ΑΡΧΙΣΕ Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

 Από την Δευτέρα (μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων) μπήκαμε στην περίοδο της νηστείας των Αγίων Αποστόλων. Έτσι η Μητέρα μας Εκκλησία που θέλει την σωτηρία μας μας εκάλεσε να προετοιμάσουμε τον εαυτό μας, όλη αυτή την περίοδο, δια να τιμήσουμε τους Αγίους Αποστόλους που με το κήρυγμά τους εφώτισαν όλη την Οικουμένη, που έγιναν, με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος κατά την ημέρα της Αγίας Πεντηκοστής, τα πάγχρυσα στόματα του Λόγου που εσαγήνευσαν εις την οδόν της αληθείας τους ευρισκομένους εις την πλάνη και την ειδωλολατρεία λαούς.

 Η σημασία της νηστείας είναι μεγάλη. Όλοι πρέπει να την γνωρίζουμε. Είναι μία πνευματική άσκησις, με την οποία ασκούμεθα στο να κόψουμε τα πάθη και αφού καθαρίσουμε την ψυχή μας να βαδίσουμε το δρόμο της πνευματικής τελειώσεως, δηλαδή να αποκτήσουμε τις άγιες αρετές. Όταν όμως μιλάμε για νηστεία δεν εννοούμε μόνο την αποχή από την υλική τροφή, αλλά και την αποχή από τις κακές συνήθειες που πολλές φορές πολύ τυραννούν τις ψυχές μας. Να κόψουμε δηλαδή όχι μόνο ένα είδος φαγητού, αλλά και ένα πάθος, όπως το πάθος της τηλεοράσεως, το πάθος του καπνίσματος, το πάθος της βλασφημίας, το πάθος του ύπνου, το πάθος της γαστριμαργίας, το πάθος της μόδας κλπ.

 Παράλληλα να κάνουμε περισσότερη προσευχή, περισσότερη εγρήγορσι να έχουμε, περισσότερη προσοχή να αποκτήσουμε. Να κόψουμε όχι μόνο το αρτύσιμο φαγητό, αλλά και την αρτύσιμη από την αμαρτία συνήθειά μας, την αδιαφορία, την αποστασία, την απιστία, την χλιαρότητα και να ενδυθούμε την αρετή της σωφροσύνης και της ελπίδος εις τον Θεόν.

 Εμπρός λοιπόν, τώρα που ήλθε η ευλογημένη περίοδος της νηστείας, εμπρός να την υποδεχθούμε με χαρά και όχι με λύπη, με ελπίδα και όχι με αθυμία. Μη ξεχνάμε πως με την παρακοή της εντολής της νηστείας οι πρωτόπλαστοι και μαζί τους όλο το ανθρώπινο γένος εχάσαμε τον Παράδεισο. Μη ξεχνάμε πως με τη νηστεία οι άγιοι εκέρδισαν τον Παράδεισο. Μη ξεχνάμε πως με την νηστεία άρχιζαν οι άγιοι κάθε μεγάλο έργο τους και με τη νηστεία συντρόφευαν την προσευχή τους, και την έκαναν τόσο δυνατή, ώστε να φτάνη <<ως θυμίαμα>>, ενώπιον του Θεού και να φέρη τις χαρές του Θεού στη γη. Μη ξεχνάμε πως μετά από 40 ημέρες νηστεία πήρε ο Μωϋσής τις πλάκες του νόμου, με την νηστεία άρχισε ο Κύριος το κήρυγμά του, με τη νηστεία οι Άγιοι του Θεού έγιναν οικήτορες του Παραδείσου.

 Εμπρός λοιπόν ας παρακαλέσουμε τους Αγίους Αποστόλους να μας ενισχύσουν εις τον Πνευματικόν αυτόν αγώνα της νηστείας, ώστε να αξιωθούμε να εορτάσουμε και την αγίαν των εορτήν. ΑΜΗΝ.

Και μη ξεχνάμε πως ΝΗΣΤΕΙΑ χωρίς ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟ ΤΑΚΤΙΚΟ είναι νεκρά. 

 (Από Ενοριακόν φυλλάδιον <<ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑ>> του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Μενιδίου).  

Η νηστεία αυτή είναι αρχαιοπαράδοτος στην Εκκλησία μας.

 Πρώτος ο Μέγας Αθανάσιος αναφέρει νηστεία μιάς εβδομάδος μετά την Πεντηκοστή. «Τη γαρ εβδομάδι μετά την αγίαν πεντηκοστήν ο λαός νηστεύσας εξήλθε περί το κοιμητήριον εύξασθαι» (εγράφη περί το 357). Αυτός μεν αναφέρει την νηστεία αυτή αμέσως μετά την Πεντηκοστή, αλλά το βιβλίο των Αποστολικών Διαταγών, το οποίο έχει γραφεί πενήντα περίπου έτη αργότερα και απηχεί αποστολοπαράδοτες εντολές και συνήθειες, την αναφέρουν μία εβδομάδα μετά την Πεντηκοστή, δηλαδή μετά την εορτή των Αγίων Πάντων.«Μετά ουν το εορτάσαι υμάς την πεντηκοστήν εορτάσατε μίαν εβδομάδα και μετ’ εκείνην νηστεύσατε μίαν, δίκαιον γαρ και ευφρανθήναι επί τη εκ Θεού δωρεά και νηστεύσαι μετά την άνεσιν».

