά της Πίστεως εγκλήματα. Όχι, Μακαριώτατε, μή γένοιτο τοιαύτη άτιμη και αισχρή, εκ μέρους μας, συμπεριφορά προς τον Αρχιεπίσκοπον και Πατέρα μας.

Σας παρακαλώ, λοιπόν, σας ικετεύω, Μακαριώτατε Πάτερ, μη σας πλανούν κάποιοι επιτήδειοι, οι οποίοι μισούν και την Μακαριότητά σας και την Αλήθεια. Πιστεύομεν, ότι Σας γαπώμεν, όπως ορίζει ο Χριστός, Σας ευλαβούμεθα, και ως υιοί εν Κυρίω έχομεν ναλάβει τας ευθύνας μας, τας οποίας ίσως η ανεπάρκειά μας να τας αδική. Δεν είμεθα άγιοι, αν κάνουμε λάθη εις τον αγώνα μας παρακαλώ βοηθήστε μας να τα διορθώσουμε. Παρακαλείσθε, λοιπόν ως Αρχιεπίσκοπος και ως Πατήρ να δείξετε αγάπην. Μη λέγετε ότι γράφομεν ψεύδη, και επί πλέον μη διαβεβαιώνετε ότι δεν επεχειρήθη προδοσία π.χ. μέσω και του Θεολογικού Διαλόγου, διότι σας διαψεύδει η όλη αλληλογραφία με τους Φλωριναίους, και ιδιαιτέρως η επιστολή που σας συνέταξε το παρασυνοδικόν κατεστημένον και αποστείλατε προς αυτούς περί το τέλος του 1999, ή αρχάς του 2000, και την οποίαν κρατάτε ακόμη μυστική και παρά το ότι σας εζητήθη δεν μας την παραδώσατε, καίτοι είμεθα της Συνοδικής Επιτροπής επί του διαλόγου. Σας διαψεύδει, άγιε Πατέρα και Μακαριώτατε εν Χριστώ πρεσβύτερε αδελφέ, το γεγονός ότι απορρίψατε την Κανονικήν, ορθόδοξον, ομολογιακήν, τιμίαν και σαφή επιστολήν που σας επροτάθη υφ' ημών, ως Προέδρου της Συνοδικής Επιτροπής, και του κ. Ελευθερίου Γκουτζίδη. Σας διαψεύδουν και άλλα πράγματα, τα οποία ζητώ από διετίας να καταθέσω εν ωμοφορίω εις την Ιεράν Σύνοδον και δεν το δέχεσθε.(3) Ήδη όμως οι Φλωρινικοί άρχισαν τας φοβεράς των αποκαλύψεις,(4) αι οποίαι δι' ημάς ποτέ δεν ήσαν άγνωστοι, και σας ενημερώσαμε επανειλημμένως, αλλά μας χαρακτηρίζετε ως <<ψεύτες και ασεβείς>>. Μακαριώτατε προδοσία συντελείται και με την στάσι μας έναντι των πέντε και έναντι του θεολογικού Διαλόγου και γενικώτερα έναντι του Παλαιοημερολογιτικού Οικουμενισμού.
  Μακαριώτατε, διατί δεν δέχεσθε να ομιλήσουμε προσωπικά; Ποιούς φοβείσθε και διατί; Δεν θέλουμετην αγάπην, την αλήθεια, την συγγνώμη, την διόρθωσι, την δόξα της Εκκλησίας και την ειρήνην του πληρώματος; Καταλαβαίνετε ότι με αυτήν την άρνησίν σας αποκαλύπτετε την <<αιχμαλωσίαν>> Σας υπό του κακού περιβάλλοντός σας; Εφ' όσον όμως θέλετε να τα είπωμεν εις την Σύνοδον να είναι ευλογημένον και τρισευλογημένον. Σας ερωτώ όμως, θα μας επιτρέψετε, ή θα μας επιτρέψουν αι συνθήκαι να γίνη διάλογος αγάπης και αληθείας, ή θα ακολουθήση η ίδια διαδικασία των προηγούμενων συνεδριάσεων, η οποία και εξευτελιστική και βλάσφημος αποδεικνύεται; Τουλάχιστον η Ημερεσία Διάταξις που μας απεστείλατε και ολόκληρος η πρόσκλησίς σας αυτό λέγει. Είθε την προσεχή Τρίτην να διαψευσθώ εν τοις πράγμασιν. Άλλωστε πως θα λειτουργήση κανονικά και αυτή η Ιερά Σύνοδος, αφού εκκινήτε τα θέματα από το τέλος, δηλαδή δεν ιεραρχούνται αυτά ούτε χρονικώς, ούτε ουσιαστικώς, αλλά προσδιορίζονται ανάλογα με ποιές αποφάσεις έχει ετοιμάσει και θέλει να επιβάλη το παρασυνοδικόν κατεστημένον, δια λογαριασμόν του Παλαιοημερολογιτικού Οικουμενισμού;(5)
  Μακαριώτατε, όσον και αν λυπούμαι οφείλω να σας πω, ότι αν με αυτάς τας διαθέσεις και δεσμεύσεις έλθετε να πραγματοποιηθή και αυτή η συνεδρίασις (της Τρίτης 19.9.2001), κατά την ταπεινότητά μου, θα είναι εις κρίμα και κατάκρισίν μας. Τολμώ να είπω, ότι είναι προτιμότερον να κατηγορηθήτε ότι δεν συγκαλείτε ή ματαιώνετε την Σύνοδον, παρά να χρεωθήτε ότι προεδρεύσαρε μιάς ακόμη συνεδριάσεως, καθ' υπαγόρευσιν - εντολήν του Παλαιοημερολογιτικού Οικουμενισμού, όπως συμβαίνει καθ' όλα τα τρία τελευταία χρόνια. Θα με κατακρίνετε πάλιν, ότι <<δεν είμαι μαζί σας>>, ή ότι γράφω <<ασέβειες>>, ή γράφω συνεχώς επιστολές, υπομνήματα κλπ. Είναι γεγονός, ότι έγραψα πάρα πολλά, και πάλιν αυτή την ώρα γράφω πολλά, αλλά η Μακαριότης σας από τα τόσα πολλά δεν βρήκατε ούτε ένα καλό;
  Άλλος, Μακαριώτατε, με παρετήρησε ότι ως Αρχιερεύς έπρεπε να είχα ενεργήσει εξ' αρχής τυπικά και Κανονικά και να είχα ξεκαθαρίσει την θέσι μου επισημαίνοντας τα θέματα Πίστεως, Κανονικής Τάξεως και Δικαιοσύνης, όπως έκανε ο άγιος Πατέρας το 1937 έναντι των Φλωρινικών. (6) Όσον και αν αυτό θεωρείται από πολλούς ορθόν και επιβεβλημένον, δεν το εφηρμόσαμε, δηλαδή ενώ διατυπώσαμε πολλάκις τα θέματα Πίστεως και Ομολογίας, δεν προέβημεν, ούτε σπεύδομεν να προβώμεν εις περαιτέρω εφαρμογήν των Κανονικών μας δικαιωμάτων, όσον και αν φαινώμεθα εις ωρισμένους εκτεθειμένοι. Δεν σας αποκρύπτομεν και τον λόγον δια τον οποίον εκρατήσαμε και κρατάμε αυτήν την στάσιν υπομονής και γράφομεν μόνον. Τούτο γίνεται, διότι ευθύς εξ' αρχής διαβεβαιώθημεν, ότι το παρασυνοδικόν κατεστημένον και ευρύτερα  Παλαιοημερολογιτικός Οικουμενισμός, κατ' αρχήν ήθελε τα σχέδιά του έναντι των <<πέντε>> και των Φλωρινικών, να μην προσκόψουν εις ουδενός την αντίδρασιν. Εφ' όσον όμως ο Παν/τος Ιερομ. π. Αμφιλόχιος παρηνώχλησε με τας επιστολάς του (1998), απεφασίσθη με κάθε μέσον, ακόμη και μεσσαιωνικόν - παπικόν να φιμωθή, και εν συνεχεία να φιμωθούν και όλοι όσοι αντιμετώπισαν τα θέματα Πίστεως και Ομολογίας και Αποστολικής Διαδοχής. Θυμηθείτε παρακαλώ όλες τις συνεδριάσεις μεθ' ημών και των Συμβούλων σας κατά την περίοδον τέλος του 1998 και αρχάς του 1999. Όλη αυτή η βάναυση και βάρβαρη συμπεριφορά, όλη αυτή η τρομοκρατία κατά του π. Αμφιλοχίου και έναντι όλων μας τελικά εκεί απέβλεπε, εις το να αγανακτήσουμε και να προβώμεν (κατ' αρχήν ο π. Αμφιλόχιος και μετά και άλλοι) και εις μίαν Κανονικήν και δικαίαν αποτείχισιν ή και αποκήρυξιν, την οποίαν το παρασυνοδικόν κατεστημένον θα την διέστρεφε, όπως οι πέντε διέστρεψαν τότε την αποτείχισιν του π. Αμφιλοχίου, προκειμένου να στηρίξουν το σχίσμα των.
  Βλέπετε όμως, ότι με την χάριν του Θεού και με τις ευχές σας ούτε εφιμώθη κανείς, αλλά ούτε και αποτείχισιν εκάναμε, ούτε απεκηρύξαμεν ουδένα, καίτοι οι λόγοι Κανονικοί, Πίστεως και Δικαιοσύνης το επέβαλον και τοεπιβάλλουν, αλλά στηρίζομεν την ενότητα υπερασπιζόμενοι και διεκδικούντες την Αλήθεια, την Κανονικότητα, το Δίκαιον, ενώ αποκαλύπτομεν και κατελέγχομεν και τον Παλαιοημερολογιτικόν Οικουμενισμόν.
  Ωστόσον όμως φοβούμεθα, μήπως είναι εγγύς η επανάληψις του διαβήματος των <<πέντε>>. Φοβούμεθα διότι μετά την σωρείαν των αντικανονικοτήτων που διεπράχθησαν εις βάρος της Πίστεως και Ομολογίας, αλλά και της Αποστολικής Διαδοχής, δύο επιλογές απομένουν εις το παρασυνοδικόν κατεστημένον και ευρύτερον εις τον Παλαιοημερολογιτικόν Οικουμενισμόν. Ή να υπάρξη αναθεώρησις μετ' αναλόγου μετανοίας, και συστράτευσις προς διόρθωσιν, ή, μή γένοιτο, να συμβή, ό,τι συνέβη τον Μάϊον του 1995 με τους πέντε, οπότε θα <<ελευθερωθούν>> όσοι ήθελον προχωρήσει εις το μοιραίον τούτο διάβημα, θα τα βρούνε εύκολα με τους <<πέντε>> (σήμερα τέσσερις), αφού δεν καθηρέθησαν υπό της Εκκλησίας, και έτσι θα αποκτήσουν και την <<συντριπτικήν πλειοψηφίαν>>, και πιο εύκολα θα αντιποιηθούν πλέον όλοι μαζί την Ιεράν Σύνοδον και την Εκκλησίαν. Αν δε με βάσιν μόνον την <<κοινήν ομολογίαν>> τα βρούνε, και ενωθούν και με τους Φλωρινικούς, τότε επειδή ούτε ομολογία, ούτε Αποστολική Διαδοχή θα έχη μείνει, θα αναγνωρισθούν και από τον κ. Χριστόδουλο ως δεκατριμερίτες παλαιοημερολογίτες και τότε... <<αλλοίμονον>> σε μάς τους ολίγους και <<μη αναγνωρισμένους>>, τους καθ' Υμάς <<συκοφάντας>> και <<ασεβείς>> κλπ. Αλλά τότε επίσημα θα έχει εισέλθειη Γνησία Ορθόδοξος Εκκλησία εις τις Κατακόμβες. Είθε, Μακαριώτατε, να μείνουμε όλοι με τους ολίγους, τους μη αναγνωρισμένους, τους παρανόμους κατά κόσμον, όπως έμειναν οι Πατέρες μας το 1924 και το 937 και ημείς το 1995.
  Μακαριώτατε, και με αυτήν την επιστολή που σας επιστέλλω σήμερα Κυριακή 17.9.2001(π.η.Π σας παρακαλώ να αποδεσμευθήτε και να συναντηθώμεν με την διπλήν σχέσιν, αφ' ενός ως Αρχιερείς και αφ' ετέρου ως Πατήρπρος υιόν. Αν δεν το δεχθήτε μόνον ο πονηρός θα χαρή, ενώ ο άγγελός σας θα πενθή και θα οδύρεται. Σας γνωρίζω ότι αύριο το απόγευμα, Δευτέρα 18 Σεπεμβρίου, θα ευρίσκωμαι εις τα Γραφεία, διότι προσδιώρισα συνάντησιν με τα μέλη της Συνοδικής Επιτροπής του Διαλόγου μετά των Φλωρινικών.(7)

