ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΥΠΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

<<ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ>> 

ΠΟΙΑ ΦΟΒΕΡΑ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΑΝΑΜΕΝΕΙ

ΤΟΥΣ ΑΝΑΞΙΩΣ ΙΕΡΟΥΡΓΟΥΝΤΑΣ

             

 Πλησίον της Μητροπόλεως Κωνσταντίας της Κύπρου είναι εν χωρίον Τροχιάδες καλούμενον, εις τον οποίον δέκα χρόνους προ της αλώσεως της αυτής Νήσου, ήτο τις Πρεσβύτερος, όστις υπό του Διαβόλου εμπαιχθείς, έμαθεν εις άκρον την των φαρμάκων και μάγων επιστήμην, και εις τόσην αθεΐαν και καταφρόνησιν ήλθεν ο τρισάθλιος, όπου έτρωγεν και έπινεν εις τα άγια Σκεύη με ταις πόρναις γυναίκες. Όθεν η Θεία δίκη δεν υπέμεινεν τοσαύτην αναισχυντίαν, αλλ' εφανέρωσεν αυτόν εις τον Άρχοντα, ο οποίος τον εκατέκρινεν εις θάνατον. Ήτο δε τότε Αρχιεπίσκοπος της Νήσου ο αξιομνημόνευτος Αρκάδιος. Όταν ουν έφεραν τον μιαρόν ιερέα και πάντολμον εις το μέσον του θεάτρου, και ήτο συνηγμένον άπειρον πλήθος να ίδωσι του ασεβούς την απώλειαν, ελάλησεν προς αυτόν τοιαύτα ο σύμβουλος του Άρχοντος, όστις ήτο φρόνημος καθ' υπερβολήν και λογιώτατος. Ειπέ, ω μιαρέ, και πάσης ασεβείας πεπληρωμένε, εάν και του ημετέρου βήματος ως φθαρτού κατεφρόνησας και του μέλλοντος φρικτού Δικαστηρίου δεν εφρόντισας, αλλά καν εις το ιερόν Βήμα της Θείας μεγαλειότητος πως ετόλμας και επλησίαζες, άσπονδε; Πως έκαμες την αναίμακτον εκείνην θυσίαν; Με ποταπήν καρδίαν μεμολυσμένην ελάμβανες τον αμόλυντον; Με ποία χείλη Ιουδαϊκά τον ησπάζεσο; Με ποία ακάθαρτα χέρια τον εψηλάφιζες τρισάθλιε; Με ποία όμματα τον εκύτταζες; Πως δεν έτρεμες, να δειλιάζεις, μήπως και ανοίξη η γη να σε καταπίη, ή να πέση κεραυνός ουρανόθεν, να γένης πυρίκαυστος, επειδή λατρεύων και προσκυνών τον Διάβολον, ως χοίρος βορβοροκύλιστος εμεταλάμβανες τον λαόν τα θεία Μυστήρια; Τότε ο μιαρός απεκρίνατο. Μα τον Θεόν, όπου μέλλει να με κολάση δια των χειρών σας την ώραν ταύτην, και πολλώ μάλλον εις το πύρ της κολάσεως ατελεύτητα, δεν ψεύδομαι, αλλά από την ώραν, όπου έγινα γόης και φαρμακός, δεν ελειτουργούσα εγώ, αλλά όταν έμβαινα εις το άγιον Βήμα, κατήρχετο θείος Άγγελος, και με έδενεν εις τον κίονα οπισθάγκωνα, και αυτός ετέλει την Λειτουργίαν, και αφ' ου ήθελε τελειώση όλην την ακολουθίαν να κοινωνήση τον λαόν, τότε με έλυε, και εξερχόμην. Ταύτα ακούσας όλος ο όχλος, εδόξασε τον Κύριον, λέγοντας. Μέγας ο Θεός των Χριστιανών. Μεγάλη η Πίστις των Ορθοδόξων. Ταύτα του λαού βοήσαντος, ο παράνομος πρεσβύτερος καταδικασθείς υπό του ιδίου στόματος, υπό πάντων πυρί κατεκαύθη ο άθλιος.