 Όπως φαίνεται από το χωρίο των Αποστολικών Διαταγών, η περί ης ο λόγος νηστεία σχετιζόταν με την χαρμόσυνη περίοδο από το Πάσχα μέχρι την Πεντηκοστή, μετά την οποία έπρεπε να επέλθει κάποιας μορφής αντίδραση, ώστε να μετριασθεί η χαρμόσυνη διάθεση.

 Επειδή οι απόστολοι είχαν αρχίσει το κήρυγμα μετά την Πεντηκοστή, οι μετ’ αυτήν ημέρες ήσαν αφιερωμένες σ’ αυτούς.

«Οι δε ευθέως αφέντες τα δίκτυα ηκολούθησαν αυτώ» (Ματθ. 4,20)

 Από την εβδομάδα, αγαπητοί μου, από την εβδομάδα που ακολουθεί μετά την Κυριακή των αγίων Πάντων έως τις 29 Ιουνίου εί­νε περίοδος νηστείας· είνε η νηστεία των α­γί­ων αποστόλων. Με την αλλαγή του ημερολογίου δυστυχώς ωρισμένες χρονιές, όταν το Πάσχα πέφτη αργά, η νηστεία αυτή μειώνεται και κάποτε μηδενίζεται. Η νηστεία αυ­τή είνε σχετικώς εύκολη, διότι επιτρέπεται το ψάρι. Δεν ξέρω αν εσείς την τηρήτε.

 Η νηστεία αυτή θεσπίσθηκε για να προετοι­μάζῃ τους Χριστιανούς για τη μεγάλη εορτή των αποστόλων. Και η σημερινή Κυριακή, η δευτέρα (Β΄) Κυριακή του Ματθαίου, τις περισσότερες φορές πέφτει μέσα στη νηστεία των αγί­ων αποστόλων. Γι᾿ αυτό και το ευαγγέλιο που ακούσαμε σήμερα είνε σχετικό με τους αγίους αποστόλους. […]

Τους γιορτάζουμε. Τί πρέπει να κάνουμε; Να νηστέψουμε αυτές τις μέρες. Να προετοι­μαστούμε, να εξομολογηθούμε, να πάμε να κοινωνήσουμε. Κι όταν χτυπήσουν οι καμπάνες στη γιορτή των αγίων αποστόλων Πέτρου και Παύλου, να πλησιάσουμε κ᾿ εμείς και να τους εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας.

Τί άλλο να κάνουμε; Να θυμηθούμε. Είπαμε· εργατικοί ήταν αυτοί, δούλευαν όλη νύχτα στη λίμνη. Εργατικοί αυτοί, εργατικοί κ᾿ εμείς. Εργατικός πρέπει να είνε ο άνθρωπος. Πότε όμως εργατικός; Σας το ᾿πα και άλλοτε, το επαναλαμβάνω και τώρα· Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο δουλειά, σαν τα μυρμήγκια. Είνε ευλογημένη η δουλειά. Κυριακή όμως όχι. Τις άλλες μέρες δουλειά! Γιατί το νερό που δεν τρέχει σκουληκιάζει, και το σίδερο που δεν δουλεύει τη γη σκουριάζει· και ο άνθρωπος που δεν δουλεύει σαπίζει. Δουλειά όλες τις καθημερινές. Κυριακή πρωί όμως; ήρθε η ώρα; χτύπησε η καμπάνα; Να σταματήσουν όλα. Η γυναίκα θ᾿ αφήση το ράψιμο, το σκούπισμα, το μαγειρειό. Ο άντρας θ᾿ αφήση την τσάπα, ο  τσοπάνος τα πρόβατα στο μαντρί, ο δάσκαλος το σχολείο, ο υπάλληλος το γραφείο, οι πάντες. Φτερά στα πόδια και όλοι στην εκκλησία. Το κάνουμε; ευλογία· δεν το κάνουμε; θα το πληρώσου­­με, θα ᾿ρθη η ώρα αυτή… Σας πονώ και σας φωνάζω, πρίν να᾿ νε αργά. Χτυπάει η καμ­πάνα και περνάνε τα άγια και διαβάζεται το Ευ­αγγέλιο, και κάθεσαι εσύ με το τσιγάρο στο στόμα και κοροϊδεύεις μέσ᾿ στην πλατεία; έρ­χεται η οργή του Θεού!…

Ας πέσουμε κι ας παρακαλέσουμε να γίνη ίλεως ο Θεός. Και να μιμηθούμε τους αποστό­λους, για να έχουμε την ευχή των αγίων α­ποστόλων και των αγίων πατέρων. Είθε ο Θεός δια των πρεσβειών και της Παναγίας Θεοτόκου να ελεήση και σώση πάντας ημάς· αμήν.

 (απομαγνητοφωνημένη ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου)