ΠΕΡΙ ΤΟΝ ΕΦΕΤΕΙΝΟΝ (ΑΠΟΨΙΝΟΝ) ΕΟΡΤΑΣΜΟΝ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΥΠΟ ΤΩΝ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ.

Του Μητροπολίτου Γ.Ο.Χ. Μεσογαίας, Λαυερωτικής και Αχαρνών κ. ΚΗΡΥΚΟΥ

  Εν ετει 1996 εις μιαν Ιερατικην Συναξιν της Γνησιας Ορθοδοξου Εκκλησιας που εγινε στην Ιερα Μονη Μεταμορφωσεως του Σωτηρος Κουβαρα Αττικης, ειχα αναφερει μιαν ειδησιν οτι ο φερόμενος ως Ορθοδοξος Πατριαρχης Βαρθολομαίος, εζήτησε κατ εκεινας τας ημερας, απο την Εκκλησια της Ελλάδος να ενημερωθεί περι των τυχον αντιδρασεων του Ελληνικού λαού σε ενδεχόμενο εορτασμο του Πασχα εις ετεραν ημερομηνιαν απο αυτήν που εορτάζεται μέχρι σημερον... Δεν ενθυμουμαι αν και τι απηντησεν η Εκκλησια της Ελλάδος (δηλαδή του Κρατους), αλλα το μονο που δυναμαι να ειπω τώρα, είναι οτι όλη αυτη η απάτη σχετικά με τον κορονοιο, εν ημεραις Μεγαλης Εβδομαδος και Πάσχα, και η μεταθεσις της εορτης της Αναστασεως για την 26ην Μαιου, δηλαδη αποψε, ητο μια σφυγμομέτρησις (προβα τζενεραλε), οπως εγραψα μολις ακουσα την ειδησιν, για να διαπιστωσουν τις αντιδράσεις του λαου δια τον επιδιωκόμενο απο το 1920 - 1924, συνεορτασμον του Πάσχα μετα των Παπικων και λοιπών αιρετικών, η και μετα Ιουδαίων, πραγμα το οποίον μετα επιτιμιου και αναθεματος απηγορευσεν η Α Οικουμενικη Συνοδος. Βλέπετε Ιερους Κανονας Ζ Αποστολικον και Α εν Αντιόχεια) και προς καλύτεραν ενημερωσιν βλεπετε εις ρα σχολια μερος της εισηγησεως μου, με τον τιτλον "Ο ΕΠΙΔΙΩΚΟΜΕΝΟΣ ΣΥΝΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ", εκδοθείσαν το 1999, οπου προσετεθη εν φωτοτυπια και η ιστορικη επιστολή του Πατριαρχου Αλεξανδρειας αγιου Μελετίου του Πηγα περι Πασχαλιου Κανονος. Η εισηγησις αυτη κατα την γνωμην μου εταραξε τα λιμνάζοντα υδατα του οικουμενισμου , γι Αυτου και απο τοτε εκορυφωθη ο εναντίον των ακραιφνώς Γνησιων Ορθοδοξων Χριστιανων αδυσώπητος διωγμος, ο οποίος συνεχίζεται μέχρι και σημερον...

Ο Α' ΚΑΝΩΝ ΤΗΣ ΕΝ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑ ΣΥΝΟΔΟΥ

  ᾿Εκτός ἀπό τόν Ζ' Κανόνα τῶν ῾Αγίων ᾿Αποστόλων πού ἀναφέραμε προηγουμένως καί ὁ ὁποῖος ἀπαγορεύει νά ἑορτάζεται τό Πάσχα πρό τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας μαζί μέ τούς ᾿Ιουδαίους εἶναι καί ῾Α'Κανών τῆς ἐν ᾿Αντιοχείᾶ Συνόδου (341 μ.Χ.), ὁ ὁποῖος ἀπαιτεῖ τήν ἀκριβῆ τήρησιν τῶν θεσπισθέντων ἀπό τήν Α' Οἰκουμενικήν Σύνοδον.
  "Πάντας τούς τολμῶντας παραλύειν τόν ὅρον τῆς ῾Αγίας καί Μεγάλης Συνόδου, τῆς ἐν Νικαίᾳ συγκροτηθείσης, ἐπί παρουσίᾳ τῆς εὐσεβείας τοῦ Θεοφιλεστάτου Βασιλέως Κωνσταντίνου περί τῆς ἁγίας ἑορτῆς τοῦ σωτηριώδους Πάσχα, ἀκοινωνήτους καί ἀποβλήτους εἶναι τῆς ᾿Εκκλησίας, εἰ ἐπιμένοιεν φιλονεικότερον ἐνιστάμενοι πρός τά καλῶς δεδογμένα, καί ταῦτα εἰρήσθω περί τῶν λαϊκῶν. Εἰ δέ τις τῶν προεστώτων τῆς ᾿Εκκλησίας, ᾿Επίσκοπος ἤ Πρεσβύτερος ἤ Διάκονος, μετά τόν ὅρον τοῦτον τολμήσειεν ἐπί διαστροφῇ τῶν λαῶν καί ταραχῇ τῶν ᾿Εκκλησιῶν, ἰδιάζειν, καί μετά τῶν ᾿Ιουδαίων ἐπιτελεῖν τό Πάσχα, τοῦτον ἡ ῾Αγία Σύνοδος ἐντεῦθεν ἤδη ἀλλότριον ἔκρινε τῆς ᾿Εκκλησίας ὡς οὐ μόνῳ ἑαυτῷ ἁμαρτίας, ἀλλά καί τοῖς πολλοῖς διαφθορᾶς καί διαστροφῆς γενόμενον αἴτιον. Καί οὐ μόνον τούς τοιούτους καθαιρεῖ τῆς λειτουργίας, ἀλλά καί τούς τολμῶντας τούτοις κοινωνεῖν μετά τήν καθαίρεσιν. Τούς δέ καθαιρεθέντας ἀποστερεῖσθαι καί τῆς ἔξωθεν τιμῆς, ἧς ὁ ῞Αγιος Κανών καί τό τοῦ Θεοῦ ἱερατεῖον μετείληφεν".
᾿Εξήγησι διά τό πνεῦμα τοῦ Συνοδικοῦ ῞Ορου εἰς τήν ἀντιμετώπισιν τοῦ συγκεκριμένου αὐτοῦ θέματος μᾶς δίδουν αἱ διαταγαί τῶν ᾿Αποστόλων:
   "Δεῖ ὑμᾶς, άδελφοί, τούς τῷ τοῦ Χριστοῦ ἐξηγορασμένους τιμίῳ αἵματι , τάς ἡμέρας τοῦ Πάσχα ἀκριβῶς ποιεῖσθαι μετά πάσης ἐπιμελείας μετά τροπήν ἰσημερινήν, ὅπως μή δίς τοῦ ἐνιαυτοῦ ἑνός παθήματος μνείαν ποιῆσθε, ἀλλά ἅπαξ τοῦ ἔτους ἅπαξ ἀποθανόντος, μηκέτι παρατηρούμενοι μετά ᾿Ιουδαίων ἑορτάζειν. Οὐδεμία γάρ κοινωνία ἡμῖν νῦν πρός αὐτούς..." ( Διατ. ᾿Αποστ. Ε,17, ΒΕΠΕΣ 2,89).
  ῾Ο ῞Αγιος ᾿Επιφάνιος ᾿Επίσκοπος Κύπρου μνημονεύει τήν ἀσυμφωνία πού ὑπῆρχε πρό τῆς Α' Οἰκουμενικῆς γράφων:
  "῎Εκπαλαι καί ἀπό τῶν πρώην χρόνων διέστη ἐν τῇ ᾿Εκκλησίᾳ διαφόρως ἀγόμενον (τό Πάσχα) , χλεύην ἐμποιοῦν καθ ἕκαστον ἔτος, τῶν μέν πρό ἑβδομάδος ποιούντων, καί φιλονικούντων πρός ἀλλήλους, τῶν δέ μετά ἑβδομάδα· καί τῶν μέν προλαμβανόντων, τῶν δέν μεσαζόντων, ἄλλων δέ μηδέποτε ἐπιτελούντων... Διό καί συνελθόντες οἱ πανταχόθεν τότε , καί ἀκριβώσαντες, ὥρισαν μεθ᾿ ὁμονοίας μεθ᾿ ὁμονοίας γἰνεσθαι κατά τό πρέπον τῆς ψήφου καί τῆς ἀκολουθίας" (᾿Επιφ. κατά αἱρέσεων Πατρολ. Γκρέκα 42, 356ΑΒ).
   ῞Ο ἴδιος ἅγιος γράφει, ὅτι διά τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα ἡ ᾿Εκκλησία:
  "Κέχρηται οὐ μόνον τῇ τεσσαρασκαιδεκάτῃ τῆς σελήνης, ἀλλά καί τῷ δρόμῳ τοῦ ἡλίου· ἵνα μή, ἑνί ἑνιαυτῷ δύο Πάσχα ποιοῦντες, ἐν τῷ ἑτέρῳ μηδέ ἕν Πάσχα τελέσωμεν. Διό παρατηρούμεθα μέν τήν τεσσαρεσκαιδεκάτην, ὑπερβαίνομεν δέ τήν ἰσημερίαν, φέρομεν δέ ἐπί τήν ἁγίαν Κυριακήν τό τέλος τῆς συμπληρώσεως" (᾿Επιφ. Κατά αἱρέσεων ΙΙ, Πατρολ. Γκρέκα 888Β ).

(Από το βιβλιαρακι: "Ο ΕΠΙΔΙΩΚΟΜΕΝΟΣ ΣΥΝΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ")

  Να ληφθη υπ οψιν, οτι απο τοτε που συνεζητειτο το θεμα της μεταθεσεως του Πάσχα λόγω κορωνοιου, ο Παπας εδηλωσε οτι θα γιορταση το Πάσχα τον Σεπτέμβριο ...