ΜΗ ΚΟΙΝΩΝΕΙΤΕ ΑΝΑΞΙΩΣ

Ο ΙΟΥΔΑΣ

 Στον μυστικό Δείπνο ο Ιούδας κοινώνησε. Αναξίως. Εις κρίμα. Τι τραγωδία που ήταν ο ταλαίπωρος! Άπλωσε τα χέρια του και επήρε τη θεία Κοινωνία. Και μετά από λίγο τα άπλωσε πάλι, να πάρει την αμοιβή της προδοσίας του: τα τριάκοντα αργύρια! Και ούτε τότε που έπινε το Αίμα του Χριστού έτρεμε, ούτε τότε που έπαιρνε στα χέρια του την αμοιβή της αμαρτίας του. Ο ασυνείδητος! Της κατακρίσεως τούτου, ρύσαι, Κύριε, τας ψυχάς ημών.

ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΖΩΗ ΘΑ ΖΗΣΕΙΣ

 Ζωή του κόσμου είναι ο Χριστός. Τρώγε τη Ζωή. Πίνε τη Ζωή. Και θα το ιδείς. Θα έχεις ζωή. Το είναι σου και η ζωή σου θα γεμίσουν ζωή. Ζωή αληθινή.

ΣΚΛΗΡΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ !

 Σκληρός ο λόγος! Δυσκολοπαράδεκτα τα θεώρησαν τα λόγια του Χριστού για τη θεία Κοινωνία οι άγιοι Απόστολοι.

 - Μα είναι ποτέ δυνατό να φάμε το σώμα Του; Τις σάρκες Του;

 Αν αυτά έλεγαν οι μαθητές Του, τι θα έλεγαν οι εχθροί Του; Ασφαλώς κάτι πολύ χειρότερο. Λοιπόν;

 Έχουμε χρέος από τα λόγια αυτά να καταλάβουμε ότι το λόγο του Θεού πρέπει να τον ακούμε με ευλάβεια πολλή και με πολλή προσοχή. Χωρίς να νευριάζουμε. Τα λόγια του Θεού είναι ζωή. Δεν κάνει να τα ακούμε και να νευριάζουμε. Με ευλάβεια πρέπει να τα ακούμε. Και να τα τηρούμε.

ΙΚΕΣΙΑ

 Ώσπερ ην τούτο το κλάσμα διεσκορπισμένον επάνω των ορέων και συναχθέν εγένετο εν, ούτω συναχθήτω Σου η Εκκλησία από των περάτων της γης εις την Βασιλείαν Σου>>.

• Ήταν σιτάρι, σπαρμένο σε βουνά και σε φαράγγια.
• Θερίστηκε, αλέστηκε, ζυμώθηκε, έγινε ψωμί. Το ευλογήσαμε και αγιάσθηκε. Και έγινε Σώμα Χριστού.

 Και μεις, Κύριε, σκορπισμένοι είμαστε. Σε <<βουνά>> και σε <<φαράγγια>>! Μάζεψέ μας κοντά Σου, Κύριε. Άλεσέ μας. Κάνε μας ψωμί. Κάνε μας όλους μας ένα μέσα στην Εκκλησία Σου. Και αγίασέ μας. Πάρε μας στη Βασιλεία Σου!

Διδαχή των Δώδεκα Αποστόλων, κεφ. 9, 4

Η ΣΑΡΚΑ ΤΟΥ

 Ο Χριστός επήρε σάρκα από τη σάρκα της αγίας Παρθένου. Και έγινε άνθρωπος. Για μας. Με αυτήν τη σάρκα περπάτησε στη γη. Και με αυτήν έκαμε όλα όσα έκαμε για τη σωτηρία μας. Και αυτήν τη σάρκα Του μας την δίνει: τροφή της ψυχής μας. Για τη σωτηρία μας. 

Άγιος Αυγουστίνος, Εις ψαλμ. 98,5

ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 Λόγια και έργα του Χριστού είναι όλα για μας φώς. Τα έργα Του είναι πιο πολύ φως. Πιο δυνατό φως. Μας μιλάνε πιο ζωντανά.

 Πεινάς; Σου χρειάζεται λίγο φαΐ να φας. Και να, έρχεται ο Χριστός. Και σου δίνει! Τι σου δίνει; Όχι απλά <<κάτι>>! Σου δίνει το πολυτιμότερο που έχει: το Σώμα Του, και το Αίμα Του.

 Συ, αδελφέ, τι κάνεις;

 Πόσο και πως την εκτιμάς τη δωρεά αυτή του Χριστού;

 Με τι λαχτάρα τρέχεις να την πάρεις; Πόσο τον ευχαριστείς; Πόσο τον ευγνωμονείς;

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

ΤΟ ΜΑΝΝΑ

 Το μάννα ήταν μια τροφή. Το έριχνε ο Θεός από τον ουρανό. Κάθε πρωί. Για να τρώει ο λαός Του. Τότε που βρισκόταν στην έρημο. Και με το μάννα έζησε ο Ισραήλ σαράντα χρόνια!

 Στο Ευαγγέλιό Του ο Χριστός μας λέγει ότι το μάννα ήταν προτύπωση της θείας Κοινωνίας.

 Και ότι, για να περάσουμε και εμείς την έρημο της παρούσης ζωής και να φθάσουμε στην Άνω Ιερουσαλήμ, πρέπει να τρώμε το αληθινό άγιον μάννα, το Σώμα Του.

 Γιατί το Σώμα Του είναι ο αληθινός άρτος του Θεού, που κατεβαίνει για μας από τον ουρανό.

 Και ότι πρέπει να φροντίζουμε να το τρώμε, όχι όσο πιο λίγες φορές μπορούμε, αλλά όσο πιο πολλές φορές μπορούμε. Μακάρι και κάθε ημέρα.