Διατελώ τη εν Χριστώ αδελφική και υική αγάπη και σεβασμώ

ελάχιστος εν Αρχιερεύσιν και Συλλειτουργός Υμών

+ Ο Μεσογαίας και Λαυρεωτικής

ΚΗΡΥΚΟΣ 

                    

(*) Εν τω μυστηρίω της θείας Ευχαριστίας

(*) Πρόκειται περί του υπ' αριθμ. 4/36 <<Απαλλακτικού Βουλεύματος της εν Πειραιί πλημμελειοδικών>> το οποίον απαλλάσσει της ποινικής διώξεως τον Σεβ/το κ. Νικόλαο, διότι τον θεωρεί ως χειροθετημένον και κηρύσσει ότι το 1937 ο Αοίδιμος Βρεσθένης Ματθαίος <<ίδρυσε μία δεύτερη Εκκλησία>> κλπ. Το βούλευμα αυτό μόλις δύο ετών ήλθεν εις την επιφάνεια...

(1) Δυστυχώς η Σύνοδος αυτή συνεκλήθη αλλά ο Μακαριώτατος προφασιζόμενος... έλλειψιν απαρτίας(!) έλυσε ην συνεδρίασιν πριν αρχίση!...

(2) Απορεί κανείς δια την τοιαύτην αλλαγήν του Μακαριωτάτου έναντι αυτών που πιστώς και ανιδιοτελώς τον υπηρέτησαν και προσωπικά αλλά και ευρύτερα διηκόνησαν τον αγώνα της Εκκλησίας.

(3) Ζήτησα πράγματι πρίν από 2 έτη, και ακόμη ζητώ, να καταθέσωεις την Ιεράν Σύνοδον συγκεκριμένα γεγονότα, και ενέργειες που αφορούν άμεσα την Εκκλησία, όπως μυστικές συσκέψεις, συναντήσεις, συζητήσεις και διαβουλεύσεις που έγιναν μεταξύ ημετέρων και άλλων, με θέμα την προώθησιν της ενώσεως μετά των Φλωρινικών επί τη βάσει μιάς κοινής ομολογίας, χωρίς προηγουμένως να συζητηθούν τα αίτια του σχίσματος τα περί Αποστολικής Διαδοχής κλπ. διότι δήθεν <<και από μας έγιναν λάθη>>. Αφήνετο δε να διαρρεύση, ότι η <<ένωσις είναι θέμα 2-3 μηνών>>. Σημειωτέον ότι όλα αυτά τα σχέδια φαίνεται ότι ανεβλήθησαν δι' ευθετώτερον χρόνον, διότι ως διέρρευσεν από τους κύκλους αυτούς: <<τώρα αντιδρά ο Κήρυκος και ο Γκουτζίδης>>.

(4) Φλωριναίοι επίσκοποι δηλώνουν ότι όσα γράφει κατά του κ. Ελευθ. Γκουτζίδη ο συκοφάντης <<Αχαΐας>> Καλλίνικος, όλοι τους τα απορρίπτουν και ότι όλα τα κάνει <<αυτός ο πειρασμός που λέγεται Σακαρέλλος...>> και όμως ο Μακαριώτατος με δύο ακόμη Αρχιερείς κάνουν ό,τι απαιτεί ο Σακαρέλλος δια του Καλλινίκου και αμέσως δια του Δ. Κάτσουρα και των αδελφών Τσακίρογλου.

(5) Δυστυχώς δεν διεψεύσθημεν, διότι όπως ήδη εσημειώσαμε, ενώ συνεκλήθη η Ιεραρχία δια δευτέραν φοράν την Τρίτην 19.9.2001 (Π.Η.) εματαιώθησαν αι εργασίαι της με την πρόφασι περί δήθεν <<μη απαρτίας>>! ενώ ο πραγματικός λόγος ήτο, διότι οι Σύμβουλοι του Αρχ/που δεν ήσαν έτοιμοι για <<καταδίκες>>...

(6) Δεν συγκρίνω τον εαυτό μου με τον άγιο Πατέρα, αλλά υπογραμμίζω ότι η σημερινή κατάστασις και αι συνθήκαι είναι πολύ χειρότεραι από εκείνη, του 1937, που αντιμετώπισε ο άγιος Πατέρας. Τότε ο Χρυσόστομος Καβουρίδης ό,τι εφρόνει, το εκήρυττε με <<παρρησία>>... και πάλιν παρέσυρε τόσες χιλιάδες Ορθοδόξων στο σχίσμα του. Σήμερα οι νέοι <<Χρυσόστομοι>> είναι χειρότεροι, διότι είναι πιο δόλιοι συκοφάνται... Δυστυχώς ο φαρισαϊσμός των συμβούλων του Μακαριωτάτου, οι οποίοι <<πριονίζουν>> την Ορθοδοξία είναι το μεγαλύτερον ακόν, αλλά ας το αντιληφθούν ότι τα <,πριόνια>> που χρησιμοποιούν κόπτουν τας ιδικάς των κεφαλάς.

(7) Εις την πρόσκλησίν μας αυτή δεν ανταπεκρίθησαν οι: π. Στέφανος, ο π. Νεόφυτοςκαι ο κ. Κάτσουρας. Ο Τελευταίος μας εδήλωσεν αδυναμίαν να παραστή λόγω χειρουργικής επεμβάσεως μετά από το ατύχημά του. (Σχετικά με την επιχειρηθείσα παρωδία του <<θεολογικού διαλόγου>> κατά το 1998 και εξής, βλέπε αναλυτικά εις τα τεύχη της <<Ο.Π.>> 111 σελ. 11-24 και 112 σελ. 41-53).