ΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΤΕΡΑ ΜΑΤΘΑΙΟ

  Μακαριώτατε ΜΑΤΘΑΙΕ, ψυχή του Παραδείσου! Μακαριώτατε ΜΑΤΘΑΙΕ παράδειγμα της αρετής, εικών έμψυχε της μοναδικής πολιτείας! Μακαριώτατε ΜΑΤΘΑΙΕ, που μας αφήνεις ορφανούς και απηλπισμένους; Έπαυσε το καλόν παράδειγμα, εξηράνθη το νάμα της διδασκαλίας, εσβέσθη το φως μας, εχάθη η παρηγορία της ψυχής μας! Και ποίος πλέον ωσάν του Αρχιεπίσκοπον και Ποιμένα ΜΑΤΘΑΙΟΝ θα διδάσκη την Εκκλησιαστικήν τάξιν, θα οδηγή εις τον μοναχικόν βίον, θα μας διορθώνη την ψυχήν;

  Μακαριώτατε ΜΑΤΘΑΙΕ, φως των οφθαλμών μας, παρηγορία μας, διατί πλέον δεν μας ομιλείς; Έπαυσες τώρα τους άθλους, ετελείωσες τους κόπους, έφθασες εις το τέλος της ασκήσεώς σου. Μέσα εις τον κόσμον και αμέτοχος από την κακίαν του κόσμου! Μέσα εις τους πειρασμούς απείρακτος, μέσα εις τας φλόγας άφλεκτος, μέσα εις τους πολέμους νικητής! Εις τον κόσμον με το σώμα, εις τους ουρανούς με το πνεύμα! Ηγωνίσθης τον καλόν αγώνα, τον δρόμον τετέλεκας, την πίστιν τετήρηκας. Ο στέφανος τώρα απόκειταί Σοι, τον οποίον θέλει σου δώσει ο Κύριος εν εκείνη τη ημέρα, ο δίκαιος Κριτής.

  Νυν Μακαριώατε Δέσποτα, το μεν Ιερόν σου σκήνος παραδίδομεν εις την κοινήν γενέτειραν, την δε μνήμην σου εις την αιωνιότητα. Δεν σε θρηνούν μόνον αι Ιεραί σου Μοναί. Το άγγελμα του θανάτου σου θ' ακουσθή ανά τα πέρατα της Οικουμένης. Και πολύ σπαραξικάρδιον θα είναι το άγγελμα αυτό εις ολόκληρον τον Ορθόδοξον Χριστιανικόν Κλήρον και Λαόν, και δη εν τω Αγιωνύμω Όρει του Άθωνος μεταξύ των πνευματικών Σου τέκνων, τα οποία επί τοσαύτα έτη εποίμανας και εδίδαξας.

  Και ήδη η μακαρία Σου ψυχή, φορούσα την λευκήν στολήν των δικαίων, φέρουσα επί κεφαλής τον αμάραντον της δόξης στέφανον και πάλλουσα εν τη χειρί τον φοίνικα της νίκης, θα συναυλίζηται εν το χορώ των δικαίων. Εκεί, ενουμένη μετά των ψυχών των Αγιωτάτων Αρχιεπισκόπων Χρυσοστόμου, Βασιλείου, Αθανασίου, Γρηγορίου, Κυρίλλου και της χορείας των άλλων Αγίων και Οσίων, ας εύχηται πρό του Θρόνου του Υψίστου όπως ενισχύση ημάς, την Ιεράν Σου Σύνοδο, και άπαντα τα πνευματικά Σου τέκνα, εις τον καλόν υπέρ της Ορθοδοξίας αγώνα, όπως παρήγγειλας ημίν, ίνα μή αφήση ημάς επί πολύ ορφανούς, αλλ' αποστείλη άξιον Διάδοχον, και δεξιόν οιακοστρόφον, όπως κατευθύνει το πνευματικόν σκάφος της Εκκλησίας του Χριστού εις λιμένα σωτηρίας...>>. 

(Από τον 1ο Τόμο του περιοδικού <<Ορθόδοξος Πνοή>>.

Αθήνα 1989.)