Η Έγερσις - Ανάστασις του Λαζάρου, ανήκει στις μεγάλες Δεσποτικές Εορτές και περιλαμβάνεται στην εικονογραφική ομάδα του Δωδεκαόρτου. Για την Εκκλησία είναι ''της παλιγγενεσίας προοίμιον σωτήριον''.
''Η Ανάστασις του Λαζάρου - γράφει ο Ε. Θεοδώρου - υμνείται ως ο τύπος της Αναστάσεως του Χριστού και της ημετέρας αναστάσεως, ως το λυκαυγές του ανατέλλοντος Ηλίου Χριστού, ο Οποίος ενδόξως θα εξέλθη εκ του τάφου. Δι' αυτό και η υμνολογία της εορτής έχει θριαμβευτικόν και πασχάλιον χαρακτήρα. Ο Χριστός - ο Οποίος, όπως τονίζεται εις το Αποστολικόν ανάγνωσμα (Εβρ. 12.28 και 13,8), παραμένει ''χθές και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας'' - είναι, όπως λέγει η Ευαγγελική περικοπή της ημέρας (Ιω. 11,1 - 46), ''η ανάστασις και η ζωή. Ο πιστεύων εις αυτόν, καν αποθάνη ζήσεται''. Όθεν και το Σάββατον του Λαζάρου κατευθύνει '' ημάς θεατάς γενέσθαι της λαμπροφόρου Αναστάσεως''.
Ο αγ. Λάζαρος ήταν φίλος του Κυρίου από την Βηθανία, αδελφός της Μάρθας και της Μαρίας που αναφέρονται στα Ιερά Ευαγγέλια (Λουκ. 10,38 - 40, Ιω. 12, 2-3). Όταν κοιμήθηκε, ο Κύριος με τους Μαθητές Του ήσαν στην ''πέραν του Ιορδάνου χώραν''. ''Λάζαρος ο φίλος ημών κεκοίμητε'', πληροφόρησε ο Κύριος τους Αποστόλους. Και επειδή εκείνοι νόμισαν, ότι ''περί ύπνου ομιλεί'', επανέλαβε ''Λάζαρος απέθανεν'' (Ιω. 11,11). Όταν μετά από δύο ημέρες ξεκίνησε για την Βηθανία, τον προϋπάντησαν οι αδελφές του Λαζάρου και του εξέφρασαν το παράπονό τους: Αν ήταν εκεί, ο Λάζαρος δεν θα πέθαινε! (αυτ.21).
Το θαύμα της Αναστάσεως του Λαζάρου ήταν μεγαλύτερο από τα σχετικά προηγούμενα του Κυρίου. Διότι ο Λάζαρος ήταν ''τεταρταίος'' - τετραήμερος νεκρός. ''Κύριε, ήδει όζει'', φώναξε η Μάρθα, στην προσπάθειά της να εμποδίσει να σηκώσουν τον λίθο του τάφου. Και όμως ο νεκρός αναστήθηκε, ''περιβεβλημένος και δεδεμένος τα εντάφια σπάργανα''. Το εξαίσιο αυτό γεγονός, αντί να φωτίσει τους Φαρισαίους, κίνησε τον φθόνο τους και ''εξεμάνησαν κατ' αυτού και εζήτουν να τον θανατώσουν''. Τότε ο Λάζαρος διέφυγε στην Κύπρο, όπου αναδείχθηκε Επίσκοπος Κιτίου. Κοιμήθηκε ειρηνικά, 30 χρόνια μετά την Ανάστασή του, το έτος 63 μ. Χ.
Ο δίκαιος Λάζαρος εκτός από σήμερα τιμάται και την 17η Οκτωβρίου (μνήμη της Ανακομιδής του Λειψάνου του από την Κύπρο στην ΚΠολη) και την 4η Μαϊου (μαζί με την Μυροφόρο αγ. Μαγδαληνή). Σε Κώδικα της Σκήτης των Καυσοκαλυβίων Αγίου Όρους, αναφέρεται η 16η Οκτωβρίου σαν ημερομηνία της β' κοιμήσεως του αγ. Λαζάρου (όπως σημειώνει ο πρ. Λεοντοπόλεως Σωφρόνιος στο Αγιολόγιό του).
''ΑΓΙΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ''.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου