Η ανάστασις του παιδιού της χήρας (της Ναΐν) , που μας διηγείται το Ευαγγέλιο δείχνει την ανακαίνιση της ψυχής μας. Χήρα ήταν και η δική μας ψυχή που έχασε για τις αμαρτίες της τον ουράνιο Νυμφίο. Και έχει τώρα ως <<υιόν μονογενή>> το δικό της νου που όμως έχασε κι' αυτός την αληθινή ζωή εξ αιτίας της αμαρτίας. Γι' αυτό και κηδευόταν, αφού τα πάθη που τον κυβερνούσαν τον απομάκρυναν από τον Θεό και τον οδήγησαν στα βάθη του Άδη και της καταστροφής. Έτρεξε όμως σ' εμάς ο Κύριος και αφού στάθηκε ανάμεσά μας με την σωματική παρουσία Του, μας ανανέωσε και μας ανόρθωσε.
Προσέχετε παρακαλώ, αδελφοί μου, αυτό που λέγει ο Ευαγγελιστής: <<Και προσελθών (Ο Κύριος) ήψατο της σορού>>. Πήγε κοντά στο νεκρό για να τον αναστήσει, δια να τον ξαναδώσει στην χήρα και να μεταβάλει το πένθος σε χαρά. Και σε καθένα από σας, αν αισθανθεί το νεκρό που έχει μέσα του και μέσα σε πένθος θρηνήσει τις αμαρτίες του και λυπηθεί, μετανοώντας γι' αυτές, θα πάει κοντά του ο Παράκλητος, δίνοντάς του ζωή και παρηγοριά αιώνιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου