ΟΔΗΓΟΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΩΝ ΚΟΣΜΙΚΩΝ

 Αδελφέ μου,

 Η σωτηρία της ψυχής μας είναι το υψηλότερο και ευγενέστερο έργο, που έχομεν να επιτελέσωμεν ημείς οι άνθρωποι επί της γης.

  Αν ημπορούσαμεν ν' ακροασθώμεν <<τον ήχον των εορταζόντων τον ακατάπαυστον και την χαράν την ανέκφραστον των καθορώντων του Κυρίου μας το κάλλος το άρρητον>> εκεί υψηλά εις την Αιωνίαν Πύλην της Άνω Ιερουσαλήμ, ασφαλώς δεν θ' αφήναμε να περνούν ανεκμετάλλευτα ούτε και τα δευτερόλεπτα της ώρα.

 Είναι τόσον υπέροχος ο Κόσμος του Παραδείσου, αδελφέ μου, είναι τόσον πλούσια και τερπνά <<τα αγαθά, α ητοίμασεν ο Θεός τοις αγαπώσιν Αυτόν>>, ώστε ένας ουρανοβάμων Παύλος ν' ακούεται να λέγη ουκ εξόν ανθρώπω λαλήσαι>> δηλαδή δεν είναι δυνατόν άνθρωπος να τα περιγράψη.

 Ασφαλώς αυτά θα είχε υπ' όψιν του και ο Θείος Αυγουστίνος, ο οποίος συνήθιζε σχεδόν καθημερινά να λέγη: <<Ω Παράδεισε, είσαι τόσον γλυκύς και εξαίσιος, ώστε αρκεί ένα λεπτό μέσα στα κάλλη σου, να σβήση τις θλίψεις και τα βάσανα μιας ολόκληρης επίγειας κοπιαστικής ζωής>>.

 Πως, λοιπόν, θα εισέλθωμεν σ' αυτό το απάνεμο και γαλήνιο λιμάνι της αστείρευτης χαράς και της ατελείωτης ευτυχίας; Πως θ' αξιωθούμε της Αιωνίου Ζωής και Βασιλείας;

 Σ' αυτήν την ερώτησι, που είναι συγχρόνως και μιά αγωνιώδης κραυγή μέσα στο σύγχρονο χάος, την απάντησιν θα εύρης στον μικρό τούτο <<οδηγό της σωτηρίας των κοσμικών>>, μέσα στις γραμμές του οποίου αντικαθρεπτίζεται ολόκληρο το μικρό βασίλειο της οικογενείας.

 <<Ο Οδηγός της Σωτηρίας των Κοσμικών>>, γραμμένος από υπεύθυνο και έμπειρο και άγιο πνευματικό άνθρωπο, περικλείει μέσα του όλες τις σοφές υποθήκες και συμβουλές, που χρειάζονται για να σωθή μιά κοσμική οικογένεια...

 Επειδή και ερωτάς, τέκνον, τί πρέπει να κάμη εις κοσμικός με γυναίκα και με παιδιά, δια ν' αξιωθή της Αιωνίου Ζωής, σου απαντώ τα εξής: Εκείνος, όπου είναι εις την κοσμικήν ζωήν με γυναίκα και με παιδιά δια να κατορθώση να κερδίση τον Παράδεισον, πρέπει να έχη τα εξής:

 - Να είναι Ορθόδοξος και να φεύγη μακρυά από τους σχισματικούς και αιρετικούς.

 -    Να έχη φόβον Θεού, φυτευμένον μέσα εις την καρδίαν του.

 -    Να είναι ελεήμων κατά την δύναμίν του.

 -   Να αγαπά όλους τους Χριστιανούς ίσια τόσον τους εχθρούς του, όσον και τους φίλους του, να μην έχη μίσος ποτέ με κανέναν, αν και του ήθελε προξενήση και την μεγαλυτέραν ζημίαν και ατιμίαν. - Να αγαπά την γυναίκα του με την κατά θεόν αγάπην. - Να συμπαθή και να συγχωρή τα σφάλματα της γυναικός του, είτε θεληματικά, είτε άθελα είναι αυτά. - Να παραβλέπη μέσα εις την οικογένειάν του και την μεγαλυτέραν ζημίαν, που άθελα ή από άγνοιαν ήθελε προξενήση οποιοδήποτε μέλος της οικογένειάς του. - Να μη κάμνη ποτέ εκδίκησιν, με ύβρεις και βλασφημίας και με φωνάς ατάκτους. - Να μη προσέχη ποτέ ξένη γυναίκα, ούτε μέχρι πονηρού και εμπαθούς βλέμματος. - Να μην αδικήση ποτέ κανένα. - Να μην βλασφημή και να μην ορκίζεται ψευδώς ή αληθώς ούτε εις το Όνομα του Θεού, ούτε του Χριστού, ούτε της Παναγίας, ούτε του Τιμίου Σταυρού ούτε εις την πίστιν του, αλλά να είναι ο όρκος του και το όνομά του το ναί ναί και το ου ου, κατά την εντολήν του Κυρίου μας.

 - Να πηγαίνη τας Εορτάς εις την Εκκλησίαν του αφ' εσπέρας, εις τον Όρθρον και την Θείαν Λειτουργίαν από την αρχήν έως τέλους. - Να στέκη με φόβον και συστολήν και ευλάβειαν μέσα εις την Εκκλησίαν χωρίς συνομιλίας. - Να μεταλαμβάνη τα Άχραντα Μυστήρια με την άδειαν του Πνευματικού του Πατρός τέσσαρας φοράς τουλάχιστον τον χρόνον, ήγουν την Λαμπρήν, τα Χριστούγεννα, των Αγίων Αποστόλων και της Παναγίας, κάμνοντας πρώτον, την πρέπουσαν προετοιμασίαν δια καθαράς και αληθούς μετανοίας και εξομολογήσεως. - Να μη συναναστρέφεται με ανοήτους ανθρώπους. - Να μη φλυαρή, να μη τραγουδή, να μη χασκογελά και να μη ξεφαντώνη. - Το φαγητό του να είναι σεμνόν και σωφρονισμένον. - Τας καθημερινάς, όπου δεν ευκαιρεί να πηγαίνη εις την Εκκλησίαν να κάμνη εις το σπίτι του την ακόλουθη προσευχή: Το πρωί να πη τον εξάψαλμο, την πρώτη ώρα και τους χαιρετισμούς της Παναγίας. Το βράδυ να πη τον Προοιμιακόν, το Κύριε εκέκραξα και το <<Βουλήν προαιώνιον...>> διαβαστά. Ομοίως να κάμη και το Απόδειπνόν του.

 Και αυτά μεν εις εκείνον, όπου ειξεύρει γράμματα.

 - Ο δε αγράμματος να λέγη το <<Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού του ζώντος, ελέησόν με τον αμαρτωλόν>> τριακοσίας φοράς εις τον Όρθρον, εκατόν εις τον Εσπερινόν και εκατόν εις το Απόδειπνον. Και μερικάς μετανοίας, όσας δύναται και προαιρείται.
- Να στοχάζεται όλους τους ανθρώπους ως αγίους (τόσον τους καλούς, όσον και τους κακούς), και μόνον τον εαυτόν του να θεωρή αμαρτωλότερον από όλους.
- Να μη κατακρίνη ποτέ κανένα. Ούτε άλλον ν' ακούση που κατακρίνει. - Να μην παίζη χαρτιά, ούτε να καπνίζη, διότι το κάπνισμα είναι κατά τον Ιερόν Χρυσόστομον, πορνεία του στόματος, ούτε κανένα άλλο παιγνίδιον, μήτε να βλέπη άλλους να παίζουν.
- Τας Εορτάς να μελετά συχνά κάθε φορά, όπου ήθελε σαν άνθρωπος αμαρτήση, χωρίς ν' αργοπορή και να περιμένη να εξομολογηθή τότε που είναι να κοινωνήση.
- Ν' απέχη τας Εορτάς και τεσσαρακοστάς από τας σαρκικάς ηδονάς, καθώς και Τετάρτας και Παρασκευάς.
- Όποιος φυλάξη αυτά με ζήλον και με προθυμίαν, είναι κληρονόμος της Αιωνίου Ζωής, της οποίας είθε ν' αξιωθώμεν όλοι οι ευσεβείς και Ορθόδοξοι Χριστιανοί εν Χριστώ Ιησού, τω Κυρίω ημών, Ω η δόξα εις τους αιώνας των αιώνων, Αμήν. 

 Εμπρός, λοιπόν, προσπάθησε να εφαρμόσης στην πράξι τις ανωτέρω σωτήριες σαυμβουλές. Και ο Θεός βοηθός.